„Trzeci klucz” od razu spodobał mi się dzięki genialnej retrospekcji (no uwielbiam takie klimaty). Autor opisuje napad na bank Nordea w Oslo. Dyrektor banku ma 25 sekund na spakowanie gotówki, niespodziewanie rozbrzmiewa strzał i… ginie niewinna kasjerka. Napastnik jak zawsze w kryminałach (a jakże) był precyzyjnie przygotowany i na miejscu zbrodni nie zostawił po sobie śladu. A norewskiej policji nie dał nawet pomysłu na to, jaki może być jego motyw. Harry Hole postara się rozwiązać tę sprawę oraz wyjaśnić śmierć swojej dawnej dziewczyny – Anny Bethsen. Na domiar złego Hole widział się z kobietą wieczór przed jej śmiercią,a nic z tego nie pamięta. Ach te nałogi!
Autor kontynuuje wątki z „Czerwonego gardła” za co ma u mnie ogromnego plusa. Bardzo lubię, gdy seria ma jakąś ciągłość i każda z książek się uzupełnia. Ilość mylnych tropów, które są nam podsuwane wymaga od czytelnika skupienia, ale warto to zrobić by chociaż przez moment poczuć sę jak Harry Hole.
Z każdą częścią jest coraz lepiej. Intrygujące wątki, dobrze skonstruowane postaci, mnogość podrzucanych tropów. A w „Trzecim kluczu” mamy dwie kryminalne sprawy. Czy sprawiło to, że jedna była wysunięta na pierwszy plan? Otóż nie – książce bez wątpienia wyszło to na dobre. Pojawia się tu moja ukochana Beate Lonn, która potrafi rozpoznać każdą twarz (magia!). No i wątek Toma Waalera sprawia, że serce każdego nesboholika zabije szybciej. Kim jest i co kombinuje? Mamy schwarz charakter na miarę komisarza Hole!
Komu polecam? Wszystkim! Must read każdego fana kryminałów!

„Trzeci klucz” od razu spodobał mi się dzięki genialnej retrospekcji (no uwielbiam takie klimaty). Autor opisuje napad na bank Nordea w Oslo. Dyrektor banku ma 25 sekund na spakowanie gotówki, niespodziewanie rozbrzmiewa strzał i… ginie niewinna kasjerka. Napastnik jak zawsze w kryminałach (a jakże) był precyzyjnie przygotowany i na miejscu zbrodni nie zostawił po sobie...