Andrzej Szczeklik był wielkim humanistą! Udowadnia to dobitnie już w swoim debiucie książkowym - Katharsis - szuka istoty człowieka, relacji między pacjentem a lekarzem, natury cierpienia i nadziei. Do tych poszukiwań zaprzęga wszelkie możliwe dziedziny: zagląda do literatury minionych wieków, drąży grecką mitologię, przygląda się wielkim dziełom malarstwa... sięga też do rozległej wiedzy z dziedziny medycyny, genetyki, biologii, chemii i fizyki. Porusza się w nich z niezwykłą finezją, z podziwu godną zręcznością. A człowiek jako taki wciąż się wymyka! Wciąż pozostaje nieuchwytny! Autor pisze: "wszak biologia i nauki ścisłe nie powiedziały na temat świadomości nic ponad to, co odkryła filozofia i literatura!" Z kart książki przebija wielki zachwyt nad tymi wciąż trwającymi poszukiwaniami.
Pojawia się tu także niepokój o kształt współczesnego świata, o miejsce etyki w rozwoju nauki (klonowanie, eutanazja, polityka). Szczeklik skarży się: "Nauka, zajęta innymi sprawami, nie dba o życie wewnętrzne, współczesna kultura masowa nie wie w ogóle, co to jest - i niszczy je." Jaka celność!

Chwytając KATHARSIS postanowiłem czytać ją w rytmie jednego rozdziału dziennie. Postanowienie to jednak nie zdało się na wiele - w ciągu ostatniej doby zajmowałem się bowiem wyłącznie spaniem, przedłużoną pracą i czytaniem Szczeklika w nieustającym zachwycie - musiałem go połknąć w dwu podejściach, nie miałem wyboru!
Ocena lekko obniżona, a to ze względu na wydaną w dziewięć lat po KATHARSIS, NIEŚMIERTELNOŚĆ. To co tutaj wyraźnie brzmi i zachwyca, w Nieśmiertelności, dosłownie huczy! Przetacza się nad głową jak nawałnica, wbija w ziemię! Zatem jeśli debiut kogoś zachwycił, niechże natychmiast sięga po ostatnią książkę Andrzeja Szczeklika! To w sumie ciąg dalszy tych rozważań - intensywniejszy, podniesiony do kwadratu.



Dopisek: Zazdroszczę wszystkim lekarzom, w których ręce książki Szczeklika trafiają. Ja, podły humanista, jedynie tym humanizmem zachłystywać się mogę, oni zaś, pewnie czytają je kiwając co i rusz ze zrozumieniem głową, znajdując tam rzeczy, które mnie omijają, a których oni sami doświadczają, które znają.

Andrzej Szczeklik był wielkim humanistą! Udowadnia to dobitnie już w swoim debiucie książkowym - Katharsis - szuka istoty człowieka, relacji między pacjentem a lekarzem, natury cierpienia i nadziei. Do tych poszukiwań zaprzęga wszelkie możliwe dziedziny: zagląda do literatury minionych wieków, drąży grecką mitologię, przygląda się wielkim dziełom malarstwa... sięga też do...