Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Korea Południowa, postrzegana przez nas często przez pryzmat porównania do Korei Północnej, jawi nam się krajem dobrobytu, kolorowej popkultury i świetnie rozwijającej się gospodarki. Smaczna kuchnia, pionierstwo technologiczne, otwartość na kulturę Zachodu… można by tak długo wymieniać. Czy jednak jest to obraz rzeczywisty, czy przepuszczony przez soczewkę mediów i obcokrajowca, w wielu przypadkach podziwiającego ten kraj jedynie na odległość? A jeśli rzeczywistość bardziej przypomina losy bohaterów światowego hitu „Parasite”? Musimy pamiętać o wojnie, która dotknęła ten kraj nie tak dawno. Korea Południowa, przy swoich licznych zaletach to państwo, które historia naznaczyła wieloma głębokimi ranami – niektóre z nich krwawią jak żywe, inne pozostawiły po sobie blizny, których nie da się wygładzić nawet kompulsywnie dokładnym ruchem dłoni jak fałdę na czystym, białym obrusie. Wreszcie, Korea Południowa jest krajem wielu kultur, wielu sprzecznych, krzyżujących się ze sobą poglądów, wpływów i niepokojów. Kim stanie się wrażliwy chłopak z okładki magazynu po powrocie z dwuletniej, nierzadko niewolnej od stygmatyzowania słabszych, służby wojskowej? Autor bardzo trafnie opisuje nastroje panujące w tej społeczności z perspektywy obcokrajowców oraz rodzimych Koreańczyków. To jeden z lepszych reportaży, jakie miałam w ręku i bardzo dobry opis tego, przydarza się i może przydarzyć ludziom borykającymi się z budowaniem własnej przyszłości w cieniu strachu, przemocy i globalnych roszad polityczno-społecznych.