Autorka kilkunastu bestsellerowych powieści (Poczekajka, Rok w Poziomce, Adela, Mistrz). Z wykształcenia jest lekarzem weterynarii. Oprócz pisarstwa jej pasją są również zwierzęta, które zawsze znajdą miejsce w jej powieściach. Należy do najbardziej wszechstronnych polskich pisarek, swobodnie porusza się między gatunkami tak odmiennymi jak powieść obyczajowa, sensacja, erotyk i fantasy. W planach ma również powieść historyczną i sagę rodzinną, jak również scenariusz serialu oraz komedii romantycznej.
Jej prozę cechują wyjątkowe nasilenie emocji, wartka akcja, błyskotliwe dialogi i wyraziści, wiarygodni bohaterowie, za którymi z chęcią podążamy.
Na co dzień Katarzyna Michalak mieszka w wymarzonym domku gdzieś na mazowieckiej wsi, jest mamą dwóch chłopców, cieszy się spokojnym życiem, śpiewem ptaków, pięknem przyrody i… pisze nową powieść.http://katarzynamichalak.blogspot.com/
Świetne niespodziewane zakończenie pomimo tego że smutne. Trochę przeszkadzał mi styl, jakim została napisana książka, ale rozumiem również, że to za sprawą klimatu - wioska, perypetie ludzi tam żyjących.
Po książkę sięgnęłam jako młoda mama, której dziecko stało się "promykiem słońca". W tej opowieści też do końca myślałam, że tytuł nawiązuje do dziecka, ale chyba jednak nie...
„Nie oddam dzieci” Katarzyna Michalak Cykl: "Z życia wzięte"
Michał Sokołowski ma wszystko prace, dom, żonę, 3 dzieci i 4 w drodze. Niestety w wyniku nieszczęśliwego wypadku samochodowego w dniu urodzin swojego syna ginie Marta Sokołowska i ich najmłodszy syn Antoś. Lekarz nie może poradzić sobie z tą tragedią i z wyrzutami sumienia zaniedbuje dom i dzieci w wyniku czego teściowa i szwagierka mężczyzny chcą mu odebrać dzieci.
„Nie oddam dzieci” to jedna z tych powieści, o których długo lub wcale nie można zapomnieć. Poruszająca, refleksyjna, wciągająca historia ojca walczącego o swoje dzieci. Mimo trudnej treści nie można się od niej oderwać więc czyta się szybko. Z jednej strony polecam przeczytać, ponieważ książka pokazuje jak kruche jest życie z drugiej strony nie polecam, bo jest ona trudna emocjonalna smutna.
Kilka moich ulubionych cytatów z książki:
„Po to właśnie są przyjaciele: by Cię bronić nawet przed tobą samym”.
„Przyszłości nie zmienimy żadnym „gdybym". Mamy wpływ tylko na to tu i teraz. I czasami na swoją przyszłość. To wszystko”.