Większy kawałek świata

Na fali nostalgii rzuciłam się do słuchania drugiej części przygód Tereski i Okrętki. Drugiej, bo pierwszej zdobyć nie mogę. Podobały mi się szalone przygody, uśmiechnięty głos Jacka Kissa pasuje jak ulał i w zasadzie mam tylko jedno pytanie: co z kleszczami? Las, woda, las i znów woda, łąki jakieś, zarośla a kleszczy niet?

Na fali nostalgii rzuciłam się do słuchania drugiej części przygód Tereski i Okrętki. Drugiej, bo pierwszej zdobyć nie mogę. Podobały mi się szalone przygody, uśmiechnięty głos Jacka Kissa pasuje jak ulał i w zasadzie mam tylko jedno pytanie: co z kleszczami? Las, woda, las i znów woda, łąki jakieś, zarośla a kleszczy niet?

Uwielbiam książki Chmielewskiej, wszystkie jej serie, także te dla młodzieży, jak właśnie seria o Teresce i Okrętce.
Nie wiem jak Chmielewska to robi, ale czytając jej powieści zawsze czuje się, że to jej, mimo iż potrafi zmienić styl pisania. Jej bohaterzy są inni, mają różne charaktery, reakcje na sytuacje, używają innych słów ( a nie jak np. u Mroza, tam jakimś cudem wszyscy przeklinają nawet tak samo....).
"Większy kawałek świata" to taka idealna książka na wakacje, bo i o wakacjach traktuje :)

Uwielbiam książki Chmielewskiej, wszystkie jej serie, także te dla młodzieży, jak właśnie seria o Teresce i Okrętce.
Nie wiem jak Chmielewska to robi, ale czytając jej powieści zawsze czuje się, że to jej, mimo iż potrafi zmienić styl pisania. Jej bohaterzy są inni, mają różne charaktery, reakcje na sytuacje, używają innych słów ( a nie jak np. u Mroza, tam jakimś cudem...

Ale że jak to...nie ma Chmielewskiej w Chmielewskiej??? 😳
Spokojnie...te dwie nastolatki, i ich przygody, również umilą Wam czas.
Będą Mazury, życie w plenerze (i związane z tym uroki), i nie zabraknie też wątku kryminalnego.
Lekka, przyjemna, lektura.

Ale że jak to...nie ma Chmielewskiej w Chmielewskiej??? 😳
Spokojnie...te dwie nastolatki, i ich przygody, również umilą Wam czas.
Będą Mazury, życie w plenerze (i związane z tym uroki), i nie zabraknie też wątku kryminalnego.
Lekka, przyjemna, lektura.

Niedobrze że ją teraz przeczytałam, ona jest taka wakacyjna, że nie wiem jak doczekam lata. Ahoj wakacyjna przygodo, i choć nie brak tu prozy biwakowania, to opisane jest to prześmiesznie.

Niedobrze że ją teraz przeczytałam, ona jest taka wakacyjna, że nie wiem jak doczekam lata. Ahoj wakacyjna przygodo, i choć nie brak tu prozy biwakowania, to opisane jest to prześmiesznie.

Uwielbiam Tereskę i Okrętkę!

Uwielbiam Tereskę i Okrętkę!

Joanna Chmielewska już raz mnie zraziła do siebie. A wszystko to za sprawą niejakiego Lesia-idioty! Dlatego sięgnęłam po tę książkę z lekkim dystansem. Ta również nie porwała mnie jakoś specjalnie ale mimo to z chęcią przez nią przebrnęłam. A wszystko dlatego, że główne bohaterki przemierzają moje ukochane mazurskie jeziora. Te dwie siedemnastolatki udają się na wyprawę, której nie podołałaby większość dzisiejszej młodzieży. Nie było barów przy każdej przystani, pól namiotowych jak na lekarstwo, nocleg i wyżywienie były prawdziwym wyzwaniem. Dziewczyny na szczęście były zaprawione w takich bojach i dlatego tak przyjemnie się z nimi podróżowało :)

Joanna Chmielewska już raz mnie zraziła do siebie. A wszystko to za sprawą niejakiego Lesia-idioty! Dlatego sięgnęłam po tę książkę z lekkim dystansem. Ta również nie porwała mnie jakoś specjalnie ale mimo to z chęcią przez nią przebrnęłam. A wszystko dlatego, że główne bohaterki przemierzają moje ukochane mazurskie jeziora. Te dwie siedemnastolatki udają się na wyprawę,...

8,5/10

8,5/10

Przypomina "Podróż za jeden uśmiech", akcja detektywistyczna również bardzo podobna do stylu Bahdaja :)

Przypomina "Podróż za jeden uśmiech", akcja detektywistyczna również bardzo podobna do stylu Bahdaja :)

Od bardzo dawna słyszałam o Joannie Chmielewskiej i to same dobre rzeczy. Nie miałam jednak okazji nic jej przeczytać. Bibliotek jakoś nie odwiedzam, w domu na półkach nie było, znajomi nie posiadali. Cóż, mnóstwo innych książek na świcie jest.

Któregoś pięknego dnia namówiłam szwagierkę, żeby udostępniła mi swoją piwnicę z kartonami pełnymi książek. Z doświadczenia wiedziałam, że w takich miejscach, pokrytych kurzem, można wygrzebać coś fascynującego. Rzeczywiście znalazłam tam kilka perełek. Wśród nich trafiła się ta pozycja Chmielewskiej. Pomyślałam, że wreszcie nadarzyła się okazja, by coś tej autorki przeczytać. Dość długo stała u mnie na półce. Udało mi się ją nawet zabrać na Wyspy.

Książkę obiecałam oddać, więc stwierdziłam, że trzeba się w końcu za nią zabrać. Zaczęłam. Dwie bohaterki wybierały się do Augustowa. Myślę sobie: jeziora i lasy, miło, szkoda jednak, że tak daleko od moich rodzinnych stron. Kolejne strony (z każdą następną humor w książce powalał mnie coraz bardziej), a tu nieoczekiwany zwrot akcji. Dziewczęta są koło Orzysza! Moja pierwsza miłość była z Orzysza. Cudo. Może dojadą jeszcze bliżej moich stron. Trafiły jednak na Mamry. Trudno, myślę sobie, ale i tak jest miło, że pływają kajakiem. Uwielbiam kajaki, nocowanie w namiotach na dziko i takie różne mazurskie wędrówki. Czytałam stronę za stroną i jak żywe stanęły mi przed oczami moje spływy kajakowe z paczką znajomych. Książka mnie pochłonęła. Tym bardziej, że doczekałam się Mikołajek, Śniardw (a to już blisko mnie) i w końcu Bełdan i Rucianego! Mieszkałam w Rucianem-Nidzie 22 lata. Uczucie niesamowite. Tęsknota niewyobrażalna. Pełen zachwyt. Do tego ten humor, o którym już wspomniałam, a który książkę przepełnia. Dialogi między dziewczętami po prostu powalają. Jakbym słyszała siebie i swoją psiapsiułę z podwórka. Urocze.

Mam tylko kilka zastrzeżeń: po pierwsze, nie radzę jednak wypuszczać się kajakiem na Śniardwy, bo to bardzo niebezpieczne jezioro i przeraziło mnie trochę, że autorka wysłała tam młode kajakarki; po drugie, miasto Pisz zostało źle odmienione: nie do Piszu, tylko do Pisza.

Komu polecam książkę? Wszystkim, którzy kochają Mazury, jeziora, spływy kajakowe, namioty i wszystko, co się z nimi wiąże, a także tym, co po prostu znają te tereny. Tym, którzy nigdy na Mazury nie zawitali, polecam tym bardziej – dowiedzcie się, co tracicie. Rewelacyjny wakacyjny umilacz czasu, bądź też milusie rozgrzanie w chłodne dni.

Od bardzo dawna słyszałam o Joannie Chmielewskiej i to same dobre rzeczy. Nie miałam jednak okazji nic jej przeczytać. Bibliotek jakoś nie odwiedzam, w domu na półkach nie było, znajomi nie posiadali. Cóż, mnóstwo innych książek na świcie jest.

Któregoś pięknego dnia namówiłam szwagierkę, żeby udostępniła mi swoją piwnicę z kartonami pełnymi książek. Z doświadczenia...

Kiedy „dwie siedemnastoletnie osoby płci żeńskiej” wybierają się w rejs kajakiem-składakiem po mazurskich jeziorach, pewne jest, że nie obejdzie się bez szalonych przygód. Polowanie na gigantyczne węgorze, produkcja żagla z niebieskiego ręcznika czy urządzanie polowej wędzarni z pewnością zaspokoiłoby oczekiwania nawet największego wielbiciela niezwykłych przeżyć. A co jeśli dorzuci się do tego prawdziwą, regularną tajemnicę?



Tereska i Okrętka planują spędzić wakacje w spokojnej, sielankowej atmosferze niewielkiego gospodarstwa w Augustowie, od czasu do czasu urządzając krótkie przejażdżki po pobliskim jeziorze. Na skutek feralnego zbiegu okoliczności dziewczęta trafiają jednak do najbardziej nieprzyjaznej turystom, usianej zakazami części Mazur. W przypływie szaleństwa przyjaciółki postanawiają zwiedzić „większy kawałek świata” i powrócić do rodzinnej Warszawy… kajakiem-składakiem. Wkrótce na ich drodze pojawiają się kolejne niespodzianki: tajemniczy zwyrodnialec z uporem rozkopujący ziemię pod stertami kamieni, na których dziewczęta urządzają kuchnię polową, podejrzane indywidua kręcące się po okolicy oraz przystojny nieznajomy o szafirowych oczach…



„Większy kawałek świata” jest dość specyficznym kryminałem. Bohaterki zabierają się do rozwiązywania zagadki w dość chaotyczny sposób, a stopień zainteresowania sprawą zdaje się ulegać płynnym zmianom w zależności od ich nastroju i okoliczności. Znaczna część książki jest zatem przede wszystkim opisem ich wyprawy, bogato przetykanym nietypowymi zdarzeniami i spekulacjami dziewcząt na temat napotykanych indywiduów. Dopiero później, gdy tajemnica staje się zbyt kusząca, aby pozostawić ją samą sobie, Tereska i Okrętka całkowicie oddają się nocnemu czatowaniu, dyplomatycznemu zdobywaniu informacji i obserwacji złoczyńców...
Cała recenzja pod linkiem: https://lekturymolinki.blogspot.com/2020/06/wiekszy-kawaek-swiata-joanna-chmielewska.html

Kiedy „dwie siedemnastoletnie osoby płci żeńskiej” wybierają się w rejs kajakiem-składakiem po mazurskich jeziorach, pewne jest, że nie obejdzie się bez szalonych przygód. Polowanie na gigantyczne węgorze, produkcja żagla z niebieskiego ręcznika czy urządzanie polowej wędzarni z pewnością zaspokoiłoby oczekiwania nawet największego wielbiciela niezwykłych przeżyć. A co...