jest chyba jeszcze bardziej zachwycająca od swojej poprzedniczki!! niesamowicie wciągnęłam się w historię Stevie i jej znajomych, idę od razu kupić 3 tom! <3

jest chyba jeszcze bardziej zachwycająca od swojej poprzedniczki!! niesamowicie wciągnęłam się w historię Stevie i jej znajomych, idę od razu kupić 3 tom! <3

Druga część dochodzenia w sprawie podejrzanego zaginięcia sprzed lat angażuje czytelnika o wiele bardziej niż pierwsza. Zwroty akcji trzymają w napięciu, nawet tłumaczenie mniej już przeszkadza w odbiorze, a w końcu otrzymujemy część rozwiązania zagadki.

Druga część dochodzenia w sprawie podejrzanego zaginięcia sprzed lat angażuje czytelnika o wiele bardziej niż pierwsza. Zwroty akcji trzymają w napięciu, nawet tłumaczenie mniej już przeszkadza w odbiorze, a w końcu otrzymujemy część rozwiązania zagadki.

„- To ci frajda.
- Więc idź potańczyć albo co.
- Nie chcesz tańczyć.
- Nie potrzebujesz mojego pozwolenia.
- Chyba wolę zostać przy tobie.”

W drugiej książce serii „Truly Devious” dostajemy wyjaśnienia śmierci ucznia Akademii Ellingham. Dodatkowo sprawa Alberta Ellinghama potoczyła się inaczej, niż się spodziewałam.

Moje serce podbiła napewno Janelle i Nate, przyjaciele Stevie. Bohaterowie mają coś w sobie, że nie da ich się nie lubić. A przy okazji dalej są tacy sami jakich ich poznaliśmy w „Nieodgadnionym”.

Naprawdę kocham tą serię. Nie mogę się doczekać co przyniesie „Ręka na ścianie”.

Nie do końca rozumiem zakończenie. Opis zakończony tak, że człowiek się zastanawia. Zastanawia się, co przyniesie trzecia cześć, zachęca do kolejnego czytania.

„(…) W razie czego jestem za ścianą.
Janelle wiedziała, że Stevie miewa w nocy napady paniki.”

Maureen Johnson zaskakiwała nieraz. Idealnie wie, jak zaciekawić czytelnika, świetnie czuje się w historii, co sprawia, że czujemy niedosyt.

JA CHCĘ WIĘCEJ.

Ta seria, na ten moment, jest jedną z moich ulubionych i będę ją polecała!

„- To ci frajda.
- Więc idź potańczyć albo co.
- Nie chcesz tańczyć.
- Nie potrzebujesz mojego pozwolenia.
- Chyba wolę zostać przy tobie.”

W drugiej książce serii „Truly Devious” dostajemy wyjaśnienia śmierci ucznia Akademii Ellingham. Dodatkowo sprawa Alberta Ellinghama potoczyła się inaczej, niż się spodziewałam.

Moje serce podbiła napewno Janelle i Nate, przyjaciele...

Według mnie książka całkiem fajna ciekawa przyjemnie się czyta jednak główna bohaterka jest irytująca. Pierwsza część była dużo lepsza i dużo bardziej zagatkowa. Rozwiązanie ostatniej zagatki jest idiotyczne bo takiej rzeczy nie ominą profesjonaliści.

Według mnie książka całkiem fajna ciekawa przyjemnie się czyta jednak główna bohaterka jest irytująca. Pierwsza część była dużo lepsza i dużo bardziej zagatkowa. Rozwiązanie ostatniej zagatki jest idiotyczne bo takiej rzeczy nie ominą profesjonaliści.

Znikający stopień" czyli kontynuacja przygód Stevie w Akademii Elinghama odkryje przed nami nowe fakty w sprawie tajemniczego zniknięcia rodziny założyciela szkoły, które to zdarzenie miało miejsce w latach 30 minionego wieku. Czy dorównuje fabularne poprzedniemu tomowi?
Moim zdaniem zdecydowanie nie.
Pierwsza część bardzo dobrze łączyła tajemniczą śmierć kolegi Stevie z retrospekcjami dotyczącymi Alice i Iris. Sekret z przeszłości emanował tajemnicą, a analiza faktów przeprowadzona przez główną bohaterkę nawiązywała do kryminałów Agathy Christie. Dodatkowo mamy ciekawy opis nietypowej szkoły z internatem, młodzi uczniowie nawiązują pierwsze relacje.
Kontynuacja jest trochę naiwna, trochę za bardzo ujawniająca wszystko. Odziera tragedię sprzed lat z niedopowiedzeń. Aby wykreować Stevie na wybitnego detektywa autorka każe nam wierzyć, że w szkole znajdują się przedmioty ważkie dla sprawy, które jakimś cudem umknęły specjalistom przez dziesięciolecia, ale szesnastoletnia bystrzacha znajduje je w kilka tygodni. Inne dramatyczne wydarzenia, które wydarzają się w tym semestrze nie mają tak dobrze zbudowanej atmosfery napięcia, nie koncentruje się na nich czytelnik ani Stevie.
Atutem książki jest wątek nowych znajomych dziewczyny i związane z nimi zakończenie. Dzięki temu pozostajemy z jakimiś pytaniami, pewne sprawy możemy analizować, a to przecież jedna z największych przyjemności w czytaniu tego typu literatury.
Mimo zawodu związanego z tym tomem zabieram się za właśnie za trzecią część, więc chyba nie było najgorzej (chociaż też nie świetnie).

Znikający stopień" czyli kontynuacja przygód Stevie w Akademii Elinghama odkryje przed nami nowe fakty w sprawie tajemniczego zniknięcia rodziny założyciela szkoły, które to zdarzenie miało miejsce w latach 30 minionego wieku. Czy dorównuje fabularne poprzedniemu tomowi?
Moim zdaniem zdecydowanie nie.
Pierwsza część bardzo dobrze łączyła tajemniczą śmierć kolegi Stevie z...

O wiele lepsza niż pierwsza część- wreszcie dostaliśmy jakieś odpowiedzi. Po pierwszej części nie czułam potrzeby sięgania po drugą, jednak cieszę się, że to zrobiłam. Aczkolwiek zastanawiam się o czym będzie trzecia- większość wątków rozwiązała się już tutaj.

O wiele lepsza niż pierwsza część- wreszcie dostaliśmy jakieś odpowiedzi. Po pierwszej części nie czułam potrzeby sięgania po drugą, jednak cieszę się, że to zrobiłam. Aczkolwiek zastanawiam się o czym będzie trzecia- większość wątków rozwiązała się już tutaj.

W drugiej części serii „Truly Devious” zatytułowanej „Znikający stopień” jest tak samo tajemniczo, zagadkowo i wciągająco, jak w części pierwszej. Maureen Johnson brawurowo poprowadziła akcję, rozwinęła fabułę i trzymała w napięciu swoją opowieścią do ostatniej strony.
Główna bohaterka Stevie, po morderstwie kolegi w Akademii Ellinghama i zniknięciu koleżanki Ellie, oskarżonej o jego morderstwo, musi wracać do domu. Rodzice zabraniają jej dalszej nauki w niebezpiecznej ich zdaniem szkole. Dziewczyna jest zrezygnowana, nie umie się odnaleźć w murach poza Akademią i nie do końca sobie radzi z odkryciem, że jej ukochany David jest synem Edwarda Kinga, znienawidzonego przez nią polityka, który jednocześnie jest pracodawcą jej rodziców.
Niespodziewanie, Edward King zjawia się u niej w domu i proponuje układ. On załatwi jej powrót do Akademii, a ona przypilnuje Davida, z którym nie dzieje się najlepiej po jej odejściu. Chłopak sprawia wiele kłopotów wychowawczych, nikt z nim sobie nie radzi.
Stevie, niechętnie, przystaje jednak na jego propozycję. Prywatnym samolotem King podwozi ją do Vermont. Przyjaciele i nauczyciele przyjmują ją z otwartymi ramionami. Nawet David, z którym rozstała się w niemiłych okolicznościach, cieszy się na jej widok. Dziewczyna powoli wchodzi w rytm szkolny, na własną rękę próbuje szukać Ellie, za wszelką cenę chce się dowiedzieć, co się z nią stało. Dodatkowo,ciągle próbuje rozwikłać sprawę porwania Iris i Alice Ellingham. Grzebiąc w przeszłości, znajduje sporo informacji na temat dwójki bogatych młodych ludzi, Francis i Edwarda, którzy w 1936 roku przebywali w Akademii w momencie porwania żony i córki Alberta Elinhgama. Czy to właśnie ta dwójka była autorem listu- zagadki podpisanego jako Nieodgadniony? Czy może jednak to był tylko głupi żart z ich strony, a prawdziwy morderca i porywacz na zawsze pozostanie nieodkryty? Stevie zaczyna pracować z profesor Fenton, również interesującą się tym słynnym porwaniem i morderstwem sprzed lat. Jej mentorka naprowadza ją na ślad tajemniczego tunelu w Akademii. Stevie i Dawid znajdują tunel, a w nim niestety zwłoki zmarłej Ellie. Czy dziewczyna zginęła przez przypadek? Czy została zamordowana? Stevie za wszelką cenę próbuje rozwiązać zagadkę. Jej relacja z Davidem też nie jest łatwa, pełna niedopowiedzeń, nie ułatwia Stevie prowadzenia śledztwa. Czy Stevie uda się znaleźć prawdziwego winnego tragedii z 1936? Czy pozna co łączy te dawne wydarzenia z morderstwami jej kolegów? I jak ułoży się jej relacja z Davidem? Koniecznie przekonajcie się sami.
„Znikający stopień” wciąga i intryguje. Jest dynamicznie, zagadkowo i odrobinę romantycznie. Książka, pomimo tego, że opowiada o młodzieży, jest naprawdę dobrze napisanym kryminałem dla każdego. Niestety nie znalazłam w niej odpowiedzi na wszystkie pytania, no ale to normalne, w końcu autorka zaserwowała nam jeszcze trzecią część. Ja już nie mogę się doczekać dalszego ciągu!

W drugiej części serii „Truly Devious” zatytułowanej „Znikający stopień” jest tak samo tajemniczo, zagadkowo i wciągająco, jak w części pierwszej. Maureen Johnson brawurowo poprowadziła akcję, rozwinęła fabułę i trzymała w napięciu swoją opowieścią do ostatniej strony.
Główna bohaterka Stevie, po morderstwie kolegi w Akademii Ellinghama i zniknięciu koleżanki Ellie,...

BArdzo dobrze napisana młodzieżówka. Ciekawa fabuła.

BArdzo dobrze napisana młodzieżówka. Ciekawa fabuła.

RECENZJA POCHODZI Z BLOGA SKARBIEC KSIĄŻEK:
http://skarbiecksiazek.blogspot.com/2021/12/znikajacy-stopien-maureen-johnson.html

UWAGA! SPOILERY Z PIERWSZEGO TOMU!!!
UWAGA! SPOILERY Z PIERWSZEGO TOMU!!!
UWAGA! SPOILERY Z PIERWSZEGO TOMU!!!


Była geniuszem, pasjonatką wiedzy. I pechowo znalazła się tam, gdzie być nie powinna. Nie zdołała uciec, lecz zostawiła trop. Ślad, który prowadził do sprawcy tragedii Ellinghamów.

Akademia Ellinghama to źródło niekończących się zagadek. Stevie Bell, szukając rozwiązania rodzinnego dramatu sprzed kilkudziesięciu lat, natrafia na interesującą wskazówkę – puszkę, której zawartość rzuca światło na tożsamość Nieodgadnionego. Nastolatka, starając się odkryć, kim był inicjator porwania żony i córki magnata, nie przypuszcza jednak, że szkoła dostarczy jej okazji do nowego śledztwa. Najpierw śmierć Hayesa, następne zniknięcie Ellie...Rodzą się kolejne pytania, na które musi znaleźć odpowiedzi.

Nieznany los Ellie i śledztwo w sprawie Ellinghamów pochłaniają uwagę Stevie. W międzyczasie dziewczyna rozpoczyna współpracę z profesorką, od lat zajmującą się tragedią rodziny multimilionera. I kontynuuje dziwną relację z Davidem. Gdy wychodzi na jaw pewien...układ, w który się wplątała, jej czas na rozwiązanie zagadki kurczy się nieubłaganie. Czy nastolatka zdoła dowiedzieć się, kto był prowodyrem uprowadzenia Isis i Alice Ellingham?
Nie mam żadnych zastrzeżeń co do detektywistycznych poczynań Stevie. Jej zaangażowanie oraz profesjonalizm zasługują na uznanie. Choć głównie na nich skupia się fabuła, niewielki jej fragment poświęcony jest życiu prywatnemu siedemnastolatki i tu pojawia się mały problem. Po pierwsze – jej niechęć wobec Edwarda Kinga. O ile to, że nie zgadza się z jego poglądami jest normalne, o tyle nie pojmuję, dlaczego aż tak bardzo go nie znosi. Zakładam, że jest ku temu jakiś powód. Mam nadzieję, że go w końcu poznam, ale teraz aspekt ten uważam za nieco drażniący. Zwłaszcza, gdy uwzględni się to, że nastolatka chwilami nie potrafi rozdzielić swojego wyobrażenia o polityku i o Davidzie. I tu zaczyna się druga, trochę rozczarowująca kwestia, czyli jej znajomość z synem senatora. Przeszkadzało mi, że pokrewieństwo chłopaka z Edwardem Kingiem wpływa na jej opinię o nim. David jest trudny, ale akurat na to nie zasługuje. Taka postawa Stevie psuła tę namiastkę wątku romantycznego, który, gdzieś w tle, niby trwa, ale jest w zasadzie ograniczony do minimum. Aktualne spostrzeżenie jest więc takie – pozytywnie postrzegam jej detektywistyczne oblicze, jednak mam mieszane odczucia względem jej osobistych poczynań.

Wśród bohaterów drugoplanowych znajduje się oczywiście David. Cóż...Dziwną koncepcję jego osoby prezentuje nam autorka. Ciągle nie wiele o nim wiadomo, poza jedną rzeczą – jest specyficznym i problematycznym człowiekiem. Niekoniecznie takiego pomysłu oczekiwałam, ale nadal jestem ciekawa jego perypetii. I w dalszym ciągu liczę na to, że w kolejnym tomie nie będzie jedynie chwilowo przemykał się między rozdziałami.
Pozostali bohaterowie to dwójka sympatycznych i lojalnych przyjaciół Stevie – Janelle i Nate. Epizodycznie pojawia się też jej nowy znajomy, Hunter – miły chłopak.

Okładka – nieszczególna. Poprzednia (z „Nieodgadnionego”) była ładniejsza.

Podsumowując: wątek kryminalny niezmiennie wzbudza zainteresowanie. Pewne kwestie otrzymują swoje wyjaśnienie, inne stają się nowymi znakami zapytania. Tak dobrze nie wypada jednak mikroskopijny wątek romantyczny. Z jednej strony uprzedzenia Stevie, z drugiej – skomplikowany David...Hmm...naprawdę, nie na to liczyłam. Niemniej, ciągle interesuje się ich relacją. Mam nadzieję, że w „Ręce na ścianie” zamykającej trylogię poświęconą sprawie Ellinghamów, znajomość tej dwójki zacznie nabierać więcej sensu. Pomijając nieco rozczarowujący wątek miłosny, książka jest warta przeczytania. Bez żadnych wątpliwości sięgnę więc po ukoronowanie śledztwa Stevie. A „Znikający stopień” polecam.

RECENZJA POCHODZI Z BLOGA SKARBIEC KSIĄŻEK:
http://skarbiecksiazek.blogspot.com/2021/12/znikajacy-stopien-maureen-johnson.html

UWAGA! SPOILERY Z PIERWSZEGO TOMU!!!
UWAGA! SPOILERY Z PIERWSZEGO TOMU!!!
UWAGA! SPOILERY Z PIERWSZEGO TOMU!!!


Była geniuszem, pasjonatką wiedzy. I pechowo znalazła się tam, gdzie być nie powinna. Nie zdołała uciec, lecz zostawiła trop. Ślad,...

Les Verts Monts, czyli „zielone wzgórza” nawiązuje do Green Mountain State Gór Zielonych stąd właśnie wzięło swoją nazwę miejsce akcji trzech niezwykłych tomów powieści Maureen Johnson o Nieodgadnionym.


Vermont, bo o nim mowa to stan położono w Nowej Anglii na terenie Stanów Zjednoczonych. Tereny te pierwotnie zamieszkiwane były przez Indian z takich plemion jak np. Irokezi, czy Abenakowie. Dopiero w roku 1666 Francuzi wznieśli tutaj Fort St. Anne. W latach 1724 na terenie dzisiejszego Vermont powstała pierwsza z osad angielskich Fort Dunner. Już w roku 1777 Vermont ogłosiło się niezależną republiką. Dewizą stanu do dziś jest Freedom and Unity – Wolność i Jedność.


Niesamowite jest to, że Autorka zdecydowała się osadzić akcję swoich powieści w jednym z najbardziej separatystycznych miejsc w USA. W stanie tym istnieje ruch, który od wielu lat stara się o utworzenie Drugiej Republiki Vermontu. Do tego Vermont jest najbardziej lewicowym ze stanów. Z perspektywy historycznej wydaje się, że miejsce nie jest przypadkowe. Być może po cichu Pisarka kibicuje sprawie tej części kraju. Bez wątpienia jednak osadzenie szkoły w pięknym zielonym miejscu sprawia, że wyobraźnia czytelnika jeszcze bardziej galopuje. Moim zdaniem tło, sceneria, widoki i klimat pozycji są chyba jeszcze ważniejsze niż fabuła, czy postacie, ponieważ to one tworzą klimat powieści.




Po tym jak w szkole dla ekscentryków, czyli Akademii Alberta Ellinhama ginie jeden z uczniów, z powodu sprawy zaginięcia żony i córki właściciela, nasza bohaterka Stevie Bell zrozpaczona powraca do domu rodzinnego. Tajemnica pozostaje nierozwiązana... Po jakimś czasie nasza dzielna pani detektyw powraca do szkoły za namową Edwarda Kinga, który proponuje jej układ. Stevie wróci do szkoły, ale w zamian za to będzie miała oko na wybryki jego syna Davida. Jak wiemy z tomu I młodych ludzi łączy coś więcej niż tylko przyjaźń.


Dziewczyna ponownie wkracza w tajemniczy świat Nieodgadnionego, próbując zrozumieć wydarzenia w placówce, ciągle zadaje sobie pytanie kim jest morderca, dlaczego tak mu zależy, aby wydarzenia z przeszłości nie wyszły na jaw? Do tego dochodzi zagadka samego Ellinghama pozostawiona przed laty, a do dziś nierozwiązana... Część II fascynuje, i emocjonuje. Wciąga od pierwszej strony i okazuje się, że jest jeszcze bardziej zagadkowa i mroczna niż tom I.




Po przeczytaniu Znikających stopni,bo taki jest tytuł kolejnej części pozycji, czułam niedosyt. Całe szczęście, że mam tom III od razu zabrałam się za czytanie. Maureen Johnson moim zdaniem dorównuje stylem pisania Pani Agacie Christie w wersji dla młodzieży, chociaż nawet nie... Ja zaczytywałam się w klasykach, o Poirocie mając 8 lat więc Autorka, z całą pewnością zasługuje na to porównanie. Stevie Bell jest to jedna z tych bohaterek, które dorastają wraz z potrzebami czytelnika. Po pierwszym dość subtelnym tomie Nieodgadniony przyszedł czas na mocną, skomplikowaną, a przede wszystkim wymagającą skupienia kolejną część, która od odbiorcy kochającego kryminały wymaga jeszcze więcej, jeśli chodzi o zaangażowanie intelektualne.


Dziś mogę również śmiało stwierdzić, że jest to pozycja również dla dorosłych. Kochani kto nie lubi tajemnic ze starych szkół, mroku morderstw, skomplikowanej fabuły, a zarazem lekkości tekstu, uroczych momentami wręcz przezabawnych bohaterów? Ja kocham! Do tego lekki, a zarazem wciągający wątek młodzieńczej fascynacji, który przypomina nam jak to było kiedy sami mieliśmy naście lat.


Nadal uważam, że ekranizacja powieści byłaby hitem i śmiało mogłaby konkurować z moją kolejną ulubioną bohaterką, czyli Enolą Holmes. Myślę również, że mini serial na podstawie każdego z tomów przebiłby popularność Serii niefortunnych zdarzeń.


Znikający stopień jak i Nieodgadniony to pozycje obowiązkowe dla fanów literatury kryminalnej. Jestem przekonana, że wciągną zarówno dzieci jak i rodziców. Książka ta to nie tylko świetna fabuła kryminalna, ale również przyjaźń, lojalność, zasady moralne, wzajemna pomoc i szacunek. Dziś właśnie takie publikacje są najbardziej potrzebne na rynku wydawniczym, a małe morderstwo, czy mroczna atmosfera i tajemnica dodają tym wartością smaczku i pikanterii. Zachęcam Was do wzbogacenia swojej kolekcji o pozycje Pani Maureen Johnson.

Les Verts Monts, czyli „zielone wzgórza” nawiązuje do Green Mountain State Gór Zielonych stąd właśnie wzięło swoją nazwę miejsce akcji trzech niezwykłych tomów powieści Maureen Johnson o Nieodgadnionym.


Vermont, bo o nim mowa to stan położono w Nowej Anglii na terenie Stanów Zjednoczonych. Tereny te pierwotnie zamieszkiwane były przez Indian z takich plemion jak np....