"Piknik na skraju drogi" był moim pierwszym spotkaniem z twórczością braci Strugackich. I pozostawił we mnie sporo mieszanych uczuć. Nie grałem w S.T.A.L.K.E.R.A, jednak podejrzewam, że pozwoliłoby mi to lepiej zrozumieć uniwersum książki. Tak jak piszą inni czytelnicy - fabuły tu jako takiej nie ma. I to właśnie wprowadziło mnie w zakłopotanie. Mamy tu wykreowany świat po wizycie wizycie obcej cywilizacji, która pozostawiła po sobie niezły bałagan. Strefa lądowania roi się od różnego rodzaju artefaktów, ale również od niebezpieczeństw. Owa rzeczywistość powołała do życia nowy fach, jakim jest bycie Stalkerem. Są to osoby, które poruszają się pewnie po strefie i potrafią wynieść stamtąd przedmioty unikając niebezpieczeństw. Oczywiście nie zawsze sztuka ta się udaje. Głównym bohaterem jest właśnie taki Stalker. Człowiek przegniły cynizmem do szpiku kości i nienawidzący innych ludzi. Ciekawy pomysł na bohatera - zwłaszcza, że mimo tylu cech negatywnych, nie zraża do siebie. Książka przepełniona jest różnego rodzaju przemyśleniami na temat odwiedzin przybyszy z innej planety, najważniejsze są w niej właśnie rozmowy bohaterów o zaistniałej rzeczywistości. Całość przypomina mi trochę film "Dystrykt 9", który bardzo mi się podobał. Ciężko mi jednak podsumować tę pozycję... Czy polecam? Wielu czytelników uważa tę książkę za jedną z kluczowych w świecie fantasy. Nie podzielam tej opinii- jeśli masz coś innego do czytania, to lepiej zrezygnuj z "Pikniku na skraju drogi"

"Piknik na skraju drogi" był moim pierwszym spotkaniem z twórczością braci Strugackich. I pozostawił we mnie sporo mieszanych uczuć. Nie grałem w S.T.A.L.K.E.R.A, jednak podejrzewam, że pozwoliłoby mi to lepiej zrozumieć uniwersum książki. Tak jak piszą inni czytelnicy - fabuły tu jako takiej nie ma. I to właśnie wprowadziło mnie w zakłopotanie. Mamy tu wykreowany świat po...