Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Byłoby 10/10 gdyby nie rozdział 19 lat później. Rozumiem jednak autorkę, gdyby go nie napisała, do dzisiaj byłaby zasypywana prośbami o kontynuację.

Byłoby 10/10 gdyby nie rozdział 19 lat później. Rozumiem jednak autorkę, gdyby go nie napisała, do dzisiaj byłaby zasypywana prośbami o kontynuację.

Nieoczywista, na pograniczu turpizmu, przedziwnie pasuje.
Historia "świeżej" wdowy, Wery, mi się podobała, jeżeli tak można w skrócie określić moje pozytywne uczucia po lekturze.

Trochę wiało od niej prostotą i szczerością, ale nie każdy musi na śniadanie konsumować rozdział Szekspira, tutaj dostaliśmy kobietę kiedyś z właścicielkę zakładu, dzisiaj bywalczynię bazarku i całkiem zgrabnie to się udało napisać.

Język? Pasował do głównej bohaterki, dla mnie bardzo kolorowy, nieidealny, w sam raz.

Trochę dziwi mnie dlaczego, aż tak polaryzująca jest to książka, dla mnie długa anegdota, którą z chęcią do kawy skonsumowałam.

Nieoczywista, na pograniczu turpizmu, przedziwnie pasuje.
Historia "świeżej" wdowy, Wery, mi się podobała, jeżeli tak można w skrócie określić moje pozytywne uczucia po lekturze.

Trochę wiało od niej prostotą i szczerością, ale nie każdy musi na śniadanie konsumować rozdział Szekspira, tutaj dostaliśmy kobietę kiedyś z właścicielkę zakładu, dzisiaj bywalczynię bazarku i...

Ta książka to jak powiew świeżości w literaturze gatunkowej! Bardzo mi się podobał pomysł na fabułę, obserwacje głównej bohaterki i zakończenie, które mnie delikatnie zaskoczyło! Rozrywka na bardzo dobrym poziomie.

Ta książka to jak powiew świeżości w literaturze gatunkowej! Bardzo mi się podobał pomysł na fabułę, obserwacje głównej bohaterki i zakończenie, które mnie delikatnie zaskoczyło! Rozrywka na bardzo dobrym poziomie.

Historia Miki i dziewczynek bardzo interesująca, z potencjałem, który niestety nie został w pełni wykorzystany przez kiepski wątek miłosny i napięcie, którego nie czułam w związku z tajemniczą wizytą Edwarda. Końcówka starała się ratować, ale nie mogę dać więcej niż piątkę.

Szkoda, bo mogła z tego być całkiem niezła literatura, a jest, jak jest.

Historia Miki i dziewczynek bardzo interesująca, z potencjałem, który niestety nie został w pełni wykorzystany przez kiepski wątek miłosny i napięcie, którego nie czułam w związku z tajemniczą wizytą Edwarda. Końcówka starała się ratować, ale nie mogę dać więcej niż piątkę.

Szkoda, bo mogła z tego być całkiem niezła literatura, a jest, jak jest.

Herkules udaje się do małego miasteczka, gdzie w trakcie przyjęcia z okazji Halloween doszło do morderstwa młodej Joyce. Kto i dlaczego? To dwa najważniejsze pytania, na które detektyw próbuje poznać odpowiedź, odwiedzając mieszkańców i uczestników wydarzenia.
Jeżeli chodzi o Agathę, to oceniam powieść na powyżej średniej, ale bez szału. Zagadka kryminalna wystarczająco wciągająca, jednak bez fajerwerków. Wystarczająco dobra pozycja na przyjemny wieczór, ale raczej nikogo w fotel nie wgniecie.
6,5 ode mnie. :)

Herkules udaje się do małego miasteczka, gdzie w trakcie przyjęcia z okazji Halloween doszło do morderstwa młodej Joyce. Kto i dlaczego? To dwa najważniejsze pytania, na które detektyw próbuje poznać odpowiedź, odwiedzając mieszkańców i uczestników wydarzenia.
Jeżeli chodzi o Agathę, to oceniam powieść na powyżej średniej, ale bez szału. Zagadka kryminalna wystarczająco...

Nie spodziewałam się, że drugi tom wciągnie mnie bardziej niż pierwszy, ale się myliłam. W trakcie lektury udało mi się wreszcie zrozumieć skomplikowaną Lisbeth i jej przeszłość oraz motywy. Polubiłam kilka nowych postaci, Paolo Roberto, uwielbiam gościa! Generalnie było dużo więcej akcji, trup za trupem, wskazówka za wskazówką i wybuchowy finał! Czego więcej chcieć od kryminału? Nie mam wątpliwości, że właśnie zamknęłam jeden z lepszych kryminałów, które w tym wieku trafiły na półki sklepowe. Millennium to genialna seria!

Nie spodziewałam się, że drugi tom wciągnie mnie bardziej niż pierwszy, ale się myliłam. W trakcie lektury udało mi się wreszcie zrozumieć skomplikowaną Lisbeth i jej przeszłość oraz motywy. Polubiłam kilka nowych postaci, Paolo Roberto, uwielbiam gościa! Generalnie było dużo więcej akcji, trup za trupem, wskazówka za wskazówką i wybuchowy finał! Czego więcej chcieć od...

Udane zakończenie trylogii. Wyjątkowo dobrze napisana seria, z ciekawymi postaciami i wystarczająco wciągającą intrygą. Już mówiłam o tym przy pierwszym tomie, ale dla mnie to jakby połączenie Scooby Doo i Agathy Christie, co zapisuję na duży plus. Stevie jest dobrym detektywem, ale podoba mi się, że korzysta z pomocy przyjaciół oraz Larrego. Chętnie poczytam o innych przygodach młodej detektyw! Następny tom już kupiłam...

Udane zakończenie trylogii. Wyjątkowo dobrze napisana seria, z ciekawymi postaciami i wystarczająco wciągającą intrygą. Już mówiłam o tym przy pierwszym tomie, ale dla mnie to jakby połączenie Scooby Doo i Agathy Christie, co zapisuję na duży plus. Stevie jest dobrym detektywem, ale podoba mi się, że korzysta z pomocy przyjaciół oraz Larrego. Chętnie poczytam o innych...

Tak opowiada się o faktach historycznych!

Bardzo doceniam, że w książce pojawia się kilka perspektyw, co znacznie przybliża realia społeczne Rzymu tamtej epoki. Patrząc oczami konsula, weterana, senatora, dużo łatwiej zrozumieć motywy, logikę, jakimi się kierowano.

Dodatkowo cieszę się, że opowieść zaczyna się dużo wcześniej, zanim Juliusz stał się Cezarem, którego każdy z nas zna. Jego pochodzenie, wychowanie, polityka, która zawsze była obecna w domu rodzinnym, wyjaśnia, jak to się mogło wydarzyć, że z wysoko urodzonego chłopaka wyrósł polityk, jakich już nie doświadczamy.

Nawigowanie w czasach, w których korupcja i przemoc to chleb powszedni jest niezwykle skomplikowane i to właśnie podkreślane jest w "Rzym to ja".

Młodość Cezara okazała się fascynująca, a i jego wartości oraz chociażby relacje z żoną wiele o nim mówią, jako człowieku. Ale to pozostawiam Wam do odkrycia! Każdemu miłośnikowi historii polecam :)

#wspołpracabarterowa

Tak opowiada się o faktach historycznych!

Bardzo doceniam, że w książce pojawia się kilka perspektyw, co znacznie przybliża realia społeczne Rzymu tamtej epoki. Patrząc oczami konsula, weterana, senatora, dużo łatwiej zrozumieć motywy, logikę, jakimi się kierowano.

Dodatkowo cieszę się, że opowieść zaczyna się dużo wcześniej, zanim Juliusz stał się Cezarem, którego...

Nie siadło, za nudno, za słodko

Nie siadło, za nudno, za słodko

Niby wszystko jest — ciekawa fabuła, główna bohaterka, którą da się lubić, cały zbiór tajemnic, ale jakoś nie siadło. Przeczytałam do końca, było ok, ale raczej nie będę kontynuować.

Niby wszystko jest — ciekawa fabuła, główna bohaterka, którą da się lubić, cały zbiór tajemnic, ale jakoś nie siadło. Przeczytałam do końca, było ok, ale raczej nie będę kontynuować.

Historia Elinghamów nabiera tempa, a życie na kampusie Akademii coraz bardziej się komplikuje! Wielki triumf Stevie był ekscytujący, teraz poproszę o więcej...

Historia Elinghamów nabiera tempa, a życie na kampusie Akademii coraz bardziej się komplikuje! Wielki triumf Stevie był ekscytujący, teraz poproszę o więcej...

Chyba najlepsza seria młodzieżowa, jaką dotąd odkryłam!

Połączenie Scooby Doo i Sherlocka Holmesa w jednym. Niesamowita atmosfera, tajemnica na tajemnicy, trochę dużo bohaterów jak na mnie, ale wszystko ostatecznie wyszło na duży plus.
Stevie jest naprawdę utalentowanym detektywem, a Akademia pełna jest kolorowych charakterów.

Zbrodnia z przeszłości to wisienka na torcie i idealna odskocznia od nastoletnich emocji.

WARTA TWOJEGO CZASU!

Chyba najlepsza seria młodzieżowa, jaką dotąd odkryłam!

Połączenie Scooby Doo i Sherlocka Holmesa w jednym. Niesamowita atmosfera, tajemnica na tajemnicy, trochę dużo bohaterów jak na mnie, ale wszystko ostatecznie wyszło na duży plus.
Stevie jest naprawdę utalentowanym detektywem, a Akademia pełna jest kolorowych charakterów.

Zbrodnia z przeszłości to wisienka na...

Druga część życia Sissi jest jeszcze bardziej skomplikowana, chaotyczna i barwna, a myślałam, że jest to niemożliwe.
Dojrzała kobieta, która nadal nie potrafi zapomnieć o krzywdach wyrządzonych po wstąpieniu na tron, próbuje nawigować w świecie protokołu i stalowych zasad. Wybiera ucieczkę. Szuka miłości, zrozumienia oraz spokoju, który znajduje w kilku krótkich momentach. Potem jednak jej bliskich i ją samą dosięgają osobiste tragedie, których ciężar do końca przytłacza Sissi. Wyjątkowo ciekawa postać historyczna, nic dziwnego, że do dzisiaj krążą o niej legendy!

Druga część życia Sissi jest jeszcze bardziej skomplikowana, chaotyczna i barwna, a myślałam, że jest to niemożliwe.
Dojrzała kobieta, która nadal nie potrafi zapomnieć o krzywdach wyrządzonych po wstąpieniu na tron, próbuje nawigować w świecie protokołu i stalowych zasad. Wybiera ucieczkę. Szuka miłości, zrozumienia oraz spokoju, który znajduje w kilku krótkich momentach....

Dawno nie przeczytałam tak wyjątkowej książki!

Dawno nie przeczytałam tak wyjątkowej książki!

Wynudziłam się. Bardziej bajka lub zbiór opowiadań dla dzieci niż powieść z gatunku literatura piękna. Nie była zła i można było poczuć miłość do książek, ale nie była też dobra. Myślę, że szybko o niej zapomnę.

Wynudziłam się. Bardziej bajka lub zbiór opowiadań dla dzieci niż powieść z gatunku literatura piękna. Nie była zła i można było poczuć miłość do książek, ale nie była też dobra. Myślę, że szybko o niej zapomnę.

Reread po kilku latach, a świat magiczny nadal zachwyca!

Idealne rozpoczęcie magicznych przygód Harrego, Rona i Hermiony. Dałabym więcej gwiazdek, ale brakowało mi kilku scen stricte szkolnych — chętnie poczytałabym więcej o lekcjach magii czy szerszym życiu szkolnym. Rozumiem jednak, że nawet gdyby takie treści powstały, pewnie ze względu na długość tekstu zostałyby wycięte, bo wydawnictwo nie mogło jeszcze wiedzieć, że ma w rękach złotą powieść.

Kocham Hermionę, nadal widzę w niej trochę siebie, z tych dobrych i złych powodów. Zapomniałam też, że Hagrid lubił sobie popić. No cóż, pewnie będę odkrywać takie szczególiki do końca życia.
Niech żyje Hogwart!

Reread po kilku latach, a świat magiczny nadal zachwyca!

Idealne rozpoczęcie magicznych przygód Harrego, Rona i Hermiony. Dałabym więcej gwiazdek, ale brakowało mi kilku scen stricte szkolnych — chętnie poczytałabym więcej o lekcjach magii czy szerszym życiu szkolnym. Rozumiem jednak, że nawet gdyby takie treści powstały, pewnie ze względu na długość tekstu zostałyby...

Dobre intencje potrafią siać spustoszenie w życiu jednej, kilku osób, a nawet całej rodziny. Książka genialnie pokazuje, jakie są przyczyny zachowań każdego członka rodziny Lee, a geneza ich osobistego cierpienia jest prosta — niespełnione marzenia. Tytuł powieści wyjątkowo trafny. Jak wiele mogłoby zostać naprawione gdyby ludzie zdobywali się na szczerość ze sobą i ze swoimi bliskimi. Brak komunikacji to prosta ścieżka do piekła na ziemi.

Dobre intencje potrafią siać spustoszenie w życiu jednej, kilku osób, a nawet całej rodziny. Książka genialnie pokazuje, jakie są przyczyny zachowań każdego członka rodziny Lee, a geneza ich osobistego cierpienia jest prosta — niespełnione marzenia. Tytuł powieści wyjątkowo trafny. Jak wiele mogłoby zostać naprawione gdyby ludzie zdobywali się na szczerość ze sobą i ze...

Cała książka wydawała się być jedną, długą anegdotą. Początek był dla mnie trudny, bo mimo że miało być śmiesznie, relacja pomiędzy policjantami była dziwnie niekomfortowa. Potem było trochę lepiej, ponieważ pojawiło się więcej bohaterów i innych perspektyw. Jednak po zakończeniu lektury miałam wrażenie, że był to materiał na opowiadanie, a nie powieść.
Rozumiem, dlaczego wielu osobom mogła się podobać, ale w moje gusta zwyczajnie nie trafiła. Nie było źle, ale nie było też dobrze.

Cała książka wydawała się być jedną, długą anegdotą. Początek był dla mnie trudny, bo mimo że miało być śmiesznie, relacja pomiędzy policjantami była dziwnie niekomfortowa. Potem było trochę lepiej, ponieważ pojawiło się więcej bohaterów i innych perspektyw. Jednak po zakończeniu lektury miałam wrażenie, że był to materiał na opowiadanie, a nie powieść.
Rozumiem, dlaczego...

Zupełnie odmienna dynamika wydarzeń od poprzednich książek. Akcja płynie, wolniej, ale jest zdecydowanie cięższa i da się to odczuć.

Chciałabym, by wątek Harrego i Ginny został bardziej rozwinięty, a Rona i Lavender skrócony. Na plus poświęcenie więcej czasu Tonks i Dumbledore'owi. Wspomnienia związane z Voldemertem też wiele dają i wprowadzają w to, co za chwilę się wydarzy.

Zakończenie wyjątkowo smutne, ale też dobrze rozegrane.
Cisza przed burzą.

Zupełnie odmienna dynamika wydarzeń od poprzednich książek. Akcja płynie, wolniej, ale jest zdecydowanie cięższa i da się to odczuć.

Chciałabym, by wątek Harrego i Ginny został bardziej rozwinięty, a Rona i Lavender skrócony. Na plus poświęcenie więcej czasu Tonks i Dumbledore'owi. Wspomnienia związane z Voldemertem też wiele dają i wprowadzają w to, co za chwilę się...