Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wstrząsająca książka. Zaczyna się niemal sielankowo, jednak to tylko złudzenie, które szybko mija. Fabuła przypomina nieco starożytne tragedie, w których bohaterowie, robiąc wszystko, by uniknąć fatum, wpadają w jego szpony. Z tym że akcja toczy się tym razem pod koniec XX wieku w Nigerii. Mam przeczucie, że o autorze jeszcze będzie bardzo głośno.

Wstrząsająca książka. Zaczyna się niemal sielankowo, jednak to tylko złudzenie, które szybko mija. Fabuła przypomina nieco starożytne tragedie, w których bohaterowie, robiąc wszystko, by uniknąć fatum, wpadają w jego szpony. Z tym że akcja toczy się tym razem pod koniec XX wieku w Nigerii. Mam przeczucie, że o autorze jeszcze będzie bardzo głośno.

"Saga Sigrun" mnie zaskoczyła. Spodziewałam się wartkiej akcji z licznymi zwrotami, przygód i intryg, a dostałam romans. Akcja powieści toczy się leniwie i jest opowiedziana z kobiecej perspektywy. Czyta się jednak bardzo dobrze, głównie za sprawą pięknego języka autorki. Z przyjemnością sięgnę po kolejny tom "Północnej Drogi", chociaż nie ukrywam, że liczę na zupełnie inną opowieść.

"Saga Sigrun" mnie zaskoczyła. Spodziewałam się wartkiej akcji z licznymi zwrotami, przygód i intryg, a dostałam romans. Akcja powieści toczy się leniwie i jest opowiedziana z kobiecej perspektywy. Czyta się jednak bardzo dobrze, głównie za sprawą pięknego języka autorki. Z przyjemnością sięgnę po kolejny tom "Północnej Drogi", chociaż nie ukrywam, że liczę na zupełnie inną...

Piękna i krzepiąca książka na trudne czasy, którą dawkowałam sobie w małych porcjach. Wielka szkoda, że tak niewielu jest duszpasterzy na miarę księdza Tischnera...

Piękna i krzepiąca książka na trudne czasy, którą dawkowałam sobie w małych porcjach. Wielka szkoda, że tak niewielu jest duszpasterzy na miarę księdza Tischnera...

Jedna z najlepszych powieści, jakie ostatnio czytałam. Po prostu rewelacyjna książka! Odsłania mroczne karty amerykańskiej historii - panujące przez długi czas w kraju podziały rasowe i wynikające z nich tragedie. Hillary Jordan opisuje zło w najczystszej postaci, nie pozostawiając jednak czytelnika bez nadziei. Pokazuje również, że zło nie zawsze da się zwalczyć dobrem. Piękna i do głębi poruszająca historia rozpisana na kilka głosów. Gorąco polecam

Jedna z najlepszych powieści, jakie ostatnio czytałam. Po prostu rewelacyjna książka! Odsłania mroczne karty amerykańskiej historii - panujące przez długi czas w kraju podziały rasowe i wynikające z nich tragedie. Hillary Jordan opisuje zło w najczystszej postaci, nie pozostawiając jednak czytelnika bez nadziei. Pokazuje również, że zło nie zawsze da się zwalczyć dobrem....

Doskonały przykład książki, której zaszkodziła reklama. Podeszłam do lektury z olbrzymimi oczekiwaniami, a zakończyłam ją jednak z lekkim uczuciem niedosytu. Spodziewałam się epickiej sagi rodzinnej, a dostałam właściwie zbiór opowiadań. Owszem, jest kompozycja klamrowa, powtarza się wątek ognia i naszyjnika, ale to nieco za mało, żeby zapewnić historii płynność i właściwie każde z opowiadań odebrałam jako odrębną całość. Bohaterowie pojawiają się i znikają, trudno się do nich przywiązać. Za zaletę można uznać ukazanie wierzeń i mentalności mieszkańców Afryki oraz problemów związanych z segregacją rasową w Stanach. To przyzwoicie napisany zbiór opowiadań, ale do epickiej powieści moim zdaniem sporo tej książce brakuje.

Doskonały przykład książki, której zaszkodziła reklama. Podeszłam do lektury z olbrzymimi oczekiwaniami, a zakończyłam ją jednak z lekkim uczuciem niedosytu. Spodziewałam się epickiej sagi rodzinnej, a dostałam właściwie zbiór opowiadań. Owszem, jest kompozycja klamrowa, powtarza się wątek ognia i naszyjnika, ale to nieco za mało, żeby zapewnić historii płynność i właściwie...

Bardzo dziwna i niepokojąca, a jednocześnie niezwykle oryginalna powieść. Podoba mi się to, że na końcu wszystkie elementy dopasowują się do siebie, tworząc logiczną, choć jednocześnie upiorną całość. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, ale nie czuję się rozczarowana. Rzadko czuję się zaskoczona przez fabułę książki, ale tym razem autorce się udało. Przez niemal całe dwa dni nie byłam w stanie oderwać się od lektury, zastanawiając się, jakie sekrety odsłonią przede mną kolejne kartki powieści. Polecam.

Bardzo dziwna i niepokojąca, a jednocześnie niezwykle oryginalna powieść. Podoba mi się to, że na końcu wszystkie elementy dopasowują się do siebie, tworząc logiczną, choć jednocześnie upiorną całość. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, ale nie czuję się rozczarowana. Rzadko czuję się zaskoczona przez fabułę książki, ale tym razem autorce się udało. Przez niemal całe...

Mało jest thrillerów, których zakończenie mnie zaskakuje, ale muszę przyznać, że "Ocalałym" się udało. Autorka zręcznie wyprowadziła czytelnika w pole, choć rozwiązanie całej zagadki było właściwie dość proste. Początek powieści leciutko mnie znużył, ale wraz z kolejnymi stronami opowieść wciągała mnie coraz bardziej i trzymała w napięciu aż do samego finału. Cóż, wygląda na to, że thriller to gatunek, który powoli opanowują dziewczyny. Jeśli kolejne autorki będą trzymać poziom Sager- nie mam nic przeciwko. Mogę spokojnie polecić tę książkę.

Mało jest thrillerów, których zakończenie mnie zaskakuje, ale muszę przyznać, że "Ocalałym" się udało. Autorka zręcznie wyprowadziła czytelnika w pole, choć rozwiązanie całej zagadki było właściwie dość proste. Początek powieści leciutko mnie znużył, ale wraz z kolejnymi stronami opowieść wciągała mnie coraz bardziej i trzymała w napięciu aż do samego finału. Cóż, wygląda...

Bardzo dobra proza. Wstrząsająca, a jednocześnie subtelna i oniryczna. Historia dziewczyny odrzuconej przez wszystkich, nawet przez najbliższych. Aleksandra Zielińska kreśli przejmujący obraz osoby chorej psychicznie oraz jej zmagań ze społecznym piętnem, które każą się zastanawiać, czy szalona jest Bura, czy otaczający ją ludzie w swej bezwzględności i obojętności. Historia wymaga skupienia, chronologia wydarzeń jest zaburzona, a tragiczna historia, którą Bura przeżyła w dzieciństwie, odsłania się powoli. Jest to także obraz życia na wsi, która bywa niezwykle okrutna dla wszelkiego rodzaju odmieńców. Piękna literatura.

Bardzo dobra proza. Wstrząsająca, a jednocześnie subtelna i oniryczna. Historia dziewczyny odrzuconej przez wszystkich, nawet przez najbliższych. Aleksandra Zielińska kreśli przejmujący obraz osoby chorej psychicznie oraz jej zmagań ze społecznym piętnem, które każą się zastanawiać, czy szalona jest Bura, czy otaczający ją ludzie w swej bezwzględności i obojętności....

Czytanie tej książki zajęło mi kilka miesięcy, bo zrobiłam sobie od niej dość długą przerwę. Autorka wykazała się ogromną erudycją. To prawdziwe kompendium wiedzy na temat życia dworskiego w czasach panowania królowej Bony. Czytelnik zainteresowany historią ma szansę przyswoić sobie wiele wiadomości na temat życia XVI-wiecznych kobiet. Bo dla mnie ta książka to właściwie literatura popularnonaukowa, a nie powieść. Fabuła jest szczątkowa i szczerze przyznam, ze liczyłam na zupełnie inną książkę - porywającą historię, od której niesposób się oderwać. To pozycja godna polecenia, ale porównanie do "Gry o tron" to kolejny nieudany chwyt marketingowy.

Czytanie tej książki zajęło mi kilka miesięcy, bo zrobiłam sobie od niej dość długą przerwę. Autorka wykazała się ogromną erudycją. To prawdziwe kompendium wiedzy na temat życia dworskiego w czasach panowania królowej Bony. Czytelnik zainteresowany historią ma szansę przyswoić sobie wiele wiadomości na temat życia XVI-wiecznych kobiet. Bo dla mnie ta książka to właściwie...

Wspaniała powieść. "Płomienna korona" po prostu zapiera dech w piersiach porywającą narracją i niezwykłą galerią bohaterów. To fenomenalne, że mimo znanego z historii zakończenia, z ogromnym napięciem przewracałam kartki, by śledzić losy Władysława Łokietka i jego drużyny, a podczas sceny koronacji łzy lały mi się strumieniami. Cherezińska wykreowała wspaniały świat, z którym żal się rozstawać. Każdy z bohaterów był na swój sposób niezwykły: naznaczony przez Boga Jakub Świnka, czarująca Rikissa i wierny jej Henryk z Lipy, zielone panny, Michał-smok, Borutka, a nawet płatni zabójcy - Jakub i Hugo. Można by jeszcze długo wymieniać, bo galeria postaci stworzona przez autorkę po prostu olśniewa. Właśnie tak powinno się poznawać historię. Uwspółcześnienie języka uważam za ogromną zaletę tej powieści, bo - nie ukrywajmy - XIII-wieczna polszczyzna nie byłaby zrozumiała dla współczesnego czytelnika. Cała trylogia to jedna z najlepszych rzeczy, jakie przeczytałam w życiu.

Wspaniała powieść. "Płomienna korona" po prostu zapiera dech w piersiach porywającą narracją i niezwykłą galerią bohaterów. To fenomenalne, że mimo znanego z historii zakończenia, z ogromnym napięciem przewracałam kartki, by śledzić losy Władysława Łokietka i jego drużyny, a podczas sceny koronacji łzy lały mi się strumieniami. Cherezińska wykreowała wspaniały świat, z...

Ładnie, ale dość monotonnie napisana powieść. Niby jest tajemnica, ale wcale nie wciąga, fabuła się dłuży, zbędne detale męczą. Postaci nie są zbyt wiarygodne pod względem psychologicznym i dość podobne do siebie. Trudno przyczepić się do tej powieści, ale trudno też się nią zachwycić.

Ładnie, ale dość monotonnie napisana powieść. Niby jest tajemnica, ale wcale nie wciąga, fabuła się dłuży, zbędne detale męczą. Postaci nie są zbyt wiarygodne pod względem psychologicznym i dość podobne do siebie. Trudno przyczepić się do tej powieści, ale trudno też się nią zachwycić.

Bardzo dobra książka, chociaż raczej o nastolatkach niż dla nastolatków. Historia osiemnastoletniego Leonarda, który zamierza zabić kolegę ze szkoły, a następnie popełnić samobójstwo. Moim zdaniem to lektura przede wszystkim dla dorosłych - szczególnie dla tych, którzy są rodzicami lub wychowawcami. Pokazuje, jak bezduszny bywa świat dorosłych, jak łatwo zlekceważyć niepokojące sygnały wysyłane przez dziecko i do czego może doprowadzić przymykanie oczu na problemy. Literacko również jest bardzo dobrze - ciekawa konstrukcja powieści oraz głównych bohaterów. Quick stworzył barwną galerię postaci, które zapadają w pamięć. Książka dla wrażliwych czytelników.

Bardzo dobra książka, chociaż raczej o nastolatkach niż dla nastolatków. Historia osiemnastoletniego Leonarda, który zamierza zabić kolegę ze szkoły, a następnie popełnić samobójstwo. Moim zdaniem to lektura przede wszystkim dla dorosłych - szczególnie dla tych, którzy są rodzicami lub wychowawcami. Pokazuje, jak bezduszny bywa świat dorosłych, jak łatwo zlekceważyć...

Mimo że reportaże Justyny Kopińskiej oceniam bardzo wysoko, przebrnięcie przez ten niewielki zbiorek zajęło mi aż kilka miesięcy. Opisane sprawy są tak wstrząsające, że co jakiś czas musiałam odkładać książkę, bo nie dawałam już rady psychicznie. Najgorsze jest to, że to nie literacka fikcja, ani nie opowieści z dalekich krajów, w których panują totalitarne systemy władzy, ale nasza polska rzeczywistość. "Polska odwraca oczy" zawiera historie z pierwszych stron gazet: przypadek siostry Bernadetty, wyznania żony Trynkiewicza, znęcanie się nad dziećmi w szpitalu psychiatrycznym w Starogardzie Gdańskim, patologie w płockim więzieniu i wiele innych. Trudno uwierzyć, że takie rzeczy dzieją się w Polsce naprawdę i że system sprawiedliwości może tak bardzo zawieść. Trudna, ale bardzo ważna i potrzebna książka.

Mimo że reportaże Justyny Kopińskiej oceniam bardzo wysoko, przebrnięcie przez ten niewielki zbiorek zajęło mi aż kilka miesięcy. Opisane sprawy są tak wstrząsające, że co jakiś czas musiałam odkładać książkę, bo nie dawałam już rady psychicznie. Najgorsze jest to, że to nie literacka fikcja, ani nie opowieści z dalekich krajów, w których panują totalitarne systemy władzy,...

Wspaniały portret rodziny Beksińskich. Ogrom pracy, jaki Autorka włożyła w pisanie tej książki, można odczuć na każdej stronie. Zdjęcia, ilustracje, listy, liczne wypowiedzi Beksińskich i ich znajomych - Grzebałkowska korzysta z ogromnej liczby materiałów i wydobywa z nich portrety ojca i syna. Czy tylko? Dla mnie to właściwie portret potrójny, nie podwójny. Zofia Beksińska jest bowiem postacią tak znaczącą w życiu obu panów, że trudno myśleć o nich bez przywołania postaci matki i żony. Fascynujące postaci doczekały się wspaniałej biografii.

Wspaniały portret rodziny Beksińskich. Ogrom pracy, jaki Autorka włożyła w pisanie tej książki, można odczuć na każdej stronie. Zdjęcia, ilustracje, listy, liczne wypowiedzi Beksińskich i ich znajomych - Grzebałkowska korzysta z ogromnej liczby materiałów i wydobywa z nich portrety ojca i syna. Czy tylko? Dla mnie to właściwie portret potrójny, nie podwójny. Zofia Beksińska...

Jacek Dehnel w "Krivoklacie" jak zwykle w mistrzowski sposób posługuje się językiem. W tym, w czym inni widzą wadę, ja dopatruję się ogromnej zalety tej powieści - długie i skomplikowane zdania są świadomym zabiegiem, który ma odzwierciedlić procesy myślowe głównego bohatera. Szalony a jednocześnie niezwykle przenikliwy Krivoklat, wieloletni pacjent zakładu dla chorych psychicznie, diagnozuje współczesne społeczeństwo. Poprzez bezmyślny stosunek do sztuki wyrażają się najgorsze przywary współczesnych ludzi: płytkość, materializm, bezrefleksyjność. Obrywa się też przedstawicielom profesji takich jak medycyna (zwłaszcza psychiatrom) i dziennikarstwo. To powieść nieco inna od poprzednich książek Jacka Dehnela, ale fani pisarza odnajdą tutaj najlepsze cechy jego stylu - charakterystyczną erudycję i niezwykłą umiejętność panowania nad językiem.

Jacek Dehnel w "Krivoklacie" jak zwykle w mistrzowski sposób posługuje się językiem. W tym, w czym inni widzą wadę, ja dopatruję się ogromnej zalety tej powieści - długie i skomplikowane zdania są świadomym zabiegiem, który ma odzwierciedlić procesy myślowe głównego bohatera. Szalony a jednocześnie niezwykle przenikliwy Krivoklat, wieloletni pacjent zakładu dla chorych...

Poruszająca powieść o konsekwencjach wojny. Została napisana pięknym językiem i jest wiarygodna psychologicznie, co pewnie wynika z faktu, że autor również walczył w Iraku. Książka odchodzi od nurtu gloryfikującego umieranie za ojczyznę i ukazuje, jakie spustoszenie w psychikach młodych ludzi spowodował codzienny kontakt ze śmiercią i przyglądanie się okrucieństwu. Nie przepadam za wojennymi opowieściami, ale ta na pewno na długo pozostanie w mojej pamięci.

Poruszająca powieść o konsekwencjach wojny. Została napisana pięknym językiem i jest wiarygodna psychologicznie, co pewnie wynika z faktu, że autor również walczył w Iraku. Książka odchodzi od nurtu gloryfikującego umieranie za ojczyznę i ukazuje, jakie spustoszenie w psychikach młodych ludzi spowodował codzienny kontakt ze śmiercią i przyglądanie się okrucieństwu. Nie...

Wstrząsająca podróż do kraju ogarniętego powojenną traumą. Sierra Leone to kraj, którego historia jest mało znana w Polsce. Aminatta Forna w losach kilku postaci ukazuje bolesne doświadczenia całego narodu. Adrian, brytyjski psycholog, przyjeżdża do Afryki, by pomagać ofiarom wojny. Szybko jednak zaczyna pojmować, jak ogromna jest skala cierpienia jego pacjentów i jak bezradny jest w obliczu ich tragedii. Wkrótce zaprzyjaźnia się z chirurgiem Kaiem, który również ukrywa mroczną, wojenną tajemnicę. Nie chce wyjawić Adrianowi, dlaczego dręczą go koszmary. Psycholog poznaje też losy dwójki pacjentów - umierającego Eliasa oraz cierpiącej na fugę dysocjacyjną Agnes. Coraz bardziej zagłębia się w ich historie. Tymczasem na jego drodze staje piękna Mamakai... To trudna, lecz pasjonująca opowieść. Otwiera oczy na ogrom cierpienia, którego często nie jesteśmy świadomi.

Wstrząsająca podróż do kraju ogarniętego powojenną traumą. Sierra Leone to kraj, którego historia jest mało znana w Polsce. Aminatta Forna w losach kilku postaci ukazuje bolesne doświadczenia całego narodu. Adrian, brytyjski psycholog, przyjeżdża do Afryki, by pomagać ofiarom wojny. Szybko jednak zaczyna pojmować, jak ogromna jest skala cierpienia jego pacjentów i jak...