Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawy temat, ale wykonanie jak dla mnie bez rewelacji. Brakuje mi czegoś głębszego. Historia jest poprawna, ale zbyt powierzchowna. Porusza za to ważne sprawy, więc za to duży plus.

Ciekawy temat, ale wykonanie jak dla mnie bez rewelacji. Brakuje mi czegoś głębszego. Historia jest poprawna, ale zbyt powierzchowna. Porusza za to ważne sprawy, więc za to duży plus.

Powieść zbudowana z historii pielgrzymów zmierzających na planetę Hyperion. Niektóre z nich mnie zachwyciły, inne uważam za średnie, ale wszystkie po kolei odkrywają niezwykłą rzeczywistość w jakiej żyją bohaterowie. Autor wyobraźnię ma wielką, a język którym się posługuje sprawił, że łatwo było mi poczuć klimat powieści. Zakończenie zmusza do sięgnięcia po kolejną część, ale zrobię to z ochotą.

Powieść zbudowana z historii pielgrzymów zmierzających na planetę Hyperion. Niektóre z nich mnie zachwyciły, inne uważam za średnie, ale wszystkie po kolei odkrywają niezwykłą rzeczywistość w jakiej żyją bohaterowie. Autor wyobraźnię ma wielką, a język którym się posługuje sprawił, że łatwo było mi poczuć klimat powieści. Zakończenie zmusza do sięgnięcia po kolejną część,...

"Grę Endera" przeczytałam już z rok temu i przez dłuższy czas nie czułam potrzeby, żeby sprawdzać, co słychać u głównego bohatera. Dopiero ostatnio tak zupełnie niepodziewanie dla samej siebie, sięgnęłam po kolejny chronologicznie tom.
To było całkiem ciekawe doznanie. Okazało się, że pamiętam znacznie więcej niż mi się do tej pory wydawało, więc czułam jakby tego czasu pomiędzy obiema częściami nie było.
Akcji nie ma tu jakoś za dużo, skupiamy się bardziej na bohaterach i intrygach, w których biorą udział. Obserwujemy życie Endera oraz jego rodziny po wydarzeniach z pierwszego tomu. Są tutaj zarówno momenty ciekawsze jak i te mniej interesujące. Całość wypada według mnie nieźle, ale też bez szału

"Grę Endera" przeczytałam już z rok temu i przez dłuższy czas nie czułam potrzeby, żeby sprawdzać, co słychać u głównego bohatera. Dopiero ostatnio tak zupełnie niepodziewanie dla samej siebie, sięgnęłam po kolejny chronologicznie tom.
To było całkiem ciekawe doznanie. Okazało się, że pamiętam znacznie więcej niż mi się do tej pory wydawało, więc czułam jakby tego czasu...

Maksimum treści zostało zawarte w książce, która liczy sobie trochę ponad sto stron. Bohater krok po kroku poznaje prawdę o tytułowej Paradyzji. Jak łatwo się domyślić, nie wszystko będzie takie na jakie z początku wygląda.

Maksimum treści zostało zawarte w książce, która liczy sobie trochę ponad sto stron. Bohater krok po kroku poznaje prawdę o tytułowej Paradyzji. Jak łatwo się domyślić, nie wszystko będzie takie na jakie z początku wygląda.