„Lekcje pana Kuki”, to druga po debiutanckim „Franiu” książka Radka Knappa, po którą sięgnęłam. Jej tematyka jest zupełnie inna, ale to, co wywołało we mnie sympatię do tego autora, pozostało - mamy tu ten sam subtelny humor i bohatera przypominającego mi nieco Forresta Gumpa.

Waldemar jest młodym chłopakiem, który postanawia wyruszyć w pierwszą dorosłą podróż w nieznane, do Wiednia. Chociaż nie jest tak do końca - po otrzymaniu tytułowych lekcji od specyficznego sąsiada, nasz bohater ma wrażenie, że cel jego podróży jest już w pewien sposób oswojony, a polecony mu hotel to sprawdzone miejsce, które da mu bezpieczne i darmowe schronienie. Po wzięciu sobie do serca przekazanych rad i uzbrojeniu się w talizman na szczęście, trochę konserw oraz tysiąc szylingów, Waldi rusza w podróż, która zapewni mu poznanie nie tylko nowego kraju, ale też siebie.

Jego przygody zaczynają się już na granicy i trwają do ostatnich stron, ale na szczęście autor nie przesadził z ich ilością, dzięki czemu uniknął efektu groteski. Waldi poznaje przyjaciół, przekonując się, że niekoniecznie muszą nimi zostać rodacy; zostaje poddany próbom charakteru, ćwiczy cierpliwość i zachowanie zimnej krwi w różnych sytuacjach. Podane jest to w charakterystycznym dla Knappa stylu, wynikającemu z narracji z pozycji wnikliwego obserwatora i wspomnianego wyżej, delikatnie ironicznego i nienachalnego humoru. Ze względu na charakter wydarzeń i sposób ich przedstawienia, miałam momentami wrażenie, że czytam coś, czemu bliżej jest do bajki czy powieści ocierającej się o realizm magiczny, niż prawdziwej relacji Polaka mieszkającego w Wiedniu (bo jest nim sam autor). Dla mnie jest to zdecydowanym plusem, który ubarwia tę zwyczajną z pozoru książkę i stanowi o jej wyjątkowości.

Jeśli więc chcecie dowiedzieć się jak wygląda wiedeński hotel Cztery Poru Roku, na czym polega uprzejmość kościelnych skarbonek, jak wywrzeć na otoczeniu odpowiednie wrażenie pistoletem na wodę i dlaczego zawsze warto mieć ze sobą porządne buty, przenieście się do Austrii zamkniętej w tej nieco ponad 200-stronicowej lekturze. Myślę, że nie będziecie żałować spędzonego w ten sposób czasu, a ja mam przed sobą film, którego jestem bardzo ciekawa, a zwłaszcza zastosowanej w nim stylistyki.

„Lekcje pana Kuki”, to druga po debiutanckim „Franiu” książka Radka Knappa, po którą sięgnęłam. Jej tematyka jest zupełnie inna, ale to, co wywołało we mnie sympatię do tego autora, pozostało - mamy tu ten sam subtelny humor i bohatera przypominającego mi nieco Forresta Gumpa.

Waldemar jest młodym chłopakiem, który postanawia wyruszyć w pierwszą dorosłą podróż w nieznane,...