mimo przeciwności losu główna bohaterka pełna optymizmu i empatii

mimo przeciwności losu główna bohaterka pełna optymizmu i empatii

Dobrze się czytało. Dobry warsztat pisarski.

Dobrze się czytało. Dobry warsztat pisarski.

Gdy mąż - za przeproszeniem - robi innej babie dziecko, bierzecie rozwód, a w międzyczasie zostajesz babcią, na nudę nie narzekasz. Zwłaszcza gdy przyjdzie ci się zaopiekować najpierw (byłą) teściową, a potem sąsiadką.
Lekko o nie do końca lekkich sprawach - niezła lektura na przedwiosenne wieczory.

Gdy mąż - za przeproszeniem - robi innej babie dziecko, bierzecie rozwód, a w międzyczasie zostajesz babcią, na nudę nie narzekasz. Zwłaszcza gdy przyjdzie ci się zaopiekować najpierw (byłą) teściową, a potem sąsiadką.
Lekko o nie do końca lekkich sprawach - niezła lektura na przedwiosenne wieczory.

Bardzo fajna książka. Czyta się rewelacyjnie, pełna przezabawnych powiedzonek np. "dzisiaj ludzie mają wykształcenie wyższe, tylko podstawowego im brak". Podczas czytania - uśmiech na twarzy gwarantowany!

Bardzo fajna książka. Czyta się rewelacyjnie, pełna przezabawnych powiedzonek np. "dzisiaj ludzie mają wykształcenie wyższe, tylko podstawowego im brak". Podczas czytania - uśmiech na twarzy gwarantowany!

Milena Płoszyńska ma wszystko. Poukładany dom, dobrą pracę, którą lubi i męża, który jak się okazuje pozwolił sobie na drobny skok w bok czego owocem jest dziecko. Główna bohaterka próbuje posklejać swoje życie na nowo. Czy jej się to uda? Bardzo polecam

Milena Płoszyńska ma wszystko. Poukładany dom, dobrą pracę, którą lubi i męża, który jak się okazuje pozwolił sobie na drobny skok w bok czego owocem jest dziecko. Główna bohaterka próbuje posklejać swoje życie na nowo. Czy jej się to uda? Bardzo polecam

Historia o tym, że warto liczyć tylko na siebie!

Wszystko wskazywało na to, że początek nowego tysiąclecia będzie dla Mileny i Lucjana Płoszyńskich jednym pasmem pomyślności i sukcesów, zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej. Los jednak zadecydował inaczej. Udany na pozór związek nagle się rozpada, a każde z małżonków rusza w swoją stronę. Po raz drugi w życiu Milena zostaje porzucona przez mężczyznę, a jednak to właśnie o niej można powiedzieć, że odniosła sukces. Milena nie zamierza szukać szczęścia w ramionach kolejnego męża, gdyż bardzo jej odpowiada status niezależnej, samodzielnej kobiety. Ma czas dla swoich bliskich i przyjaciół, a także dla wszystkich, którzy potrzebują jej pomocy. Szybko się jednak przekonuje, że ludzie – nie wyłączając jej samej – są trochę jak modliszki...

Historia o tym, że warto liczyć tylko na siebie!

Wszystko wskazywało na to, że początek nowego tysiąclecia będzie dla Mileny i Lucjana Płoszyńskich jednym pasmem pomyślności i sukcesów, zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej. Los jednak zadecydował inaczej. Udany na pozór związek nagle się rozpada, a każde z małżonków rusza w swoją stronę. Po raz drugi w życiu Milena...

zmęczyłam...

zmęczyłam...

Lubię polską prozę. Właściwie chyba każdą. Zarówno tę trudniejszą, jak i lekką łatwą i przyjemną. Modliszka zalicza się niewątpliwie do tej drugiej kategorii. Nie jest to powieść, przy której mózg pracuje jak szalony; raczej odpoczywa śledząc bez większych trudności losy bohaterów.
Milena jest kobietą silną i niezależną. Problem w tym, że (jak większość kobiet) nie zdaje sobie z tego sprawy. Żyje ze swym mężem Lucjanem z dnia na dzień udając, że wszystko jest w porządku. Pewnego dnia wszystko się przewraca jak domek z kart. Okazuje się, że wspaniały, nieoceniony mężuś ma kochankę. Co więcej - spodziewa się z nią potomstwa i w poczuciu odpowiedzialności postanawia zostawić Milenę w imię nowej miłości. No cóż. Brzmi dość infantylnie, ale tak jest. Milena musi się podnieść. Została sama i początkowo fakt ten wydaje się jej końcem świata. Na szczęście nie jest sama. Ma syna, lekko rąbniętą sąsiadkę, przyjaciół, a co najważniejsze - jest bardzo rozsądną kobietą. Życie nie rychliwe, ale sprawiedliwe. Milena podnosi się dzielnie i zaczyna od nowa żyć, podczas gdy Lucjan pogrąża się w odmętach życia Irminy, która nijak nie może się pogodzić z codziennością.
Modliszkę świetnie się czyta. Książka płynie niczym rzeka. Rozdział po rozdziale życie Mileny nabiera kolorów i rozmachu a czytelnikowi miło jest, że się może temu po prostu przyglądać.

Lubię polską prozę. Właściwie chyba każdą. Zarówno tę trudniejszą, jak i lekką łatwą i przyjemną. Modliszka zalicza się niewątpliwie do tej drugiej kategorii. Nie jest to powieść, przy której mózg pracuje jak szalony; raczej odpoczywa śledząc bez większych trudności losy bohaterów.
Milena jest kobietą silną i niezależną. Problem w tym, że (jak większość kobiet) nie zdaje...

"Świat usiany jest dobrymi ludźmi, z którymi często trudno wytrzymać."

Milena Płoszyńska przeżywa trudny okres w życiu. Długotrwały związek z Lucjanem rozpada się. Bohaterka musi stawić czoła problemom oraz aktualnej rzeczywistości.

Milena w momencie narodzin syna zostaje niepewną przyszłości, przepełnioną lękiem młodą wdową. Ponowne małżeństwo z Lucjanem zmienia życie bohaterki. Wprowadza spokój, bezpieczeństwo, poczucie miłości. Mężczyzna traktuje syna kobiety jak własne dziecko oraz spełnia się w roli męża. Niestety po dwudziestu latach okazuje się, że małżeńskie szczęście zostaje zakłócone. Lucjan zostawia Milenę dla młodej Irminy, z którą zakłada rodzinę. Bohaterka musi zaakceptować nowy stan bytu. Kobieta godząc się z nową sytuacją pozostaje rozsądna i opanowana. Mimo chwil bezsilności pozbywa się sentymentów i wraca do obowiązków. W życiu Mileny pojawiają się nowe postacie, które tuszują nieobecność osób, które odeszły.
Książka opisuje losy bohaterki po rozstaniu. Autorka udowadnia nam, jak ludzie, którzy z reguły mieli być na zawsze z dnia na dzień mogą nas opuścić. Pojawia się motyw przyjaźni, jako nadrzędnej wartości oraz rodziny, która jest największym wsparciem. Szczególnie poruszony jest temat pomocy, oszustwa, kłamstw, przebaczenia oraz zapomnienia. Bohaterka stworzona przez Irene Matuszkiewicz jest niezwykle dobrą, twardo stąpającą po ziemi osobą. Ma dobre intencje i traktuje otoczenie tak, jakby chciała by traktowano ją.
Polecam przeczytać ową lekturę. Zważywszy na przewrotność wydarzeń w niej zawartych, istotnych wartościach i niezwykłej liczbie ukrytych morałów.

"Świat usiany jest dobrymi ludźmi, z którymi często trudno wytrzymać."

Milena Płoszyńska przeżywa trudny okres w życiu. Długotrwały związek z Lucjanem rozpada się. Bohaterka musi stawić czoła problemom oraz aktualnej rzeczywistości.

Milena w momencie narodzin syna zostaje niepewną przyszłości, przepełnioną lękiem młodą wdową. Ponowne małżeństwo z Lucjanem zmienia życie...

Książka o radzeniu sobie w życiu, mimo wielu przeciwności. Główna bohaterka jest osobą, która każdemu stara się pomóc, nie zostawia nikogo w potrzebie.
Raz odmówiła pomocy, ale była to osoba,która wszystkich wokoło wykorzystywała.
Trochę rozwleczona akcja i wg mnie brak sytuacji z dreszczykiem, lecz książka warta przeczytania.

Książka o radzeniu sobie w życiu, mimo wielu przeciwności. Główna bohaterka jest osobą, która każdemu stara się pomóc, nie zostawia nikogo w potrzebie.
Raz odmówiła pomocy, ale była to osoba,która wszystkich wokoło wykorzystywała.
Trochę rozwleczona akcja i wg mnie brak sytuacji z dreszczykiem, lecz książka warta przeczytania.