Aż nie chce mi się wierzyć, że ta książka ma wystawione praktycznie same pozytywne opinie...Ckliwa historyjka, w której wszystko ostatecznie sprowadza się do jednej sceny seksu, który to pozwala bohaterom odkryć siebie i pójść własnymi drogami, zostawiając przeszłość za sobą...No błagam. Całość całkowicie oderwana od rzeczywistości - przykładowo scena, w której Victor przestaje przejmować się tym, że Vida kochała się z Richardem (dosłownie 20 minut wcześniej) tylko dlatego, że "chodziło o serce". Postaci matki Vidy nie warto nawet wspominać, jest tak tragicznie napisana, że aż groteskowa. Krótko podsumowując: grafomania o niczym, zdecydowanie niewarta czytania.

Aż nie chce mi się wierzyć, że ta książka ma wystawione praktycznie same pozytywne opinie...Ckliwa historyjka, w której wszystko ostatecznie sprowadza się do jednej sceny seksu, który to pozwala bohaterom odkryć siebie i pójść własnymi drogami, zostawiając przeszłość za sobą...No błagam. Całość całkowicie oderwana od rzeczywistości - przykładowo scena, w której Victor...

Ciekawe spojrzenie na przeszczep serca i jego konsekwencje, a co za tym idzie na pamięć komórek. Temat niezwykle ciekawy i na pewno każdy kto myślał o zostaniu dawcą się nad tym zastanawiał.

Ciekawe spojrzenie na przeszczep serca i jego konsekwencje, a co za tym idzie na pamięć komórek. Temat niezwykle ciekawy i na pewno każdy kto myślał o zostaniu dawcą się nad tym zastanawiał.

Książkę kupiłam z przekonaniem, że są to zapiski autorki, która ma przeszczepione serce. Niestety po przeczytaniu wstępu okazało się, że fabuła książki została wymyślona przez Catherine Ryan Hyde. Jednak, pomimo wcześniejszego faktu, autorka w trakcie pisania powieści zadbała o poprawność tekstu pod względem medycznym m.in. książka została zrecenzowana przez chirurgów oraz autorka brała udział, jako obserwator, w operacji na otwartym sercu. Dodatkowo C. Ryan Hyde zawarła w książce wspomnienia swojej koleżanki, której córka miała chore serce i umarła, nie doczekawszy przeszczepu.
Pozycja, pomimo że nie jest zapiskami osoby po przeszczepie, jest warta polecenia. Książka w przestępny sposób opisuje doświadczenia bohaterki Vidy po przeszczepie: jej uczucia oraz dziwne nowe odczucia prawdopodobnie pochodzące od serca dawcy. W "Używanym sercu" zostaje poruszone zagadnienie "pamięci komórkowej" - czym ono jest i czy w ogóle istnieje. Książka warta przeczytania.

Książkę kupiłam z przekonaniem, że są to zapiski autorki, która ma przeszczepione serce. Niestety po przeczytaniu wstępu okazało się, że fabuła książki została wymyślona przez Catherine Ryan Hyde. Jednak, pomimo wcześniejszego faktu, autorka w trakcie pisania powieści zadbała o poprawność tekstu pod względem medycznym m.in. książka została zrecenzowana przez chirurgów oraz...

"Ktoś powinien umieścić znaki ostrzegawcze na wszystkim, co wiąże się ze strachem. Ludzie boją się własnej śmierci, śmierci córki, nieodwzajemnionej miłości. Powinni wiedzieć, że może im to wejść w krew."

Są takie książki, które przez problemy, które poruszają, powinny nas wzruszyć i na zawsze pozostać w naszej pamięci. Tej powieści, mimo bardzo oryginalnej, ważnej tematyki, która naprawdę daje do myślenia - czegoś jednak zabrakło...

Vida dostaje serce - serce kobiety, która zginęła w wypadku. Dostaje więc życie, którego była tak niepewna, od dzieciństwa na skraju śmierci. Nagle zaczyna się z nią dziać coś dziwnego - pojawiają się sny, cudze wspomnienia i nieoczekiwane, nagłe uczucie... A przecież serce to tylko mięsień pompujący krew, nic więcej...

Czy rzeczywiście nic więcej? Może każdy narząd, a zwłaszcza serce, pamięta dawne życie...

Powieść podobała mi się, a jednak spodziewałam się czegoś więcej. Nie wywołała we mnie właściwie żadnych emocji, czytałam na chłodno, tylko zaciekawiona, ale nie poruszona. Nie polubiłam też bohaterów, a Vida wręcz mnie drażniła, jej zachowanie często było irytujące i wyjątkowo niedojrzałe. Owszem, do pewnej niedojrzałości miała prawo, skoro całe życie była trzymana pod kloszem, ale czy aż do tego stopnia?

To mądra, nietuzinkowa książka na niebanalny temat, ale zabrakło mi emocjonalnego trzęsienia ziemi... Mimo to warto przeczytać, może to tylko ja okazałam się nieczuła...

"Ktoś powinien umieścić znaki ostrzegawcze na wszystkim, co wiąże się ze strachem. Ludzie boją się własnej śmierci, śmierci córki, nieodwzajemnionej miłości. Powinni wiedzieć, że może im to wejść w krew."

Są takie książki, które przez problemy, które poruszają, powinny nas wzruszyć i na zawsze pozostać w naszej pamięci. Tej powieści, mimo bardzo oryginalnej, ważnej...

Ta książka wywarła na mnie wielkie wrażenie...
Dała mi wiele do myślenia :D Polecam :)
Pozdro ;3

Ta książka wywarła na mnie wielkie wrażenie...
Dała mi wiele do myślenia :D Polecam :)
Pozdro ;3

Ciekawa, poruszająca, inna.. Dużo emocji, refleksji. Warta przeczytania:)

Ciekawa, poruszająca, inna.. Dużo emocji, refleksji. Warta przeczytania:)

I znów rozczarowanie...
Zachęcona opiniami,że o przeszczepie serca,że jakiś wątek obsesji,że to,tamto... A tu wałek.
Nawet ani razu się nie wzruszyłam a liczyłam na to.
E tam....

I znów rozczarowanie...
Zachęcona opiniami,że o przeszczepie serca,że jakiś wątek obsesji,że to,tamto... A tu wałek.
Nawet ani razu się nie wzruszyłam a liczyłam na to.
E tam....

Nazywanie relacje w opisie jako obsesja...trochę przesadzone, wręcz mnie to oburzyło. Ksiazka niezbyt dobra, przeczytana z ciekawości jedynie. Nie wniosła za wiele do mojego życia.

Nazywanie relacje w opisie jako obsesja...trochę przesadzone, wręcz mnie to oburzyło. Ksiazka niezbyt dobra, przeczytana z ciekawości jedynie. Nie wniosła za wiele do mojego życia.

Całkiem fajna opisana historia czyta się szybko i z przyjemnością

Całkiem fajna opisana historia czyta się szybko i z przyjemnością

Brak oceny, bo nie pamiętam o czym to było... znalazłam w historii wypożyczeń biblioteki

Brak oceny, bo nie pamiętam o czym to było... znalazłam w historii wypożyczeń biblioteki