Nie wiem, co się dzieje z Chattamem, ale kiedyś pisał lepiej...

Nie wiem, co się dzieje z Chattamem, ale kiedyś pisał lepiej...

Powrót po latach do Chattama. Uznaje go za względnie udany. Inspiracja Lsnieniem ewidentna.

Powrót po latach do Chattama. Uznaje go za względnie udany. Inspiracja Lsnieniem ewidentna.

Okej. Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki. Zachwycenie i oczarowanie tłem i motywem (górki klimat, oddalony od świata i z lekka opuszczony ośrodek narciarski, wątek zaginięcia/ zabójstwa, fatum wiszące nad ośrodkiem i tajemniczy iluzjonista w tle) mieszało mi się z lekkim rozczarowaniem.
Hugo - nasz główny bohater to mężczyzna po trzydziestce, po rozpadzie długoletniego związku, który pragnie poukładać sobie wiele spraw w głowie. Tak trafia do ośrodka narciarskiego Val Quatios.
Akcja idzie bardzo powoli - bez wątpienia ma to budować napięcie, jednak momentami męczy. Przynajmniej mnie.
Sam główny bohater lekko mnie irytował... I spokojnie - pod koniec autor pragnie nam wytłumaczyć jego omamy i szaleństwa, jednak zostają potraktowane po macoszemu.

W ośrodku, zaraz po przyjeździe Hugo dochodzi do zaginięcia. Alice znika i choć władze ośrodka tłumaczą, że przedwcześnie wyjechała, to szósty zmysł naszego detektywa nie pozwala sprawie wyblaknąć.

Co do innych bohaterów - poznajemy ich głownie z obserwacji Hugo. Cięzko było mi w tej sposób któregokolwiek z nich polubić...
Lili... Drażniła mnie... Tak po prostu. Przeczytajcie i sami wyróbcie sobie o niej zdanie...

Co do ostatnich kilku rozdziałow zakończenia.... Napisane strasznie po macoszemu. Może to miało być takie szybkie bum, ale trochę mnie rozczarowało....

Wątek fajny, ale gdyby 3/4 albo raczej 4/5 książki się tak nie wlekło, to zakończenie byłoby super... A tak... Cała ta mozolnie ciągnięta akcja by rozwiązać ją na kilkunastu stronach...

Wolę więcej akcji równomiernie rozłożonej...
Przy czym wątek okultystyczny mnie nie zaskoczył...
W sumie już od połowy podejrzewałam co tu może być nie tak.

Mimo wszystko polecam...

Okej. Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki. Zachwycenie i oczarowanie tłem i motywem (górki klimat, oddalony od świata i z lekka opuszczony ośrodek narciarski, wątek zaginięcia/ zabójstwa, fatum wiszące nad ośrodkiem i tajemniczy iluzjonista w tle) mieszało mi się z lekkim rozczarowaniem.
Hugo - nasz główny bohater to mężczyzna po trzydziestce, po rozpadzie...

Bardzo się zmęczyłam przy tej książce, początek strasznie się dłużył, środek był przekombinowany i dziwny, choć odrobinę "trzymał w napięciu" o ile można to tak określić...
Ale zakończenie? Kto na to wpadł?! Strasznie idiotyczny pomysł na koniec książki...
Zdecydowanie nie polecam, kompletna strata czasu.

Bardzo się zmęczyłam przy tej książce, początek strasznie się dłużył, środek był przekombinowany i dziwny, choć odrobinę "trzymał w napięciu" o ile można to tak określić...
Ale zakończenie? Kto na to wpadł?! Strasznie idiotyczny pomysł na koniec książki...
Zdecydowanie nie polecam, kompletna strata czasu.

Miałam duże oczekiwania po Trylogii Zła, niestety ta pozycja wydaje się być dużo słabsza. Pomysł ciekawy, zakończenie zaskakujące ale cała akcja strasznie się ciągnie. Może gdyby była krótsza? Rozumiem zamysł autora by zbudować napięcie, przedstawić bohaterów, tylko ja się po prostu wynudziłam.

Miałam duże oczekiwania po Trylogii Zła, niestety ta pozycja wydaje się być dużo słabsza. Pomysł ciekawy, zakończenie zaskakujące ale cała akcja strasznie się ciągnie. Może gdyby była krótsza? Rozumiem zamysł autora by zbudować napięcie, przedstawić bohaterów, tylko ja się po prostu wynudziłam.

To już moja 18 książka Chattama którą przeczytałem. Jak do tej pory nie spotkał mnie większy zawód. Tym razem jednak lekki niedosyt pozostał.
Plusy:
- dobry pomysł na fabułę, ośrodek narciarski odcięty od świata, zaginięcia, klimat kojarzący mi się z „Lśnieniem” Kinga;
- jaką tajemnicę skrywa mała osada pośród olbrzymich gór;
- dlaczego niektórzy popełniają samobójstwa alba nagle znikają;
- dobrze oddana atmosfera niepokoju, lęku, narastającego strachu;
- dobrze wykreowana postać głównego bohatera Hugo i pozostałych postaci;
- stopniowe osaczanie Hugo, doprowadzanie go do granic szaleństwa;
- opis drastycznych wizji Hugo, rodem z koszmarnego horroru;
- wszystko może być iluzją, widzimy to co magik chce żebyśmy zobaczyli;
- pokazanie żądzy władzy i panowania nad innym człowiekiem;
- czy można moralnie postawić się ponad prawem;
- zakończenie, które wynagradza wiele nudnych fragmentów.
Minusy:
- początek intrygował, ale im dalej, tym fabuła mnie coraz mniej porywała;
- wiele momentów nudziło mnie, siłą woli czytałem dalej;
- za długie opisy, o rozwlekłych przemyśleniach szkoda pisać.
Ogółem książka dobra, ale liczyłem na więcej.

To już moja 18 książka Chattama którą przeczytałem. Jak do tej pory nie spotkał mnie większy zawód. Tym razem jednak lekki niedosyt pozostał.
Plusy:
- dobry pomysł na fabułę, ośrodek narciarski odcięty od świata, zaginięcia, klimat kojarzący mi się z „Lśnieniem” Kinga;
- jaką tajemnicę skrywa mała osada pośród olbrzymich gór;
- dlaczego niektórzy popełniają samobójstwa alba...

Dawno tak długo nie męczyłam żadnej książki.
Opis książki niesamowicie mnie zachęcił do przeczytania. Zapowiadało się strasznie i tajemniczo a wyszło nudno i bez szalu.
Glowny bohater ze swoimi urojeniami i planowaniem "dochodzenia" był wręcz irytujący.
Nie mogę nic nie napisać o akcji, bo żadnej w tej książce nie było.
Zaskoczenie powinno zaskoczyć, a wręcz rozśmieszyło.

Dawno tak długo nie męczyłam żadnej książki.
Opis książki niesamowicie mnie zachęcił do przeczytania. Zapowiadało się strasznie i tajemniczo a wyszło nudno i bez szalu.
Glowny bohater ze swoimi urojeniami i planowaniem "dochodzenia" był wręcz irytujący.
Nie mogę nic nie napisać o akcji, bo żadnej w tej książce nie było.
Zaskoczenie powinno zaskoczyć, a wręcz...

" Iluzja " o ile na początku wywołała u mnie spore zainteresowanie, tak później podczas lektury odczuwałem tylko coraz większe znużenie i rozczarowanie, w zasadzie to praktycznie nie mogłem się doczekać aż ta powieść się w końcu zakończy.
Odosobniony ośrodek narciarski położony dość wysoko w górach, a w nim kilkanaście osób opiekujących się tym przybytkiem na czas letniej przerwy. Dziwna architektura budowli, mająca do tego dość niepokojącą historię bo zdarzały się w niej i niewyjaśnione zaginięcia jak również I tajemnicze samobójstwa, oraz położony nieopodal zameczek z owianym aurą tajemnicy właścicielem zapowiadały ciekawą lekturę. Izolacja ośrodka jak i jego położenie nasuwały mi trochę obraz Panoramy z " Lśnienia " S. Kinga . Zapowiadało się ciekawie ale niestety przez większość czasu wiało nudą do tego okraszoną dość irytującymi przemyśleniami i urojeniami głównego bohatera. " Iluzja " to dla mnie ogromne rozczarowanie, tym bardziej że Chattam praktycznie zawsze prezentował przednią rozrywkę. Szkoda, zapowiadało się nieźle ale całościowo wyszło słabiutko.

" Iluzja " o ile na początku wywołała u mnie spore zainteresowanie, tak później podczas lektury odczuwałem tylko coraz większe znużenie i rozczarowanie, w zasadzie to praktycznie nie mogłem się doczekać aż ta powieść się w końcu zakończy.
Odosobniony ośrodek narciarski położony dość wysoko w górach, a w nim kilkanaście osób opiekujących się tym przybytkiem na czas letniej...

Początkujący pisarz przyjmuje pracę w hotelu jako facet od wszystkiego. Hugo przeżył zawód miłosny i chętnie popracuje fizycznie na odludziu. Wraz z innymi pracownikami przygotowuje hotel do sezonu. A hotel jest wielki. Oczywiście wszystkim kojarzy się z Panoramą Kinga. Tym bardziej, że jak tamten stoi w górach, niemal pusty i jest dosyć złowrogi. To Val Quarios. Praca jest ciężka, ale Hugo nie narzeka. Poznaje ludzi, legendy związane z tym miejscem i wyobraźnia zaczyna pracować. Lasy otaczające hotel kryją tajemnice. Hugo ma wrażenie, że ktoś mu się przygląda zza pni. Typując drzewa do wycinki mężczyzna znajduje niepokojące girlandy z kości i czaszek. Potem jakieś dziwne totemy. Jest zaciekawiony, zaintrygowany i przestraszony. Gdy ginie dziewczyna robi się już całkiem strasznie. Hugo źle sypia. Dręczą go koszmary. Gdy pracuje w lesie czuje na sobie czyjś wzrok. Badawczy. Oceniający. A jeśli naprawdę ktoś na niego patrzy? Brrrr. Co jest naprawdę a co się tylko wydaje? Śledztwo w sprawie zaginięcia dziewczyny prowadzone przez Hugo zaczyna przynosić efekty. Zakończenie jest piękne. Wynagradza chwile nudy jaką momentami zawiewało. Całość bardzo dobra.

Początkujący pisarz przyjmuje pracę w hotelu jako facet od wszystkiego. Hugo przeżył zawód miłosny i chętnie popracuje fizycznie na odludziu. Wraz z innymi pracownikami przygotowuje hotel do sezonu. A hotel jest wielki. Oczywiście wszystkim kojarzy się z Panoramą Kinga. Tym bardziej, że jak tamten stoi w górach, niemal pusty i jest dosyć złowrogi. To Val Quarios. Praca jest...

Szkoda czasu. Miernota

Szkoda czasu. Miernota