Ś.:

Wszystko co dobre, szybko się kończy. Tym skromnym zdaniem można podsumować ,,Trylogię Zła". Tą króciutka serią, Maxime Chattam zabłysnął w wielkim świecie i mimo iż jego późniejsza twórczość także zyskała sympatie czytelników, nadal jest kojarzony z postacią Josh'a Brolin'a.

Z zimnego i posępnego Nowego Yorku fabuła nas przenosi do upalnego Portland. Odizolowany od cywilizacji Josh nadal zmaga się z demonami przeszłości. Jego sielankową egzystencję przerywa seria morderstw, popełniona jakoby przez ,,gigantyczne pająki". Ciała ofiar zostają zabalsamowane i owinięte w kokon. Zaczyna się jak typowy horror spod pióra Graham'a Masterton'a, ale szybko wychodzi na jaw, że pod płaszczem groteski kryje się zgrabnie poprowadzona intryga. Wszystko jest na swoim miejscu; bohater jest jeszcze bardziej posępny niż poprzednio, wracają postacie z wcześniejszych części a antagonista jest doskonale sprofilowany i jeszcze lepiej zakamuflowany.

Podobnie jak poprzednio, Maxime Chattamowi udało się spleść zgrabną, mroczną i... niestety, momentami pretensjonalną fabułę. Głupotki rzucają się w oczy i są sporym mankamentem. Całe szczęście jedynym i niezbyt rozległym. Studium psychiki antagonisty jest jeszcze lepiej zarysowane niż poprzednio - takiego psychola ciężko zapomnieć - a końcówka rekompensuje żmudny początek.
-----------------------------------
B.:

Niekoniecznie chronologicznie zaczęłam przygodę z trylogią M. Chattama, ale… To był strzał w dziesiątkę!!! Choć zaczęłam od ostatniej części. Ogólnie było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego Pana. I z miejsca ją pokochałam. A „Diabelskie zaklęcia” to wyśmienita książka.

Nie da się ukryć, że opisanie TAKIEJ historii wymagało od autora wiedzy z bardzo różnych dziedzin. Chattam posiada też wielki talent pisarski – świadczą o tym bardzo szczegółowe opisy oraz język, jakim się posługuje. Choć akurat to może działać także na jego niekorzyść, bo czasami opisy te są zbędne. Jednak niewątpliwie piękne.

Czytając „Diabelskie zaklęcia” czułam, że przenoszę się do innego świata. Wyobraźnia zadziałała na najwyższych obrotach. Powiem więcej – po przeczytaniu samego jedynie prologu byłam pewna, że to będzie książka, o której łatwo nie da się zapomnieć. I faktycznie miałam rację…

Napięcie budowane jest od samego początku. Kiedy autor opisuje mordercę czasami mamy wrażenie, jakby opisywał nie człowieka, ale potwora. Taką postać bardzo trudno zapomnieć. Mrocznie, klimatycznie, zagadkowo… Tyle tajemnic, rozwiązanie całej sprawy zdaje się być na wyciągnięcie ręki, ale Chattam myli tropy, miesza je. Tyle informacji…. A jednak brakuje tej najważniejszej, która doprowadziłaby do mordercy.

Z całą pewnością sięgnę po poprzednie tomy „Trylogii zła”. Być może w „Diabelskich zaklęciach” znajdowało się kilka spoilerów dotyczących życia samego Josha Brolina, ale już teraz jestem przekonana, że będzie się je równie dobrze czytało jak tą ostatnią część.

Ś.:

Wszystko co dobre, szybko się kończy. Tym skromnym zdaniem można podsumować ,,Trylogię Zła". Tą króciutka serią, Maxime Chattam zabłysnął w wielkim świecie i mimo iż jego późniejsza twórczość także zyskała sympatie czytelników, nadal jest kojarzony z postacią Josh'a Brolin'a.

Z zimnego i posępnego Nowego Yorku fabuła nas przenosi do upalnego Portland. Odizolowany...