Borgiowie... Nie raz już o nich słyszałam, ale nigdy wcześniej nie oglądałam żadnego filmu im poświęconego ani też nie czytałam żadnej książki na ich temat. „Grzechy rodu Borgiów” to pierwsza książka jaką o nich przeczytałam. Przyznam, że tuż przed lekturą byłam naprawdę bardzo zaintrygowana. Z każdą przeczytaną stroną mój entuzjazm malał, a zapowiedź wielu intryg, tajemnic, niebezpieczeństwa, grzechu... pozostała tylko zapowiedzią, na dodatek dużo lepszą niż zawartość książki. Nie potrafię wręcz opisać jak bardzo jestem rozczarowana, mimo dosyć zaskakującego zakończenia.

Przede wszystkim patrzymy na ten ród oczami młodej, głupiej, naiwnej, obsesyjnie zakochanej dziewczyny, która w znacznym stopniu idealizuje rodzinę Borgia. Na początku powieści było to może nawet urocze, ale z czasem zaczęło to ogromnie irytować i zniechęcać do dalszego czytania. Z każdą kolejną stroną tylko się zastanawiałam: kiedy główna bohaterka w końcu pójdzie po rozum do głowy? Książka niesamowicie straciła przez to na wartości. Jako powieść historyczna stała się infantylna.

Duży minus również za to, że poznajemy tu dobrze tylko dwóch, trzech członków rodu i nikogo więcej. Szkoda, duża szkoda.

Podsumowując: jestem na nie, trzy razy nie.

Borgiowie... Nie raz już o nich słyszałam, ale nigdy wcześniej nie oglądałam żadnego filmu im poświęconego ani też nie czytałam żadnej książki na ich temat. „Grzechy rodu Borgiów” to pierwsza książka jaką o nich przeczytałam. Przyznam, że tuż przed lekturą byłam naprawdę bardzo zaintrygowana. Z każdą przeczytaną stroną mój entuzjazm malał, a zapowiedź wielu intryg,...