Joanna Jax "Najlepsza przyjaciółka" wyd.videograf

Roz.7
Warszawa,1933

...
Egzamin zdały koncertowo.Z matematyki również.Agnieszka ponieważ uczyła się jak szalona,by zaimponować Piotrowi,a Beata po prostu miała szczęście,zaś Piotr anielską cierpliwość do niej.Ten przedmiot nigdy nie należał do jej ulubionych,nie miała także specjalnych zdolności w tym kierunku i niekiedy było jej wstyd przed młodym korepetytorem.
....

Beata wychowywała się w najgorszej dzielnicy do tego miała bardzo spokojną siostrę i matkę której nigdy nic nie pasowało.Pewnego dnia jej matka dostaje list od bogatych ludzi i zaproszeniem do pracy na lato.
Matka pi namowach córki zgadza się aby z Nimi również pojechała przyjaciółka jej córki Agnieszka.
Pani domu zaproponowała,że sfinansuje ich naukę.Przyjaciółki się cieszyły,ponieważ miały problem z matematyką,Piotr syn pani domu udzielał im korepetycji.
Między Agnieszką a Piotrem rodzi się uczucie.
Po wybuchu wojny wszystko się zmienia.

Czy uczucie przetrwa?
Co ukrywa Agnieszka?
Moja ocena 12/10

Kochani jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i żałuję,że tak późno.
Podobało mi się że losy są przedstawione w różynych latach i poznajemy całą historię z dwóch perspektyw.
Przyznaje się,że nie czytam wiele książek z tamtych czasów ale wiem,że dzięki autorce to się zmieni.
Autorka pokazała przyjaźń która zaczęła się od dziecięcych lat i trwała po dorosłe życie.
Czy Ty też masz taką przyjaciółkę lub przyjaciela?

Joanna Jax "Najlepsza przyjaciółka" wyd.videograf

Roz.7
Warszawa,1933

...
Egzamin zdały koncertowo.Z matematyki również.Agnieszka ponieważ uczyła się jak szalona,by zaimponować Piotrowi,a Beata po prostu miała szczęście,zaś Piotr anielską cierpliwość do niej.Ten przedmiot nigdy nie należał do jej ulubionych,nie miała także specjalnych zdolności w tym kierunku i...

Cieszę się, że sięgnąłem po ten romans - to było naprawdę warte mojego czasu. Książka jest pełna ciekawych zwrotów akcji, a także momentów, które poruszają. Jeśli szukasz dobrej rozrywki na wieczór, zdecydowanie warto sięgnąć po tę lekturę.

Cieszę się, że sięgnąłem po ten romans - to było naprawdę warte mojego czasu. Książka jest pełna ciekawych zwrotów akcji, a także momentów, które poruszają. Jeśli szukasz dobrej rozrywki na wieczór, zdecydowanie warto sięgnąć po tę lekturę.

Beata i Agnieszka - bohaterki najnowszej książki Joanny Jax pt. "Najlepsza przyjaciółka" - to dwie przyjaciółki, które połączyła niezwykła więź. Razem w radości i smutku, zdrowiu i chorobie, na dobre i na złe. Wzajemnie się wspierały i pomagały sobie w trudnych momentach, których w ich życiu nigdy nie brakowało. Teraz Beata zjawia się w swoim rodzinnym mieście na pogrzebie Agnieszki, by towarzyszyć jej w ostatniej drodze... Nie jest tam mile widziana. Wrogość i niechęć okazują jej zarówno Piotr - mąż przyjaciołki, jak i ich córka - Weronika. Beata dostaje od mężczyzny plik listów zaadresowanych do niej, których Agnieszka nigdy jej nie wysłała. Zdezorientowana i zaskoczona tym faktem kobieta, nie rozumie, dlaczego przyjaciółka trzymała listy w ukryciu i czemu nigdy o nich nawet nie wspominała. Zaczyna więc studiować całą korespondencję, z której wyłania się całkiem inny obraz Agnieszki niż ten, który znała. Poznaje mroczny sekret przyjaciółki, który całkowicie odmieni jej dotychczasowe życie...
Co takiego kryją listy? Czego Beata dowie się o Agnieszce? Kim jest Piotr, o którym tak często wspomina przyjaciółka?

Książka Joanny Jax to powieść o przyjaźni i lojalności. O poczuciu winy, kłamstwie rzucajacym cienie na całe życie, manipulacji i zdradzie. O tajemmicach przeszłości wyłaniających się z każdego przeczytanego listu...
To książka o dramatycznych wyborach i trudnych decyzjach. Jest też zemsta, dająca chwilową ulgę, dojmujące poczucie krzywdy i rozczarowanie; są wyrzuty sumienia, które nie pozwalają normalnie żyć.

Książka stawia pytania o to, jak wiele można wybaczyć najbliższej nam osobie; ile jesteśmy w stanie znieść w imię przyjaźni czy miłości?
Autorka niezwykle umiejętnie żongluje emocjami, sprawiając, że podczas czytania odczuwałam skrajnie różne "stany psychiczne" - od radości, zadowolenia i poczucia wdzięczności, poprzez obojętność, uczucie niemocy, żalu i smutku, aż po złość i frustrację.
Rozpatrując zachowania bohaterów nieustannie zastanawiałam się, co ja na ich miejscu zrobiłabym w danej sytuacji, jak bym się zachowała i niejednokrotnie stwierdzałam, że nie mam zielonego pojecia...
Czasami miałam ochotę nakrzyczeć na Agnieszkę i powiedzieć, co o niej myślę, ale powstrzymywałam się, bo wiem, że u Pani Joanny Jax nic nie jest czarno-białe i zawsze jest jakieś drugie dno... Tak było i w tym przypadku.
Książka skłania do refleksji na temat tego czy mamy w ogóle prawo oceniać innych?
Kiedyś, w jednej z książek przeczytałam, że aby oceniać innych innych, trzeba wejść w jego buty - i całkowicie się z tym zgadzam!

"Najlepsza przyjaciółka" to powieść, która porusza i intryguje, trzyma w napięciu i zaskakuje, wprawia w konsternację i zażenowanie.
Bardzo podobało mi się tło historyczne, które potęgowało napięcie, podkreślało klimat niespokojnych czasów okołowojennych, ale przede wszystkim było siłą napędową niektórych decyzji bohaterów lub wyjaśnieniem ich działań. Historia bowiem toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych. Pierwsza to teraźniejszość, druga - trudny czas przedwojenny i okres okupacji. Opisane wydarzenia zaś poznajemy z relacji Beaty i samej Agnieszki, co daje nam możliwość poznania przedstawionych wydarzeń z dwóch perspektyw.

Podsumowując, Pani Joanna stworzyła mądrą historię z gatunku tych nieodkładalnych i świetnie ją opowiedziała 👍. Przekonajcie się sami!
Polecam z całego serca ♥️!

Beata i Agnieszka - bohaterki najnowszej książki Joanny Jax pt. "Najlepsza przyjaciółka" - to dwie przyjaciółki, które połączyła niezwykła więź. Razem w radości i smutku, zdrowiu i chorobie, na dobre i na złe. Wzajemnie się wspierały i pomagały sobie w trudnych momentach, których w ich życiu nigdy nie brakowało. Teraz Beata zjawia się w swoim rodzinnym mieście na pogrzebie...

Jak zwykle p. Joanna Jax mnie nie zawiodła.
Książka porusza bardzo ważną tematykę- miłość i przyjaźń. Akcja rozgrywa się w czasie zbliżającej się i trwającej wojny oraz prawie 20. lat po jej zakończeniu. Czy przetrwa młodzieńcza przyjaźń dwóch przyjaciółek, czy łączące Beatę i Agnieszkę trudne wojenne przeżycia ktoś może zniszczyć? Jaką straszną dla Beaty tajemnicę ukrywała najbliższa przyjaciółka? Czy listy , które otrzymała po jej śmierci , wyjaśnią i odkryją prawdę? Czy wpłyną na dalsze życie Beaty?
Koniecznie przeczytajcie tę książkę:)
A może będzie ciąg dalszy

Jak zwykle p. Joanna Jax mnie nie zawiodła.
Książka porusza bardzo ważną tematykę- miłość i przyjaźń. Akcja rozgrywa się w czasie zbliżającej się i trwającej wojny oraz prawie 20. lat po jej zakończeniu. Czy przetrwa młodzieńcza przyjaźń dwóch przyjaciółek, czy łączące Beatę i Agnieszkę trudne wojenne przeżycia ktoś może zniszczyć? Jaką straszną dla Beaty tajemnicę...

Zaczynamy od razu z grubej rury, mianowicie pogrzeb. Sam styl pisania był dla mnie interesujący, przez co czytanie było jak nowa przygoda. To jest moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale na pewno nie ostatnie. Mało co narzekałam, mało co znalazłam, do czego mogłabym się przyczepić. Dodatkowo rozdziały są podzielone według lat, w których ma miejsce akcja. Na początku mamy 1962 rok, a później różne lata z lat 193X i 194X. Sam styl pisania był dla mnie zarówno ciekawy, zrozumiały, jak i barwny. Ale przechodząc do treści:

Wow, to jest historia pełna emocji. Nie dość, że występuje strata bliskiej osoby, to jeszcze początkowe słowa: "Ciociu, wszyscy oszukują [...]. Boję się jednak, że tak właśnie będzie i stracę ostatnią osobę na tym parszywym świecie, której ufam". A dodatkowo pewien ukryty temat, o którym Weronika nie wspomina... Ciekawe! Jak to się mówi, jest to rollercoaster emocji, gdzie znajdziemy praktycznie każdą z możliwych.

Wszyscy bliscy zaczynają się odsuwać od Beaty z jakiegoś powodu. W pewnym sensie możemy domyślić się emocji z tym związanych - śmierć bliskiej osoby, nagła opryskliwość innych. Książka trzyma w napięciu, ale zupełnie innym niż thriller. Dodatkowo pojawiają się tematy biedy, kościoła i nieprzyjemnych relacji rodzinnych, między innymi między Beatą a matką, która wydaje się faworyzować młodszą siostrę, stosując różne, charakterystyczne dla tamtych czasów, metody wychowawcze. Dużo jest takich smaczków, przez które możemy poczuć się, jakbyśmy znajdowali się w latach na przestrzeni drugiej wojny światowej.

Dowiadujemy się o relacji między Beatą a jej tytułową najlepszą przyjaciółką. Forma listów, które mamy okazję przeczytać i więcej się dowiedzieć o ich wspólnym życiu (i nie tylko!),urzekła mnie. Nawet z najdrobniejszych momentów dało się odczuć współczucie. Dlatego uważam, że historia może poruszyć wiele serc i właśnie dlatego z pewnością wrócę do tej książki.

Czytanie było dla mnie przyjemne, więc polecam tę książkę osobom zainteresowanym podobnymi tematami.

Zaczynamy od razu z grubej rury, mianowicie pogrzeb. Sam styl pisania był dla mnie interesujący, przez co czytanie było jak nowa przygoda. To jest moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale na pewno nie ostatnie. Mało co narzekałam, mało co znalazłam, do czego mogłabym się przyczepić. Dodatkowo rozdziały są podzielone według lat, w których ma miejsce akcja. Na...

"Wy­da­wa­ło się, że nie ist­nia­ły mię­dzy nimi żadne ta­jem­ni­ce.."

Połączyła je głęboka więź i przyjaźń, która nie zdarza się zbyt często. Wspierały się w trudnych i najczarniejszych momentach życia "Obie miały cięż­kie życie. W nędzy, opa­rach go­rzał­ki i w at­mos­fe­rze cią­głych awan­tur." Były sobie bliższe niż siostry. Teraz Beata Lwowska powraca do rodzinnego miasta, by pożegnać swoją najlepszą przyjaciółkę Agnieszkę. Po pogrzebie z przykrością odczuwa, że nie jest tu mile widziana. Zostaje nawet wyproszona ze stypy przez męża Agnieszki, który na pożegnanie wręcza jej plik listów swojej żony. Zagubiona, nie rozumie, dlaczego przyjaciółka nie wysłała ich wcześniej, ale już pierwsze słowa listu ukazują, skrywane przez lata tajemnice. Zagłębiając się w lekturze odkrywa całkiem inny portret kobiety, która była jej tak bliska i sekrety, które odmienią jej życie.

Ta historia zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Dwie przestrzenie czasowe, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i poruszający obraz. Codzienna szarość życia, pełna decyzji, wyborów i doświadczeń ubarwiona została ognistą czerwienią emocji. Odcienie przyjaźni wyróżniają się intensywnymi i wyrazistymi barwami, a skrywane sekrety odznaczają się ciemną smugą niedopowiedzeń. Wojna jest tutaj tłem wydarzeń, ponurym, przygnębiającym, bardzo autentycznym.

Dwie ambitne dziewczyny, które uparcie chciały wyrwać się z biedy. Dorastały w trudnych czasach, a marzenia i wzajemne wsparcie pomagały przetrwać. Z ciekawością zagłębiałam się w listy Agnieszki, odkrywając jej perspektywę wydarzeń. To powieść która skłania do przemyśleń i zostaje w sercu na dłużej. Polecam serdecznie.

"Wy­da­wa­ło się, że nie ist­nia­ły mię­dzy nimi żadne ta­jem­ni­ce.."

Połączyła je głęboka więź i przyjaźń, która nie zdarza się zbyt często. Wspierały się w trudnych i najczarniejszych momentach życia "Obie miały cięż­kie życie. W nędzy, opa­rach go­rzał­ki i w at­mos­fe­rze cią­głych awan­tur." Były sobie bliższe niż siostry. Teraz Beata Lwowska powraca do rodzinnego...

Czy przyjaciółce można wybaczyć zdradę? Co o tym myślicie?

#WspółpracaReklamowa z @videograf.sa

Bohaterkami książki Joanny Jax są Beata Liwarowska i Agnieszka Witymska, a cała historia dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych: w latach 60-tych i latach 30-tych XX wieku oraz w czasie II wojny światowej.

Poznajemy Beatę, gdy przyjeżdża do rodzinnego miasta, by uczestniczyć w pogrzebie swojej najlepszej przyjaciółki, Agnieszki. Podczas pogrzebu Beata stwierdza z przykrością i ogromnym zdziwieniem, że zarówno Piotr, mąż Agnieszki, jak i ich córka, Weronika, traktują ją jak intruza. Piotr nawet wyprasza ją z domu, wręczając na odchodne plik listów od Agnieszki, adresowanych do Beaty.

Co takiego kryje się w tych listach, że Agnieszka nigdy ich nie wysłała? Czy Beata odważy się je przeczytać? Co było prawdą, a co fałszem w ich wieloletniej przyjaźni? Czy Agnieszka zasługuje na miano „najlepszej przyjaciółki”?

Beata i Agnieszka – przyjaciółki, prawie jak siostry. Razem się bawiły, razem uczyły, razem kradły... Aż pojawił się ON...
Autorka prowadzi czytelnika przez trudne czasy przedwojenne na warszawskim, ubogim Czerniakowie, przez różnice klasowe i czasy okupacji. Powoli odkrywa przed nami wszystkie intrygi uknute przez Agnieszkę. „Najlepsza przyjaciółka” to opowieść o przyjaźni, ale zaburzonej fałszem, o lojalności i trudnych wyborach, o poczuciu winy i wybaczeniu. Ile bowiem można wybaczyć drugiemu człowiekowi? Czy nad niektórymi tajemnicami można przejść do porządku dziennego?

Ileż w tej książce jest miłości i rozpaczy. Ileż trudnych emocji i pytań, na które niełatwo sobie odpowiedzieć. Nie wiem, czy umiałabym wybaczyć takiej przyjaciółce jak Agnieszka, ale mam przeczucie, że Beata też tego do końca nie wie. Czy mamy jednak prawo je oceniać? Czy my na pewno postąpilibyśmy inaczej?

Joanna Jax stworzyła historię, od której trudno się oderwać i która zmusza do refleksji, nawet jeśli zakończenie mnie wcale nie zaskoczyło i w pewnym momencie zaczęłam się go spodziewać. Jestem pewna, że się Wam spodoba.

Czy przyjaciółce można wybaczyć zdradę? Co o tym myślicie?

#WspółpracaReklamowa z @videograf.sa

Bohaterkami książki Joanny Jax są Beata Liwarowska i Agnieszka Witymska, a cała historia dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych: w latach 60-tych i latach 30-tych XX wieku oraz w czasie II wojny światowej.

Poznajemy Beatę, gdy przyjeżdża do rodzinnego miasta, by...

Jest to pierwsza książka tej autorki, ale już wiem że nie ostatnia. Wciągająca historia, która przez cały czas czytania trzyma w napięciu i zachwyca zakończeniem. Po jej przeczytaniu miałam dużo przemyśleń, jest pełna emocji, wrażliwości , rzeczywistość ukazana jest w prawdziwym świetle tamtych czasów.
Beata Liwarowska wraca do swojego rodzinnego miasta na pogrzeb najlepszej przyjaciółki Agnieszki Witymskiej, która prawdopodobnie odebrała sobie życie. Koleżanka przed śmiercią napisała do niej listy, w których opisuje swoje życie, odczucia i prosi o wybaczenie za swoje grzechy. Kochały się w tym samym chłopaku, Piotrku Witymskim, który wybiera właśnie Beatę, jako swoją dziewczynę i przyszłą żonę. Niestety wystąpiła tragiczna sytuacja, która zmieniła wszystko, Beata postanowiła dla dobra Piotra, aby nie marnować mu życia zerwać zaręczyny, nie mówiąc o prawdziwych powodach rozstania. Agnieszka wykorzystując sytuacje zachodzi w ciąże ,ale nie ma okazji poinformować o tym Piotra bo jest on za granicą. Piotr i Beata całe życie kochają się, choć każdy z nich pokazuje że jest inaczej. Dzięki listom Beata poznaje co naprawdę się wydarzyło w życiu Agnieszki, o jej odczuciach, życiu codziennym u boku Piotra, jaka była w stosunku do przyjaźni z Beatą. Zadawałam sobie pytanie co można zrobić innemu człowiekowi w imię miłości? Czy warto ranić drugą osobę ,aby zdobyć upragniony cel? Czy da on wtedy tyle szczęścia, ile sobie wymarzyliśmy?
Na pewno końcówka książki zaskoczyła mnie bardzo, takiego rozwoju sytuacji nie przewidziałam. Warto ją przeczytać, jest wciągająca, pełna wrażliwości, miłości, ciepła ,emocji i bardzo poruszająca. Na pewno wrócę do twórczości tej autorki.

Jest to pierwsza książka tej autorki, ale już wiem że nie ostatnia. Wciągająca historia, która przez cały czas czytania trzyma w napięciu i zachwyca zakończeniem. Po jej przeczytaniu miałam dużo przemyśleń, jest pełna emocji, wrażliwości , rzeczywistość ukazana jest w prawdziwym świetle tamtych czasów.
Beata Liwarowska wraca do swojego rodzinnego miasta na pogrzeb...

Recenzja książki "Najlepsza przyjaciółka" Joanna Jax
4,5/5 ⭐

Ostatnio zanurzyłam się w opowieść "Najlepsza przyjaciółka" autorstwa Joanny Jax i muszę przyznać, że lektura ta była dla mnie przyjemnym odkryciem pióra autorki. Książka rozpoczyna się, gdy Beata Liwarowska wraca do rodzinnego miasta na pogrzeb swojej przyjaciółki, Agnieszki Witymskiej. Chociaż ich relacje były pełne napięć, łączyła je wręcz siostrzana więź, ale czy przetrwała próbę czasu?

Zdziwiona i zraniona reakcją rodziny Agnieszki, która traktuje ją jak intruza, Beata otrzymuje od męża zmarłej plik listów, które nigdy nie zostały jej wysłane. Zagłębiając się w ich treść, stopniowo odkrywa mroczne sekrety, które rzucają nowe światło na jej rozumienie tej złożonej przyjaźni. Każdy list to kolejna warstwa odkrywająca prawdziwą naturę Agnieszki, zmuszając Beatę do zastanowienia się, co w ich relacji było prawdziwe, a co fałszem.

Narracja płynnie przeplata się między przeszłością, a teraźniejszością, ukazując, jak przeszłe decyzje i niepowiedziane słowa kształtują czasami nasze życie. Autorka z wielką wrażliwością bada tematy zdrady, tajemnic i rozliczeń, co czyni tę powieść niezwykle emocjonalną i refleksyjną.

"Najlepsza przyjaciółka" to książka, która porusza, skłania do przemyśleń i zmusza do zadawania pytań o fundamenty naszych najbliższych relacji. Dla każdego, kto ceni sobie literaturę pełną emocji i życiowych prawd, ta powieść będzie doskonałym wyborem. Serdecznie polecam 📚❤️

Recenzja książki "Najlepsza przyjaciółka" Joanna Jax
4,5/5 ⭐

Ostatnio zanurzyłam się w opowieść "Najlepsza przyjaciółka" autorstwa Joanny Jax i muszę przyznać, że lektura ta była dla mnie przyjemnym odkryciem pióra autorki. Książka rozpoczyna się, gdy Beata Liwarowska wraca do rodzinnego miasta na pogrzeb swojej przyjaciółki, Agnieszki Witymskiej. Chociaż ich relacje były...

Wiedziałam, że przelecę przez książkę jak huragan, oczywiście obawiałam się trudnych momentów, wszak czas wojny nie jest sprzyjającym okresem dla ludzi. Nie oczekiwałam jednak ciosu z drugiej strony, chociaż potwierdziło się tylko to, co od lat niestety wiem. Nie wierzę w przyjaźnie, są znajomości, lepsze i gorsze, wspólne sprawy zainteresowania łącząca miłość, jednak jest granica, niekiedy tylko cieniutka, subtelna, bywa, że nie ujawni się przez całe nasze życie, uśpiona odchodzi i nigdy się nie dowiemy, że była kreska ograniczająca lojalność.
#najlepszaprzyjaciółka jest opowieścią, w której kłamstwo gra pierwsze skrzypce. Lojalność okazje się tylko słowem, a prawda niewygodnym skutkiem ubocznym. @joannajax kolejny raz czaruje słowem, kreśli historię smutną i nie chodzi o realia czasowe, ale o nadużywanie zaufania i dobrej woli. Obraz świata i wydarzeń widziany w dwóch perspektywach: Beaty i Agnieszki – pozornie zawsze razem, ramię w ramię, a jednak ich światy wewnętrzne skrajnie różne, wartości, niby jednakowe, ale cel inny. Droga stała się dwupasmówką, tylko że jedna z nich nie zauważyła delikatnej zmiany, linii dzielącej pragnienia i działania, ten sam kierunek, ale meta już nie.
Nie lubię zwrotu „ta historia złamała mi serce” – nie zrobiła tego, mocno mną potrząsnęła, zasmuciła i potwierdziła wcześniejszą wiedzę o związkach wszelkich. Nie jestem emocjonalną kaleką, a zrozumienie mam na właściwym miejscu, nie szafuję jednak doznaniami, wpadając w depresję, czy inny stan przygnębienia po poznaniu jej. Częściej bywam zła, na okoliczności, ludzi, podjęte działania lub los, który bywa przewrotny.
„Łatwiej jest wybaczyć wrogowi niż przyjacielowi, który zawiódł”.
Książka mądra, głęboko zaglądająca w zakamarki naszej psychiki, szpera po zakamarkach pragnień, uzewnętrznia oczekiwania.
Oglądaliście film „Lejdis”? Pada w nim z ust jednej z bohaterek zdanie „empatia – zupa z Azji”.

Wiedziałam, że przelecę przez książkę jak huragan, oczywiście obawiałam się trudnych momentów, wszak czas wojny nie jest sprzyjającym okresem dla ludzi. Nie oczekiwałam jednak ciosu z drugiej strony, chociaż potwierdziło się tylko to, co od lat niestety wiem. Nie wierzę w przyjaźnie, są znajomości, lepsze i gorsze, wspólne sprawy zainteresowania łącząca miłość, jednak jest...