Helene Tursten (ur. w 1954 r.) jest szwedzką autorka powieści kryminalnych. Aa „Mężczyźni, którzy lubią niebezpieczne zabawy” jest trzecią wydaną w Polsce książką tej autorki.

Podczas spaceru z psem pewna kobieta (a dokładnie jej pies) znajduje czarny plastikowy worek, a w nim górną część tułowia. „Na tym etapie śledztwa rzeczywiście nie mieli zbyt wielu tropów. Nie znali płci ofiary. Nie mieli głowy, podbrzusza, rąk ani nóg. I nie znali przyczyny zgonu.” I w tym miejscu pojawia się „niezwykły orientalny tatuaż na ramieniu ofiary”, który kieruje policję do sklepu dla gejów w Kopenhadze. Śledztwo zaczyna iść do przodu. Dzięki anonimowemu źródłu poznają płeć i dane zamordowanej osoby. Przy okazji inspektor Huss dowiaduje się o podobnym morderstwie, a dzięki kilku specjalistą można stwierdzić, że dokonała je ta sama osoba. Znajdują się kolejne osoby, które mogą pomóc w śledztwie – homoseksualiści, którzy preferują niebezpieczny seks – ale morderca depcze po piętach policji i w ten właśnie sposób giną kolejne osoby...
Nasz morderca jest nekrosadystą (Nekrosadyzm, odmiana sadyzmu w jednej z jego krańcowych postaci. Szczególnie niebezpieczna dewiacja seksualna. Wyraża się śmiertelnym duszeniem kobiety podczas odbywania z nią stosunku seksualnego, a także podejmowaniem stosunku z ofiarą już po jej śmierci.), a przy okazji jest homoseksualistą preferującym niebezpieczny seks. Podnieca go wypruwanie narządów i maltretowanie ciała ofiary, gdyż tylko w ten sposób może doświadczyć orgazmu.

Książka jest ciekawa, równie dobrze mogłaby być oparta na jakiejś prawdziwej historii, ale pewnie nie jest... Pewnie niektórzy nazwali by to co się tam działo za chore i w pewnym sensie takie jest, choć nie zmienia to faktu, że książkę czytałam z wielkim zainteresowaniem.

Helene Tursten (ur. w 1954 r.) jest szwedzką autorka powieści kryminalnych. Aa „Mężczyźni, którzy lubią niebezpieczne zabawy” jest trzecią wydaną w Polsce książką tej autorki.

Podczas spaceru z psem pewna kobieta (a dokładnie jej pies) znajduje czarny plastikowy worek, a w nim górną część tułowia. „Na tym etapie śledztwa rzeczywiście nie mieli zbyt wielu tropów. Nie znali...