-
ArtykułyBond w ekranizacji „Czwartkowego Klubu Zbrodni”, powieść Małgorzaty Oliwii Sobczak jako serialAnna Sierant1
-
ArtykułyNowe „Książki. Magazyn do Czytania”. Porachunki z Sienkiewiczem i jak Fleming wymyślił BondaKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyKrólowa z trudną przeszłościąmalineczka740
-
ArtykułyNowe „444” Macieja Siembiedy – przeczytaj zupełnie inny początek książki!LubimyCzytać2
Biblioteczka
2024-04-28
2024-04-20
Ciężki ważny temat depresji, więc dobrze że taka książka powstała. Dla mnie nie ma tu niczego nowego, ale to bardziej ze względu na własne problemy psychiczne. Są tutaj perspektywy dziewczyn z depresją, mamy jednej z takich dziewczyn oraz specjalistów. Teoretycznie mamy więc wszystko, ale czegoś jeszcze mi tutaj brakowało. Na pewno perspektywy ze strony chłopaków, ale także takiej bardziej konkretnej skondensowanej treści.
Ciężki ważny temat depresji, więc dobrze że taka książka powstała. Dla mnie nie ma tu niczego nowego, ale to bardziej ze względu na własne problemy psychiczne. Są tutaj perspektywy dziewczyn z depresją, mamy jednej z takich dziewczyn oraz specjalistów. Teoretycznie mamy więc wszystko, ale czegoś jeszcze mi tutaj brakowało. Na pewno perspektywy ze strony chłopaków, ale także...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-18
Druga część z historiami dziejącymi się w przytulnej kawiarni, w której można przenieść się w czasie. Nadal czytało mi się miło, natomiast nieco nużyły mnie powtórzenia. Mamy tu trochę ciekawych informacji o kobiecie duchu (wciąż wychodzącym do łazienki!), o Kazu oraz o samym kawowym rytuale. Historie są smutne, ale po raz kolejny podane w formie, która nie przytłacza swoim ciężarem.
Druga część z historiami dziejącymi się w przytulnej kawiarni, w której można przenieść się w czasie. Nadal czytało mi się miło, natomiast nieco nużyły mnie powtórzenia. Mamy tu trochę ciekawych informacji o kobiecie duchu (wciąż wychodzącym do łazienki!), o Kazu oraz o samym kawowym rytuale. Historie są smutne, ale po raz kolejny podane w formie, która nie przytłacza swoim...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-16
Mimo że poszczególne opowieści nieznacznie różnią się od siebie, ilość podobieństw - to jest sekciarskich zachowań, o jakich opowiadają byłe zakonnice, jest zatrważająca. Słyszałam o tym, że życie w zakonach jest trudne i łatwo w nim o nadużycia, ale nie wiedziałam, że dorosłe kobiety zachowują się tam w taki niedojrzały sposób. Zamiast robienia rzeczy potrzebnych i koncentracji na Bogu, jest tam czepianie się o duperele, kontrola, pokazywanie na każdym kroku kto tu rządzi (oczywiście pod płaszczykiem, że to Jezus tak chce), jakieś fochy rodem z przedszkola. Okropne to jest. Tym bardziej doceniam, że książka napisana jest bez ogólnego stygmatyzowania zakonów czy religii. Kobiety wypowiadające się tutaj nie straciły swojej wiary. Potrafią spojrzeć na swoje przeżycia z dystansem, przepracowały już wiele trudnych rzeczy. Przyjemnie słuchało się jako audiobooka. Do tego ostatni rozdział od autorki jest znakomitym podsumowaniem.
Mimo że poszczególne opowieści nieznacznie różnią się od siebie, ilość podobieństw - to jest sekciarskich zachowań, o jakich opowiadają byłe zakonnice, jest zatrważająca. Słyszałam o tym, że życie w zakonach jest trudne i łatwo w nim o nadużycia, ale nie wiedziałam, że dorosłe kobiety zachowują się tam w taki niedojrzały sposób. Zamiast robienia rzeczy potrzebnych i...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-12
Najbardziej frustrująca książka jaką w ostatnim czasie było mi dane czytać, a właściwie słuchać. Podejście wielu kierowców, którzy czują się panami szos, wkurza niemiłosiernie. Wielu wypadków można by uniknąć, gdyby nie brawura i przeświadczenie o swojej nieomylności. Tłumaczenia, że w zasadzie to wina wszystkiego i wszystkich, ale nie ich, że zabili człowieka, jest szokujące.
Wszystko sprowadza się do pośpiechu, nawet jeśli w danej sytuacji jest on całkowicie zbędny. Podejście w firmach przewozowych to w ogóle jakiś kosmos. Chyba najgorsze jest to, że nawet niektórzy pracownicy nie widzą w tym problemu.
Tak więc temat książki jest sam w sobie bardzo ważny, ale jednocześnie muszę przyznać, że nie podoba mi się atakujący styl autora w rozmowach z ludźmi (mimo iż ja naprawdę zgadzam się z jego poglądami). Jak dla mnie za mało tutaj obiektywizmu i dystansu do całego tematu. Mam wrażenie, że wręcz z pieszych czy rowerzystów zdejmuje się odpowiedzialność aż za bardzo. I piszę to sama będąc głównie pieszą.
W książce przedstawiony jest za to świetny przykład Jaworzna jako miasta, które świetnie radzi sobie z infrastrukturą drogową, ma mało wypadków, dobrze działającą komunikację miejską, brak długich korków. Myślę że warto wziąć z niego przykład.
Najbardziej frustrująca książka jaką w ostatnim czasie było mi dane czytać, a właściwie słuchać. Podejście wielu kierowców, którzy czują się panami szos, wkurza niemiłosiernie. Wielu wypadków można by uniknąć, gdyby nie brawura i przeświadczenie o swojej nieomylności. Tłumaczenia, że w zasadzie to wina wszystkiego i wszystkich, ale nie ich, że zabili człowieka, jest...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-11
Jakie to było urocze, a przy tym otulające i podnoszące na duchu. Świetna historia, właściwie nieskomplikowana, ale podana z wyczuciem i sporą dawką humoru. Ciekawi bohaterowie, każda postać jest tu jedyna w swoim rodzaju.
Książka porusza chyba wszystkie możliwe życiowe tematy, ale nie miałam nimi przesytu. Wszystko tutaj pasuje, nie jest tego za dużo ani za mało.
Zakończenie jak dla mnie może jest trochę za idealnie słodkie, ale całość jest na plus.
Jakie to było urocze, a przy tym otulające i podnoszące na duchu. Świetna historia, właściwie nieskomplikowana, ale podana z wyczuciem i sporą dawką humoru. Ciekawi bohaterowie, każda postać jest tu jedyna w swoim rodzaju.
Książka porusza chyba wszystkie możliwe życiowe tematy, ale nie miałam nimi przesytu. Wszystko tutaj pasuje, nie jest tego za dużo ani za...
2024-04-09
Książka z perspektywy ratownika medycznego. Dużo tu było historii przy których chciało mi się płakać i paradoksalnie to zaplusowało. Poza tym blaski i cienie pracy w pogotowiu, typowe i nietypowe wezwania, różne niekoniecznie dobre zachowania pracowników także wobec siebie nawzajem. Na koniec przydatne wskazówki na temat pierwszej pomocy, tego nigdy za wiele.
Książka z perspektywy ratownika medycznego. Dużo tu było historii przy których chciało mi się płakać i paradoksalnie to zaplusowało. Poza tym blaski i cienie pracy w pogotowiu, typowe i nietypowe wezwania, różne niekoniecznie dobre zachowania pracowników także wobec siebie nawzajem. Na koniec przydatne wskazówki na temat pierwszej pomocy, tego nigdy za wiele.
Pokaż mimo to2024-04-08
Książka napisana z perspektywy byłego policjanta. Opowiada o rzeczach, które według autora były w tej pracy dobre dobre oraz o tych które okazywały się totalnie bez sensu. Napisana prosto, bez upiększania, wyłożona kawa na ławę.
Książka napisana z perspektywy byłego policjanta. Opowiada o rzeczach, które według autora były w tej pracy dobre dobre oraz o tych które okazywały się totalnie bez sensu. Napisana prosto, bez upiększania, wyłożona kawa na ławę.
Pokaż mimo to2024-04-04
Ksiażka o pracy operatora numeru 112. Chciałam zgłębić jej treść głównie po to żeby wiedzieć co mówić, a czego nie, jeśli przyszłoby mi tam zadzwonić. Co pomaga, a co przeszkadza w jak najskuteczniejszym otrzymaniu pomocy. Pomyślałam że historie tutaj zawarte będą pouczające. I rzeczywiście tak jest, tylko że stanowią jakąś część książki. Na początku mamy dużo o życiu autora przed rozpoczęciem pracy. Mnie akurat niespecjalnie to interesowało. Jest też dużo o niewydajności systemu. Jeśli zaś chodzi o same zgłoszenia to można dojść do wniosku, że większość ludzi nie umie przekazać informacji lub ma jakieś problemy ze sobą. Nie wiem czy jest to kwestia tego, że autor jak sam na początku stwierdza, nie lubi ludzi, czy rzeczywiście jesteśmy tak nieogarnięci i lubimy zrzucać odpowiedzialność na kogoś. Ogólnie wnioski z książki nie są optymistyczne. Mi co prawda nie do końca odpowiadał sposób w jaki książka jest napisana, ale niewątpliwie jest to ważny temat, warto przeczytać i empatyczniej podejść do pracowników wszelkich numerów alarmowych.
Ksiażka o pracy operatora numeru 112. Chciałam zgłębić jej treść głównie po to żeby wiedzieć co mówić, a czego nie, jeśli przyszłoby mi tam zadzwonić. Co pomaga, a co przeszkadza w jak najskuteczniejszym otrzymaniu pomocy. Pomyślałam że historie tutaj zawarte będą pouczające. I rzeczywiście tak jest, tylko że stanowią jakąś część książki. Na początku mamy dużo o życiu...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-03
Ta książka przedstawia konkretną wiedzę, jaką będziemy mogli zastosować, jeśli staniemy przed sytuacją, w której ktoś potrzebuje pomocy medycznej. Napisana jest w prosty, przystępny sposób, ze sporą dawką humoru. Autor konkretnie opisuje co jest ważne, co zrobić, a czego unikać. Zaznacza jak ważne jest to, żeby przygotować się na różne sytuacje i reagować. Daje takiego dobrego kopa. Mam nadzieję, że informacji w niej zawartych nie będzie dane mi stosować w praktyce, ale zawsze lepiej być przygotowanym. Polecam.
Ta książka przedstawia konkretną wiedzę, jaką będziemy mogli zastosować, jeśli staniemy przed sytuacją, w której ktoś potrzebuje pomocy medycznej. Napisana jest w prosty, przystępny sposób, ze sporą dawką humoru. Autor konkretnie opisuje co jest ważne, co zrobić, a czego unikać. Zaznacza jak ważne jest to, żeby przygotować się na różne sytuacje i reagować. Daje takiego...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-02
Za mną ostatnia już część znakomitej serii o pracy policji. Tym razem mamy okazję poznać działanie służb antyterrorystycznych. Tak jak i w poprzednich częściach są tutaj rozmowy z rożnymi osobami, które pokazują nam kawałek swojego świata. A jest to świat specyficzny, praca wymagająca bardzo dużego oddania, umiejętności fizycznych i równowagi psychicznej. Wyjątkowo przejmujące były dla mnie rozdziały z żonami - wdowami po nieżyjących funkcjonariuszach. Autorka zrobiła dobrą robotę.
Za mną ostatnia już część znakomitej serii o pracy policji. Tym razem mamy okazję poznać działanie służb antyterrorystycznych. Tak jak i w poprzednich częściach są tutaj rozmowy z rożnymi osobami, które pokazują nam kawałek swojego świata. A jest to świat specyficzny, praca wymagająca bardzo dużego oddania, umiejętności fizycznych i równowagi psychicznej. Wyjątkowo...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-27
Chyba miałam za duże wymagania co do tej książki. Zaczęłam z entuzjazmem, który osłabł, kiedy okazało się, że w sumie nie dzieje się tutaj zbyt dużo. Połowa książki to poszukiwania ukrywającej się Sonei. Nie czułam zbyt dużo emocji i trudno było mi przejmować się losami bohaterów. Nawet kiedy akcja powoli zaczęła się rozkręcać, mi już trudno było skupić się na akcji. Przez to nie wiem czy czytać kolejne części. Miałam taki zamiar, ale jakoś się zniechęciłam.
Chyba miałam za duże wymagania co do tej książki. Zaczęłam z entuzjazmem, który osłabł, kiedy okazało się, że w sumie nie dzieje się tutaj zbyt dużo. Połowa książki to poszukiwania ukrywającej się Sonei. Nie czułam zbyt dużo emocji i trudno było mi przejmować się losami bohaterów. Nawet kiedy akcja powoli zaczęła się rozkręcać, mi już trudno było skupić się na akcji. Przez...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-26
Część serii słuchana przeze mnie w audiobooku jako druga. Tamta podobała mi się może minimalnie lepiej, ale i ta jest świetna. Rozmowy z policjantami i policjantką dają pogląd na to jak wygląda na co dzień ich służba. Możemy usłyszeć o sytuacjach trudnych, smutnych, niebezpiecznych czy frustrujących, ale także i o tych zabawnych. Dzięki takim książkom inaczej patrzę na policję, która można powiedzieć, zyskuje ludzką twarz.
Część serii słuchana przeze mnie w audiobooku jako druga. Tamta podobała mi się może minimalnie lepiej, ale i ta jest świetna. Rozmowy z policjantami i policjantką dają pogląd na to jak wygląda na co dzień ich służba. Możemy usłyszeć o sytuacjach trudnych, smutnych, niebezpiecznych czy frustrujących, ale także i o tych zabawnych. Dzięki takim książkom inaczej patrzę na...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-23
Tą część ma w sobie wszystko to co pierwsza. Jest akcja, znowu czyta się bardzo sprawnie. Przemiana Tally w śliczną wypada wiarygodnie. Dowiadujemy się kolejnych rzeczy o świecie, w którym żyją bohaterowie. Oceniam tak samo jak "Brzydkich" i mam nadzieję na przeczytanie kolejnej części.
Tą część ma w sobie wszystko to co pierwsza. Jest akcja, znowu czyta się bardzo sprawnie. Przemiana Tally w śliczną wypada wiarygodnie. Dowiadujemy się kolejnych rzeczy o świecie, w którym żyją bohaterowie. Oceniam tak samo jak "Brzydkich" i mam nadzieję na przeczytanie kolejnej części.
Pokaż mimo to2024-03-22
Przesłuchałam najpierw tę część, jak się okazało drugą. Nie lubię tak, nie po kolei, ale tutaj to nie ma znaczenia. Treść jest bardzo ciekawa. Mamy tu rozmowy z policjantami i policjantkami zajmującymi się różnymi rzeczami, więc każdy wnosi do książki coś swojego unikalnego. Pojawiają się pytania o życie zawodowe, ale również łączenie go z życiem prywatnym. Zawód albo jak niektórzy mówią służba policjanta to ciężki kawałek chleba. Warto było sięgnąć po tę pozycję, żeby dowiedzieć się więcej. Kolejne już czekają w mojej audiobookowej kolejce.
Przesłuchałam najpierw tę część, jak się okazało drugą. Nie lubię tak, nie po kolei, ale tutaj to nie ma znaczenia. Treść jest bardzo ciekawa. Mamy tu rozmowy z policjantami i policjantkami zajmującymi się różnymi rzeczami, więc każdy wnosi do książki coś swojego unikalnego. Pojawiają się pytania o życie zawodowe, ale również łączenie go z życiem prywatnym. Zawód albo jak...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-21
To jest w gruncie rzeczy prosta książka. Jednak czyta się ją dobrze i szybko. Taka typowa dystopijna opowieść, skierowana do młodzieży. Ja takie lubię, więc nie narzekam. Porusza ważne tematy bez zbędnego moralizatorstwa. Do tego sporo akcji, sympatyczni bohaterowie. Zabieram się za drugą część.
To jest w gruncie rzeczy prosta książka. Jednak czyta się ją dobrze i szybko. Taka typowa dystopijna opowieść, skierowana do młodzieży. Ja takie lubię, więc nie narzekam. Porusza ważne tematy bez zbędnego moralizatorstwa. Do tego sporo akcji, sympatyczni bohaterowie. Zabieram się za drugą część.
Pokaż mimo to2024-03-18
Jaka to jest świetna książka! Nie spodziewałam się tego i spodziewałam jednocześnie ;-) Czytając wcześniej czyjąś opinię domyślałam się, że to może być coś dla mnie, ale nie wiedziałam, że aż tak. To jest dziwne i dużo mroczniejsze niż można pomyśleć w pierwszej chwili. Bardzo podobał mi się klimat książki, miejsca, bohaterowie, wszystko było spójne i stanowiło niezwykle oryginalną całość. Autor ma mnóstwo ciekawych pomysłów. Trochę nie podobała mi się spora ilość przekleństw, ale nie jest to jakiś olbrzymi minus. Kolejną część na pewno zechcę przeczytać.
Jaka to jest świetna książka! Nie spodziewałam się tego i spodziewałam jednocześnie ;-) Czytając wcześniej czyjąś opinię domyślałam się, że to może być coś dla mnie, ale nie wiedziałam, że aż tak. To jest dziwne i dużo mroczniejsze niż można pomyśleć w pierwszej chwili. Bardzo podobał mi się klimat książki, miejsca, bohaterowie, wszystko było spójne i stanowiło niezwykle...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-03-14
Rzadko czytam takie książki. To moja druga o tematyce medycznej, w której mamy prawdziwe życie, bez upiększania. Wysłuchałam jej w formie audiobooka i było warto. Targało mną dużo emocji. Możemy dowiedzieć się jak nieudolny jest nasz system (o ile jeszcze ktoś tego nie wie), jak wygląda praca ratowników medycznych, co warto wiedzieć o udzielaniu pierwszej pomocy na co dzień. Mamy prawdziwe historie, czasem straszne, czasem śmieszne, czasem smutne, a czasami wszystko na raz.
Rzadko czytam takie książki. To moja druga o tematyce medycznej, w której mamy prawdziwe życie, bez upiększania. Wysłuchałam jej w formie audiobooka i było warto. Targało mną dużo emocji. Możemy dowiedzieć się jak nieudolny jest nasz system (o ile jeszcze ktoś tego nie wie), jak wygląda praca ratowników medycznych, co warto wiedzieć o udzielaniu pierwszej pomocy na co...
więcej mniej Pokaż mimo to
Książkę oceniam podobnie jak poprzednią część. Podoba mi się koncept i czyta się przyjemnie mimo, że jest dużo smutku i nostalgii. W pierwszej części pomysł był jednak czymś świeżym i nowym, tutaj mamy dużo powtórzonych schematów.
Książkę oceniam podobnie jak poprzednią część. Podoba mi się koncept i czyta się przyjemnie mimo, że jest dużo smutku i nostalgii. W pierwszej części pomysł był jednak czymś świeżym i nowym, tutaj mamy dużo powtórzonych schematów.
Pokaż mimo to