Zakochałam sie w Richardzie <3

Poproszę więcej o nim :D

Zakochałam sie w Richardzie <3

Poproszę więcej o nim :D

Doskonała rozrywka dla wszystkich lubujących się w czytelnictwie tego typu fantasy. Bardzo dobra kontynuacja, dobrze zbudowana intryga i niecierpliwie czekam, by poznać dalsze losy przemyślanie wykreowanych postaci.

ALE [możliwy spoiler]
Ponownie powtarza się schemat dążący do połączenia pary bohaterów w niemal identyczny sposób jak w poprzednich tomach - co mnie rozczarowało, bo potencjał autorów jest niewątpliwie większy.

Dlatego ocena ograniczyła się do 8 gwiazdek, mimo bardzo pozytywnego odbioru wciągającej fabuły.

Doskonała rozrywka dla wszystkich lubujących się w czytelnictwie tego typu fantasy. Bardzo dobra kontynuacja, dobrze zbudowana intryga i niecierpliwie czekam, by poznać dalsze losy przemyślanie wykreowanych postaci.

ALE [możliwy spoiler]
Ponownie powtarza się schemat dążący do połączenia pary bohaterów w niemal identyczny sposób jak w poprzednich tomach - co mnie...

Wbilo mnie w glebe...Cudowna, kapitalna seria, lepsza z kazdym tomem . Musze to miec :D

Wbilo mnie w glebe...Cudowna, kapitalna seria, lepsza z kazdym tomem . Musze to miec :D

Sądzę, że ta historia bardziej by przeszła, gdyby została upchnięta pomiędzy drugą a trzecią. A tak to mamy troszkę słabszy początek, dwie mocne i po prostu zarąbiste historie Williama i Kaldara, a potem dostajemy znów słabszą opowiastkę, w której Ilona bawi się schematem.

Nie to, że "Steel's Edge" mi się nie podobało. Podobało mi się i to bardzo. W końcu mogliśmy dowiedzieć się co się stało z zaginionym członkiem rodziny Draytonów; jak wygląda etykieta w Dziwoziemi i relacje pomiędzy szlachcicami, a także jak szlachcice spoglądają na zwykłych i pospolitych. W końcu dostaliśmy kogoś, kto ma interesującą moc, ale nie potrafi używać rozbłysku. Nareszcie został popchnięty dalej wątek Sophie, której aż do tego tomu nie byłam pewna. Poza tym na chwilkę - krótką, ale jednak - wróciła Księżna, matka Declana. Sprytna, inteligentna kobieta, która zainteresowała mnie już w pierwszej części.

Muszę jednak przyznać, że ta część to nie to samo, co dwójeczka czy trójeczka.

Bardzo bym chciała, żeby Ilona jeszcze wróciła do tej serii. To po prostu wydaje mi się niesprawiedliwie, że inne, niekiedy nawet 10. tomowe cykle paranormal romance, gdzie są tylko podstawiani inni bohaterowie pod ten sam schemat, mają rację bytu, a tutaj cała ta historia wydaje mi się taka... niedokończona.

Wątek 15. letniej Sophie został bardzo rozważnie poprowadzony. Autorka tworzy z niej bohaterkę już nie tylko skrzywdzoną, z ogromną traumą i smutkiem, lecz także niebezpieczną, pragnącą zemsty. Trochę podejrzewałam, że to pójdzie w tą stronę. Ilona miała do wyboru to, albo skrzywdzoną dziewczynę, która nie potrafi poradzić sobie w życiu w ogóle i jest nim przytłoczona do takiego stopnia, że nie wie, jak funkcjonować. Wszyscy wiemy, że Ilona ma słabość do odważnych i silnych bohaterek.

Czytając tą czwartą część miałam małą nadzieję, że Charlotte właśnie taka nie będzie. Może nie tyle, że zostanie przedstawiona, jako postać słaba i naiwna, ale że nie będzie w niej już takiej waleczności i odwagi, jak w poprzednich bohaterkach ( i albo jest ze mną już bardzo źle, albo w każdej z nich - Cerise (siła, umiejętność walki),Audrey (poczucie humoru, spryt),Charlotte (stawianie na swoim) widziałam coś z Kate).
I nie wiem czy taka bohaterka by mi się spodobała. Prawdopodobnie nie. :-P Ale chciałabym mieć przynajmniej raz styczność z taką postacią w powieści Ilony.

Jeśli zaś chodzi o Draytonowski wątek:

Zaskoczył mnie i to bardzo. Sądziłam, że oprócz George'a i Jacka (pomijając małe wstawki z Rose) nie dostaniemy już w kolejnych częściach żadnego wątku z Draytonami. A tutaj wychodzi na to, że babcia umiera; a jej dawno zaginiony syn to naprawdę niezła szumowina. Nieźle. Sprytnie dołączony wątek. Gdyby miały być kolejne części, to podejrzewałabym, że byłyby jakieś kolejne wydarzenia zahaczające o tę sytuację. A tak do końca nie jestem pewna, dlaczego autorka postanowiła poruszyć tutaj więzi rodzinne Draytonów. Czy miałby to być kolejny krok na drodze dorastania chłopaków i wrzucania ich w wir zmian, dziejących się wokół nich i w nich?

Już pomijając fakt, że w ogóle zdziwiła mnie obecność tego wątku - jego rozwinięcie też było zaskakujące. No pirat na łajbie przewożący niewolników? Serio? Raczej stawiałabym na jakiegoś Plastusia, który szukał przygód, popadł w tarapaty i nie wiedział, jak się z nich wykaraskać. Ale taki czynny udział w przestępstwie? To było dziwne i interesujące. Ale przede wszystkim interesujące. Bardzo spodobała mi się postawa George'a. Widać, że chłopak naprawdę wydoroślał, nie jest tym samym dzieciakiem z jakim spotkaliśmy się w "Na krawędzi".

Tak naprawdę - patrząc na te wszystkie poprzednie historie - to właśnie zmiana w George'u jest naprawdę niezwykle ciekawa. Jack, choć troszkę inny, nie wydaje mi się, aż tak bardzo odmieniony, jak jego starszy brat. George przeszedł długą drogę i w 4. części jest już prawie całkiem inną osobą niż był w 1. Wciąż jest w nim coś z tego małego dzieciaka, który nie mógł pozwolić umrzeć do końca tym wszystkim zwierzętom i dziadkowi. Ale jest z niego, w tym dorosłym mężczyźnie, bardzo niewiele.

Co do Ręki:

To było dziwne. Liczyłam na jakieś zjednoczenie i wspólne działanie. A tak...
+ Walka Sophie ze Spiderem - szok. Ona była od niego o wiele lepsza. Ciekawa jestem co będzie z tą dziewczyną za dziesięć lat, skoro teraz jest dopiero nastolatką. 8-)

Końcowo podsumowując: więcej, więcej, więcej!
I wszystko co Ilony biorę w ciemno. ;-)

Sądzę, że ta historia bardziej by przeszła, gdyby została upchnięta pomiędzy drugą a trzecią. A tak to mamy troszkę słabszy początek, dwie mocne i po prostu zarąbiste historie Williama i Kaldara, a potem dostajemy znów słabszą opowiastkę, w której Ilona bawi się schematem.

Nie to, że "Steel's Edge" mi się nie podobało. Podobało mi się i to bardzo. W końcu mogliśmy...

Nie czytałam jeszcze żadnej książki Państwa Andrews, która by mnie nie zachwyciła.
Jest w niej wszystko - miłość, nienawiść, żądza zemsty, przygoda, morderstwa! Akcja goni akcję.
Oprócz losów głównych bohaterów, poznajemy również dalsze losy postaci z poprzednich części.

Głowna bohaterka tej części, Charlotte, jest uzdrowicielką i błękitnokrwistą z Dziwoziemi. Jej talent jest bardzo rzadki i przez to ceniony. Niestety talent ten może też zabijać.
Po unieważnieniu małżeństwa stara się dojść do siebie na Rubieży i tam od nowa ułożyć sobie życie, w które wkracza nasz drugi główny bohater – Richard Mar (kolejny członek Zwierciadła).
Trafia on na Rubież ranny, a jego śladem podążają łowcy niewolników, którzy mordują przyjaciółkę Charlotte (nie będę zdradzała o kogo chodzi).
Ta przysięga pomóc Richardowi zniszczyć handel żywym towarem, jednak żadne z nich nie spodziewa się tego jak wysoko postawieni ludzie w hierarchii błękitnokrwistych biorą w tym udział.

Książka jest naprawdę warta polecenia!

Nie czytałam jeszcze żadnej książki Państwa Andrews, która by mnie nie zachwyciła.
Jest w niej wszystko - miłość, nienawiść, żądza zemsty, przygoda, morderstwa! Akcja goni akcję.
Oprócz losów głównych bohaterów, poznajemy również dalsze losy postaci z poprzednich części.

Głowna bohaterka tej części, Charlotte, jest uzdrowicielką i błękitnokrwistą z Dziwoziemi. Jej talent...