Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Właśnie skończyłam czytać "Tabu" i muszę przyznać, że to książka dość przyzwoita. Co prawda szału nie ma, ale w pewnych momentach potrafi wciągnąć. Nie nudzi, chociaż też nie budzi żadnych mocniejszych (mroczniejszych) emocji. Autor umie pisać (bo zdarzają się i tacy debiutanci, którzy chyba przekupują wydawców, byle ktoś wypuścił ich grafomańskie popisy) - umiejętnie buduje napięcie i stopniuje podawane informacje. Z resztą, w świat Reilly Steel wchodzimy zieloni, a opuszczamy go zdziwieni "jakim cudem to się przed nami ukryło?". Właśnie przez taki zabieg Czytelnik nie jest w stanie rozwikłać zagadki od razu. Zaprawdę, sprytne posunięcie. Samą bohaterkę da się lubić - tak samo jak detektywów pomocników. Ba! Nawet pojawienie się Kennedy'ego, z początku tak odpychającego, pod koniec przywołuje uśmiech na twarz :). I takie mam wrażenie, że Hill(owie) odwalili kawał dobrej roboty pozwalając, by historia sama się rozwijała: począwszy od rozwikłania tajemniczych morderstw, poprzez "odnajdywanie się" zagubionej bohaterki w nowej rzeczywistości, po zwyczajne kontakty ze współpracownikami, które dojrzewają w "normalnym" tempie. Czuję się całkiem usatysfakcjonowana po tej pozycji. Jeżeli kiedyś wyjdą następne części to na pewno po nie sięgnę.