Słowo teskty nie kleją się jak książka dla dzieci a nie dorosłego czytelnika

Słowo teskty nie kleją się jak książka dla dzieci a nie dorosłego czytelnika

Przyznam, że po średniej ocen spodziewałem się czegoś znacznie lepszego, podczas gdy jest to chyba jedna z najsłabszych książek z tego gatunku, jaką miałem do tej pory okazję przeczytać, a na dzień dzisiejszy mam na koncie ponad 100 przeczytanych pozycji.
Pomijając już sam utarty schemat historii o złych, których musi pokonać grupa bohaterów, to samo przedstawienie tej historii, czy bohaterów jest po prostu marne i nudne.
Przede wszystkim bohaterowie są słabo nakreśleni, mają oni jakieś swoje cechy charakteru i są z góry oznaczeni jako zły i dobry, ale nie ma tu żadnej głębi. Jest tu sporo dialogów między bohaterami, ale są one wyjątkowo płytkie i nie ma poczucia głębi czy więzi między tymi postaciami.
Nawet wątek romantyczny, który gdzieś tam zaczyna się pojawiać, zaczął się od tego, że narrator informuje czytelnika o tym, że dwójka bohaterów rozmawiała podczas konnej podróży, po kilku rozdziałach kolejna rozmowa i trzymanie się za ręce i po następnych kilku już pocałunek i wielka miłość, a między tymi rozdziałami poza krótkimi, okazjonalnymi, za wiele niewnoszącymi dialogami między tymi postaciami, tak naprawdę nic się nie dzieje, lub autor postanowił to pominąć i zostawić domysłom czytelnika. Wygląda to strasznie sztucznie i jest to najgorzej wprowadzony wątek romantyczny między bohaterami, z jakim się do tej porty w książce spotkałem.
Otrzymujemy tutaj zarys jakiejś podróży, jaką muszą przebyć bohaterowie, jest tu kilka ciekawych postaci drugoplanowych, dość ciekawy wątek z duszami jednak to stanowczo za mało i wszystko to wyszło strasznie płytko.
Z tego co widzę kolejne tomy mają lepsze oceny, i zapewne spróbuje z kolejnym, jednak dużych oczekiwań nie mam.

Przyznam, że po średniej ocen spodziewałem się czegoś znacznie lepszego, podczas gdy jest to chyba jedna z najsłabszych książek z tego gatunku, jaką miałem do tej pory okazję przeczytać, a na dzień dzisiejszy mam na koncie ponad 100 przeczytanych pozycji.
Pomijając już sam utarty schemat historii o złych, których musi pokonać grupa bohaterów, to samo przedstawienie tej...

Wyjątkowo słaba pozycja. Po dziesiątkach książkach fantasy, które przeczytałam, aż ciężko napisać mi o niej coś pozytywnego. Napisana prostym językiem, potrzebowałam jednak sporo czasu, żeby przełknąć ją do końca.
Niezwykle nudna, przewidywalna, pełna jednowymiarowych postaci. Infantylna nawet jak na literaturą młodzieżową. Źli są źli aż do szpiku kości (bo tak),a od dobrych praworządność oślepia swoim niegasnącym blaskiem.
Dla fanów gatunku - odradzam, są setki lepszych powieści fantasy, po które warto sięgnąć.
To jedna z tych rzadkich książek, które zniechęciły mnie do sięgnięcia po następny tom.

Wyjątkowo słaba pozycja. Po dziesiątkach książkach fantasy, które przeczytałam, aż ciężko napisać mi o niej coś pozytywnego. Napisana prostym językiem, potrzebowałam jednak sporo czasu, żeby przełknąć ją do końca.
Niezwykle nudna, przewidywalna, pełna jednowymiarowych postaci. Infantylna nawet jak na literaturą młodzieżową. Źli są źli aż do szpiku kości (bo tak),a od...

Długo czytałam tą sagę. Fajny pomysł, ale takie wszystko ułożone, przewidywalne relacje, czasami proste i przesłodzone. Pod względem emocjonalnym bohaterowie płytcy, niedojrzali. Brakuje tego rozwinięcia osobowości. Łatwo było się od tej książki oderwać, a później wrócić po tygodniu. Pierwsze tomy oceniam na 5, ale ostatni na 8. Szybkie tempo, zwroty akcji, płynnie i ciekawie.

Długo czytałam tą sagę. Fajny pomysł, ale takie wszystko ułożone, przewidywalne relacje, czasami proste i przesłodzone. Pod względem emocjonalnym bohaterowie płytcy, niedojrzali. Brakuje tego rozwinięcia osobowości. Łatwo było się od tej książki oderwać, a później wrócić po tygodniu. Pierwsze tomy oceniam na 5, ale ostatni na 8. Szybkie tempo, zwroty akcji, płynnie i...

Spodziewałem się czegoś dużego lepszego po książce. Bardzo zero-jedynkowa moralność bohaterów (albo są dobrzy jak lawful good, albo źli jak chaotic evil z d&d),jak i prawie wszystkiego w całej historii. Ciekawie rozpoczęty wątek magii, oczywiście też zarżnięty w dużej mierze przez wcześniej wspomnianą moralność, co mniej, więcej sprowadza się do stwierdzenia: "nie możesz używać czarnej magii bo jest zła". Fabuła sama w sobie dość przewidywalna (hurr, durr, jesteśmy dobrzy, więc nam się musi udać) z kilkoma raczej słabszymi zwrotami akcji. Z plusów, w miarę przystępnie napisane i szybko się to czyta oraz jeśli zagryzie się zęby i zignoruje dyrdymały takie jak wyżej, to akcja w książce wciąga

Spodziewałem się czegoś dużego lepszego po książce. Bardzo zero-jedynkowa moralność bohaterów (albo są dobrzy jak lawful good, albo źli jak chaotic evil z d&d),jak i prawie wszystkiego w całej historii. Ciekawie rozpoczęty wątek magii, oczywiście też zarżnięty w dużej mierze przez wcześniej wspomnianą moralność, co mniej, więcej sprowadza się do stwierdzenia: "nie...

Bardzo infantylnie napisana. Kartonowy podział na dobro i zło, plastikowe postaci, dziecinne dialogi, landszaftowe tło. Słabiutki warsztat pisarski. Do tego łączenie bohaterów w pary romansowe rodem z dziewiętnastowiecznych powieści dla pensjonarek.
Ponieważ przekartkowałem tom drugi, przy okazji naszła mnie pewna refleksja. Przy tego typu sagach pikujące w górę oceny kolejnych tomów mogą być spowodowane rosnącym poziomem prozy, ale również wykruszaniem się czytelników, którym płody autora nie odpowiadają. Obecnie obstawiam tę drugą opcję. I to jest moja główna wartość dodana z tej opowieści.
Ponieważ drugi tom jest chyba jeszcze gorszy od pierwszego, nie zamierzam napoczynać tomu trzeciego.
Poziom artystyczny jest zerowy, ale tego się spodziewałem. Jako głupiutka lektura na wakacyjny wyjazd nie sprawdziło się z uwagi na zbyt wysoki poziom głupoty, czego już się nie spodziewałem.
Polecam sięgnąć po cokolwiek innego. Ciężko będzie trafić gorzej.

Bardzo infantylnie napisana. Kartonowy podział na dobro i zło, plastikowe postaci, dziecinne dialogi, landszaftowe tło. Słabiutki warsztat pisarski. Do tego łączenie bohaterów w pary romansowe rodem z dziewiętnastowiecznych powieści dla pensjonarek.
Ponieważ przekartkowałem tom drugi, przy okazji naszła mnie pewna refleksja. Przy tego typu sagach pikujące w górę oceny...

Książka niezła i warta polecenia, chociażby ze względu na nie typowy romans jakich ze świecą szukać.

Książka niezła i warta polecenia, chociażby ze względu na nie typowy romans jakich ze świecą szukać.

Historia ciekawa, ale nie jest ona niczym nowym i nadzwyczajnym.
Postacie są w porządku. Co prawda książce nie brak cliché jak "masz magiczną moc, która może nas wszystkich uratować!" ale są one przedstawione w sposób przyjemny dla czytającego. Nie są one wciśnięte czytającemu na siłę.
Przyjemny jest również fakt że jest spora gama bohaterów i każdy z nich jest inny.

Historia ciekawa, ale nie jest ona niczym nowym i nadzwyczajnym.
Postacie są w porządku. Co prawda książce nie brak cliché jak "masz magiczną moc, która może nas wszystkich uratować!" ale są one przedstawione w sposób przyjemny dla czytającego. Nie są one wciśnięte czytającemu na siłę.
Przyjemny jest również fakt że jest spora gama bohaterów i każdy z nich jest inny.

Koegzystencja duchów i ludzi - główne założenie tej książki i jej motyw przewodni. Główny bohater zostaje wyrwany z przyjemnego życia drugiego księcia i wciągnięty w walkę mroku ze światłem... I tak się rozpoczyna cała historia.
Dawno nie czytałam już żadnej porządnej fantastyki, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po "Przywoływacza dusz", a kiedy zaczęłam czytać pojawiło się pierwsze pytanie, które do jet pory sobie zadaję... Czemu ta książka przeleżała aż tak długo na mojej półce i jej nigdy wcześniej nie przeczytałam?!?
Opowieść niczym legenda, przyjemna narracja, ciekawe kreacje bohaterów - mamy tutaj wszystko co powinna mieć typowa high fantasy. Może nie wyróżnia się niczym szczególnym, przez co do wybitnych bym jej nie zaliczyła, ale bardzo mi się spodobała i już "poluję" na kolejny tom!
Serdecznie polecam!

Koegzystencja duchów i ludzi - główne założenie tej książki i jej motyw przewodni. Główny bohater zostaje wyrwany z przyjemnego życia drugiego księcia i wciągnięty w walkę mroku ze światłem... I tak się rozpoczyna cała historia.
Dawno nie czytałam już żadnej porządnej fantastyki, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po "Przywoływacza dusz", a kiedy zaczęłam czytać pojawiło się...

Ładny, gładki styl, wartka akcja, ale butów się na szczęście nie gubi ;) Wiesz w którym miejscu jesteś, co się dzieje i dlaczego. Świat z tych niby średniowiecznych, klasyczna magia, przyjaźń, miłość, dusze i uzdrawianie (to akurat z mojego śiwata i nie jest to fantasy, autorka musiała mieć z tym styczność bo pokazał to tak, jak to się robi ;) ) - za chwilę sięgnę po kolejny tom :)

Ładny, gładki styl, wartka akcja, ale butów się na szczęście nie gubi ;) Wiesz w którym miejscu jesteś, co się dzieje i dlaczego. Świat z tych niby średniowiecznych, klasyczna magia, przyjaźń, miłość, dusze i uzdrawianie (to akurat z mojego śiwata i nie jest to fantasy, autorka musiała mieć z tym styczność bo pokazał to tak, jak to się robi ;) ) - za chwilę sięgnę po...