Wszystko czego wam nie powiedziałam

W niewyjaśnionych okolicznościach znika jedna z córek azjatycko-amerykańskiego małżeństwa. Zostaje wyłowiona martwa z pobliskiego jeziora. Szybko okazuje się, że zmarła Lydia nie prowadziła takiego życia jakie się wszystkim wydawało. Niemniej jej osoba stała się centrum rodziny, która dla poszczególnych jej członków pełniła inne funkcje: niespełnionych marzeń o niezależności lub akceptacji, starszej kochanej siostry lub cichej sojuszniczki. Bez niej ta rodzina zaczyna się rozsypywać, a na jaw zaczynają wychodzić niemalże toksyczne relacje.
Bardzo poruszająca książka o tym, jak decyzje rodziców z młodości i ich nieprzepracowane problemy mogą rzutować na nich samych, ale i dzieci, które powołają do życia. Daje do myślenia.

W niewyjaśnionych okolicznościach znika jedna z córek azjatycko-amerykańskiego małżeństwa. Zostaje wyłowiona martwa z pobliskiego jeziora. Szybko okazuje się, że zmarła Lydia nie prowadziła takiego życia jakie się wszystkim wydawało. Niemniej jej osoba stała się centrum rodziny, która dla poszczególnych jej członków pełniła inne funkcje: niespełnionych marzeń o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Celeste Ng była mi do dzisiaj autorką kompletnie nieznaną. Jej nazwisko obiło mi się o uszy przy czytaniu jakiegoś bloga, którego autorka recenzowała powieść "Małe ogniska". Teraz w moje ręce wpadła debiutancka książka autorki pt. "Wszystko czego wam nie powiedziałam".
Punktem wyjścia całej historii jest zaginięcie szesnastoletniej Lydii Lee, córki mieszanego małżeństwa Chińczyka i Amerykanki. Zniknięcie dziewczyny jest dla jej rodziców i rodzeństwa (brata Nathana i młodszej siostry Hannah) wydarzeniem zaskakującym, szokującym, prowadzącym do wielu pytań, a wreszcie druzgocącym. Podwaliny na których powstała i funkcjonowała rodzina Lee walą się jak domek z kart.
Historia zaginięcia Lydii pokazywana jest z perspektywy każdego członka rodziny. W pierwszej chwili wszyscy chcą wiedzieć co się stało i gdzie jest Lydia, czy nic jej się nie stało, czy żyje. Kiedy to się wyjaśnia wszyscy pytają jak w ogóle mogło do tego dojść. Liczne pytania ujawniają sekrety i tajemnice, nagle okazuje się, że każdy żył swoim życiem, oddzielnie od reszty, każdy był osobnym bytem, a nie częścią wspólnoty, którą powinna być rodzina.
Poznając coraz lepiej każdego z bohaterów, myśli i pragnienia, które nimi kierują, rozumiemy, że źródłem tego co się już wydarzyło jest przeszłość, trzeba sięgnąć aż do dzieciństwa rodziców, żeby zrozumieć ich toksyczny wpływ na własne dzieci.
Matka Marilyn została porzucona przez męża. Jego odejście tłumaczy tym, że nie sprostała roli żony i gospodyni, resztę swojego życia poświęciła dążeniu do perfekcji jako "opiekunka domowego ogniska". Swojej córce pozwoliła się kształcić, ale nie dla zdobycia wiedzy i realizacji marzenia o byciu lekarką, uczelnia miała jej ułatwić nawiązanie kontaktów z dobrym towarzystwem i znalezienie zamożnego męża., który odpowiadałby oczekiwaniom przede wszystkim matki. Marilyn początkowo jest gorliwą studentką, jest twarda i konsekwentna w realizacji swojego celu, wbrew powszechnym uprzedzeniom, bowiem kobieta marząca o medycynie w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku była ewenementem. Sama Marilyn chyba się trochę przestraszyła tej wizji, bo uwiodła wykładowcę historii, Jamesa Lee, w mgnieniu oka zaszła w ciążę i wzięła ślub, a co za tym idzie jej plany legły w gruzach. Trochę wbrew sobie zrobiła dokładnie to czego oczekiwała od niej matka.
James z pochodzenia jest Chińczykiem, jego rodzice przekroczyli granicę Stanów Zjednoczonych nie całkiem legalnie, ale udało im się znaleźć pracę w dobrej, prywatnej szkole (ojciec był tam woźnym, matka kucharką). Dzięki temu mogli jedynemu synowi zapewnić edukację na jaką normalnie nigdy nie byłoby ich stać. James dorasta wyalienowany z uczniowskiej społeczności. Jest obcy podwójnie z racji pochodzenia i z racji niskiej pozycji społecznej swoich rodziców. Jego nadrzędnym celem staje się idealne dopasowanie do otaczającej rzeczywistości i ludzi. Pragnie wyglądać, mówić, ubierać się a nawet myśleć tak samo jak inni. Małżeństwo z Marilyn, której wygląd i uroda doskonale wpisują się w kanon piękna typowej amerykańskiej dziewczyny to dla niego kolejny dowód na to, że coraz mniej różni się od otoczenia.
Tych dwoje pogubionych, poranionych i odrzuconych przez świat ludzi (James cierpi bo jest obcy, Marilyn czuje, że wiele drzwi zamyka się przed nią, bo jest kobietą) nagle zostaje rodzicami, najpierw jednego potem kolejnych dzieci. Powstaje tygiel skłębionych emocji już nie dwóch, a pięciu osób.
Tym co uderza najbardziej w powieści jest przeraźliwa, wręcz namacalna samotność dzieci. Trudno uwierzyć, że w tej, na pozór normalnej, rodzinie te młode istotki są tak spragnione uczucia, emocjonalnej troski i uwagi. W domu rodziny Lee nikt nie czuje się komfortowo i bezpiecznie, dzieci chcą zniknąć bo ich obecność jest wiecznym zarzewiem emocjonalnych huraganów.
Lydia w obawie przed utratą uczucia matki zaczyna spełniać wszystkie jej oczekiwania. Marilyn zaślepiona własnymi niespełnionymi pragnieniami wymaga od córki dobrych ocen, idealnych świadectw, nieustannego ślęczenia nad książkami. Nawet przez sekundę nie zastanawia się co czuje i czego chce Lydia.
Nathan również nie spełnia oczekiwań rodziców, a szczególnie ojca, który widzi w synu samego siebie, nieporadnego nastolatka bez charakteru i siły. Nie rozumie, że Nathan nie jest słaby, jest wrażliwy i jego lęk przed rówieśnikami wynika po prostu z nieśmiałości, a nie z poczucia odrębności rasowej. James jest dla syna okrutny i nie potrafi nawiązać z nim żadnej więzi. Nathan marzy by uciec na studia i w ten sposób wyrwać się z rodzinnego piekła.
Całkowicie poza nawiasem rodziny znajduje się najmłodsza Hannah, o której istnieniu matka i ojciec dosłownie zapominają. Hannah nie uczestniczy w rodzinnych dramatach, chowa się pod stołem albo w jakichś zakamarkach i z ukrycia obserwuje swoich bliskich. To ona widzi najwięcej i najwnikliwiej.
"Wszystko czego wam nie powiedziałam" to dobra, solidna powieść obyczajowa o samotności, o tym jak łatwo zamykamy się w wewnętrznych klatkach zbudowanych z lęków, niezrealizowanych marzeń, frustracji i straconych szans. Łatwo w te klatki wpaść, trudniej się wydostać. Jest to też historia o rodzicielstwie, które wymaga nie tylko wielkiej odpowiedzialności, ale i uważnego, otwartego spojrzenia na własne dzieci, które są delikatne i kruche jak szkło i łatwo je skrzywdzić. Polecam.

Celeste Ng była mi do dzisiaj autorką kompletnie nieznaną. Jej nazwisko obiło mi się o uszy przy czytaniu jakiegoś bloga, którego autorka recenzowała powieść "Małe ogniska". Teraz w moje ręce wpadła debiutancka książka autorki pt. "Wszystko czego wam nie powiedziałam".
Punktem wyjścia całej historii jest zaginięcie szesnastoletniej Lydii Lee, córki mieszanego małżeństwa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Aby być szczęśliwym, musimy żyć w zgodzie z samym sobą. Każdy z bohaterów zmaga się z pewnymi ograniczeniami nałożonymi przez własną rodzinę. Marilyn pragnęła innej przyszłości dla siebie samej niż tą, którą wymarzyła dla niej matka, u boku męża. Jest ambitną kobietą chce zostać lekarką, jedną z niewielu w tym czasie kobiet w tym fachu. Życie pisze jednak dla niej inna historię. Zostaje żoną, matką i wpasowuje się w styl życia, od którego zawsze starała się uciec. Swoje pragnienia przelewa na córkę Lydię. Lydia ma być tą wspaniała osobą, która osiągnie sukces, na jaki zawsze liczyła jej matka i posiądzie pewność siebie jakiej zawsze brakowało jej ojcu. Niestety tłamszone pragnienia i życie w zakłamaniu niszczy rodzinę Lee od środka. Pomimo życia pod jednym dachem można nic nie wiedzieć o najbliższej osobie, o demonach z jakimi się zmaga. Wspaniała lektura, która daje dużo do myślenia.

Aby być szczęśliwym, musimy żyć w zgodzie z samym sobą. Każdy z bohaterów zmaga się z pewnymi ograniczeniami nałożonymi przez własną rodzinę. Marilyn pragnęła innej przyszłości dla siebie samej niż tą, którą wymarzyła dla niej matka, u boku męża. Jest ambitną kobietą chce zostać lekarką, jedną z niewielu w tym czasie kobiet w tym fachu. Życie pisze jednak dla niej inna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wstrząsająca , ... I ku przestrodze

Wstrząsająca , ... I ku przestrodze

Pokaż mimo to

Celeste Ng rysuje portret rodziny - portret bolesny i do przemyślenia.
Wywołał u mnie silne skojarzenia z wierszem Larkin'a:
"They fuck you up, your mum and dad.   
They may not mean to, but they do."

Celeste Ng rysuje portret rodziny - portret bolesny i do przemyślenia.
Wywołał u mnie silne skojarzenia z wierszem Larkin'a:
"They fuck you up, your mum and dad.   
They may not mean to, but they do."

Pokaż mimo to

Poruszająca, ciekawa, zadziwiająco wielowarstwowa.

Poruszająca, ciekawa, zadziwiająco wielowarstwowa.

Pokaż mimo to

duzo smutku...prawdziwej zyciowej masakry
ale warto

duzo smutku...prawdziwej zyciowej masakry
ale warto

Pokaż mimo to

W książce podobało mi się to, że czytelnik może poznać w jaki sposób mierzy się z tragedią każdy członek rodziny. Tłumaczyło to ich postępowanie i tak naprawdę dzięki nim można poznać główną bohaterkę, którą z początku opisano jako wzorową uczennicę i kochającą córkę. Ale okazuje się, że każda z postaci zna tajemnice dziewczyny, o których nie wie nikt inny. Szukają winnych, a podejrzenia policji są dla nich nie do przyjęcia.

Scena, dzięki której dotarło do mnie co się tak naprawdę wydarzyło. Wszystko zaczęło się składać w całość i nabierać sensu. Ale to nie koniec. Kiedy poznajemy ostatnie minuty z jej życia i jej myśli? Złamało mi to serce. Musiałam na chwile odłożyć książkę, żeby dojść do siebie. Byłam poruszona i zarazem wściekła. Ale pomimo tego, zakończenie jest dla mnie piękne, choć bolesne.
Książka zdecydowanie dała mi do myślenia i na długo zostanie mi w pamięci.

W książce podobało mi się to, że czytelnik może poznać w jaki sposób mierzy się z tragedią każdy członek rodziny. Tłumaczyło to ich postępowanie i tak naprawdę dzięki nim można poznać główną bohaterkę, którą z początku opisano jako wzorową uczennicę i kochającą córkę. Ale okazuje się, że każda z postaci zna tajemnice dziewczyny, o których nie wie nikt inny. Szukają winnych,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka o tym jak trudno być odmieńcem.
I o tym, że przemoc to nie tylko bicie, wyzwiska czy zastraszanie.
O żałobie. O chorej miłości. Io miłości.
Wstrząsająca.

Książka o tym jak trudno być odmieńcem.
I o tym, że przemoc to nie tylko bicie, wyzwiska czy zastraszanie.
O żałobie. O chorej miłości. Io miłości.
Wstrząsająca.

Pokaż mimo to

Jest to książka która w mojej głowie narodziła wiele trudnych pytań. Uczy nas jak być szczęśliwymi ludźmi, często przez monotonie codzienności nie dostrzegamy ulotnego szczęścia. Nasze marzenie kim mieliśmy być często odbiegają od rzeczywistości. Czy to jest powód do tego żeby nasze życie zmieniać, czy starać się brać to co mamy? Odpowiedź na to pytanie pojawia się na kartkach tej powieści. Zwraca nam uwagę na to jakie błędy popełniamy jako rodzice. Sugeruje żeby każdy rodzic przeczytał tę książkę przed wychowaniem swoich pociech, aby nas przestrzec że nasze marzenia nie są marzeniami naszych dzieci a spełnianie naszych nie zrealizowanych marzeń przez nasze dzieci może doprowadzić do tragedii. Nie wymagajmy od naszych pociech zbyt wiele. Nasze dzieci posiadają własne marzenia i pragnienia, często inne niż nasze. Uszanujmy to. Według nie nie jest to powieść o dyskryminacji rasowej, tylko o tym że każdy z nas jest inny i pragnie dla siebie czegoś innego. Bardzo dobry debiut. Czytało się przyjemnie i szybko. Bardzo udany debiut Ng.

Jest to książka która w mojej głowie narodziła wiele trudnych pytań. Uczy nas jak być szczęśliwymi ludźmi, często przez monotonie codzienności nie dostrzegamy ulotnego szczęścia. Nasze marzenie kim mieliśmy być często odbiegają od rzeczywistości. Czy to jest powód do tego żeby nasze życie zmieniać, czy starać się brać to co mamy? Odpowiedź na to pytanie pojawia się na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to