Warszawa, teraźniejszość. Piotr Dragoński pracujący jako oficer śledczy w stołecznej komendzie dostaje wezwanie do jednej z niezamieszkałych kamienic, gdzie dwójka młodych ludzi znalazła zwłoki zastrzelonego mężczyzny. Być może to morderstwo będzie miało związek z prowadzoną przez niego obecnie sprawą. Żeby dowiedzieć się kim jest ofiara i kto ją zabił, trzeba przebrnąć przez historię pewnej miłości, która rozpoczęła się w 1934 roku w Gdańsku.

Gdańsk. 1934.Maria Tarnowska jest młodą polską nauczycielką. Pracuje w polskiej szkole, skromny pokój na poddaszu wynajmuje od starej Niemki. Pewnego deszczowego dnia spotyka na swej drodze Wernera von Becka, niemieckiego oficera SS, wywodzącego się ze starego, bogatego rodu. Od pierwszej chwili coś ich do siebie przyciąga. lecz ta miłość nie może dać im szczęścia. Zafascynowani sobą, przez jakiś czas nie zwracają uwagi na dzielące ich różnice, ukrywają swoją miłość przed innymi i żyją w bańce szczęścia. Wszystko się zmienia, kiedy Maria zachodzi w ciążę. Werner postanawia udać się do Berlina, by rozmówić się z rodziną. Zdaje sobie sprawę, że jego wybranka nie spotka się z przychylnym przyjęciem, jednak wie również, że nie zrezygnuje za nic z tej miłości. Na drodze do ich szczęścia staje ojciec Wernera wraz z kobietą, która pragnie zostać jego żoną , Ritą von Lausch. Sprytną intrygą rozdzielają zakochaną parę, co przyczyni się do wielu późniejszych nieszczęść.

Wraz z Marią przenosimy się do małej wsi, gdzie w czasie wojny udaje jej się uratować pewną żydowską rodzinę, za co drogo przyjdzie jej zapłacić. Wraz z Wernerem rabujemy żydowskie domy z dzieł sztuki, równocześnie ratując życie małej żydowskiej dziewczynce, która jeszcze pojawi się w tej historii. Przez osiemdziesiąt lat obserwujemy zmagania głównych bohaterów oraz kolejnych pokoleń, przemierzamy przez europejskie miasta, by na koniec znów znaleźć się w warszawskiej kamienicy.

Każdy z wykreowanych przez autorkę bohaterów jest postacią ciekawą i przykuwającym uwagę, a przy tym łatwy do odróżnienia wśród reszty bohaterów. Nie ma problemu z gubieniem wątków, myleniem postaci czy czasu trwania akcji. Losy Marii i Wernera wciągają totalnie, ciężko się oderwać od lektury, zwłaszcza w czasach wojennych, choć i później, gdy śledzimy życie ich syna i innych ważnych dla fabuły postaci, jest ciekawie i wzruszająco.

Saga Joanny Jax to powieść wielowątkowa, wielowymiarowa, owiana tajemnicami, urozmaicona bogactwem postaci i miejsc, różnorodnością problemów i wydarzeń. Tutaj ciągle coś się dzieje, a autorka stosując zamykanie rozdziałów tajemniczymi stwierdzeniami wzmacnia chęć do czytania kolejnego rozdziału. Książka jest przesycona uczuciami miłości, nienawiści, chęci zemsty, rezygnacji, nadziei, zagubienia, demoralizacji, braku akceptacji. Mamy tu przyjaźń, szantaż, przekupstwo, ucieczkę, zmianę tożsamości i morderstwo. Miłość odgrywa w powieści zasadniczą rolę, jest motorem wszystkich zdarzeń i jest miłością przez duże M.

Powieść ogromnie mi się podobała i można powiedzieć, że ją zwyczajnie połknęłam bez popijania:)

Warszawa, teraźniejszość. Piotr Dragoński pracujący jako oficer śledczy w stołecznej komendzie dostaje wezwanie do jednej z niezamieszkałych kamienic, gdzie dwójka młodych ludzi znalazła zwłoki zastrzelonego mężczyzny. Być może to morderstwo będzie miało związek z prowadzoną przez niego obecnie sprawą. Żeby dowiedzieć się kim jest ofiara i kto ją zabił, trzeba przebrnąć...