Zapaść. Reportaże z mniejszych miast

Książka okazała się dla mnie niestety dużym rozczarowaniem. Mimo tematu, nie jest po prostu ciekawa. Nie ma tu też jakiegoś wspólnego mianownika. Do tego sztuczność wypowiedzi bohaterów oraz powtarzane wielokrotnie frazesy i oczywistości mocno zaniżają poziom książki. Wielka szkoda.

Książka okazała się dla mnie niestety dużym rozczarowaniem. Mimo tematu, nie jest po prostu ciekawa. Nie ma tu też jakiegoś wspólnego mianownika. Do tego sztuczność wypowiedzi bohaterów oraz powtarzane wielokrotnie frazesy i oczywistości mocno zaniżają poziom książki. Wielka szkoda.

Zapowiadało się ciekawie, a z każdym rozdziałem miałam wrażenie, że czytam o tym samym. Temat ciekawy i wymagający uwagi i myślę, że książkę warto choćby przejrzeć; od deski do deski
trudno to przeczytać. :)

Zapowiadało się ciekawie, a z każdym rozdziałem miałam wrażenie, że czytam o tym samym. Temat ciekawy i wymagający uwagi i myślę, że książkę warto choćby przejrzeć; od deski do deski
trudno to przeczytać. :)

Reportaż o miastach i miasteczkach, które się wyludniają i grozi im zapaść. Zainteresował mnie ten temat, gdyż mieszkam w podobnym mieście, w którym nic się nie dzieje, pełno jest różnego rodzaju patologii, ale jeszcze jako tako się trzyma, bo w przeciwieństwie do wielu opisywanych w tym reportażu miejsc, działa u nas duży zakład przemysłowy zatrudniający kilka tysięcy osób.
Nie jest to zła książka, ale mnie rozczarowała. Autor nie poruszył bodajże żadnej kwestii, o której bym nie wiedziała. Młodzi ludzie wyjeżdżają na studia do dużych ośrodków i nie wracają (u mnie jest tak samo), ludzie palą w piecach czym popadnie (wszędzie tak jest), lokalna prasa jest na sznurku władz samorządowych (wszędzie tak jest), wycinanie drzew i zastępowanie ich betonem (nagminne), trudność w znalezieniu pracy w urzędach bez znajomości (u mnie w mieście niemożliwe), płacenie pracownikom najniżej krajowej (typowe tam, gdzie jest wciąż wysokie bezrobocie), brak mieszkań i ich horrendalne ceny (od lat się o tym słyszy). Ze smutkiem stwierdzam, że autor nie napisał nic odkrywczego. Niepotrzebnie też znalazł się w tym reportażu rozdział o Ukraińcach, UPA i Wołyniu. To ważna sprawa, ale nie będąca tematem tej książki.
Bardzo mi się podobał reportaż tego autora "Urobieni", który w przeciwieństwie do "Zapaści" polecam.

Reportaż o miastach i miasteczkach, które się wyludniają i grozi im zapaść. Zainteresował mnie ten temat, gdyż mieszkam w podobnym mieście, w którym nic się nie dzieje, pełno jest różnego rodzaju patologii, ale jeszcze jako tako się trzyma, bo w przeciwieństwie do wielu opisywanych w tym reportażu miejsc, działa u nas duży zakład przemysłowy zatrudniający kilka tysięcy...

Prawdziwa i niestety przykra, opisująca rzeczywistość większości małych miast. Rzeczywistość ta jest jednak odzwierciedleniem zarówno postkomunistycznej, a w szczególności aktualnej (2023) sytuacji politycznej, jak również problemów, z jakimi zmagają się mieszkańcy: brak rzetelnej służby zdrowia, kultury, a ostatecznie również samotność.

Prawdziwa i niestety przykra, opisująca rzeczywistość większości małych miast. Rzeczywistość ta jest jednak odzwierciedleniem zarówno postkomunistycznej, a w szczególności aktualnej (2023) sytuacji politycznej, jak również problemów, z jakimi zmagają się mieszkańcy: brak rzetelnej służby zdrowia, kultury, a ostatecznie również samotność.

Trochę się zawiodłam, bo książka mnie bardzo nudziła. Opisane problemy "Polski B" (problemy z mieszkaniami, zanieczyszczeniem, pracą czy wyludnianiem się mniejszych ośrodków) są raczej powszechnie znane. Jest to dobry reportaż, ale czegoś mi zabrakło.

Trochę się zawiodłam, bo książka mnie bardzo nudziła. Opisane problemy "Polski B" (problemy z mieszkaniami, zanieczyszczeniem, pracą czy wyludnianiem się mniejszych ośrodków) są raczej powszechnie znane. Jest to dobry reportaż, ale czegoś mi zabrakło.

Temat ciekawy, książka porusza ważne kwestie. Ale sposób pisania, a zwłaszcza dobór tematów, nie przemówiły do mnie. Miałem wrażenie lekkiego chaosu. Suma, summarum - nie skończyłem, poddałem się chyba na 30 stron przed końcem.

Temat ciekawy, książka porusza ważne kwestie. Ale sposób pisania, a zwłaszcza dobór tematów, nie przemówiły do mnie. Miałem wrażenie lekkiego chaosu. Suma, summarum - nie skończyłem, poddałem się chyba na 30 stron przed końcem.

Mydło i powidło. Czyta się szybko, ale poruszane problemy są dużo lepiej zidentyfikowane, opisane i przeanalizowane w piśmiennictwie popełnionym po lewej stronie sceny politycznej.

Mydło i powidło. Czyta się szybko, ale poruszane problemy są dużo lepiej zidentyfikowane, opisane i przeanalizowane w piśmiennictwie popełnionym po lewej stronie sceny politycznej.

Bardzo potrzebna książka. Nie zdawałam sobie sprawy jak wielkim problemem jest to zmaganie się z życiem w małych miastach. Z perspektywy mieszkania od kilku lat w Rzeszowie wydawało mi się że tu jest nieruchawo, sennie, prowincjonalnie. Okazuje się że może być dużo gorzej... Nie znam się na tym jakoś świetnie, ale mam wrażenie wykonania przez pana Szymaniaka naprawdę dobrej roboty. Przejmujące relacje bohaterów, statystyki i szerokie spojrzenie na problemy średnich miast to te elementy za które bardzo polecam tę książkę każdemu.

Bardzo potrzebna książka. Nie zdawałam sobie sprawy jak wielkim problemem jest to zmaganie się z życiem w małych miastach. Z perspektywy mieszkania od kilku lat w Rzeszowie wydawało mi się że tu jest nieruchawo, sennie, prowincjonalnie. Okazuje się że może być dużo gorzej... Nie znam się na tym jakoś świetnie, ale mam wrażenie wykonania przez pana Szymaniaka naprawdę dobrej...

Z wielką przykrością wracam myślami do tej książki - jest tak nudna, szara i beznadziejna, jak stereotypowe małe miasteczko, co w reportażu jest grzechem niewybaczalnym, a w tym konkretnym wypadku, śmiem twierdzić, nie było również świadomym zabiegiem artystycznym autora. Niestety.

Świetnie podsumował/a to któryś/aś z czytelników/czytelniczek poniżej: kiedyś było źle, ale wszyscy mieli jednakowo źle, więc człowiek jakoś żył, a komunizm ze swojej strony nie zostawiał zbyt wiele przestrzeni na refleksję. Po zmianie ustrojowej niegospodarni kapitaliści doprowadzili do upadku zakłady przemysłowe, no i teraz to mamy biedę, ale już wiemy, że to bieda.
Przyczynę więc już mamy, trudne pytania są wałkowane do znudzenia, a odpowiedzi jakoś się nie doczekałam. Jako wstrętny uprzywilejowany mieszczuch, którego nie obchodzi nic poza pieniędzmi obiecuję przemyśleć tę kwestię na zimowych wakacjach w Sokołowsku.

Z wielką przykrością wracam myślami do tej książki - jest tak nudna, szara i beznadziejna, jak stereotypowe małe miasteczko, co w reportażu jest grzechem niewybaczalnym, a w tym konkretnym wypadku, śmiem twierdzić, nie było również świadomym zabiegiem artystycznym autora. Niestety.

Świetnie podsumował/a to któryś/aś z czytelników/czytelniczek poniżej: kiedyś było źle, ale...

Suchy reportaż kipiący statystykami. Dla osoby znającej realia "Polski B" - nic ciekawego.

Suchy reportaż kipiący statystykami. Dla osoby znającej realia "Polski B" - nic ciekawego.