Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tą część ma w sobie wszystko to co pierwsza. Jest akcja, znowu czyta się bardzo sprawnie. Przemiana Tally w śliczną wypada wiarygodnie. Dowiadujemy się kolejnych rzeczy o świecie, w którym żyją bohaterowie. Oceniam tak samo jak "Brzydkich" i mam nadzieję na przeczytanie kolejnej części.

Tą część ma w sobie wszystko to co pierwsza. Jest akcja, znowu czyta się bardzo sprawnie. Przemiana Tally w śliczną wypada wiarygodnie. Dowiadujemy się kolejnych rzeczy o świecie, w którym żyją bohaterowie. Oceniam tak samo jak "Brzydkich" i mam nadzieję na przeczytanie kolejnej części.

To jest w gruncie rzeczy prosta książka. Jednak czyta się ją dobrze i szybko. Taka typowa dystopijna opowieść, skierowana do młodzieży. Ja takie lubię, więc nie narzekam. Porusza ważne tematy bez zbędnego moralizatorstwa. Do tego sporo akcji, sympatyczni bohaterowie. Zabieram się za drugą część.

To jest w gruncie rzeczy prosta książka. Jednak czyta się ją dobrze i szybko. Taka typowa dystopijna opowieść, skierowana do młodzieży. Ja takie lubię, więc nie narzekam. Porusza ważne tematy bez zbędnego moralizatorstwa. Do tego sporo akcji, sympatyczni bohaterowie. Zabieram się za drugą część.

Książka mimo, że krótka wywarła na mnie duże wrażenie. Ciekawy sposób funkcjonowania społeczeństwa, podzielonego ze względu na inteligencję od najgorszych szóstek do najlepszych zer. Nieprzewidywalny sposób w jaki toczy się akcja, zaskakujące zakończenie, które bardzo mi się podobało. Szkoda tylko, że opis na tylnej stronie okładki, zdradza najważniejszy fakt i jeśli ktoś go przeczyta, traci część frajdy z odkrywania tajemnicy. Aż szkoda, że książka nie jest dłuższa.

Książka mimo, że krótka wywarła na mnie duże wrażenie. Ciekawy sposób funkcjonowania społeczeństwa, podzielonego ze względu na inteligencję od najgorszych szóstek do najlepszych zer. Nieprzewidywalny sposób w jaki toczy się akcja, zaskakujące zakończenie, które bardzo mi się podobało. Szkoda tylko, że opis na tylnej stronie okładki, zdradza najważniejszy fakt i jeśli ktoś...

Były momenty, które bardzo mi się podobały i moje zaciekawienie rosło. Były i takie, które trochę nużyły. Poprzednią część lubię najbardziej, więc w porównaniu do niej, ta wypadła gorzej. Nie jest jednak też jakaś zła. Rozwiązanie zagadki z Wilkami okazało się naprawdę ciekawe i ogólnie kilka ostatnich rozdziałów wynagrodziło mi nawet te takie sobie momenty. Sceny z Jakiem i Ejem lubię najbardziej. Ta para zajęła szczególne miejsce w moim sercu.

Były momenty, które bardzo mi się podobały i moje zaciekawienie rosło. Były i takie, które trochę nużyły. Poprzednią część lubię najbardziej, więc w porównaniu do niej, ta wypadła gorzej. Nie jest jednak też jakaś zła. Rozwiązanie zagadki z Wilkami okazało się naprawdę ciekawe i ogólnie kilka ostatnich rozdziałów wynagrodziło mi nawet te takie sobie momenty. Sceny z Jakiem...

Ta część była dla mnie gorsza niż poprzednie. Nie jestem wielbicielką zabiegu przeniesienia akcji do Francji. Nic nie mam do tego kraju i ogólnie nie przeszkadza mi kiedy akcja się tam dzieje, ale w tym konkretnym przypadku nie mogłam się do tego przyzwyczaić. Wtrącenia całych francuskich zdań też mnie momentami wybijały z rytmu. Było w tej części parę ciekawych momentów, ale jak na taką obszerną książkę, zdecydowanie za mało. Były takie chwile kiedy totalnie się rozpraszałam i musiałam cofać do tyłu. W każdym razie dotarłam do końca, ale uczucia mam bardzo mieszane.

Ta część była dla mnie gorsza niż poprzednie. Nie jestem wielbicielką zabiegu przeniesienia akcji do Francji. Nic nie mam do tego kraju i ogólnie nie przeszkadza mi kiedy akcja się tam dzieje, ale w tym konkretnym przypadku nie mogłam się do tego przyzwyczaić. Wtrącenia całych francuskich zdań też mnie momentami wybijały z rytmu. Było w tej części parę ciekawych momentów,...

Poziom serii jest wyrównany. Trzecia część nie odstaje od swoich poprzedniczek. Dalej mamy dużo akcji i intryg. Trochę mnie irytowały sceny z Paige i Naczelnikiem, kiedy to chcieli być razem, a nie mogli. Trochę żałuję, że nie ma w tych książkach czegoś co szczególnie by mnie zachwyciło. W sensie, są w porządku, dobrze mi się ich słucha, ale to tyle. Nie czuję jakichś większych emocji, choć myślałam, że po takim czasie spędzonym z bohaterami, zżyję się z nimi i będę bardziej przeżywać to co się u nich dzieje. Tak czy inaczej idę z tą serią do końca.

Poziom serii jest wyrównany. Trzecia część nie odstaje od swoich poprzedniczek. Dalej mamy dużo akcji i intryg. Trochę mnie irytowały sceny z Paige i Naczelnikiem, kiedy to chcieli być razem, a nie mogli. Trochę żałuję, że nie ma w tych książkach czegoś co szczególnie by mnie zachwyciło. W sensie, są w porządku, dobrze mi się ich słucha, ale to tyle. Nie czuję jakichś...

Przyswajało mi się tę część lepiej niż pierwszą. Po pierwsze dlatego, że zdążyłam bardziej wczuć się w przedstawiony tu świat. Po drugie, akcja też bardziej przypadła mi do gustu. Działo się tutaj mnóstwo. Fajnie, że postać Jaxona została tutaj wyeksponowana bardziej niż w pierwszej części. Ciekawe intrygi i walka o przetrwanie w tym trudnym świecie wciągają mnie coraz bardziej. Niestety dalej nie mam jakiegoś przekonania do Paige i trudno mi kibicować w jej poczynaniach.

Przyswajało mi się tę część lepiej niż pierwszą. Po pierwsze dlatego, że zdążyłam bardziej wczuć się w przedstawiony tu świat. Po drugie, akcja też bardziej przypadła mi do gustu. Działo się tutaj mnóstwo. Fajnie, że postać Jaxona została tutaj wyeksponowana bardziej niż w pierwszej części. Ciekawe intrygi i walka o przetrwanie w tym trudnym świecie wciągają mnie coraz...

Do książki podchodziłam bez specjalnych oczekiwań, nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Dostałam ciekawy, dokładnie obmyślony świat. Jest tutaj dużo informacji, więc momentami nie byłam pewna czy wszystko dobrze zrozumiałam. Nie przeszkadzało mi to we wciągnięciu się w historię. Niestety nie za bardzo zżyłam się z bohaterami. Nie wiem z czego to wynika. Może w kolejnych częściach będzie pod tym względem lepiej.

Do książki podchodziłam bez specjalnych oczekiwań, nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Dostałam ciekawy, dokładnie obmyślony świat. Jest tutaj dużo informacji, więc momentami nie byłam pewna czy wszystko dobrze zrozumiałam. Nie przeszkadzało mi to we wciągnięciu się w historię. Niestety nie za bardzo zżyłam się z bohaterami. Nie wiem z czego to wynika. Może w kolejnych...

Książka może i jest dla młodzieży, ale mi czytało się ją świetnie. Akcja jest bardzo szybka. Najpierw mamy tylko perspektywę głównej bohaterki, ale z czasem pojawiają się kolejne. Jak to w przypadku tematyki dzieci, które muszą radzić sobie bez dorosłych, trzeba przymknąć oko na ich zachowania, które kojarzą się niekiedy raczej z dorosłymi ludźmi. Mi ogólnie taki zabieg aż tak nie przeszkadza, dlatego jestem zadowolona z czasu spędzonego na lekturze tej książki.

Książka może i jest dla młodzieży, ale mi czytało się ją świetnie. Akcja jest bardzo szybka. Najpierw mamy tylko perspektywę głównej bohaterki, ale z czasem pojawiają się kolejne. Jak to w przypadku tematyki dzieci, które muszą radzić sobie bez dorosłych, trzeba przymknąć oko na ich zachowania, które kojarzą się niekiedy raczej z dorosłymi ludźmi. Mi ogólnie taki zabieg aż...

Moja trzecia książka autora. Oceniam porównując do "Limes inferior" i "Paradyzji", i według mnie wypada nieco gorzej. Sam pomysł mnie zainteresował , a początek i środek były dobre. Zabrakło mi czegoś w końcówce, ale i tak uważam, że książki Zajdla czytać warto.

Moja trzecia książka autora. Oceniam porównując do "Limes inferior" i "Paradyzji", i według mnie wypada nieco gorzej. Sam pomysł mnie zainteresował , a początek i środek były dobre. Zabrakło mi czegoś w końcówce, ale i tak uważam, że książki Zajdla czytać warto.

Druga część ma swoje plusy i minusy. Akcja przez cały czas ma szybkie tempo. Dzięki temu czyta się sprawnie. Poznajemy trochę pozostałe frakcje i zagłębiamy się w intrygę, ale mam wrażenie, że zbyt powierzchownie. Relacja między głównymi bohaterami momentami jest dziwna. Okłamują się, zamiast zwyczajnie porozmawiać. Zobaczymy co przyniesie ostatnia część.

Druga część ma swoje plusy i minusy. Akcja przez cały czas ma szybkie tempo. Dzięki temu czyta się sprawnie. Poznajemy trochę pozostałe frakcje i zagłębiamy się w intrygę, ale mam wrażenie, że zbyt powierzchownie. Relacja między głównymi bohaterami momentami jest dziwna. Okłamują się, zamiast zwyczajnie porozmawiać. Zobaczymy co przyniesie ostatnia część.

Maksimum treści zostało zawarte w książce, która liczy sobie trochę ponad sto stron. Bohater krok po kroku poznaje prawdę o tytułowej Paradyzji. Jak łatwo się domyślić, nie wszystko będzie takie na jakie z początku wygląda.

Maksimum treści zostało zawarte w książce, która liczy sobie trochę ponad sto stron. Bohater krok po kroku poznaje prawdę o tytułowej Paradyzji. Jak łatwo się domyślić, nie wszystko będzie takie na jakie z początku wygląda.

Nie spodziewałam się, że "Opowieść podręcznej" jest tak krótka. Wyobrażałam sobie, że 600 stron to będzie minimum. A jednak na niecałych 300 zmieściła się wstrząsająca wizja państwa, w którym każdy odgrywa, zaprojektowaną w nieludzki sposób rolę. Główna bohaterka pełni funkcję tytułowej "poręcznej", której jedynym celem jest urodzenie dzieci innym ludziom. Religijny fanatyzm przeraża, a jednocześnie sprawia, że książka staje bardzo aktualna w Polsce naszych czasów. Zdecydowanie warto przeczytać.

Nie spodziewałam się, że "Opowieść podręcznej" jest tak krótka. Wyobrażałam sobie, że 600 stron to będzie minimum. A jednak na niecałych 300 zmieściła się wstrząsająca wizja państwa, w którym każdy odgrywa, zaprojektowaną w nieludzki sposób rolę. Główna bohaterka pełni funkcję tytułowej "poręcznej", której jedynym celem jest urodzenie dzieci innym ludziom. Religijny...

Ostatnią część serii zaczęło mi się czytać ciężko. Przeskakiwanie z punktu widzenia Tris do Tobiasa i z powrotem jakoś mnie męczyło i nie mogłam wczuć się w akcję. Nie chciałam jednak porzucać książki, bo mimo wszystko byłam ciekawa, jak cała seria się zakończy. Akcja miała swoje wzloty i upadki, ale zakończenie (mimo, że najpierw nie mogłam w nie uwierzyć) ostatecznie mi się podobało. Całej książki nie oceniam jednak zbyt dobrze. Potencjał był, lecz w praktyce wyszło tak sobie.

Ostatnią część serii zaczęło mi się czytać ciężko. Przeskakiwanie z punktu widzenia Tris do Tobiasa i z powrotem jakoś mnie męczyło i nie mogłam wczuć się w akcję. Nie chciałam jednak porzucać książki, bo mimo wszystko byłam ciekawa, jak cała seria się zakończy. Akcja miała swoje wzloty i upadki, ale zakończenie (mimo, że najpierw nie mogłam w nie uwierzyć) ostatecznie mi...

Znalazłam w tej książce kilka rzeczy dla siebie, a reszta to były po prostu ciekawe opowieści przytaczam przez autora w celu zilustrowania konkretnych rozdziałów. Książka dobra, choć "Siła nawyku" tego samego autora, jakoś bardziej do mnie przemówiła.

Znalazłam w tej książce kilka rzeczy dla siebie, a reszta to były po prostu ciekawe opowieści przytaczam przez autora w celu zilustrowania konkretnych rozdziałów. Książka dobra, choć "Siła nawyku" tego samego autora, jakoś bardziej do mnie przemówiła.