Nikt nie wspomina, bo tylko pierwsza część jest genialna, a reszta - im dalej, tym słabiej.

Nikt nie wspomina, bo tylko pierwsza część jest genialna, a reszta - im dalej, tym słabiej.

Nikt nie wspomina, bo to science fiction, a temat poświęcony jest fantasy. Trochę tu "Diuna" nie pasuje, ale poza tym jest oczywiście godna polecenia.

Nikt nie wspomina, bo to science fiction, a temat poświęcony jest fantasy. Trochę tu "Diuna" nie pasuje, ale poza tym jest oczywiście godna polecenia.

Istnieją dobre książki, które w niektórych aspektach są podobne do PLiO. Niestety w przygniatającej ilości chłamu, który zalewa fantastykę, trudno jest trafić na właśnie te godne przeczytania rzeczy. Czytam obecnie Wegnera. Jest on twórcą bardzo różnym od Martina, jednak jego książki są świetnie napisane oraz posiadają wciągający klimat. Oczywiście złożoność czy to fabuły czy świata jest daleko mniejsza, ale warto spróbować.
Ja również planuje zapoznać się z Gavriel'em Kay'em oraz być może z Tad'em Williams'em. Prawdopodobnie są to autorzy godni naszego czytelniczego czasu.

Istnieją dobre książki, które w niektórych aspektach są podobne do PLiO. Niestety w przygniatającej ilości chłamu, który zalewa fantastykę, trudno jest trafić na właśnie te godne przeczytania rzeczy. Czytam obecnie Wegnera. Jest on twórcą bardzo różnym od Martina, jednak jego książki są świetnie napisane oraz posiadają wciągający klimat. Oczywiście złożoność czy to fabuły...

Właśnie o tym świadczy wybitność wielkiego dzieła. Naśladowców może być wielu, ale żaden z nich nie sięga nawet do pięt mistrzowi.
Martin jest wybornym gawędziarzem cechującym się niezmierną lekkością pióra. Do tego jest diabelnie inteligentny. Aż tak wielu bohaterów i aż tak bardzo pogmatwanej fabuły nie jest w stanie ogarnąć byle kto, a Martin nie tylko toto ogarnia, ale on to wszystko jeszcze kreuje.
Szkoda tylko, iż te wspaniałe cechy idą u niego w parze z niemiłosiernym wręcz lenistwem...

Właśnie o tym świadczy wybitność wielkiego dzieła. Naśladowców może być wielu, ale żaden z nich nie sięga nawet do pięt mistrzowi.
Martin jest wybornym gawędziarzem cechującym się niezmierną lekkością pióra. Do tego jest diabelnie inteligentny. Aż tak wielu bohaterów i aż tak bardzo pogmatwanej fabuły nie jest w stanie ogarnąć byle kto, a Martin nie tylko toto ogarnia, ale...

Zgadzam się, wybitne dzieło i niepowtarzalne. Myślę, że w przyszłości na nic tak złożonego i kompletnego możemy już nie trafić. Trzeba mieć nadzieję, że jeszcze kiedyś się objawi jakiś mastermind pokroju Martina.
Trudno osądzić czy faktycznie lenistwo jest najważniejszym powodem opóźnień jego kolejnych tomów. Może tutaj odgrywać dużą rolę nadmierna pedantyczność. Jak wiemy R.R. Martin potrafi kilkakrotnie usuwać wszystkie rozdziały i pisać je od nowa, bo zauważy jakiś niepasujący szczegół lub nie podoba mu się kierunek w którym poszła historia. Wydał 5 tomów PLiO, ale nie wiemy ile naprawdę książek zdołał w tym czasie napisać :)

Zgadzam się, wybitne dzieło i niepowtarzalne. Myślę, że w przyszłości na nic tak złożonego i kompletnego możemy już nie trafić. Trzeba mieć nadzieję, że jeszcze kiedyś się objawi jakiś mastermind pokroju Martina.
Trudno osądzić czy faktycznie lenistwo jest najważniejszym powodem opóźnień jego kolejnych tomów. Może tutaj odgrywać dużą rolę nadmierna pedantyczność. Jak wiemy...

W sumie, jak się nad tym zastanowić, może i jest w tej pedantyczności odrobina racji. Chociaż z drugiej strony mamy bardzo dogłębne angażowanie się w kiepściutkie "Dzikie karty", które podobno gdyby nie były markowane nazwiskiem Martina padłyby same z siebie (osobiście nie czytałem i czytać nie zamierzam, szczególnie po zapoznaniu się z ich recenzjami na niniejszym portalu). Mamy również redagowanie bądź pisanie opowiadań do kolejnych antologii fantasy (te już przeczytam, gdyż fantasy lubię i nawet szmirę w tej stylistyce jakoś jestem w stanie przełknąć).
Cóż... Ja też czasami tak miewam, że jak mam zrobić coś, co niekoniecznie mi się na daną chwilę podoba, to zajmuję się wszystkim (choćby to były nie wiem jak wielkie pierdoły) tylko nie tą nielubianą czynnością.
Coś mi się wydaje, iż Martin osiągnął poziom mistrzowski w takim miganiu się od Pieśni Lodu i Ognia...

PS.
Ponieważ postanowiłem sobie dawkować przyjemności, z sagi Martina przeczytałem dopiero dwa i pół tomu, więc jeszcze wiele wizyt w Westeros przede mną. Więc teoretycznie na razie nie mam się czym martwić ;)

W sumie, jak się nad tym zastanowić, może i jest w tej pedantyczności odrobina racji. Chociaż z drugiej strony mamy bardzo dogłębne angażowanie się w kiepściutkie "Dzikie karty", które podobno gdyby nie były markowane nazwiskiem Martina padłyby same z siebie (osobiście nie czytałem i czytać nie zamierzam, szczególnie po zapoznaniu się z ich recenzjami na niniejszym...

Stąd też nie zamierzam czytać niczego z nazwiskiem Martina co nie jest związane z sagą. Kiedy uda mi się jakoś zdobyć te antologie, gdzie są jego opowiadana związane z PLiO, to przeczytam tylko te opowiadania. Niestety oprócz tych opowiadań wszystko inne już za mną :( Pozostaje mi czytać wszystko od nowa. Co z chęcią zrobię :)

Stąd też nie zamierzam czytać niczego z nazwiskiem Martina co nie jest związane z sagą. Kiedy uda mi się jakoś zdobyć te antologie, gdzie są jego opowiadana związane z PLiO, to przeczytam tylko te opowiadania. Niestety oprócz tych opowiadań wszystko inne już za mną :( Pozostaje mi czytać wszystko od nowa. Co z chęcią zrobię :)

@Pyro:

Tuf Wędrowiec[bookLink]232066|Tuf Wędrowiec[/bookLink] ma bardzo dobre recenzje, ale to trochę inna literatura. Przyznam że jeszcze nie czytałem, cierpliwie czeka na czytniku na swoją kolej.

@Pyro:

Tuf Wędrowiec[bookLink]232066|Tuf Wędrowiec[/bookLink] ma bardzo dobre recenzje, ale to trochę inna literatura. Przyznam że jeszcze nie czytałem, cierpliwie czeka na czytniku na swoją kolej.

 [bookCover]232066|Tuf Wędrowiec[/bookCover]

Nad okienkiem komentarza, po lewej, jest opcja "Wstaw książkę/autora do treści", klikasz, wyszukujesz pozycje i wybierasz z trzech opcji - okładka, tytuł lub jedno i drugie. Opcja trzecia:
Ogrody Księżyca[bookLink]143672|Ogrody Księżyca[/bookLink]
Mam nadzieje, że o to chodziło.

Nad okienkiem komentarza, po lewej, jest opcja "Wstaw książkę/autora do treści", klikasz, wyszukujesz pozycje i wybierasz z trzech opcji - okładka, tytuł lub jedno i drugie. Opcja trzecia:
Ogrody Księżyca[bookLink]143672|Ogrody Księżyca[/bookLink]
Mam nadzieje, że o to chodziło.

 [bookCover]143672|Ogrody Księżyca[/bookCover]

Bardzo dziękuję! To pewnie to, ale teraz nie sprawdzę, bo nie mam pomysłu co wstawić. Więc przy najbliższej okazji.

Bardzo dziękuję! To pewnie to, ale teraz nie sprawdzę, bo nie mam pomysłu co wstawić. Więc przy najbliższej okazji.

To , że autor skończył wcale nie jest zaletą , podczas czytania ostatniego tomu chcesz w końcu poznać zakończenie ale mimo wszystko nie chce się już nigdy czytać nic innego

To , że autor skończył wcale nie jest zaletą , podczas czytania ostatniego tomu chcesz w końcu poznać zakończenie ale mimo wszystko nie chce się już nigdy czytać nic innego

Zgadzam się co do Archiwum Burzowego Światła - przeczytałam pierwszą część ( Droga królów[bookLink]203955|Droga królów[/bookLink]) i jestem zachwycona.
Nie udało mi się jeszcze nikogo zachęcić do tej książki, wszystkich odpycha jak na razie jej objętość.
O reszcie książek się nie wypowiem, nie miałam okazji się z nimi zapoznać.

Zgadzam się co do Archiwum Burzowego Światła - przeczytałam pierwszą część ( Droga królów[bookLink]203955|Droga królów[/bookLink]) i jestem zachwycona.
Nie udało mi się jeszcze nikogo zachęcić do tej książki, wszystkich odpycha jak na razie jej objętość.
O reszcie książek się nie wypowiem, nie miałam okazji się z nimi zapoznać.

ja polecilem 3 osobom i 3 osoby bardzo szybko zwrocily sie po 2 tom :)

ja polecilem 3 osobom i 3 osoby bardzo szybko zwrocily sie po 2 tom :)

Uwielbiam te serie, jednak wydaje mi sie, ze troche przesadzil z POV, niektorych postaci.
Historia czesto sie po prostu powtarza.

Ale przeczytam The Core wkrotce ;)

Uwielbiam te serie, jednak wydaje mi sie, ze troche przesadzil z POV, niektorych postaci.
Historia czesto sie po prostu powtarza.

Ale przeczytam The Core wkrotce ;)

Mi akurat różne punkty widzenia nie przeszkadzały zbytnio, mogłam przez to zbliżyć się bardziej do bohaterów i wyrobić sobie o nich zdanie. Ale co prawda to fakt, czasami autor mógł darować, bo akcja stała w miejscu, zwłaszcza na początku Wojny w blasku dnia. Saga, chyba jak każda, miała swoje lepsze i gorsze momenty, ale sumarycznie wydaje mi się, że jest ciekawą pozycją, z tych bardziej rozbudowanych. Zobaczymy, co autor zaserwuje na zakończenie.

Mi akurat różne punkty widzenia nie przeszkadzały zbytnio, mogłam przez to zbliżyć się bardziej do bohaterów i wyrobić sobie o nich zdanie. Ale co prawda to fakt, czasami autor mógł darować, bo akcja stała w miejscu, zwłaszcza na początku Wojny w blasku dnia. Saga, chyba jak każda, miała swoje lepsze i gorsze momenty, ale sumarycznie wydaje mi się, że jest ciekawą pozycją,...