Niezwykła. Dzięki niej przegapiłam "koniec świata" :)
Wciąga absolutnie i całkowicie. Czyta się lekko, ale nie można już potem uwolnić myśli od tej książki.
Mam wrażenie, że napisana jeszcze lepiej niż część pierwsza, chociaż i "Darowi" nie można odmówić naprawdę fajnej fabuły.
Postaci są naprawdę ciekawe, jak i same tło, które świetnie nakreśliła Alison Croggon- baśniowe otoczenie, wiele legend i obyczajów, które czytelnik poznaje. Mam wrażenie, że "Zagadka" odsłania trochę bardziej brutalny świat bardów niż "Dar". Często giną niewinni ludzie, niewinni bardowie. Z zapartym tchem czytałam o śmierci Cadvana, którego pomimo swego osobliwego "ja", nie dał się nie polubić- jest intrygujący. W jego przypadku (na szczęście!) zakończenie okazało się baśniowe, jednak Dharin był także świetną postacią (jego scena śmierci- niesamowita), a nie ożył. A Maered pozostała kaleką...
W książce dzieje się naprawdę wiele, jest świetnie napisana, czytelnik zagłębia się w historię Edil-Amarandu i Drzewnej pieśni, wnika w psychikę zagubionej głównej bohaterki.
Słowem- cudo.

Niezwykła. Dzięki niej przegapiłam "koniec świata" :)
Wciąga absolutnie i całkowicie. Czyta się lekko, ale nie można już potem uwolnić myśli od tej książki.
Mam wrażenie, że napisana jeszcze lepiej niż część pierwsza, chociaż i "Darowi" nie można odmówić naprawdę fajnej fabuły.
Postaci są naprawdę ciekawe, jak i same tło, które świetnie nakreśliła Alison Croggon- baśniowe...