Przypadkowo natknęłam się na opowiadanie Michała Cholewy w tomiku "Światy równoległe" i wtedy już wiedziałam, że sięgnę po więcej tegoż Autora. Zabrałam się za cykl "Algorytm wojny", choć wydawało mi się, że tematyka wojenna to nieszczególnie moje klimaty, a do tego okładki książek sci-fi są zazwyczaj fatalne... Ale to, co prezentuje Cholewa, to prawdziwa perełka. Przenosiny w przyszłość, gdzie pomimo fascynującej technologii pozostają ciągle aktualne pytania o granice człowieczeństwa i o to, na jak wiele można pozwolić towarzyszącym nam maszynom. Pierwsze trzy powieści: "Gambit", "Punkt cięcia" i "Fortę" przeczytałam praktycznie jednym tchem, odkładałam jedną i brałam się za drugą. Genialnie skonstruowany świat, arcyciekawa fabuła i postaci, a przy tym labirynt intelektualnych zagadek, przez które jesteśmy w zaskakujący sposób prowadzeni, żeby na ostatnich stronach przekonać się po raz kolejny o taktycznym geniuszu pułkownika Brisbane. Powieści Cholewy przeniosły mnie trochę w świat podobny do uwielbianego przeze mnie serialu "Battlestar Galactica", choć zupełnie nie spodziewałam się tak wybitnego poziomu w polskiej literaturze sci-fi. Dla mnie rewelacja. Cieszę się, że pozostały mi jeszcze kolejne tomy w tym cyklu, bo naprawdę nie mam dość!

Przypadkowo natknęłam się na opowiadanie Michała Cholewy w tomiku "Światy równoległe" i wtedy już wiedziałam, że sięgnę po więcej tegoż Autora. Zabrałam się za cykl "Algorytm wojny", choć wydawało mi się, że tematyka wojenna to nieszczególnie moje klimaty, a do tego okładki książek sci-fi są zazwyczaj fatalne... Ale to, co prezentuje Cholewa, to prawdziwa perełka....