„Na krawędzi nigdy” to wzruszająca i ciepła powieść, w której główni bohaterowie odbywają podróż swojego życia. Wraz z początkiem tej spontanicznej przejażdżki w nieznane zarówno Camryn, jak i Andrew wyruszają w głąb samego siebie, by stopniowo odkryć swoją prawdziwą naturę, głęboko skrywane pragnienia i zagnieżdżone w zakamarkach duszy uczucia. To podróż w poszukiwaniu siebie. To także wędrówka ku prawdziwej miłości i bliskości z drugim człowiekiem, i niekoniecznie chodzi tutaj o aspekt cielesny, a raczej o kontakt polegający na rozmowie oraz wzajemnym zrozumieniu. Dawno nie czytałam tak świetnej powieści i już na samym wstępie, z czystym sumieniem, polecam ją każdemu.

Camryn Benett – główna bohaterka powieści Redmerski – jest zbyt przytłoczona swoją sytuacją życiową, a wciąż nawarstwiające się problemy wcale jej nie łagodzą. Młoda dziewczyna targana skrajnymi emocjami postanawia odmienić swój los i kupuje bilet autobusowy, by zwyczajnie uciec przed dotychczasowym życiem. Camryn spotyka przystojnego chłopaka, do którego początkowo odczuwa jedynie niechęć, a jego irytujący sposób bycia tylko ją pogłębia. Andrew Parrish to dwudziestopięciolatek sprawiający wrażenie twardo stąpającego po ziemi. Okazuje się, że i on znalazł się na życiowym zakręcie. Z czasem ta dwójka zaprzyjaźnia się i decyduje wyruszyć we wspólną podróż. Podróż, która odmieni ich na zawsze.

Narracja w „Na krawędzi nigdy” została przedstawiona z punktu widzenia dwójki głównych bohaterów – Camryn i Andrew. Jest to świetny zabieg, dzięki któremu czytelnik ma możliwość poznania wydarzeń z dwóch zazwyczaj różnych perspektyw. W „Na krawędzi nigdy” dwutorowa narracja znakomicie spełnia swoją rolę. Redmerski tworzy niezwykle dopracowane i złożone portrety psychologiczne postaci, a spostrzeżenia i przemyślenia głównych bohaterów dopełniają całości. Nie jestem w stanie określić, która z postaci bardziej mnie oczarowała. Z jednej strony są one kompletnie różne, wydawać by się mogło o przeciwstawnych poglądach na życie. Z drugiej strony tę dwójkę łączy wiele: począwszy od smutku zalewającego ich dusze, poprzez utratę bliskiej osoby aż po ból spowodowany tą stratą oraz wewnętrzny niepokój i nieustanne poszukiwanie wolności. Naprzemienna narracja nie spowoduje uczucia znużenia, wręcz przeciwnie wzbudzi w czytelniku zainteresowanie.

Podróż Camryn i Andrew, stanowiąca motyw przewodni powieści ukazuje zmiany zachodzące w bohaterach. Dotyczą one nie tylko ich spojrzenia na otaczający świat, czy własne przemyślenia, ale także niejednokrotnie głęboką zadumę nad życiem i jego wartościami. Zmiany te odbywają się także w sferze uczuciowej tej dwójki. To jednak wymaga czasu. Jesteśmy więc świadkami stopniowej transformacji bohaterów i zgodnie z założeniem autorki im dalej Camryn i Andrew podążają w świat, tym bardziej są w stanie zdefiniować siebie i własne pragnienia.

Wątek mitologiczny występujący w „Na krawędzi nigdy” niezwykle przypadł mi do gustu. Autorka nawiązuje do Orfeusza i jego ukochanej Eurydyki. Choć powieść nie jest zwyczajnym romansem, to niewątpliwie element mitologiczny - stworzenie porównania uczucia pomiędzy głównymi bohaterami do miłości Orfeusza i Eurydyki - korzystnie wpływa na ogólną ocenę publikacji.

Przyznam, że niezwykle ciekawi mnie kontynuacja losów Camryn i Andrew. „Na krawędzi nigdy” to powieść o konkretnym zakończeniu, brak tu jakichkolwiek znaków zapytania, niedokończonych wątków czy niedopowiedzeń. Tym bardziej intryguje mnie dalsze życie tej pary. „Na krawędzi nigdy” to wzruszająca opowieść, w której miłość stanowi główne tło. Nie jest to jednak typowy romans, w którym brak głębszego przekazu. Tutaj J.A. Redemski obok uczucia rodzącego się pomiędzy dwójką głównych bohaterów koncentruje się także na problemach, z jakimi boryka się niejeden z nas: depresji i lękach. Podróż Camryn i Andrew to podróż w głąb siebie, ale też podróż ku wolności i nadziei na lepsze jutro.

Agnieszka Stolarczyk