Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prosper powiedział do nas w „Burzy” Szekspira „Życie to chwila jawy miedzy dwoma snami”. Taka jest prawda. Nie analizując tez z początków świata, mamy przecież świadomość dziedziczonych naszych genów. To nie tylko cechy charakteru i wyglądu, podatność na choroby. Geny pozwalają na wykorzystanie komórek macierzystych. „Przemieniamy komórki ze skóry twarzy czy ręki w komórki najmłodsze, macierzyste. Cofamy wskazówki zegara do najwcześniejszego okresu ich istnienia, by zaczęły swoje życie od nowa.” Cofnięcie w czasie… To jest ważniejsze, niż nam się wydaje. Astronom i biolog zbadają naszą przeszłość. Lekarz na podstawie genomu może ustawić nasz horoskop nie tak banalny, w jaki nie wierzymy. „Nie z kart, nie z gwiazd, nie z krzyku pawia Taki horoskop się ustawia” Przepowiednie. Szukacie ich? Pragniecie poznać? Zastanawiacie się, co jest przeznaczeniem, a co przypadkiem? Przypadki zdarzają się we wszechświecie, kiedy przemieszczają się płyty tektoniczne i spadają meteoryty. Póki co, wszystko jest w porządku? „Nic nie jest w porządku – teraz. Przez tę chwilę Przeczuli, czym jest życie przeżyte za progiem Miłości: co by było, gdyby byli w stanie Kochać innych – albo też, jeszcze silniej, ile Mogliby zdziałać, gdyby inni ich kochali.” Gdyby inni ich kochali… Czuwali przy nich, przy nas… Nie myślę tylko o najbliższych, ale o lekarzach, opiekunach. Dobrze byłoby, żeby nie odprowadzali nas tylko do przejścia na „drugą stronę”, a może jeszcze poszli dalej jak syberyjscy szamani. Nie warto spieszyć się na drugą stronę tęczy. Ci nieliczni prawdomówni pomijali milczeniem swój pobyt w innym wymiarze bytu. „Jak Odyseusz, odwiedziwszy zaświaty, wrócili do domu. I jak oni choć czuć będą brzemię przeszłości, ruszą znów, „by się z losem zmagać / szukać, znajdować, wędrować bez końca”.” Póki życie w nas pulsuje, cieszmy się każdą chwilą i muzyką, która gra w człowieku. Dzieje się tak dzięki błonie podstawnej ucha wewnętrznej ucha, zbudowanej z ponad dwóch tysięcy elastycznych włókien. Nieśmiertelność jest czymś, nad czym nie zastanawiamy się zbyt często. Tym bardziej cieszę się ogromnie, kiedy ktoś zmotywuje mnie do przemyśleń z tym związanych. Profesor Andrzej Szczeklik zawsze zaskakiwał mnie swoją głębią przemyśleń. Czasem zdarzały mi się chwile niedowierzania, a potem z pełnym szacunkiem przyznawałem rację temu erudycie. Uwielbiam i podziwiam Autora „Nieśmiertelności. Prometejskiego snu medycyny” za jego rozległą wiedzę, niezwykle szerokie horyzonty myślowe. Posiadając pewne predyspozycje można nauczyć się wielu rzeczy, osiągnąć biegłość. Żeby przekonać do pewnych opinii człowieka o ustalonym światopoglądzie, trzeba posiadać specyficzny dar. Pan Szczeklik go miał. Niestety już więcej książek nie napisze, choć plany miał rozległe. Jeśli będziecie mieli możliwość, koniecznie pochylcie się nad „Nieśmiertelnością”.