Idź i czekaj mrozów

Wiem, że pewnie porównywanie do innych autorów nie jest dla pisarzy czymś koniecznie przyjemnym, ale nie mogę się powstrzymać. „Idź i czekaj mrozów” jest realizacją tego stereotypowego obrazu „Wiedźmina”, którego on sam nie spełnia. Wszystkie obrzędy, tradycje, obchody, potwory powiązane ze słowiańskością tworzą hipnotyzującą atmosferę skutecznie zakrywającą mankamenty fabuły.
Całość zbudowana jest jak RPG:
– główny plot związany z byciem opiekunem i wątek ludzi-wilków,
– questy poboczne wpływające na podstawową fabułę, ale będące autonomicznymi misjami dla głównej bohaterki oraz innych postaci.
No i oczywiście romans™. I tu walczą we mnie dwa wilki (hehe). Z jednej strony główny związek jest sztampowy i przewidywalny, ale równocześnie warstwa sensualna (brzmi, jakbym opisywała erotyk) poprowadzona jest wspaniale. Wszystko powiedziane akurat tak, żeby dawało pełny, choć eteryczny obraz (i to przypomina mi „Pieśń Lodu i Ognia”).
Miałam już jedno podejście do czytania kilka miesięcy temu. Ale po tym, gdy pierwsza scena erotyczna wzięła mnie z zaskoczenia w sklepie jakoś odłożyłam. Teraz audiobooka pochłonęłam w dwa dni, równocześnie szykując naukowe rzeczy, więc naprawdę wciągnął.
Ostatnia rzecz – kilka scen wygląda jak fragmenty filmu i czuć w ich opisach świadomość metatekstową. Bardzo satysfakcjonujące.

Wiem, że pewnie porównywanie do innych autorów nie jest dla pisarzy czymś koniecznie przyjemnym, ale nie mogę się powstrzymać. „Idź i czekaj mrozów” jest realizacją tego stereotypowego obrazu „Wiedźmina”, którego on sam nie spełnia. Wszystkie obrzędy, tradycje, obchody, potwory powiązane ze słowiańskością tworzą hipnotyzującą atmosferę skutecznie zakrywającą mankamenty...

Na coś takiego czekałam! Bohaterowie,których się lubi, spokojna wieś, mitologia słowiańska, wszystko przekute w doskonałą opowieść.
Miałam ochotę zostać w Wilczej Dolinie na dłużej, obserwować wszystkich kolejnych bohaterów, ich losy, to jak wspólnie spędzają czas, jak wyglądają ich święta, obrządki, jakie potrawy u nich królują. Z fascynacja czytałam o tym, jak w jedności z naturą, żyli mieszkańcy Wilczej Doliny, z jakim szacunkiem do niej podchodzili. Rytm ich życia wyznaczały pory roku i wierzenia- to wspaniałe.
Weszłam tam na chwilę, zostałam na dłużej.

Na coś takiego czekałam! Bohaterowie,których się lubi, spokojna wieś, mitologia słowiańska, wszystko przekute w doskonałą opowieść.
Miałam ochotę zostać w Wilczej Dolinie na dłużej, obserwować wszystkich kolejnych bohaterów, ich losy, to jak wspólnie spędzają czas, jak wyglądają ich święta, obrządki, jakie potrawy u nich królują. Z fascynacja czytałam o tym, jak w...

Świetna książka dla osób, które lubią klimaty mitologii słowiańskiej. Na początku spodziewałam się smętnej i rozwleczonej opowieści z romansem w tle, w stylu Sagi o Ludziach Lodu, ale postanowiłam spróbować i nie żałuję. Ta ksiazka urzekła mnie swoją lekkością, humorem, fajnie zarysowanymi postaciami, których nie da się nie polubić i prostym, swojskim językiem bez niepotrzebnych udziwnień. Praktycznie od pierwszych stron coś się dzieje, nie ma czasu na nudę i nie chce się przestać 😉
Z uwagi na praktycznie zerową dostępność w papierze, słuchałam w audiobooku czytaną przez Wojciecha Masiaka. Myślę, że wykonał swoją pracę fenomenalnie, nadał fajny charakter postaciom i zdecydowanie polecam się z nią zapoznać w tej formie.

Świetna książka dla osób, które lubią klimaty mitologii słowiańskiej. Na początku spodziewałam się smętnej i rozwleczonej opowieści z romansem w tle, w stylu Sagi o Ludziach Lodu, ale postanowiłam spróbować i nie żałuję. Ta ksiazka urzekła mnie swoją lekkością, humorem, fajnie zarysowanymi postaciami, których nie da się nie polubić i prostym, swojskim językiem bez...

Coraz bardziej lubuję się w książkach ze słowiańskim klimatem. W pierwszym tomie "Idź i czekaj mrozów" dostajemy hardych bohaterów, słowiańskie wierzenia, zabobony, legendy oraz dość ciekawą historię. Co prawda bohaterowie mogliby być bardziej scharakteryzowani, wszyscy są raczej wykreowani "na jedno kopyto", ale akcja jest na tyle wartka, że nie to aż tak bardzo nie rzuca się w oczy. Bardzo podobały mi się relacje i związki między niektórymi bohaterami. Polubiłam Vendę i DaWerna. Historia napisana lekko, przyjemnie i z humorem, na tyle wciągająco, że nie sposób odłożyć książki. I z pewnością jest do dobry wstęp do kolejnej części.

Coraz bardziej lubuję się w książkach ze słowiańskim klimatem. W pierwszym tomie "Idź i czekaj mrozów" dostajemy hardych bohaterów, słowiańskie wierzenia, zabobony, legendy oraz dość ciekawą historię. Co prawda bohaterowie mogliby być bardziej scharakteryzowani, wszyscy są raczej wykreowani "na jedno kopyto", ale akcja jest na tyle wartka, że nie to aż tak bardzo nie rzuca...

"Idź i czekaj mrozów" to pomysłowa i oryginalna powieść z mrocznym słowiańskim klimatem wylewającym się ze stron.

Niezwykłe przeżycia bohaterów nie pozwalają czytelnikowi odłożyć książki nawet na chwilę.
Mimo całej masy wątków pobocznych wizja stworzona przez Martę Krajewską jest zaskakująco spójna.

Świat Słowian przedstawiony w pełnej krasie: zachwycający, ale i niepokojący; kuszący, fascynujący, a chwilami upiorny i nieludzki.

"Idź i czekaj mrozów" to pomysłowa i oryginalna powieść z mrocznym słowiańskim klimatem wylewającym się ze stron.

Niezwykłe przeżycia bohaterów nie pozwalają czytelnikowi odłożyć książki nawet na chwilę.
Mimo całej masy wątków pobocznych wizja stworzona przez Martę Krajewską jest zaskakująco spójna.

Świat Słowian przedstawiony w pełnej krasie: zachwycający, ale i...

Bardzo sympatyczna książka, nieidealna, ale ma w sobie coś, co powoduje, że czyta się ją szybko i z zaangażowaniem. Co więcej, zachęca do sięgnięcia i zgłębienia wiedzy na temat wierzeń i mitów Słowian. Urzekły mnie opisy obrzędów, historie mieszkańców wioski, choć zmienianie perspektywy narratora było trochę męczące. Mimo wad książka jest naprawdę warta uwagi.

Bardzo sympatyczna książka, nieidealna, ale ma w sobie coś, co powoduje, że czyta się ją szybko i z zaangażowaniem. Co więcej, zachęca do sięgnięcia i zgłębienia wiedzy na temat wierzeń i mitów Słowian. Urzekły mnie opisy obrzędów, historie mieszkańców wioski, choć zmienianie perspektywy narratora było trochę męczące. Mimo wad książka jest naprawdę warta uwagi.

Cóż to była za wspaniała podróż. Świetny, tajemniczy klimat, akcja wciąga i czaruje czytelnika. Oczywiście trzeba kochać klimaty dawnych wierzeń, dziwnych światów i stworów. Jeśli tak jest to książka dla Ciebie.

Cóż to była za wspaniała podróż. Świetny, tajemniczy klimat, akcja wciąga i czaruje czytelnika. Oczywiście trzeba kochać klimaty dawnych wierzeń, dziwnych światów i stworów. Jeśli tak jest to książka dla Ciebie.

Wiedźmin, nie wiedźmin ... ? Świat zawężony do jednej słowiańskiej wioski i jej okolic. Mieszkańcy to nie tylko ludzie, ale też różne stwory. Cudownie napisane, realny świat a nie bajka. Szukam pozostałych części, bo ma ta historia potencjał.

Wiedźmin, nie wiedźmin ... ? Świat zawężony do jednej słowiańskiej wioski i jej okolic. Mieszkańcy to nie tylko ludzie, ale też różne stwory. Cudownie napisane, realny świat a nie bajka. Szukam pozostałych części, bo ma ta historia potencjał.

Jako że jest to moja opinia, pozwolę sobie na wstępie zaznaczyć, że "Idź i czekaj mrozów" kojarzę od dawna po okładce. Nigdy jednak nawet nie sprawdziłam o czym ta powieść opowiada, taka że mnie ignorantka!
A tak zupełnie poważnie, dobra powieść fantasy, w swoim środku kryjąca całkiem sporo odnośników do mitologii i wierzeń dawnych Słowian. Oprócz tego znajdziesz tu próbę odwzorowania zwyczajów słowiańskich- przy bliższym poznaniu okazuje się jednak, że choć Autorka naprawdę się stara, to jednak nie są to zachowania zgodnie z prawdą, jak choćby spożywanie mięsa.
Generalnie jest jednak bardzo fajnie, jest to książka naprawdę ciekawa, lekka i wciągająca. Duże ukłony przede wszystkim za wielowątkowość, ładne przejścia i ciągłość konstrukcji fabularnej. Drugi ogromny atut to świetna intryga, tajemnica i powolne odkrywanie kart. I trzeci powód do czytania to bardzo dobrze stworzone postacie, którym ja nie mogę niczego zarzucić.
Jedyny minus, według mnie, to język powieści. Jest za dużo pospolitych zwrotów, odpowiednich dla czasów współczesnych. Jest w ogóle za prosto, za bardzo tu wieje infantylnym sposobem budowania zdań czy dialogów.
Pomysł się broni i to mocno, broni się także zakończenie, otwarte i pozostawiające wiele przypuszczeń.

Jako że jest to moja opinia, pozwolę sobie na wstępie zaznaczyć, że "Idź i czekaj mrozów" kojarzę od dawna po okładce. Nigdy jednak nawet nie sprawdziłam o czym ta powieść opowiada, taka że mnie ignorantka!
A tak zupełnie poważnie, dobra powieść fantasy, w swoim środku kryjąca całkiem sporo odnośników do mitologii i wierzeń dawnych Słowian. Oprócz tego znajdziesz tu próbę...

Świetnie napisana słowiańska opowieść. Bardzo klimatyczna i na pewno nie banalna. Polecam każdemu.

Świetnie napisana słowiańska opowieść. Bardzo klimatyczna i na pewno nie banalna. Polecam każdemu.