Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napaliłem się na tę książkę jak szczerbaty na suchary, gdy Żulczyk ogłosił planowaną premierę. 800 stron dalszej historii Jacka, Darka i Paziny. Co tym razem autor wymyśli? Warto było czekać? Nie, nie warto było.

Nie będę tutaj streszczać całej fabuły, skupię się na tym co mnie najbardziej zraziło. Siłą pierwszej części była postać Jacka (albo serialowego Kuby), który miał wszystko elegancko zaplanowane, poukładane. Jak to mówił Dario "fajnie sobie siebie wymyśliłeś". I ten Jacek z zasadami zostaje wplątany w sytuację, która ten jego świat z zasadami zburzyła. Niestety w drugiej części Jacek to już nie jest Jacek. Ze starego Jacka nie zostało nic. Ktoś może napisać, że wydarzenia go zmieniły i tak dalej. Ta, ale nowy Jacek równie dobrze mógłby się nazywać Sebastian, Krystian czy inny Marcin, pospolity ćpun i obszczymur żłopiący redbulle, który w sumie sam nie wie czego chce. Strasznie męcząca postać.

Kolejny jest Dario, najciekawsza postać z części pierwszej. W części nr 2 jego szaleństwo jest tak groteskowe, że aż męczące. Jasne, na początku bawiły jego zdrobnienia i historie, ale również i tej postaci miałem dość.

Ślepnąc od świateł miała rewelacyjną ekranizację, z perfekcyjnie dobranymi rolami. W części drugiej brakuje mi chociaż jednej ciekawej nowej postaci. Autor stara się wypromować "Kurtkę", którego w sumie jedyną cechą charakterystyczną jest to że raz nosi Monclera a raz Burberry. Poza tym zero potencjału.

Szkoda, chyba lepiej byłoby jakbyśmy nigdy się nie dowiedzieli jaką decyzję podjął Jacek na lotnisku po telefonie od Daria.

Napaliłem się na tę książkę jak szczerbaty na suchary, gdy Żulczyk ogłosił planowaną premierę. 800 stron dalszej historii Jacka, Darka i Paziny. Co tym razem autor wymyśli? Warto było czekać? Nie, nie warto było.

Nie będę tutaj streszczać całej fabuły, skupię się na tym co mnie najbardziej zraziło. Siłą pierwszej części była postać Jacka (albo serialowego Kuby), który miał...