Wyjątkowo zagmatwana fabuła, niemal się zgubiłem. Wielki plus za język.

Wyjątkowo zagmatwana fabuła, niemal się zgubiłem. Wielki plus za język.

Fantastyczny humor. Nikt jej nie dorówna. Polecam.

Fantastyczny humor. Nikt jej nie dorówna. Polecam.

Już nie tak błyskotliwa Chmielewska, ale przyjemna.

Już nie tak błyskotliwa Chmielewska, ale przyjemna.

Marlenka od najmłodszych lat uwielbia wszystko co związane z roślinnością. Nikogo więc nie dziwi wybór kierunku jej studiów. Jednak na studiach, poza częścią teoretyczną, trzeba mieć też miejsce na część praktyczną, czyli w przypadku roślin: kawałek ziemi do zagospodarowania.
Do pewnego momentu radziła sobie z doniczkami na parapecie, ale dzięki protekcji mającej znajomych wśród działkarzy, udało się „wkręcić” Marlenkę na jedną z nich. Tam, w zamian za pomoc w ogarnianiu pozostałej części terenu studentka dostaje część tylko do własnej dyspozycji. No prawie… czasami ma zbyt gorliwych pomocników.
Pewnego dnia zaciekawiona nieznanym jej patykiem Marlena wsadza znalezisko do ziemi. Niepozorny patyk szybko pokazuje co potrafi…
Dziewczyna postanawia porozmawiać z Joanną o roślince. To, czego się dowiedziała sprawiło, że w ekspresowym tempie zabiera się za usunięcie rozrośniętego patyka. Niestety korzenie rośliny „wplątały” się w coś, czego nie powinno być na żadnej działce. Wnikliwe, acz niechętne oględziny sprawiają, że do znaleziska zostaje wezwana policja…
Co znaleziono między korzeniami roślinki?
Jakimi drogami Marlenka trafi na tę konkretną działkę?
Dlaczego rozmowa z Joanną zmotywowała Marlenkę do nie do końca typowych działań na działce?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie właśnie w tej książce.
„Zbrodnia w efekcie” to ostatnia powieść autorki. Co prawda odbiega ona stylem od tego, do czego zostaliśmy przyzwyczajeni w książkach o Alicji, Teresce i Okrętce czy Janeczce i Pawełku, ale i tu widać to charakterystyczne poczucie humoru, dzięki któremu kolejne pokolenia sięgały po powieści autorki.
Wiem… chyba się zaplątałam, ale już wracam do tematu.
Co prawda tu, na palcach jednej ręki można policzyć postaci z innych powieści, jednak to nie oznacza, że ci „nowi” są nudni, zwyczajni i przewidywalni. Wręcz przeciwnie. Potrafią zaskoczyć i to nie tylko raz.
Mimo pewnych stałych punktów, nie wyczuwa się pisania pod szablon. Wiadomo, czego można się spodziewać i, przynajmniej w moim wypadku, poza kilkoma powieściami, z którymi mi nie po drodze, ani razu się nie zawiodłam.
Jeżeli szukacie książki, która rozbawi Was nie tylko podczas samego czytania, ale również później to zarówno „Zbrodnia w efekcie” jak i pozostałe powieści autorki są idealne na poprawę humoru.

Marlenka od najmłodszych lat uwielbia wszystko co związane z roślinnością. Nikogo więc nie dziwi wybór kierunku jej studiów. Jednak na studiach, poza częścią teoretyczną, trzeba mieć też miejsce na część praktyczną, czyli w przypadku roślin: kawałek ziemi do zagospodarowania.
Do pewnego momentu radziła sobie z doniczkami na parapecie, ale dzięki protekcji mającej znajomych...

Chmielewska to klasyka. Nikt tak barwnie nie wyśmiewał PRL u jak ona.
Polecam.

Chmielewska to klasyka. Nikt tak barwnie nie wyśmiewał PRL u jak ona.
Polecam.

Książka ciekawa, trochę zagmatwana, może i haotyczna. Nie mniej jednak nie korcie ten Dominik czy on na pewno Dominik ? Czy to nie czasem człowiek pojawiający się jako prokurator, a później i partner Joanny? Pogubiłam się w tych jej gachach 🤣

Książka ciekawa, trochę zagmatwana, może i haotyczna. Nie mniej jednak nie korcie ten Dominik czy on na pewno Dominik ? Czy to nie czasem człowiek pojawiający się jako prokurator, a później i partner Joanny? Pogubiłam się w tych jej gachach 🤣

Kolejna komedia kryminalna w świetnym stylu, cóż tu się rozpisywać, ten humor poprawia nastrój ;)

Kolejna komedia kryminalna w świetnym stylu, cóż tu się rozpisywać, ten humor poprawia nastrój ;)

Przyznam, że przeczytałam tę książkę dwa razy z rzędu, bo... myślałam, że pierwszy raz czytałam bez skupienia. Ale niestety nawet powtórne przeczytanie niewiele pomogło... Strasznie dużo postaci, koligacji rodzinno - przyjacielskich i zamieszania. Nie jestem w stanie odtworzyć kto jest kim. Sam wątek może ciekawy, ale straszny bałagan w tej książce. Mnie nie zachwyciła, a wręcz zirytowała.

Przyznam, że przeczytałam tę książkę dwa razy z rzędu, bo... myślałam, że pierwszy raz czytałam bez skupienia. Ale niestety nawet powtórne przeczytanie niewiele pomogło... Strasznie dużo postaci, koligacji rodzinno - przyjacielskich i zamieszania. Nie jestem w stanie odtworzyć kto jest kim. Sam wątek może ciekawy, ale straszny bałagan w tej książce. Mnie nie zachwyciła, a...

Na jednym z ogródków działkowych gdzieś pomiędzy bambusem, który rozrósł się w zastraszającym tempie zostają odkryte zwłoki. Okazuje się, że szkielet nie jest łatwy w identyfikacji, ponieważ brakuje bardzo ważnego elementu jakim bez wątpienia jest czaszka. Stwierdzeniem graniczącym z pewnością jest to, że w tym przypadku nie doszło do samobójstwa. Morderca musiał zabić denata i przetransportować gdzieś jego czaszkę. Policja próbuje sprostać temu nie lada wyzwaniu, dowiedzieć się kim był nieznajomy i kto postanowił zakończyć jego życie.
Jak odtworzyć rysopis poszkodowanego bez najważniejszego elementu jego ciała?
Kto dokonał tej zbrodni?
I czy uda się odkryć kto był zarówno sprawcą jak i ofiarą?
***
O Joannie Chmielewskiej słyszałam już wcześniej za sprawą jej licznych książek o tematyce kryminalnej. Ale niestety “Zbrodnia w efekcie” mnie nie zainteresowała. Była ona strasznie chaotyczna ze względu na poszczególne postacie, które w wielu scenach wprowadzały mały rozgardiasz. A ogólnie panująca atmosfera wcale nie pomagała uspokoić całej sytuacji. Nie wciągnęłam się a co gorsza nawet nie byłam zainteresowana jak rozwiąże się ta historia. Była to moja pierwsza styczność z serią Królowa Polskiego Kryminału i na ten moment ostatnia. Może dla osób, które są z twórczością tej autorki za pan brat będzie to dobra rozrywka. Tym bardziej, że jest to jej ostatnia książka.

Ocena: ⭐⭐⭐⭐/10

Na jednym z ogródków działkowych gdzieś pomiędzy bambusem, który rozrósł się w zastraszającym tempie zostają odkryte zwłoki. Okazuje się, że szkielet nie jest łatwy w identyfikacji, ponieważ brakuje bardzo ważnego elementu jakim bez wątpienia jest czaszka. Stwierdzeniem graniczącym z pewnością jest to, że w tym przypadku nie doszło do samobójstwa. Morderca musiał zabić...

Specyficzny typ pióra, które kompletnie mi nie podeszło. A szkoda, myślałam ze się polubimy z P. Chmielewska

Specyficzny typ pióra, które kompletnie mi nie podeszło. A szkoda, myślałam ze się polubimy z P. Chmielewska