Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzień dobry! Dzisiaj pogadamy o moim pierwszym spotkaniu z twórczością Ilony Andrews. Seria „Ukryte dziedzictwo” długo czekała na stosiku hańby, ale nadszedł jej czas. A zanim przejdziemy do recenzji mam do Was pytanie. Chcielibyście mieć dar wykrywania kłamstw? „Płoń dla mnie” to więcej niż świetne urban fantasy. Wciąga od pierwszej strony i pochłania coraz głębiej w wykreowany świat pełen magii. Autorka ma niesamowite pióro, przyjemne, wręcz komfortowe, które uderza w czułe struny mojego serca. Kreacja bohaterów jest na wysokim poziomie. Dla mnie zawsze ważne jest, aby złapać jakąś nić porozumienia z główną bohaterką. I tak było z Nevadą, która trafia do mojej czołowej listy. Jej poczucie humoru, oddanie rodzinie jest cudowne. Uwielbiam, jak zmyślnie Ilona Andrews ukazała rodzinę Beylorów. Na starcie mogę Wam zaznaczyć, że babcia głównej bohaterki to niezłe ziółko i wywoła na Waszych twarzach mnóstwo uśmiechu. Natomiast Connor Rogan… O M G. To jest bohater, na którego czekałam. Miłość od pierwszego wejrzenia, a raczej porwania. Rozwój relacji między nim a Nevadą poprowadzony został w sposób, którego nie umiem opisać inaczej niż „budowanie cholernego napięcia”, które swoją drogą było bardziej niż dobre. Fabuła jest wyśmienita. Tak, wiem powtarzam się. Musicie mi to wybaczyć! Bardzo dobrze poprowadzone wątki związane z zawodem detektywa i bycia osobą magiczną. Dobrze wyważone tempo fabularne, nie jest za spokojnie, nie jest za szybko. Jest idealnie. Bawiłam się na niej niesamowicie i już ręce mnie świerzbią, żeby sięgnąć po drugi tom, a to mówi samo za siebie. I jeszcze dwie takie najważniejsze informacje - książka jest w narracji pierwszoosobowej oraz nie kończy się cliffem, pomimo iż jest to pierwszy tom. Książka spodoba się fanom twórczości Anety Jadowskiej oraz Magdaleny Kubasiewicz. A żeby narobić Wam jeszcze większej ochoty na „Płoń dla mnie”, na drugim kafelku czeka na Was cytat! Oceniam: 5/5🥃 Marcela 🐝