Siri Pettersen

Drugi tom cyklu „Krucze Pierścienie” to nic innego jak kontynuacja przygód Hirki, młodej bohaterki o tajemniczym pochodzeniu, przenosi czytelnika w jeszcze mroczniejsze i bardziej skomplikowane rejony świata wykreowanego przez Pettersen. „Zgnilizna” rozpoczyna się niedługo po wydarzeniach z „Dziecka Odyna”. Hirka znajduje się w nowym, obcym świecie, który z jej perspektywy postrzegany jest jako „Świat Umarłych”. Zderzenie dwóch światów, a w zasadzie ich kontrast wykreowanego przez autorkę magicznego Ym, racjonalną rzeczywistością stanowi jeden z głównych motywów tej części. W tej książce Siri Pettersen rozwija wiele wątków z pierwszego tomu, głównie skupiając się na pytaniach dotyczących tożsamości, przeznaczenia i granicy między życiem a śmiercią. „Zgnilizna” to historia o odkrywaniu, kim naprawdę jesteśmy, i jak nasze dziedzictwo może wpłynąć na przyszłość. Całe te poszukiwania sprawiają, że Hirka staje się jeszcze bardziej fascynującą i zarazem złożoną postacią. W drugim tomie zdecydowanie ważniejszą rolę odgrywa Rime, który oprócz rozwoju wewnętrznego, będzie także ma wpływ na losy głównej bohaterki. „Zgnilizna” to zdecydowanie bardziej mroczna kontynuacja, która wciąga czytelnika w jeszcze głębsze rejony uniwersum Pettersen. Książka eksploruje trudne i zawsze aktualne tematy tożsamości, przeznaczenia i związku między życiem a śmiercią, jednocześnie rozwijając pełną napięcia fabułę. Autorka nie tylko dostarcza czytelnikom fantastyczną przygodę, ale też zmusza do refleksji nad naturą człowieka i jego miejscem w świecie, czego przyznaje szczerze nie spodziewałam się po tej książce. Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z Domem Wydawniczym Rebis.