Z opinią o "Ziemiomorzu" wstrzymywałem się do momentu, aż przeczytałem wszystko co autorka do tej pory w tym względzie opublikowała, jako że po otwierającym cykl "Czarnoksiężniku..." nie byłem bowiem pewien co myśleć - z jednej strony była to naprawdę bardzo dobra... nie, nie tyle powieść fantasy, co baśń. Z drugiej strony wszystko było takie powolne i... ugrzecznione. Więcej "zadziora" było nawet u Grimmów (skoro już przy baśniach jesteśmy). Na dodatek w zasadzie kompletnie nic odkrywczego. Drugi tom podsycił moje wahanie, chociaż, nie ukrywam, jednocześnie rozbudził ciekawość. Łuknąłem bakcyla. Trzeci tom był zimnym prysznicem, zamiast bezpośredniej kontynuacji "akcji" dostajemy zupełnie coś innego dziejącego się... kiedy indziej. Sięgając po tom czwarty nie dałem się już nabrać, i słusznie, "Tehanu", mimo iż pisana po latach, jest dokładnie tym czego się spodziewałem. Aż dziwne, że tyle czasu zajęło mi zrozumienie o czym jest ten cykl. A w zasadzie czym jest. Ostatnie dwie i jednocześnie najnowsze odsłony przyjąłem już z godnością, "na klatę". "Opowieści..." były tym czego brakowało, "Silmarilionem Ziemiomorza". A "Inny wiatr"?

A "Inny wiatr" jest - nie będę tu odkrywczy - solidnym cyklu zwieńczeniem. Cyklu nie byle jakiego, bowiem tylko pozornie skupiającego się na postaciach i ich "przygodach", a tak naprawdę będącego jedną, długą, momentami bardzo klasycznie snującą się opowieścią o... tytułowym Ziemiomorzu, krainie nietypowej, będącej archipelagiem wysp, w której to nie wszystko jest tym, czym się wydaje. Smoki, magia, szlachetni czy źli królowie? To wszystko tu jest, zarówno w całym cyklu jak i w szczególności w ostatniej jego odsłonie. Ale nie dajcie się zwieść - to, w przeciwieństwie do znakomitej większości fantasy, gdzie te elementy są esencją samą w sobie, tutaj stanowi tylko tylko dodatek i formę. Dodatek do treści rzecz jasna.

A treść? Treść jest między wierszami. Subtelnie wpleciona w opisywane wydarzenia. W przeżycia bohaterów, w ich przemyślenia. W ich przemijanie, zupełnie nieistotne na tle całego świata i upływającego czasu, a jednak pozostawiające trwałe ślady. To zupełnie inna podróż niż większość fantasy. Czy warto ją podjąć? Tak.

Z opinią o "Ziemiomorzu" wstrzymywałem się do momentu, aż przeczytałem wszystko co autorka do tej pory w tym względzie opublikowała, jako że po otwierającym cykl "Czarnoksiężniku..." nie byłem bowiem pewien co myśleć - z jednej strony była to naprawdę bardzo dobra... nie, nie tyle powieść fantasy, co baśń. Z drugiej strony wszystko było takie powolne i... ugrzecznione....