Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemnie i szybko się tę książkę czytało. Na duży plus zasługuje podejście autorki, która, mimo że sama jest matką, cierpliwie słuchała argumentów drugiej strony. Wybór rozmówczyń i rozmówców do książki też jest satysfakcjonujący - są tu zarówno specjaliści (lekarz, psycholog), jak i kobiety, które z różnych względów nie posiadają dzieci - niektóre z przymusu (ale do sytuacji się przyzwyczaiły), niektóre ze świadomego wyboru, a jeszcze inne z podejściem, że na tę chwilę nie chcą dzieci, ale w przyszłości "kto wie? Może tak?".

Myślę, że książka jest warta przeczytania przez dwie "strony" - zarówno osób bezdzietnych, jak i tych, które na dzieci się zdecydowały bądź zdecydują. A w szczególności powinny ją przeczytać osoby, które "wymagają" od innych posiadania potomstwa - książka uzmysławia bowiem, że świat nie jest czarno-biały i za ludzkimi decyzjami stoją nierzadko dramaty (np. mimo licznych starań duża liczba poronień) czy też solidnie przemyślane decyzje (obciążenie genetyczne, którego nie chce się przekazywać dalej).

Bardzo przyjemnie i szybko się tę książkę czytało. Na duży plus zasługuje podejście autorki, która, mimo że sama jest matką, cierpliwie słuchała argumentów drugiej strony. Wybór rozmówczyń i rozmówców do książki też jest satysfakcjonujący - są tu zarówno specjaliści (lekarz, psycholog), jak i kobiety, które z różnych względów nie posiadają dzieci - niektóre z przymusu (ale...

Mocno rozczarowała mnie ta książka. Być może ze względu na moje zbyt wysokie oczekiwania, niemniej spodziewałam się reportażu, a mam wrażenie, że dostałam hybrydę pamiętnika i przewodnika. Autorka co rusz wspomina że do apteki miała 20 metrów, do koszar Żandarmerii 100 metrów, a do Ogrodów Watykańskich to często na rowerze jeździła. Ma też irytujący zwyczaj przytaczania co rusz historii jak to spotkała papieża i papież coś powiedział, i śmiechom nie było końca. Dziwi mnie też jej podejście do oburzania się - autorce nie podoba się to, że prywatną rezydencję papieży papież Franciszek udostępnił turystom, czyniąc z tego miejsca muzeum, podczas gdy nie wyczułam w niej oburzenia tym, że kardynał (lub inna wysoko postawiona persona, nie pamiętam już), skazany i "odsiadujący" wyrok na terenie Watykanu za posiadanie ogromnej ilości materiałów pedofilskich może sobie spacerować po Ogrodach Watykańskich, jada na stołówce z Żandarmerią i innymi osobami, no i jak stwierdza autorka, w tym więzieniu niczego mu nie brakuje. Mnie osobiście to bardziej oburzyło niż otwarcie rezydencji na zwiedzających, którzy są zwyczajnie ciekawi tego, jak żyli papieże. No ale autorka w tej rezydencji była i odnoszę wrażenie, że to z jej pespektywy wystarczy, inni nie muszą już być.

Dawno nie napisałam tak złośliwej opinii o książce, ale naprawdę autorka dosyć mocno mnie irytowała w czasie jej czytania. Książki nie polecam. Jeśli ktoś chce się dowiedzieć czegoś o Watykanie, to z pewnością są lepsze publikacje.

Mocno rozczarowała mnie ta książka. Być może ze względu na moje zbyt wysokie oczekiwania, niemniej spodziewałam się reportażu, a mam wrażenie, że dostałam hybrydę pamiętnika i przewodnika. Autorka co rusz wspomina że do apteki miała 20 metrów, do koszar Żandarmerii 100 metrów, a do Ogrodów Watykańskich to często na rowerze jeździła. Ma też irytujący zwyczaj przytaczania co...

Szczerze mówiąc nie jest to pozycja wybitna, spodziewałam się czegoś więcej. Niemniej uważam, że jest na pewno wartościowa i powinna zostać przeczytana przez przyszłe i obecne matki, a także osoby je otaczające, aby zdały sobie sprawę, że macierzyństwo to naprawdę ciężki kawałek chleba, a nie życie usłane różami. Szczególnie doceniam historie matek dzieci trans - ten temat nadal jest dla mnie nieco obcy, dziwny, niepokojący, ale ich opowieści pozwalają lepiej zrozumieć osoby, które podejmują decyzję o korekcji płci.

Szczerze mówiąc nie jest to pozycja wybitna, spodziewałam się czegoś więcej. Niemniej uważam, że jest na pewno wartościowa i powinna zostać przeczytana przez przyszłe i obecne matki, a także osoby je otaczające, aby zdały sobie sprawę, że macierzyństwo to naprawdę ciężki kawałek chleba, a nie życie usłane różami. Szczególnie doceniam historie matek dzieci trans - ten temat...

Całkiem dobrze i szybko się czytało. Byłam trochę zaskoczona relacjami poszczególnych osób - żyłam w jakimś naiwnym przekonaniu, że skoro są w jednej partii, to każdy każdego co najmniej toleruje. Okazuje się jednak, że co chwila toczone są tam mini wojenki, które mocno nadwyrężają stabilność partii. Pojawiło się też wiele ciekawostek dotyczących poszczególnych osób. Myślę, że książka warta przeczytania dla osób mniej lub bardziej zainteresowanych polską polityką.

Całkiem dobrze i szybko się czytało. Byłam trochę zaskoczona relacjami poszczególnych osób - żyłam w jakimś naiwnym przekonaniu, że skoro są w jednej partii, to każdy każdego co najmniej toleruje. Okazuje się jednak, że co chwila toczone są tam mini wojenki, które mocno nadwyrężają stabilność partii. Pojawiło się też wiele ciekawostek dotyczących poszczególnych osób. Myślę,...

Książka zdecydowanie warta przeczytania - ciężko uwierzyć, jakie okropne rzeczy działy się w gloryfikowanej przez Europejczyków Kanadzie. Jedynym minusem publikacji jest styl autorki, który mnie osobiście wydał się trochę toporny.

Książka zdecydowanie warta przeczytania - ciężko uwierzyć, jakie okropne rzeczy działy się w gloryfikowanej przez Europejczyków Kanadzie. Jedynym minusem publikacji jest styl autorki, który mnie osobiście wydał się trochę toporny.

Książka jest bardzo ciekawa, niemniej mam wrażenie, że jednocześnie dosyć chaotyczna. Małym minusem było dla mnie to, że autor zakłada, iż czytelnicy jakieś pojęcie o Chinach już mają - wiele razy wspomina o marksizmie, Mao Zedongu, rewolucji kulturalnej czy masakrze na placu Tiananmen, nie przedstawiając czytelnikowi, o co tak właściwie chodzi lub robiąc to bardzo szczątkowo. W efekcie, "laik chiński" taki jak ja musi doczytywać te informacje osobno w Internecie. No ale rozumiem - może książka celuje w bardziej zaznajomionego z Chinami czytelnika i nie należy tego poczytywać jako jej wady.

Mimo wspomnianych wyżej mankamentów polecam tę pozycję - uprzedzam jednak, że ja skończyłam ją z poczuciem beznadziei i bezsilności, ponieważ obraz Chin, jaki się z niej wyłania jest zarówno przerażający, jak i przytłaczający.

Książka jest bardzo ciekawa, niemniej mam wrażenie, że jednocześnie dosyć chaotyczna. Małym minusem było dla mnie to, że autor zakłada, iż czytelnicy jakieś pojęcie o Chinach już mają - wiele razy wspomina o marksizmie, Mao Zedongu, rewolucji kulturalnej czy masakrze na placu Tiananmen, nie przedstawiając czytelnikowi, o co tak właściwie chodzi lub robiąc to bardzo...

Książka bardzo dobra - autorka ma przystępny styl i potrafi budować napięcie, mieszając opowieść z teraźniejszością, przez co czytelnik nie może doczekać się kolejnej strony. Niestety, ze względu na tematykę pozycja potrafi obciążyć emocjonalnie, szczególnie, że na kartach książki poznajemy historię zarówno oprawcy, jak i ofiary. Po przeczytaniu mam natomiast mieszane uczucia co do tytułowego ojca - zresztą podobnie jak autorka. Z jednej strony człowiek zaczyna go nienawidzić, z drugiej, jeśli się dłużej zastanowić, on też jest poniekąd ofiarą swojej kultury i społeczeństwa, które każe mu zabijać swoją rodzinę w imię wyimaginowanego honoru. Współczuję tamtejszym ludziom, szczególnie kobietom, które najbardziej na tym cierpią, niemniej obawiam się, że ta kultura honorowych zabójstw szybko tamtejszych terenów nie opuści... Podsumowując, książka zdecydowanie warta przeczytania.

Książka bardzo dobra - autorka ma przystępny styl i potrafi budować napięcie, mieszając opowieść z teraźniejszością, przez co czytelnik nie może doczekać się kolejnej strony. Niestety, ze względu na tematykę pozycja potrafi obciążyć emocjonalnie, szczególnie, że na kartach książki poznajemy historię zarówno oprawcy, jak i ofiary. Po przeczytaniu mam natomiast mieszane...

Książka ta jest pierwszą przeczytaną przeze mnie pozycją, poruszającą bezpośrednio tematykę Indii, czy raczej zwyczajów tam panujących. Lektura nie należała do najłatwiejszych, w niektórych momentach człowiek czuł wręcz obrzydzenie, jako że autorka przytacza wiele dramatycznych historii, które przydarzyły się kobietom w Indiach. Historia głównych bohaterek także jest dramatyczna, a wręcz tragiczna, ze względu na finał, jaki był im pisany. Bardzo ciężko mi zrozumieć tamtejszą kulturę i zwyczaje - mam nadzieję, że te konserwatywne i kontrowersyjne tradycje i zwyczaje powoli będą zanikać z kolejnymi pokoleniami, aż w końcu wszyscy, a szczególnie kobiety i dziewczynki, przez wieki ograniczane i tłamszone, wreszcie będą mogły żyć spokojnym życiem, po swojemu i na swoich zasadach.

Książka ta jest pierwszą przeczytaną przeze mnie pozycją, poruszającą bezpośrednio tematykę Indii, czy raczej zwyczajów tam panujących. Lektura nie należała do najłatwiejszych, w niektórych momentach człowiek czuł wręcz obrzydzenie, jako że autorka przytacza wiele dramatycznych historii, które przydarzyły się kobietom w Indiach. Historia głównych bohaterek także jest...

Książka całkiem dobra, nieco otwiera oczy na jakość życia w małych miejscowościach, jednak nie zrobiła na mnie wrażenia "Łał!". Ot, rozmowy z mieszkańcami kilkunastu czy kilkudziesięciu miejscowości o ich problemach, które niekiedy są bardzo uniwersalne i dotykają ludzi z całego kraju, a nie tylko osoby z mniejszych miejscowości. Niemniej książkę czytało się szybko i przyjemnie.

Książka całkiem dobra, nieco otwiera oczy na jakość życia w małych miejscowościach, jednak nie zrobiła na mnie wrażenia "Łał!". Ot, rozmowy z mieszkańcami kilkunastu czy kilkudziesięciu miejscowości o ich problemach, które niekiedy są bardzo uniwersalne i dotykają ludzi z całego kraju, a nie tylko osoby z mniejszych miejscowości. Niemniej książkę czytało się szybko i...

Niestety, wydaje mi się, że ta książka nie była pisana dla laików, a dla osób, które trochę ogarniają zawiłości polityczne, historię Hongkongu i generalnie sytuację polityczną tamtych stron. Teoretycznie autor objaśniał na bieżąco wiele spraw, ale z drugiej strony często miałam poczucie, że nie rozumiem, co chce między wierszami przekazać. Odniosłam też wrażenie, że książka jest napisana dosyć chaotycznie - ciężko byłoby mi teraz wskazać, o czym były poszczególne rozdziały. Być może taka jest specyfika tego miasta, że wszystko sprowadza się do polityki, elit i Pekinu, ale mimo wszystko czytając podobne reportaże dotyczące jakiegoś miejsca, np. Korei, tematy były znacznie lepiej poukładane i przystępne dla takich osób jak ja - czyli świeżaków w danym zagadnieniu, chcących poszerzyć wiedzę. Mimo wszystko trochę z tej książki wyniosłam, jednak nie tyle, ile liczyłam, a i samo czytanie nie sprawiało mi zbyt wiele frajdy.

Niestety, wydaje mi się, że ta książka nie była pisana dla laików, a dla osób, które trochę ogarniają zawiłości polityczne, historię Hongkongu i generalnie sytuację polityczną tamtych stron. Teoretycznie autor objaśniał na bieżąco wiele spraw, ale z drugiej strony często miałam poczucie, że nie rozumiem, co chce między wierszami przekazać. Odniosłam też wrażenie, że książka...

W ogólnym rozrachunku książka całkiem dobra i ciekawa, niemniej moim zdaniem pierwsze rozdziały były zdecydowanie najciekawsze. Później niestety coraz ciężej mi się czytało, szczególnie te rozdziały, który dotyczyły religii - nie wiem czy sam temat był dla mnie mało interesujący, czy może rozdziały napisane zostały mało przystępnie. Tak jak już ktoś pisał - chyba zamiast dwóch rozdziałów o wierze, lepiej by było przedstawić np. codzienne życie Koreańczyków - przykładowo studentów, skoro autor miał do nich bardzo łatwy dostęp. Nie do końca spodobał mi się także rozdział o Korei Północnej - sam w sobie był ciekawy, ale w pewnym momencie dotarło do mnie, że przecież od kilkunastu stron czytam o nie tej Korei, która jest tematem książki. Rozumiem, że obie Koree są ze sobą na pewien sposób nierozerwalne, ale jednak dobrze by było w danym rozdziale napisać ze dwa akapity, dlaczego nagle autor przenosi czytelnika do problemów zagranicznego kraju. Mimo wszystko myślę, że książka jest bardzo wartościowa, szczególnie w dobie publikacji skupiających się na Korei jedynie przez wzgląd na k-pop, dramy i szeroko pojętą popkulturę.

W ogólnym rozrachunku książka całkiem dobra i ciekawa, niemniej moim zdaniem pierwsze rozdziały były zdecydowanie najciekawsze. Później niestety coraz ciężej mi się czytało, szczególnie te rozdziały, który dotyczyły religii - nie wiem czy sam temat był dla mnie mało interesujący, czy może rozdziały napisane zostały mało przystępnie. Tak jak już ktoś pisał - chyba zamiast...

Szczerze mówiąc rozczarowała mnie ta pozycja. Na początku czytało się całkiem przyjemnie - ciekawie poznawało się relacje różnych osób dotyczące tego samego wydarzenia, a także ich losy. Niestety liczba wywiadów z pasażerami nieco mnie przytłoczyła, ponieważ właściwie ciągle czytało się o tym samym. Dlatego ucieszyłam się, jak przeszłam do drugiej części książki, tj. wywiadów z wyznawcami Omu. Niemniej ostatecznie była ona jeszcze gorsza, ponieważ każdy z tych wywiadów mocno wchodził na kwestie filozoficzne, które strasznie ciężko się czytało. Sam styl tych rozmów także mnie odrzucał, ponieważ był bardzo specyficzny, typowo "japoński".

Myślę, że dużym plusem byłoby urozmaicenie treści o ówczesną sytuację polityczną, jakie decyzje podjął rząd po zamachu itp.

Podsumowując, właściwie ciekawa była dla mnie tylko jedna trzecia tej książki - potem już czytałam z wewnętrznego przymusu, by tą książkę skończyć.

Szczerze mówiąc rozczarowała mnie ta pozycja. Na początku czytało się całkiem przyjemnie - ciekawie poznawało się relacje różnych osób dotyczące tego samego wydarzenia, a także ich losy. Niestety liczba wywiadów z pasażerami nieco mnie przytłoczyła, ponieważ właściwie ciągle czytało się o tym samym. Dlatego ucieszyłam się, jak przeszłam do drugiej części książki, tj....

Bardzo ciekawa i niestety jednocześnie bardzo smutna książka o sytuacji kobiet w Korei Południowej. Popkultura, która obecnie niemal wylewa się z tego kraju, promuje go na wspaniale rozwinięte państwo, nie wspominając często o kosztach, jakie musiało ponieść społeczeństwo, a w szczególności kobiety.

W książce przedstawionych zostało kilka historii kobiet i niestety wszystkie mają przytłaczającą puentę, którą można podsumować krótko - rządzi tam bardzo silny patriarchat, który chociaż różni się (całe szczęście!) od tego panującego w krajach takich jak Iran czy Arabia Saudyjska, to i tak wyrządza kobietom bardzo wielką krzywdę. Problemy na ścieżce kariery to jedno, ale w dużej mierze zszokowało mnie ogólne przyzwolenie na przemoc - bicie żony czy też gwałty, które są tam bardzo pobłażliwie traktowane. Oburzyła mnie także kwestia aborcji i nierówne traktowanie w tym zakresie - kobiecie, która dokona aborcji grozi kara więzienia, ale mężczyźnie - tj. ojcu dziecka, który podpisał zgodę na usunięcie i sfinansował zabieg - już taka kara nie grozi.

Oczywiście te kilka historii nie oznacza, że w całym kraju się tak dzieje i każda rodzina/para jest w jakimś stopniu dysfunkcyjna. Jednak autorka przytacza nie tylko doświadczenia rozmówczyń, lecz także statystyki, które je niestety potwierdzają. Wynika z tego, że wymienione kwestie są niestety ogromnym problemem tego społeczeństwa.

Zdecydowanie książka jest warta przeczytania, szczególnie dla fanów Korei, aby mieli świadomość, że ten piękny kraj ma także swoją ciemną stronę. Jak każdy, niestety.

Bardzo ciekawa i niestety jednocześnie bardzo smutna książka o sytuacji kobiet w Korei Południowej. Popkultura, która obecnie niemal wylewa się z tego kraju, promuje go na wspaniale rozwinięte państwo, nie wspominając często o kosztach, jakie musiało ponieść społeczeństwo, a w szczególności kobiety.

W książce przedstawionych zostało kilka historii kobiet i niestety...

Książka porusza problem marnowania jedzenia z różnych punktów widzenia (sklepy, fundacje, osoby bezdomne, itp), często przytaczając sprzeczne opinie swoich rozmówców, dzięki czemu czytelnik ma okazję zapoznać się z argumentami dwóch stron. Minusem jest nierównomierność - kilka rozdziałów czytało mi się ciężej niż resztę, ale mogło to wynikać z samej ich tematyki, która nie interesowała mnie tak bardzo jak inne. Mimo wszystko myślę, że książka jest warta polecenia - szczególnie, że sam temat jest bardzo ważny i dobrze by było, by więcej ludzi się nim zainteresowało.

Książka porusza problem marnowania jedzenia z różnych punktów widzenia (sklepy, fundacje, osoby bezdomne, itp), często przytaczając sprzeczne opinie swoich rozmówców, dzięki czemu czytelnik ma okazję zapoznać się z argumentami dwóch stron. Minusem jest nierównomierność - kilka rozdziałów czytało mi się ciężej niż resztę, ale mogło to wynikać z samej ich tematyki, która nie...

Bardzo ciekawa książka, oddająca głos kobietom - składa się z wycinków ich historii, które dotyczą konkretnego tematu. Dużym plusem jest to, że wspomniane wycinki przedstawiają nierzadko odmienny punkt widzenia na dany temat. Książka godna polecenia, jej lektura otwiera oczy (nawet te "już otwarte" :) ) Jedyny minus to zakończenie - brakuje jakiegoś podsumowania czy też komentarza od autorki. Krótko mówiąc - książka kończy się nagle i pozostaje niedosyt.

Bardzo ciekawa książka, oddająca głos kobietom - składa się z wycinków ich historii, które dotyczą konkretnego tematu. Dużym plusem jest to, że wspomniane wycinki przedstawiają nierzadko odmienny punkt widzenia na dany temat. Książka godna polecenia, jej lektura otwiera oczy (nawet te "już otwarte" :) ) Jedyny minus to zakończenie - brakuje jakiegoś podsumowania czy też...

Jak dla mnie to kolejny książkowy "fast food", z którego nic nie wynika, może jedynie kolejne krzywdzące stereotypy. Z tytułu także niewiele idzie wywnioskować - sięgając po książkę myślałam, że dowiem się czegoś o mieszkańcach Wielkiej Brytanii, podczas gdy dostałam (zwykle nudne) historie Polaków, którzy w jakiś sposób trafili na Wyspy i postanowili podzielić się z autorką swoją historią. Tył okładki co prawda uprzedza nas, że będą to historie naszych rodaków, jednak nie ostrzega, że skupią się na nich samych, a nie na Anglikach. Śmiesznie żałosny jest także fragment opisu z okładki: "Każda historia to gotowy scenariusz filmowy" - może i tak, jednak zależy jeszcze jakiej jakości byłaby to produkcja, bo coś mi się zdaje, że życie wielu z nas byłoby ciekawszym materiałem na film niż przedstawione tutaj historie. Denerwował mnie także sam styl pisania - nie wiem, czy to wina stylu autorki, czy może poszczególnych autorów, ale miałam wrażenie, że w większości historii zaburzona została jakaś konsekwencja. W wielu akapitach, a nawet poszczególnych zdaniach pojawiał się zupełnie inny temat, niż przed chwilą omawiany. Zupełnie jakby ktoś spisał czyjś monolog, wypowiedziany w pośpiechu, bez ładu i składu. Podsumowując, nie polecam tej książki - jak na reportaż praktycznie nie ma żadnej wartości. Czuję zresztą, że zwyczajnie zmarnowałam przy niej czas.

Jak dla mnie to kolejny książkowy "fast food", z którego nic nie wynika, może jedynie kolejne krzywdzące stereotypy. Z tytułu także niewiele idzie wywnioskować - sięgając po książkę myślałam, że dowiem się czegoś o mieszkańcach Wielkiej Brytanii, podczas gdy dostałam (zwykle nudne) historie Polaków, którzy w jakiś sposób trafili na Wyspy i postanowili podzielić się z...

Ciekawa książka przedstawiająca życie siedmiu osób w różnych częściach świata. Nie ma tu niespodziewanych zwrotów akcji, intryg, pogłębionej analizy społeczno-gospodarczej - na kartach tej książki zawarte są po prostu historie osób, które prawdopodobnie nigdy się nawet nie spotkają. Otwiera ona nieco oczy na to, jak świat funkcjonuje, w jakich warunkach muszą żyć ludzie, jakie mają zmartwienia i cele. Książka zdecydowanie warta uwagi.

Ciekawa książka przedstawiająca życie siedmiu osób w różnych częściach świata. Nie ma tu niespodziewanych zwrotów akcji, intryg, pogłębionej analizy społeczno-gospodarczej - na kartach tej książki zawarte są po prostu historie osób, które prawdopodobnie nigdy się nawet nie spotkają. Otwiera ona nieco oczy na to, jak świat funkcjonuje, w jakich warunkach muszą żyć ludzie,...

Książka w pewien sposób mnie rozczarowała. Po przeczytaniu tytułu i opisu miałam wrażenie, że będzie to książka poruszająca badania z bardziej biologicznego i anatomicznego punktu widzenia, podczas gdy jedynie rozdział lub dwa poruszały taką tematykę. W głównej mierze książka skupia się na aspektach socjologicznych, antropologicznych i prymatologicznych. Mimo wszystko czytało się ją całkiem przyjemnie - szczególnie podobało mi się, że autorka przedstawia różne stanowiska badaczy na dany temat, przez co opinia nie jest czytelnikowi narzucana z góry. Ostatecznie jestem zadowolona, że zdecydowałam się na przeczytanie tej pozycji, niemniej jednak myślę, że więcej satysfakcji przyniesie ona osobom, które interesują się socjologią i tematami pokrewnymi - mi nigdy z nimi nie było szczególnie po drodze.

Książka w pewien sposób mnie rozczarowała. Po przeczytaniu tytułu i opisu miałam wrażenie, że będzie to książka poruszająca badania z bardziej biologicznego i anatomicznego punktu widzenia, podczas gdy jedynie rozdział lub dwa poruszały taką tematykę. W głównej mierze książka skupia się na aspektach socjologicznych, antropologicznych i prymatologicznych. Mimo wszystko...

Szczerze mówiąc nieco rozczarowała mnie ta książka. Od reportażu spodziewałam się bardziej wnikliwego zaznajomienia się z tematem, przedstawienia analiz, statystyk, charakterystyki sytuacji w pewnych branżach czy okresach, a może i historii zmian na rynku pracy. Wszystko uzupełnione również przykładami z pierwszej ręki. Jednak tutaj sytuacja jest odwrócona - ta książka to przede wszystkim zbiór historii poszczególnych bohaterów, które pod koniec każdego rozdziału są uzupełnione kilkoma akapitami zawierającymi komentarz do historii, np. w postaci statystyk. Czytało się ją szybko i lekko, ale może właśnie z tego względu, że były to po prostu krótkie opowiadania. Jak dla mnie ta książka to taki reporterski "fast food" - jak ktoś nie ma pomysłu co przeczytać, to może po nią sięgnąć, ale raczej ostatecznie niewiele z niej wyniesie.

Szczerze mówiąc nieco rozczarowała mnie ta książka. Od reportażu spodziewałam się bardziej wnikliwego zaznajomienia się z tematem, przedstawienia analiz, statystyk, charakterystyki sytuacji w pewnych branżach czy okresach, a może i historii zmian na rynku pracy. Wszystko uzupełnione również przykładami z pierwszej ręki. Jednak tutaj sytuacja jest odwrócona - ta książka to...

Miałam duży problem z oceną tej książki, jako że strasznie się przy niej wymęczyłam. Myślałam, że sięgam po ciekawy reportaż, który umili mi czas, ale niestety książka w ogóle mi nie podeszła. Zamiast luźnego języka opisującego podejmowany temat w ciekawy sposób dostajemy tu akademicki język i taki sam sposób pisania (na początku jeszcze próbowałam czytać te wszystkie przypisy, potem już sobie odpuściłam). W dodatku wszystko oprawione jest zbyt dużą ilością szczegółów - poddanych analizie jest (jeśli dobrze pamiętam) kilkanaście miejscowości, w ramach których opisana jest historia danego dworu z różnych perspektyw, zależnie od rozdziału. W tym kontekście czytelnik zalewany jest także morzem nazwisk, które przewijają się przez całą książkę, niemniej jednak w sposób porcjowany. Mianowicie w każdym rozdziale dowiadujemy się o wycinku historii danego dworu, jego mieszkańców i okolicznej wsi, przez co strasznie ciężko przypisać te urywki do danej historii, a przynajmniej ja miałam z tym problem. Zdaje sobie jednak sprawę z ogromu pracy, jaki musiała autorka wykonać, aby zebrać tak szczegółowe informacje. Dzięki tej książce poznałam też samą problematykę reformy rolnej i jej konsekwencji, o czym wcześniej nie miałam pojęcia. Niestety mimo wszystko uważam, że pewne informacje mogłyby być nieco bardziej okrojone i przejrzyściej podane, tak, aby czytelnik faktycznie zainteresował się tą tematyką, a nie ze znudzeniem przewijał kolejną stronę, czekając wreszcie na koniec książki. Reasumując, jeśli ktoś szuka ciekawego reportażu, to raczej polecam szukać dalej, a tę książkę ominąć. Jeśli ktoś z kolei jest pasjonatem historii ziemiaństwa czy chociażby architektury to myślę, że książka może się faktycznie spodobać.

Miałam duży problem z oceną tej książki, jako że strasznie się przy niej wymęczyłam. Myślałam, że sięgam po ciekawy reportaż, który umili mi czas, ale niestety książka w ogóle mi nie podeszła. Zamiast luźnego języka opisującego podejmowany temat w ciekawy sposób dostajemy tu akademicki język i taki sam sposób pisania (na początku jeszcze próbowałam czytać te wszystkie...