Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wnikliwa, wrażliwa, wspaniała!

Wnikliwa, wrażliwa, wspaniała!

Ciekawa perspektywa na okres II wojny światowej, który często jest pomijany w filmach/książkach. Wreszcie coś więcej niż "a potem żyli w strachu przed tym, co będzie po złożeniu broni".

Czytelnik zdaje sobie sprawę, jak trudnym przedsięwzięciem było zakończenie walk na wszystkich frontach. Doceniam przede wszystkim cytaty z osobistych relacji świadków, to najcenniejsza z perspektyw, do których dotarł autor.

Cieszę się, że zostały pokazane ciągi przyczynowo-skutkowe, jakie były wynikiem decyzji generałów, cywili, czy Hitlera. To jak szybko wyparli się nazizmu, aż niewiarygodne. Psychika mieszkańców Rzeszy do dzisiaj mnie zadziwia. Obojętność, wyparcie, strach, ale brak poczucia winy.

#współpracabarterowa z wydawnictwem Hi:Story

Ciekawa perspektywa na okres II wojny światowej, który często jest pomijany w filmach/książkach. Wreszcie coś więcej niż "a potem żyli w strachu przed tym, co będzie po złożeniu broni".

Czytelnik zdaje sobie sprawę, jak trudnym przedsięwzięciem było zakończenie walk na wszystkich frontach. Doceniam przede wszystkim cytaty z osobistych relacji świadków, to najcenniejsza z...

Jeżeli istnieje jeden cel, który jest w stanie nas połączyć, to wspólny wróg. Nauka zagrożona, postęp niepewny, a Trisolarianie zmierzają w stronę Ziemi.
Opowieść o problemie trzech ciał to połączenie fizyki, filozofii i dobrej dawki wyobraźni. Niezaprzeczalnie jedna z lepszych książek science fiction, jakie przeczytałam. Mnóstwo wiedzy, intrygujących koncepcji poprzeplatanych wciągającą fabułą.

Jeżeli istnieje jeden cel, który jest w stanie nas połączyć, to wspólny wróg. Nauka zagrożona, postęp niepewny, a Trisolarianie zmierzają w stronę Ziemi.
Opowieść o problemie trzech ciał to połączenie fizyki, filozofii i dobrej dawki wyobraźni. Niezaprzeczalnie jedna z lepszych książek science fiction, jakie przeczytałam. Mnóstwo wiedzy, intrygujących koncepcji...

Historia Dorothy na pewno należy do tych wciągająco ekscentrycznych. Niecodziennie przecież czyta się wspomnienia psychopatki, kanibalki i dumnej seryjnej morderczyni. A w środku tej książki można znaleźć naprawdę wiele, od opisów włoskich rarytasów, rynku wydawniczego w USA, po przepis na przygotowanie ludzkiego języka, łącznie z towarzyszącym winem.

Jest to lektura wciągająca, dosyć graficzna i z bardzo kwiecistym językiem, za co trzy duże plusy.

A minusy? Wydaje mi się, że powieść zyskałaby, gdyby kilka razy, może tyle, co palców u jednej dłoni, pojawiła się perspektywa osoby z zewnątrz obserwującej zachowanie głównej bohaterki. Taki kontrast moim zdaniem wyniósłby powieść przynajmniej na 8 gwiazdek, ale bez tego też sobie radzi świetnie.

Dodatkowa wdzięczność za piękne wydanie, bardzo przyjemny papier (!), czcionkę, dobrze też się książkę w dłoni trzyma. Gdy się czyta często i dużo, takie szczegóły zapewniają odpowiedni komfort w trakcie lektury.

Warta polecenia, chociaż nie powiedziałabym, że to horror.
#współpracabarterowa

Historia Dorothy na pewno należy do tych wciągająco ekscentrycznych. Niecodziennie przecież czyta się wspomnienia psychopatki, kanibalki i dumnej seryjnej morderczyni. A w środku tej książki można znaleźć naprawdę wiele, od opisów włoskich rarytasów, rynku wydawniczego w USA, po przepis na przygotowanie ludzkiego języka, łącznie z towarzyszącym winem.

Jest to lektura...

Zbrodnia do rozwiązania na obozie letnim to wakacje idealne dla młodej detektyw, Stevie. Z pomocą przyjaciół bada zagadkę z 1978 roku i pomimo przeszkód dochodzi do prawdy.

To jest naprawdę wysokiej klasy rozrywka. Młodzieżówka tak, jaka powinna być. Wciągająca, z silnymi postaciami oraz fabułą, warto spróbować, grozi dobrą zabawą.

Zbrodnia do rozwiązania na obozie letnim to wakacje idealne dla młodej detektyw, Stevie. Z pomocą przyjaciół bada zagadkę z 1978 roku i pomimo przeszkód dochodzi do prawdy.

To jest naprawdę wysokiej klasy rozrywka. Młodzieżówka tak, jaka powinna być. Wciągająca, z silnymi postaciami oraz fabułą, warto spróbować, grozi dobrą zabawą.

Kiedy już myślałam, że nie da się bardziej lubić Sama, okazało się, że jednak się da!
Fantastyczne zakończenie przygody. Kres pierścienia, drużyny, życia wielu wojowników, ale też początek nowego królestwa, związków, epoki spokoju w Śródziemiu.
Książka jedna na milion i nie jest to wyolbrzymienie.

Kiedy już myślałam, że nie da się bardziej lubić Sama, okazało się, że jednak się da!
Fantastyczne zakończenie przygody. Kres pierścienia, drużyny, życia wielu wojowników, ale też początek nowego królestwa, związków, epoki spokoju w Śródziemiu.
Książka jedna na milion i nie jest to wyolbrzymienie.

Delikatnie lepiej niż w pierwszym tomie. Dynamika zyskuje przez podział wątków na dwie księgi. Faramir, powrót Gandalfa, historia Entów, bitwa o Helm's Deep - ulubione fragmenty!
Przygoda z napięciem i morałem, czego chcieć więcej? 🧙‍♂️

Delikatnie lepiej niż w pierwszym tomie. Dynamika zyskuje przez podział wątków na dwie księgi. Faramir, powrót Gandalfa, historia Entów, bitwa o Helm's Deep - ulubione fragmenty!
Przygoda z napięciem i morałem, czego chcieć więcej? 🧙‍♂️

Drugie podejście, zakończone sukcesem!

Genialna, niesamowicie dopasowana powieść, która sprawiła, że fantastyka puka do mego serca.
Z serdecznymi pozdrowieniami dla Frodo, Gandalfa i Toma Bombadila :)

Drugie podejście, zakończone sukcesem!

Genialna, niesamowicie dopasowana powieść, która sprawiła, że fantastyka puka do mego serca.
Z serdecznymi pozdrowieniami dla Frodo, Gandalfa i Toma Bombadila :)

Wciągająca lektura z bardzo dobrze wykreowaną główną bohaterką, chociaż z kilkoma niedociągnięciami.

June, pozostań w swoim egocentrycznym świecie na zawsze! Nie daj prawdzie zwyciężyć. XD

Wciągająca lektura z bardzo dobrze wykreowaną główną bohaterką, chociaż z kilkoma niedociągnięciami.

June, pozostań w swoim egocentrycznym świecie na zawsze! Nie daj prawdzie zwyciężyć. XD

Jest piękny język. Jest nieszablonowa forma. Są ciekawe historie.
Nie ma zachwytu, ale jest podziw!

Jest piękny język. Jest nieszablonowa forma. Są ciekawe historie.
Nie ma zachwytu, ale jest podziw!

Byłoby 10/10 gdyby nie rozdział 19 lat później. Rozumiem jednak autorkę, gdyby go nie napisała, do dzisiaj byłaby zasypywana prośbami o kontynuację.

Byłoby 10/10 gdyby nie rozdział 19 lat później. Rozumiem jednak autorkę, gdyby go nie napisała, do dzisiaj byłaby zasypywana prośbami o kontynuację.

Nieoczywista, na pograniczu turpizmu, przedziwnie pasuje.
Historia "świeżej" wdowy, Wery, mi się podobała, jeżeli tak można w skrócie określić moje pozytywne uczucia po lekturze.

Trochę wiało od niej prostotą i szczerością, ale nie każdy musi na śniadanie konsumować rozdział Szekspira, tutaj dostaliśmy kobietę kiedyś z właścicielkę zakładu, dzisiaj bywalczynię bazarku i całkiem zgrabnie to się udało napisać.

Język? Pasował do głównej bohaterki, dla mnie bardzo kolorowy, nieidealny, w sam raz.

Trochę dziwi mnie dlaczego, aż tak polaryzująca jest to książka, dla mnie długa anegdota, którą z chęcią do kawy skonsumowałam.

Nieoczywista, na pograniczu turpizmu, przedziwnie pasuje.
Historia "świeżej" wdowy, Wery, mi się podobała, jeżeli tak można w skrócie określić moje pozytywne uczucia po lekturze.

Trochę wiało od niej prostotą i szczerością, ale nie każdy musi na śniadanie konsumować rozdział Szekspira, tutaj dostaliśmy kobietę kiedyś z właścicielkę zakładu, dzisiaj bywalczynię bazarku i...

Ta książka to jak powiew świeżości w literaturze gatunkowej! Bardzo mi się podobał pomysł na fabułę, obserwacje głównej bohaterki i zakończenie, które mnie delikatnie zaskoczyło! Rozrywka na bardzo dobrym poziomie.

Ta książka to jak powiew świeżości w literaturze gatunkowej! Bardzo mi się podobał pomysł na fabułę, obserwacje głównej bohaterki i zakończenie, które mnie delikatnie zaskoczyło! Rozrywka na bardzo dobrym poziomie.

Historia Miki i dziewczynek bardzo interesująca, z potencjałem, który niestety nie został w pełni wykorzystany przez kiepski wątek miłosny i napięcie, którego nie czułam w związku z tajemniczą wizytą Edwarda. Końcówka starała się ratować, ale nie mogę dać więcej niż piątkę.

Szkoda, bo mogła z tego być całkiem niezła literatura, a jest, jak jest.

Historia Miki i dziewczynek bardzo interesująca, z potencjałem, który niestety nie został w pełni wykorzystany przez kiepski wątek miłosny i napięcie, którego nie czułam w związku z tajemniczą wizytą Edwarda. Końcówka starała się ratować, ale nie mogę dać więcej niż piątkę.

Szkoda, bo mogła z tego być całkiem niezła literatura, a jest, jak jest.

Herkules udaje się do małego miasteczka, gdzie w trakcie przyjęcia z okazji Halloween doszło do morderstwa młodej Joyce. Kto i dlaczego? To dwa najważniejsze pytania, na które detektyw próbuje poznać odpowiedź, odwiedzając mieszkańców i uczestników wydarzenia.
Jeżeli chodzi o Agathę, to oceniam powieść na powyżej średniej, ale bez szału. Zagadka kryminalna wystarczająco wciągająca, jednak bez fajerwerków. Wystarczająco dobra pozycja na przyjemny wieczór, ale raczej nikogo w fotel nie wgniecie.
6,5 ode mnie. :)

Herkules udaje się do małego miasteczka, gdzie w trakcie przyjęcia z okazji Halloween doszło do morderstwa młodej Joyce. Kto i dlaczego? To dwa najważniejsze pytania, na które detektyw próbuje poznać odpowiedź, odwiedzając mieszkańców i uczestników wydarzenia.
Jeżeli chodzi o Agathę, to oceniam powieść na powyżej średniej, ale bez szału. Zagadka kryminalna wystarczająco...

Nie spodziewałam się, że drugi tom wciągnie mnie bardziej niż pierwszy, ale się myliłam. W trakcie lektury udało mi się wreszcie zrozumieć skomplikowaną Lisbeth i jej przeszłość oraz motywy. Polubiłam kilka nowych postaci, Paolo Roberto, uwielbiam gościa! Generalnie było dużo więcej akcji, trup za trupem, wskazówka za wskazówką i wybuchowy finał! Czego więcej chcieć od kryminału? Nie mam wątpliwości, że właśnie zamknęłam jeden z lepszych kryminałów, które w tym wieku trafiły na półki sklepowe. Millennium to genialna seria!

Nie spodziewałam się, że drugi tom wciągnie mnie bardziej niż pierwszy, ale się myliłam. W trakcie lektury udało mi się wreszcie zrozumieć skomplikowaną Lisbeth i jej przeszłość oraz motywy. Polubiłam kilka nowych postaci, Paolo Roberto, uwielbiam gościa! Generalnie było dużo więcej akcji, trup za trupem, wskazówka za wskazówką i wybuchowy finał! Czego więcej chcieć od...

Udane zakończenie trylogii. Wyjątkowo dobrze napisana seria, z ciekawymi postaciami i wystarczająco wciągającą intrygą. Już mówiłam o tym przy pierwszym tomie, ale dla mnie to jakby połączenie Scooby Doo i Agathy Christie, co zapisuję na duży plus. Stevie jest dobrym detektywem, ale podoba mi się, że korzysta z pomocy przyjaciół oraz Larrego. Chętnie poczytam o innych przygodach młodej detektyw! Następny tom już kupiłam...

Udane zakończenie trylogii. Wyjątkowo dobrze napisana seria, z ciekawymi postaciami i wystarczająco wciągającą intrygą. Już mówiłam o tym przy pierwszym tomie, ale dla mnie to jakby połączenie Scooby Doo i Agathy Christie, co zapisuję na duży plus. Stevie jest dobrym detektywem, ale podoba mi się, że korzysta z pomocy przyjaciół oraz Larrego. Chętnie poczytam o innych...

Tak opowiada się o faktach historycznych!

Bardzo doceniam, że w książce pojawia się kilka perspektyw, co znacznie przybliża realia społeczne Rzymu tamtej epoki. Patrząc oczami konsula, weterana, senatora, dużo łatwiej zrozumieć motywy, logikę, jakimi się kierowano.

Dodatkowo cieszę się, że opowieść zaczyna się dużo wcześniej, zanim Juliusz stał się Cezarem, którego każdy z nas zna. Jego pochodzenie, wychowanie, polityka, która zawsze była obecna w domu rodzinnym, wyjaśnia, jak to się mogło wydarzyć, że z wysoko urodzonego chłopaka wyrósł polityk, jakich już nie doświadczamy.

Nawigowanie w czasach, w których korupcja i przemoc to chleb powszedni jest niezwykle skomplikowane i to właśnie podkreślane jest w "Rzym to ja".

Młodość Cezara okazała się fascynująca, a i jego wartości oraz chociażby relacje z żoną wiele o nim mówią, jako człowieku. Ale to pozostawiam Wam do odkrycia! Każdemu miłośnikowi historii polecam :)

#wspołpracabarterowa

Tak opowiada się o faktach historycznych!

Bardzo doceniam, że w książce pojawia się kilka perspektyw, co znacznie przybliża realia społeczne Rzymu tamtej epoki. Patrząc oczami konsula, weterana, senatora, dużo łatwiej zrozumieć motywy, logikę, jakimi się kierowano.

Dodatkowo cieszę się, że opowieść zaczyna się dużo wcześniej, zanim Juliusz stał się Cezarem, którego...

Nie siadło, za nudno, za słodko

Nie siadło, za nudno, za słodko