Wybieram ciebie & Wybieram miłość

Harper wychowywała się całe życie w bazie wojskowej a jej towarzyszami byli marines oraz wiecznie nieobecny i wyobcowany ojciec Sir.
Dziewczyna w wieku 18 lat wyjeżdża do szkoły, niemal na drugi koniec kraju, aby uciec od ojca, zacząć żyć i odnaleźć siebie.
Jednak już na samym początku, na pierwszej imprezie, zdaje sobie sprawę jak nie pasuje do zapoznanego towarzystwa. Dla jej nowych znajomych istotna jest zakrapiana zabawa przy nieskrępowanym obściskiwaniu się z kim i gdzie popadnie.
Jednym z nich jest brat jej współlokatorki Bree, Chase, który żyje szybko, nie odmawiając sobie alkoholu i dziewczyn, które służą mu tylko do jednego.
Jednak to na jego widok dziewczynie przyśpiesza serce a włoski stają dęba.
W kolejnych dniach w jej życiu pojawia sie Brandon, mieszkający w tym samym domu co Chase i biorący udział w nielegalnych walkach MMA. Harper bardzo szybko zdaje sobie sprawę z tego, że obu mocno kocha i musi dokonać między nimi trudnego wyboru.
Wszystko się dodatkowo komplikuje gdy w życie dziewczyny ponownie wkracza jej najbliższy przyjaciel z jefnostki - Carter.
I gdy dziewczyna dokonuje już wyboru i podejmuje decyzję z kim chce dalej iść przez życie, los decyduje że nie zawsze może być tak, jak się chce. A gdy Harper już przywykła do tego co zgotował jej los, ten okazuje się być jeszcze bardziej okrutny...

Czy można kochać dwóch mężczyzn? Wydaje mi się że tak. Obaj byli różni i chyba to powodowało, że Harper miała taki problem z podjęciem finalnej decyzji. Też to, że nigdy wcześniej nie miała chłopaka a tutaj aż dwóch (momentami trzech) walczy o jej względy. Oczywiście historia była momentami mocno naciągana ale co z tego. Szybko się ją czytało a Harper miała naprawdę szczęście, że trafiła na tych dwóch Panów choć nic nie było takie proste.
Książka pokazuje, że aby być naprawdę szczęśliwym, to warto dawać sobie "drugie szanse".

Wybieram ciebie & Wybieram miłość

Harper wychowywała się całe życie w bazie wojskowej a jej towarzyszami byli marines oraz wiecznie nieobecny i wyobcowany ojciec Sir.
Dziewczyna w wieku 18 lat wyjeżdża do szkoły, niemal na drugi koniec kraju, aby uciec od ojca, zacząć żyć i odnaleźć siebie.
Jednak już na samym początku, na pierwszej imprezie, zdaje sobie sprawę jak nie...

Myślę, że moje zdanie w kwestii tej książki jest niezmienne od momentu przeczytania pierwszego tomu. Nadal podtrzymuję to co napisałam oceniając "Wybieram ciebie". Być może autorka właśnie w taki sposób chciała przedstawić swoją wizję związku, punkt widzenia kobiety młodej i radzenia sobie z nieprzewidywalnością losu, natomiast do mnie to nie przemawia ani nie trafia. Nie uważam, że przeczytanie tych dwóch tomów było stratą czasu, ponieważ w ogóle nie traktuję czytania książek jako stratę czasu, a to traktuję jako lekcję jak rozpoznać książkę dobrą.

Myślę, że moje zdanie w kwestii tej książki jest niezmienne od momentu przeczytania pierwszego tomu. Nadal podtrzymuję to co napisałam oceniając "Wybieram ciebie". Być może autorka właśnie w taki sposób chciała przedstawić swoją wizję związku, punkt widzenia kobiety młodej i radzenia sobie z nieprzewidywalnością losu, natomiast do mnie to nie przemawia ani nie trafia. Nie...

Szczerze to ciężko mi ocenić tą książkę, jest wiele wątków, które są nierealne, a z drugiej strony są takie wydarzenia, że aż nie chce się dalej czytać (wypadek Chease'a). Połączenie głównej bohaterki z Brandonem dwa miesiące po wypadku bardzo mi się nie podobało (Cheas go nie lubił). Jak dla mnie mogłoby się skończyć wszystko na tomie I lub mógłby pojawić się nowy bohater. Książka mnie rozwaliła emocjonalnie.

Szczerze to ciężko mi ocenić tą książkę, jest wiele wątków, które są nierealne, a z drugiej strony są takie wydarzenia, że aż nie chce się dalej czytać (wypadek Chease'a). Połączenie głównej bohaterki z Brandonem dwa miesiące po wypadku bardzo mi się nie podobało (Cheas go nie lubił). Jak dla mnie mogłoby się skończyć wszystko na tomie I lub mógłby pojawić się nowy bohater....

Bardzo rozczarowana tą książką
Kompletnie w tej części nic się nie dzieje.
Non-stop opisy wspaniałego wspólnego życia z swoim partnerem. Można było dodać 100 stron do część 1 i było byłoby super. Książka jest strasznie naciągana

Bardzo rozczarowana tą książką
Kompletnie w tej części nic się nie dzieje.
Non-stop opisy wspaniałego wspólnego życia z swoim partnerem. Można było dodać 100 stron do część 1 i było byłoby super. Książka jest strasznie naciągana

Bardzo dobre oderwanie od rzeczywistości, gorsza niż pierwszy tom (według mnie) jednak historia cudowna. Podziwiam całym sercem Brandona, jego postać jest według mnie jakby nierealna i niezbyt możliwe jest znalezienie kogoś tak cudownego, kochanego i opanowanego jak on, w prawdziwym życiu. Książka naprawdę bardzo bardzo dobra to emocjonalny rollercoaster, śmiech, łzy, złość i ogólne poirytowanie wyborami bohaterów, to emocje które głównie mi towarzyszyły.

Bardzo dobre oderwanie od rzeczywistości, gorsza niż pierwszy tom (według mnie) jednak historia cudowna. Podziwiam całym sercem Brandona, jego postać jest według mnie jakby nierealna i niezbyt możliwe jest znalezienie kogoś tak cudownego, kochanego i opanowanego jak on, w prawdziwym życiu. Książka naprawdę bardzo bardzo dobra to emocjonalny rollercoaster, śmiech, łzy, złość...

Bardzo ciekawiło mnie, po przeczytaniu pierwszej części, jak potoczą się losy bohaterów. I wiecie co? Zawiodłam się:/

Bardzo ciekawiło mnie, po przeczytaniu pierwszej części, jak potoczą się losy bohaterów. I wiecie co? Zawiodłam się:/

Fajna opowieść o miłości, lecz Brandon trochę za wielki ideał. ....

Fajna opowieść o miłości, lecz Brandon trochę za wielki ideał. ....

Taka sobie - za dużo słodyczy. Lubię bajki ale ta druga książka to już trochę przesada.

Taka sobie - za dużo słodyczy. Lubię bajki ale ta druga książka to już trochę przesada.

Hmmmm...

Nadal wszyscy wysławiają Harper pod niebiosa niczym boginię, nadal dialogi są płytkie i infantylne.

Ufff, cieszę się, że mam już za sobą tą książkę.

Momentami pytałam samą siebie: SERIO?
Aż mnie mdliło od tego idealnego świata.

Hmmmm...

Nadal wszyscy wysławiają Harper pod niebiosa niczym boginię, nadal dialogi są płytkie i infantylne.

Ufff, cieszę się, że mam już za sobą tą książkę.

Momentami pytałam samą siebie: SERIO?
Aż mnie mdliło od tego idealnego świata.

Druga część była bardziej dramatyczna niż pierwsza. I jakoś szybciej mi się ją czytało, chociaż te wstrząsające momenty nie były takie łatwe do przebrnięcia.

Druga część była bardziej dramatyczna niż pierwsza. I jakoś szybciej mi się ją czytało, chociaż te wstrząsające momenty nie były takie łatwe do przebrnięcia.