Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając wcześniej opis tej książki, nie spodziewałam się, że po skończonym czytaniu będę... zaskoczona. Historia Daniela i Ashlyn jest po prostu inna. Nie jest cukierkowo. Każde wydarzenie, każda myśl nacechowana jest ogromną dawką bólu, miłości i jeszcze raz bólu, wynikającego z różnych rzeczy. Postaci są bardzo dobrze zbudowane, włączając drugoplanowe.

Autorka ma bardzo ciekawy styl, dość niepodobny do tego co do tej pory czytałam - jest surowy, bezwzględny a jednocześnie czuły, delikatny, poetycki. Nie wiem jak dokładnie o opisać, trzeba po prostu samemu przeczytać, ja od siebie mogę tylko powiedzieć, że jestem zachęcona do sięgnięcia po inne książki tej autorki.

Bardzo polecam "Kochając pana Danielsa". Czyta się jednym tchem, jestem pewna, że ta historia na długo zostanie w mojej głowie.

Czytając wcześniej opis tej książki, nie spodziewałam się, że po skończonym czytaniu będę... zaskoczona. Historia Daniela i Ashlyn jest po prostu inna. Nie jest cukierkowo. Każde wydarzenie, każda myśl nacechowana jest ogromną dawką bólu, miłości i jeszcze raz bólu, wynikającego z różnych rzeczy. Postaci są bardzo dobrze zbudowane, włączając drugoplanowe.

Autorka ma...

Czy historia Poppy i Rune'a jest szblonowa? Tak
Czy jest ckliwa? Tak
Czy jest przesadnie dramatyczna? Tak
Czy jest oklepana? Tak
Ale... Czy chwyta za serce i rozdziera serduszko przez całą drugą jej połowę, nagle sprawiając, że docenia się trwający dzień... Jakby bardziej? Tak

To ją moim zdaniem wyróżnia. Jest na rynku kilka książek tego typu (teraz do głowy przychodzą mi jakieś 4) i tylko ta i jeszcze jedna, którą przeczytałam już dawno temu, po przeczytaniu sprawiły, że zyskałam jakby nowe spojrzenie na życie. Bo jak można go nie doceniać, wiedząc, że istnieją osoby, którym przychodzi odejść z tego świata w tak młodym wieku? Należy po prostu cieszyć się każdą chwilą, chwytać dzień i doceniać tak proste rzeczy jak zachody słońca, czy kwitnące drzewa...

Mnie ta historia wybitnie chwyciła za serducho. Myślę, że nie jest to książka dla każdego ale jeśli ktoś nie boi się wyciskacza łez, to nie ma się co wahać.

Czy historia Poppy i Rune'a jest szblonowa? Tak
Czy jest ckliwa? Tak
Czy jest przesadnie dramatyczna? Tak
Czy jest oklepana? Tak
Ale... Czy chwyta za serce i rozdziera serduszko przez całą drugą jej połowę, nagle sprawiając, że docenia się trwający dzień... Jakby bardziej? Tak

To ją moim zdaniem wyróżnia. Jest na rynku kilka książek tego typu (teraz do głowy przychodzą mi...

Książka napisana bardzo przyjemnym językiem - to w połączeniu z przedstawionymi okropnymi wydarzeniami, które miały miejsce w obozie koncentracyjnym daje nam powieść, którą dosłownie połykamy na raz. Jedyne do czego nie byłam przekonana w tej książce to główny bohater. Lale sprawiał wrażenie kogoś komu wszystko się udaje, wszystko uchodzi na sucho. Jakby po prostu urodził się pod szczęśliwą gwiazdą (oczywiście pomijając sam akt, że trafił do obozu). Nie była tu przedstawiona walka bohatera - jedynie działania i kombinowanie tak, aby jego plany się ziściły.
Mimo tego polecam, uważam, że dla każdego jest to książka warta przeczytania.

Książka napisana bardzo przyjemnym językiem - to w połączeniu z przedstawionymi okropnymi wydarzeniami, które miały miejsce w obozie koncentracyjnym daje nam powieść, którą dosłownie połykamy na raz. Jedyne do czego nie byłam przekonana w tej książce to główny bohater. Lale sprawiał wrażenie kogoś komu wszystko się udaje, wszystko uchodzi na sucho. Jakby po prostu urodził...