„Czas żniw” to pierwsza część cyklu Samanthy Shannon. Przenosimy się do Sajonu Londyn, do 2059 roku gdzie dziewiętnastoletnia Paige Mahoney, jako jedna z jasnowidzów, pracuje dla kryminalnego podziemia. To tutaj, będąc na usługach Jaxona Halla, swojego mim-lorda próbuje jakoś żyć, choć osoby takie jak ona lekkiego życia nie mają. Każdego dnia poluje na nich władza Sajonu, uważając za odmieńców, których należy się pozbyć, a za nawet najlżejsze znaki bycia jasnowidzem idzie się na szubienicę.

Któregoś dnia życie dziewczyny zmieni się diametralnie. Podczas podróży pociągiem zostaje zatrzymana przez dwóch strażników Sajonu. Za zaatakowanie ich w samoobronie zostaje zesłana do kolonii karnej, w którą przerodził się Oksford. To tutaj wpada w ręce Naczelnika, który będzie jej naturalnym wrogiem, a sama Paige jedyne co odczuje to nienawiść.

Główna bohaterka, pomimo dość patowej sytuacji, wciąż pozostaje sobą. To dziewczyna o silnej osobowości, która nie daje się złamać i już woli umrzeć niż poddać się Refaitom rządzącym kolonią. Pech chciał, że trafia do tajemniczego Naczelnika, którego niezwykle ciężko rozgryźć. Niezwykle interesująco było obserwować tę relację i jej rozwój, a sam wspomniany okazał się być rozbudowaną, fascynującą postacią, która swymi decyzjami zaskoczyła nie raz.

„Czas żniw” to fantastyka wyjątkowo, o tyle że nie dostajemy tutaj kolejnych elfów, krasnoludów, czy smoków. Otrzymujemy Refaitów, uważających się za rasę wyższą niż ludzie, a także najróżniejsze formy jasnowidztwa: od wróżbitów, aż po sennego wędrowca.

Świat, który stworzyła Samantha Shannon jest rozbudowany, przemyślany, i choć otrzymujemy doskonale znane wielu rejony, jak wspomniany wyżej Londyn, to zostają one przedstawione na nowo. Oksford, chociażby, został przerobiony na kolonię karną, do której trafiają ludzie pod but Refaitów. To miasto pełne okrucieństwa, wyzysku i niesprawiedliwości, w którym głód i niewolnictwo mają się doskonale.

„Czas żniw” to naprawdę dobre otwarcie cyklu, które wciąga od samego początku. Autorka skrupulatnie wyjaśnia nam sposób działania i funkcjonowania, jednocześnie zostawiając sporo tajemnic. Ta książka to dojrzały debiut 22 letniej wówczas pisarki, który obiecuje naprawdę sporo w kolejnych.

Obok Paige dostajemy masę bohaterów, z których każdy jest interesujący i wzbudza konkretne emocje w czytelniku. Na próżno szukać nieprzemyślanych zapchajdziur, czy postaci bez charakteru.

Jeżeli za młodu, albo i teraz, zachwycaliście się Harrym Potterem to ta seria będzie dla was. Polecam.

„Czas żniw” to pierwsza część cyklu Samanthy Shannon. Przenosimy się do Sajonu Londyn, do 2059 roku gdzie dziewiętnastoletnia Paige Mahoney, jako jedna z jasnowidzów, pracuje dla kryminalnego podziemia. To tutaj, będąc na usługach Jaxona Halla, swojego mim-lorda próbuje jakoś żyć, choć osoby takie jak ona lekkiego życia nie mają. Każdego dnia poluje na nich władza Sajonu,...

wątek romantyczny niesamowicie mnie obrzydził. oprócz tego sam pomysł na fabułę świetny, ale raczej nie sięgnę po kolejne tomy

wątek romantyczny niesamowicie mnie obrzydził. oprócz tego sam pomysł na fabułę świetny, ale raczej nie sięgnę po kolejne tomy

Podziwiam autorow, w tym przypadku autorkę jak kreują te fantastyczne światy, postaci, pomysły , tak fantastyka zaczęla mnie fascynować itp.

Podziwiam autorow, w tym przypadku autorkę jak kreują te fantastyczne światy, postaci, pomysły , tak fantastyka zaczęla mnie fascynować itp.

Mój podstawowy problem z tą książką jest taki, że spodziewałam się, że będzie czymś zupełnie innym niż okazała się być. Bo prawdę mówiąc jest to typowa, naiwna młodzieżówka i można próbować bronić ją ciekawym pomysłem, ale nie wiem czy mnie on tak właściwie przekonał. Wszystko jest tu jakieś takie schematyczne i powtarzalne, zaczynając od głównej bohaterki, przez jej romans i właściwie każdy wątek poboczny. Wiem, że nie jest łatwo tworzyć w czasach które mamy, gdy przesyt wszystkim na rynku jest spory, ale tu wyjątkowo mnie ta przeciętność i typowość raziła. Chyba trochę pogniewałam się za to, że w mojej głowie miała być "ambitniejsza".

Mój podstawowy problem z tą książką jest taki, że spodziewałam się, że będzie czymś zupełnie innym niż okazała się być. Bo prawdę mówiąc jest to typowa, naiwna młodzieżówka i można próbować bronić ją ciekawym pomysłem, ale nie wiem czy mnie on tak właściwie przekonał. Wszystko jest tu jakieś takie schematyczne i powtarzalne, zaczynając od głównej bohaterki, przez jej romans...

Pierwszy tom serii o niezwykłym świecie pełnym jasnowidzów i normalnych ludzi, gdzie ci pierwsi są traktowani jak poważne zagrożenie, w związku z czym muszą się ukrywać. Inaczej mogą stracić życie, lub tak jak główna bohaterka Paige, trafić do kolonii karnej.

Samantha Shannon w bardzo dokładny i przemyślany sposób skonstruowała świat przedstawiony. Początkowo idzie się pogubić od ilości nowych określeń czy zasad panujących w uniwersum, dlatego trzeba czytać uważnie. Mamy dosyć dużo opisów, a także różnorodnych postaci i rodzajów jasnowidzów. Autorka stworzyła również dwie rasy - Refaitów oraz Emmitów.

W książce można znaleźć dużą dawkę polityki, mamy tu podział na tych dobrych i złych, lepszych i gorszych, mamy też okrutną władczynię kolonii karnej. Akcja nie biegnie w zawrotnym tempie, ale i tak dzieje się stosunkowo sporo. "Czas Żniw" jest dla mnie jedną z lepszych książek fantasy ostatnich lat. Sam pomysł na stworzenie świata jasnowidzów, sennych krajobrazów, duchów oraz nutki magii jest bardzo ciekawy i wcześniej nie trafiłam na nic podobnego. To pozycja oryginalna, która może zachwycić czytelnika swym klimatem czy relacją pomiędzy Paige a Naczelnikiem.

Pierwszy tom serii o niezwykłym świecie pełnym jasnowidzów i normalnych ludzi, gdzie ci pierwsi są traktowani jak poważne zagrożenie, w związku z czym muszą się ukrywać. Inaczej mogą stracić życie, lub tak jak główna bohaterka Paige, trafić do kolonii karnej.

Samantha Shannon w bardzo dokładny i przemyślany sposób skonstruowała świat przedstawiony. Początkowo idzie się...

Nie jestem docelową kategorią wiekową, a to warunek konieczny, by dobrze się bawić przy tej pozycji. Zupełnie nie potrafię zwizualizować sobie świata, architektury (czy to bardziej nowoczesne s-f? Retrofuturyzm? Nikt nie wie). Główna bohaterka jest do bólu schematyczna, a wątek romantyczny, mimo że wydaje się to niemożliwe, jeszcze bardziej.
Szczerze mówiąc, najchętniej zostawiłabym Paige i przeczytałabym książkę o Jaxonie i wojnie gangów z jego perspektywy.

Nie jestem docelową kategorią wiekową, a to warunek konieczny, by dobrze się bawić przy tej pozycji. Zupełnie nie potrafię zwizualizować sobie świata, architektury (czy to bardziej nowoczesne s-f? Retrofuturyzm? Nikt nie wie). Główna bohaterka jest do bólu schematyczna, a wątek romantyczny, mimo że wydaje się to niemożliwe, jeszcze bardziej.
Szczerze mówiąc, najchętniej...

Jedna z lepszych książek, na które ostatnio trafiłam. Ciekawie stworzony świat w którym żyją różni jasnowidze, nietuzinkowi bohaterowie. Wprowadzenie nowych pojęć stwarza takie uniwersum całego cyklu Czasu Żniw. Mapki pozwalają bardziej wniknąć w opisywane otoczenie i poczuć się jakby się tam było.
Jedyne do czego mogę się przyczepić, to tak jak inni recenzenci, wątek miłosny. Poważny, dostojny i spokojny 200-latek średnio pasuje mi do wyszczekanej i porywczej 19-latki. Z drugiej strony, byłabym zawiedziona, gdyby nie było między nimi żadnego uczucia. Może, więc problem jest w tym, że wszystko za szybko się potoczyło. W jednej sekundy z nienawiści przechodzimy do pożądania, obmacywania i namiętnych pocałunków.
Już zaczęłam czytać kolejną część.

Jedna z lepszych książek, na które ostatnio trafiłam. Ciekawie stworzony świat w którym żyją różni jasnowidze, nietuzinkowi bohaterowie. Wprowadzenie nowych pojęć stwarza takie uniwersum całego cyklu Czasu Żniw. Mapki pozwalają bardziej wniknąć w opisywane otoczenie i poczuć się jakby się tam było.
Jedyne do czego mogę się przyczepić, to tak jak inni recenzenci, wątek...

Czas Żniw to pierwszy tom cyklu fantasy, który przenosi nas do alternatywnej wersji Londynu w roku 2059. W tym świecie istnieją ludzie z nadprzyrodzonymi zdolnościami, zwani jasnowidzami, którzy są ścigani i prześladowani przez totalitarny rząd. Paige Mahoney jest jedną z nich - pracuje dla podziemnej organizacji kryminalnej, włamując się do umysłów innych ludzi. Jednak jej życie zmienia się, gdy zostaje porwana i przewieziona do tajemniczego Oksfordu, gdzie panuje rasa obcych istot, zwanych Refaitami. Tam musi stawić czoła niebezpieczeństwom, intrygom i swojemu własnemu przeznaczeniu.

Książka jest napisana w bardzo ciekawy i wciągający sposób. Autorka stworzyła bogaty i oryginalny świat, pełen magii, historii i tajemnic. Zaskakuje nas nie tylko nieprzewidywalną fabułą, ale też złożonymi i wiarygodnymi postaciami. Paige jest silną i odważną bohaterką, która nie poddaje się łatwo i walczy o swoje ideały. Jej relacja z Naczelnikiem, tajemniczym i charyzmatycznym Refaitą, jest pełna napięcia. Pozostali bohaterowie również są interesujący i zróżnicowani, każdy z nich ma swoją własną historię i motywację.

Czas Żniw to książka, która mnie zachwyciła i pochłonęła. Jest to jedna z najlepszych powieści fantasy, jakie czytałam. Po przeczytaniu Zakonu drzewa pomarańczowego, chciałam poznać inne książki tej autorki i nie żałuję tej decyzji. Kocham głównych bohaterów, świat też jest intrygujący i pełen zaskakujących zwrotów akcji.

👉🏼W międzyczasie przeczytałam też krótką nowelkę Blada Śniąca, która jest prequelem Czasu Żniw. To ciekawe wprowadzenie do świata jasnowidzów, w którym poznajemy młodą Paige i jej pierwsze zmagania z poltergeistem. Nowelka pokazuje, jak Paige zyskała swój przydomek i jak związała się z gangiem Jaxona. Jest to świetny dodatek do głównej serii, który pozwala lepiej zrozumieć bohaterkę i jej motywacje.

Czas Żniw to pierwszy tom cyklu fantasy, który przenosi nas do alternatywnej wersji Londynu w roku 2059. W tym świecie istnieją ludzie z nadprzyrodzonymi zdolnościami, zwani jasnowidzami, którzy są ścigani i prześladowani przez totalitarny rząd. Paige Mahoney jest jedną z nich - pracuje dla podziemnej organizacji kryminalnej, włamując się do umysłów innych ludzi. Jednak jej...

Książka była bardzo dobra, świetnie wykreowany świat. Jedyne do czego mogłabym się doczepić to wątek romantyczny.

Książka była bardzo dobra, świetnie wykreowany świat. Jedyne do czego mogłabym się doczepić to wątek romantyczny.

Końcówka jest spoko, ale ją przewidziałam xD

Końcówka jest spoko, ale ją przewidziałam xD