Powieść swego czasu będąca na ustach wielu, jeśli nie wszystkich, również za sprawą jej ekranizacji. Tak nawiasem mówiąc niezbyt porywającej - przynajmniej jak dla mnie.

Literatura młodzieżowa i dziecięca nie jest mi obca i często okazuje się całkiem niezłą odskocznią i relaksem od cięższych tematów albo nudnych czytelniczych przystanków. "Igrzyska..." w kategorii "rozrywka na letni wieczór" sprawdziły się idealnie.

Bohaterowie, których da się lubić - są!
Wartka akcja - obecna!
Walka dobra ze złem - trwa! Podobnie jak walka o przetrwanie....

Nie ma tu co prawda zbyt wielkiej psychologii postaci i wyraźnie zaznaczono kto jest dobry, a kto zły, ale na szczęście główna bohaterka nie jest nijaka i wprowadza sporo emocji do całej historii. Katniss nie jest też głupia, a to ważne, żeby podczas lektury nie łapać się za głowę i zbyt często nie wywracać oczami, bo to mało przyjemne doznania. Poziom trzyma też niemalże cały drugi plan - Cinna, Haymitch, Rue...

Poza tym fabuła ma sens, jest przemyślana i spójna. Bywa trochę przewidywalna, w swym ogólnym zarysie, bo (uwaga spojler!) z góry możemy założyć, że nie kto inny, jak własnie Katniss zostanie zwyciężczynią Głodowych Igrzysk - vide chociażby kontynuacje książki i wszystko jasne. Na szczęście jednak Collins pogardziła nudą i zadbała, by uraczyć czytelnika co jakiś czas zaskakującym zdarzeniem - to się chwali.

A teraz moja ulubiona kwestia. Podziwiam wykreowany przez autorkę świat i chociaż śmieszyć nas może ten wszechobecny blichtr, to chyba jednak nie jest on tak do końca tylko wytworem wyobraźni Collins. Niestety.... Wystarczy rozejrzeć się wokoło. Do czego zmierza nasz świat? Skandale, sława, pieniądze - to się liczy. Skupienie na sobie uwagi jest ważne, o tak - trzeba błyszczeć, mieć nieskazitelną figurę i poklask w sieci (popularność jest w cenie). Łatwo, szybko i przyjemnie - tak się chce teraz żyć. I jeszcze pod publikę, by pokochały nas tłumy - bohaterowie "Igrzysk..." powiedzą Wam coś na ten temat. Kto by pomyślał, że taką zdawałoby się zwykłą "młodzieżówkę" będzie można postrzegać w kategorii satyry na współczesne społeczeństwo i kierunek w jakim ono zmierza?

Muszę przyznać, że książkę czyta się błyskawicznie. Po prostu ma w sobie to "coś", czym kupuje czytelnika i dodatkowo pozwala na miłe spędzenie czasu. Przekonajcie się sami :)

kronikachomika.blogspot.com

Powieść swego czasu będąca na ustach wielu, jeśli nie wszystkich, również za sprawą jej ekranizacji. Tak nawiasem mówiąc niezbyt porywającej - przynajmniej jak dla mnie.

Literatura młodzieżowa i dziecięca nie jest mi obca i często okazuje się całkiem niezłą odskocznią i relaksem od cięższych tematów albo nudnych czytelniczych przystanków. "Igrzyska..." w kategorii...