Zdjęcie profilowe po_czytkowo
Czytku,

Jeśli tylko masz chwilę, w której życie Cię dociska i myślisz sobie „ jeju, ludzie tak mają, czy ze mną coś nie tak?!?!” To właśnie pokazuje idealną książkę dla Ciebie ☺️

#teżtakmam to fantastyczna książka Magdaleny Kostyszyn ( autorki Chujowej Pani domu, czyli miejsca w którym można złapać dystans 😉),będąca zbiorem rozmów z kobietami na absolutnie wszystkie życiowe tematy.

Dociska Cię praca, seks, dzieci, niespełnione marzenia, trudności małżeńskie lub partnerskie, czy inne - nie jesteś sama! Zerknij do książki i zrozum że jest nas wiele bo ja TEŻ TAK MAM.

Zdjęcie profilowe po_czytkowo
Czytku,

Jeśli tylko masz chwilę, w której życie Cię dociska i myślisz sobie „ jeju, ludzie tak mają, czy ze mną coś nie tak?!?!” To właśnie pokazuje idealną książkę dla Ciebie ☺️

#teżtakmam to fantastyczna książka Magdaleny Kostyszyn ( autorki Chujowej Pani domu, czyli miejsca w którym można złapać dystans 😉),będąca zbiorem rozmów z...

To jednak smutny obraz połowy świata, czyli kobiet, a przynajmniej połowy naszego społeczeństwa, bo trudno wypowiadać się w tym akurat momencie za resztę ludzkiej populacji. Polska kobieta nie ma łatwo. Wysokie wymagania, które sobie stawia nijak mają się do tego, co wokół niej. Otoczenie też stawia wymagania, których ona nigdy nie spełni.
Smutna książka, smutne historie. Tytuł jednak krzepiący i wspierający. Każda kobieta odnajdzie w tej pozycji cząstkę swojego życia.

To jednak smutny obraz połowy świata, czyli kobiet, a przynajmniej połowy naszego społeczeństwa, bo trudno wypowiadać się w tym akurat momencie za resztę ludzkiej populacji. Polska kobieta nie ma łatwo. Wysokie wymagania, które sobie stawia nijak mają się do tego, co wokół niej. Otoczenie też stawia wymagania, których ona nigdy nie spełni.
Smutna książka, smutne historie....

Druzgocząca , dającą do myślenia jednak mam wrażenie że nieco za krótka

Druzgocząca , dającą do myślenia jednak mam wrażenie że nieco za krótka

Szybko się czyta, napisane lekko i konkretnie. Myślę, że ważna lektura dla każdej kobiety. Po pierwsze uświadamia, że wiele z nas przeżywa to samo, a po drugie uwrażliwia. Nie żałuję tej lektury, czuję otuchę, że faktycznie ktoś ,,też tak ma".

Szybko się czyta, napisane lekko i konkretnie. Myślę, że ważna lektura dla każdej kobiety. Po pierwsze uświadamia, że wiele z nas przeżywa to samo, a po drugie uwrażliwia. Nie żałuję tej lektury, czuję otuchę, że faktycznie ktoś ,,też tak ma".

Nadal żyją we mnie historie kobiet, opowiedziane w tej książce. Trudna książka ale też bardzo ważna - szczególnie z poziomu zrozumienia świata kobiet. Bo to, że łatwo nie mamy - niby wiemy.

Nadal żyją we mnie historie kobiet, opowiedziane w tej książce. Trudna książka ale też bardzo ważna - szczególnie z poziomu zrozumienia świata kobiet. Bo to, że łatwo nie mamy - niby wiemy.

Krótka książka na jeden wieczór. Wywołała we mnie mieszane uczucia.

Bardzo dobrze mi się ją czytało. Nie miałam problemu z chaotyczną narracją. Tematów jest wiele, podjęte są powierzchownie ze względu na krótki format. Czułam się trochę jakbym przeglądała dość ciekawe wydanie jakiegoś magazynu, w stylu 'Zwierciadło'.

Mam jednak problem z wydźwiękiem tej książki, który jest bardzo pesymistyczny wobec kobiecości. Cytat książki, który dobrze podsumowuje jej założenia:

,,Nie wiem, dlaczego popularne podczas baby showe balony zdradzające płeć dziecka mają pastelowe kolory. Z tych, które informują o narodzinach dziewczynki, powinno wysypywać się czarne jak smoła konfetti."

Nie zgadzam się z tym i to jest też mój największy problem z pozycją. Mam wrażenie, że niektóre tematy zostały pokazane bardzo stronniczo (np. macierzyństwo),inne z kolei nie były wcale specyficznie powiązane z byciem kobietą (np. toksyczne związki). Oczywiście, jestem świadoma utrudnień, z którymi jako kobiety musimy się mierzyć, ale narracja przypominała mi czasem Adasia Miauczyńskiego z 'Dnia Świra'. Rezygnacja, marudzenie, wszystko czarne.

Mimo to, uważam, że książka jest ciekawie napisana i porusza ważne tematy, autorka miała dobre zamiary. Nie skleja się jednak dla mnie w całość, a raczej w kilka poczytnych artykułów z gazety.

Krótka książka na jeden wieczór. Wywołała we mnie mieszane uczucia.

Bardzo dobrze mi się ją czytało. Nie miałam problemu z chaotyczną narracją. Tematów jest wiele, podjęte są powierzchownie ze względu na krótki format. Czułam się trochę jakbym przeglądała dość ciekawe wydanie jakiegoś magazynu, w stylu 'Zwierciadło'.

Mam jednak problem z wydźwiękiem tej książki, który...

Bardzo ciekawa książka. Warta przeczytania.

Bardzo ciekawa książka. Warta przeczytania.

Czytam komentarze i widzę, że niektórzy są wręcz zniesmaczeni rozdziałem o macierzyństwie, że celem autorki było pokazanie tylko ciemnych stron macierzyństwa. Nie zgadzam się! Ta książka poniekąd przerywa tabu dot. macierzyństwa. Trzeba dać glos kobietom, którym jest ciężko jako matkom i przestańmy je za to obwiniać! Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jakie będzie miał dziecko i jak odnajdzie się w rodzicielstwie. Dziękuję autorce szczególne za rozdział o macierzyństwie i o miesiączce. Po przeczytaniu tej książki mogę stwierdzić: też tak mam!

Czytam komentarze i widzę, że niektórzy są wręcz zniesmaczeni rozdziałem o macierzyństwie, że celem autorki było pokazanie tylko ciemnych stron macierzyństwa. Nie zgadzam się! Ta książka poniekąd przerywa tabu dot. macierzyństwa. Trzeba dać glos kobietom, którym jest ciężko jako matkom i przestańmy je za to obwiniać! Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jakie będzie miał...

Tytuł wskazywałby, że jest to książka "ku pokrzepieniu serc". Nic bardziej mylnego. Największe zastrzeżenia mam do części pierwszej, dotyczącej macierzyństwa. Rozumiem, że powstała jako przeciwwaga do cukierkowych obrazów wychowywania dzieci wyłaniających się chociażby z mediów społecznościowych, ale - na Boga - autorka chyba zbyt dosłownie potraktowała słowo "przeciwwaga", bo literalnie są to historie z przeciwległego, skrajnego bieguna. Tak, kobiety chorują na depresję poporodową. Tak, kobiety żałują macierzyństwa. Ale nadal - to nie jest norma. Zabrakło mi bardziej wyważonego spojrzenia.

W wielu fragmentach się w jakimś stopniu odnalazłam. Bardzo trafne było, moim zdaniem, stwierdzenie, że czego byś nie zrobiła jako matka, zawsze będzie (dla kogoś z boku) źle. Bo społeczne widełki, żeby się "wstrzelić" w bycie ok, są tu naprawdę wąskie. Przykład: karmisz piersią tylko kilka miesięcy - wyrodna matka. Karmisz dłużej niż 2 lata - dziwoląg.

Ogólnie publikacja jest bardzo pesymistyczna, a przesłanie takie: "urodziłaś się kobietą - masz przekichane; gdzie się nie obrócisz, to dupa z tyłu".

To nie jest dobra książka.

Tytuł wskazywałby, że jest to książka "ku pokrzepieniu serc". Nic bardziej mylnego. Największe zastrzeżenia mam do części pierwszej, dotyczącej macierzyństwa. Rozumiem, że powstała jako przeciwwaga do cukierkowych obrazów wychowywania dzieci wyłaniających się chociażby z mediów społecznościowych, ale - na Boga - autorka chyba zbyt dosłownie potraktowała słowo...

Smutne, ale prawdziwe historie z życia. Książa podzielona jest na trzy części: macieżyństwo, praca i kobiecość.
Na początku nie byłam za bardzo przekonana,bo temat macierzyństwa jest tutaj poruszony tylko z jednej strony, tych kobiet, które dzieci mieć nie chcą lub je mają ale żałują, bądź sobie nie radzą z byciem matką i obowiązkami. Niestety w tym miałam wrażenie jakby autorka na siłę chciała dać do zrozumienia jak kobiety mają trudno, jak trudno im przychodzi być matkami. I tak jak to jak najbardziej rozumiem, bo na pewno jest pełno takich kobiet, to w książce nie ma tej drugiej strony dla porównania lub po prostu pokazania jak szeroki jest to temat i jak wiele on emocji wzbudza.
Pozostałe dwie części były już zdecydowanie lepsze, bo praca i uzależnienie finansowe od mężczyzn to naprawdę szeroki temat i tutaj było pare poruszających historii, ten ostatni temat o kobiecości to już był taki najbardziej neutralny, najmniej ciekawy mam wrażenie, nic odkrywczego ani nowego co by wzbudziło we mnie emocje.
Ogólnie książka była dobra, ale jakoś tak nie wiem po co powstała, bo jeżeli autorka miała pomysł to mogła to wszysko szerzej opisać, poszukać więcej przykładów, a tak ta krótka forma zostawia po sobie niedosyt.

Smutne, ale prawdziwe historie z życia. Książa podzielona jest na trzy części: macieżyństwo, praca i kobiecość.
Na początku nie byłam za bardzo przekonana,bo temat macierzyństwa jest tutaj poruszony tylko z jednej strony, tych kobiet, które dzieci mieć nie chcą lub je mają ale żałują, bądź sobie nie radzą z byciem matką i obowiązkami. Niestety w tym miałam wrażenie jakby...