Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"– Podobają mi się gwiazdy – szepnął w ciszę nocy". Talia i Zaal dwie zagubione duszę, które się odnalazły pomimo wszelkich przeciwności losu. Kiedy szukasz miłości z pewnością ją znajdziesz, nawet w największych ciemnościach, jakie zgotował Ci los. Te słowa z pewnością oddają sens tej nieco pokręconej, bardzo mrocznej, ale napawającej finalnie optymizmem historii. Opowieści, która pomimio, że gatunkowo całkowicie odbiega od mojej estetyki niezwykle mnie wciągnęła i poruszyła. Na niektórych scenach uroniłam nawet łezkę, czy dwie, kolejne przeniosły moją wyobraźnię w bardzo mroczny świat Nowojorskiej mafii, której członkowie mieli swoje korzenie w Europie wschodniej. Ich poczynania przyprawiają o dreszcze, kodeks honorowy przeraża, a sposób okazywania miłości i przywiązania odstręcza. Przez cały czas czuć zapach posoki, spływającej z kastetów, wciskającej się w pory pokrytej bliznami i brudem skóry, czy ściekającej ze ścian zapomnianych przez świat mrocznych piwnic. Tutaj człowiek to tylko kawał mięsa, który można bezkarnie zniewolić i wykorzystać do zarabiania krwawych pieniędzy. Ból i strach są niczym afrodyzjak, który zachęca do jeszcze większego bestialstwa i okrucieństwa. To nie jest środowisko, w którym chciałoby się żyć, czyż nie? Nasi bohaterowie jednak muszą uporać się z mrokiem spowijającym ich przeszłość. W każdej nawet najbardziej traumatycznej sytuacji można znaleźć dla siebie lekcję życia, która wzmocni i umożliwi dalszą egzystencję. Miłość uleczy każdą ranę i pozwoli zapomnieć o najgorszym okrucieństwie. Pozwala na odrodzenie i pokonanie przeciwności losu. Bo miłość jest tutaj nie tylko fizyczna, co nie znaczy,że w książce nie roi się od pikantnych scen, ale także ociera się o wyższy poziom. Nasz bohater Zaal nie tylko dysponuje całym arsenałem sztuczek z gatunku ars amandi, ale jest także człowiekiem z krwi i kości, którego można polubić. Postać kobieca niestety jest bardzo niedopracowana, głównie służy mężczyźnie do pomocy w uporaniu się z traumą przeszłości. Niejedna feministka z zażenowaniem zakończy historię na niektórych scenach. Ale jeżeli podejdziemy do tego z dużą dozą dystansu, to wówczas historia okazuje się nie być wcale taka płytka. Postacie mają cały wachlarz emocji, które nie sprowadzają się jedynie do zwierzęcego łubu-dubu. Opowieść, bardzo ciekawie napisana wywołuje fale euforii i gwarantuje podniesienie ciśnienia. A o to przecież chodzi, żeby wywołać fale dreszczyku na ciele czytelnika. Bo ten tom jest gorący, niczym rozgrzany piasek nad brzegiem morza, nad którym poznają swoje ciała i dusze nasi bohaterowie. O ile pierwszy tom wywołał u mnie lekki uśmiech zażenowania, o tyle ten tom okazał się być wspaniałym sposobem na spędzenie letniego, wakacyjnego popołudnia.