Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemnie i szybko się tę książkę czytało. Na duży plus zasługuje podejście autorki, która, mimo że sama jest matką, cierpliwie słuchała argumentów drugiej strony. Wybór rozmówczyń i rozmówców do książki też jest satysfakcjonujący - są tu zarówno specjaliści (lekarz, psycholog), jak i kobiety, które z różnych względów nie posiadają dzieci - niektóre z przymusu (ale do sytuacji się przyzwyczaiły), niektóre ze świadomego wyboru, a jeszcze inne z podejściem, że na tę chwilę nie chcą dzieci, ale w przyszłości "kto wie? Może tak?".

Myślę, że książka jest warta przeczytania przez dwie "strony" - zarówno osób bezdzietnych, jak i tych, które na dzieci się zdecydowały bądź zdecydują. A w szczególności powinny ją przeczytać osoby, które "wymagają" od innych posiadania potomstwa - książka uzmysławia bowiem, że świat nie jest czarno-biały i za ludzkimi decyzjami stoją nierzadko dramaty (np. mimo licznych starań duża liczba poronień) czy też solidnie przemyślane decyzje (obciążenie genetyczne, którego nie chce się przekazywać dalej).

Bardzo przyjemnie i szybko się tę książkę czytało. Na duży plus zasługuje podejście autorki, która, mimo że sama jest matką, cierpliwie słuchała argumentów drugiej strony. Wybór rozmówczyń i rozmówców do książki też jest satysfakcjonujący - są tu zarówno specjaliści (lekarz, psycholog), jak i kobiety, które z różnych względów nie posiadają dzieci - niektóre z przymusu (ale...

Mocno rozczarowała mnie ta książka. Być może ze względu na moje zbyt wysokie oczekiwania, niemniej spodziewałam się reportażu, a mam wrażenie, że dostałam hybrydę pamiętnika i przewodnika. Autorka co rusz wspomina że do apteki miała 20 metrów, do koszar Żandarmerii 100 metrów, a do Ogrodów Watykańskich to często na rowerze jeździła. Ma też irytujący zwyczaj przytaczania co rusz historii jak to spotkała papieża i papież coś powiedział, i śmiechom nie było końca. Dziwi mnie też jej podejście do oburzania się - autorce nie podoba się to, że prywatną rezydencję papieży papież Franciszek udostępnił turystom, czyniąc z tego miejsca muzeum, podczas gdy nie wyczułam w niej oburzenia tym, że kardynał (lub inna wysoko postawiona persona, nie pamiętam już), skazany i "odsiadujący" wyrok na terenie Watykanu za posiadanie ogromnej ilości materiałów pedofilskich może sobie spacerować po Ogrodach Watykańskich, jada na stołówce z Żandarmerią i innymi osobami, no i jak stwierdza autorka, w tym więzieniu niczego mu nie brakuje. Mnie osobiście to bardziej oburzyło niż otwarcie rezydencji na zwiedzających, którzy są zwyczajnie ciekawi tego, jak żyli papieże. No ale autorka w tej rezydencji była i odnoszę wrażenie, że to z jej pespektywy wystarczy, inni nie muszą już być.

Dawno nie napisałam tak złośliwej opinii o książce, ale naprawdę autorka dosyć mocno mnie irytowała w czasie jej czytania. Książki nie polecam. Jeśli ktoś chce się dowiedzieć czegoś o Watykanie, to z pewnością są lepsze publikacje.

Mocno rozczarowała mnie ta książka. Być może ze względu na moje zbyt wysokie oczekiwania, niemniej spodziewałam się reportażu, a mam wrażenie, że dostałam hybrydę pamiętnika i przewodnika. Autorka co rusz wspomina że do apteki miała 20 metrów, do koszar Żandarmerii 100 metrów, a do Ogrodów Watykańskich to często na rowerze jeździła. Ma też irytujący zwyczaj przytaczania co...

Przyznam, że po przeczytaniu kiepskiego w moim mniemaniu "Człowieka nietoperza" nie spodziewałam się, że jakaś książka tego autora mi się spodoba. Sądziłam, że to po prostu pisarz nie dla mnie. Niemniej mocno się zdziwiłam, gdy czytając kolejne strony "Łowcy głów" coraz bardziej się wciągałam, aż w końcu zaczęło mnie intrygować, jak to wszystko się skończy. Sama historia jest pełna zwrotów akcji i nieco abstrakcyjnych wydarzeń, jednak świetnie się one ze sobą łączą i tworzą spójną całość. Szczególnie cieszą mnie ostatnie dwa rozdziały, które wyjaśniają niejasności, jakie pojawiły się w głowie czytelnika w trakcie czytania książki.

W skrócie - bardzo przyjemna jednotomówka.

Przyznam, że po przeczytaniu kiepskiego w moim mniemaniu "Człowieka nietoperza" nie spodziewałam się, że jakaś książka tego autora mi się spodoba. Sądziłam, że to po prostu pisarz nie dla mnie. Niemniej mocno się zdziwiłam, gdy czytając kolejne strony "Łowcy głów" coraz bardziej się wciągałam, aż w końcu zaczęło mnie intrygować, jak to wszystko się skończy. Sama historia...

Szczerze mówiąc nie jest to pozycja wybitna, spodziewałam się czegoś więcej. Niemniej uważam, że jest na pewno wartościowa i powinna zostać przeczytana przez przyszłe i obecne matki, a także osoby je otaczające, aby zdały sobie sprawę, że macierzyństwo to naprawdę ciężki kawałek chleba, a nie życie usłane różami. Szczególnie doceniam historie matek dzieci trans - ten temat nadal jest dla mnie nieco obcy, dziwny, niepokojący, ale ich opowieści pozwalają lepiej zrozumieć osoby, które podejmują decyzję o korekcji płci.

Szczerze mówiąc nie jest to pozycja wybitna, spodziewałam się czegoś więcej. Niemniej uważam, że jest na pewno wartościowa i powinna zostać przeczytana przez przyszłe i obecne matki, a także osoby je otaczające, aby zdały sobie sprawę, że macierzyństwo to naprawdę ciężki kawałek chleba, a nie życie usłane różami. Szczególnie doceniam historie matek dzieci trans - ten temat...

Całkiem dobrze i szybko się czytało. Byłam trochę zaskoczona relacjami poszczególnych osób - żyłam w jakimś naiwnym przekonaniu, że skoro są w jednej partii, to każdy każdego co najmniej toleruje. Okazuje się jednak, że co chwila toczone są tam mini wojenki, które mocno nadwyrężają stabilność partii. Pojawiło się też wiele ciekawostek dotyczących poszczególnych osób. Myślę, że książka warta przeczytania dla osób mniej lub bardziej zainteresowanych polską polityką.

Całkiem dobrze i szybko się czytało. Byłam trochę zaskoczona relacjami poszczególnych osób - żyłam w jakimś naiwnym przekonaniu, że skoro są w jednej partii, to każdy każdego co najmniej toleruje. Okazuje się jednak, że co chwila toczone są tam mini wojenki, które mocno nadwyrężają stabilność partii. Pojawiło się też wiele ciekawostek dotyczących poszczególnych osób. Myślę,...

Książka zdecydowanie warta przeczytania - ciężko uwierzyć, jakie okropne rzeczy działy się w gloryfikowanej przez Europejczyków Kanadzie. Jedynym minusem publikacji jest styl autorki, który mnie osobiście wydał się trochę toporny.

Książka zdecydowanie warta przeczytania - ciężko uwierzyć, jakie okropne rzeczy działy się w gloryfikowanej przez Europejczyków Kanadzie. Jedynym minusem publikacji jest styl autorki, który mnie osobiście wydał się trochę toporny.

Wspaniała! Po prostu wspaniała! Już przy piątej części serii miałam wrażenie, że autorka podniosła sobie poprzeczkę tak wysoko, że nie da rady jej utrzymać, a co dopiero przeskoczyć. A jednak to zrobiła! Ten tom jest chyba najlepszy z całej serii. Rzadko kiedy książka wywołuje we mnie większe emocje, a tu podczas czytania autentycznie się bałam i stresowałam. W pewnym momencie, kończąc kolejny rozdział dotyczący życia Robin w sekcie zauważyłam, że serce bije mi tak, jakbym przed chwilą gdzieś biegła. Jestem pełna podziwu nie tylko dla pomysłowości autorki na nowe sprawy, którymi zajmuje się agencja, lecz przede wszystkim jak różnorodnych, barwnych i realistycznych bohaterów potrafi wykreować. A relację Robin i Strike'a po prostu uwielbiam (szczególnie tę zazdrość wspólnika i jego komentarze w myślach, przy których za każdym razem się uśmiechałam pod nosem) i nie mogę doczekać się jej dalszego rozwoju.

Książkę czytałam w przekonaniu, że jest to ostatni tom z serii, lecz kończy się tak, że zdecydowanie będzie kontynuacja - gdy poszukałam informacji w Internecie okazało się, że autorka planuje skończyć na 10. części! Osobiście bardzo mnie to cieszy i nie mogę się doczekać następnej książki od pani Rowling :)

Wspaniała! Po prostu wspaniała! Już przy piątej części serii miałam wrażenie, że autorka podniosła sobie poprzeczkę tak wysoko, że nie da rady jej utrzymać, a co dopiero przeskoczyć. A jednak to zrobiła! Ten tom jest chyba najlepszy z całej serii. Rzadko kiedy książka wywołuje we mnie większe emocje, a tu podczas czytania autentycznie się bałam i stresowałam. W pewnym...