Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W latach młodości zaczytywałem się w książkach historycznych (Bunsh, Kraszewski, Korkozowicz i wielu innych). Teraz po wielu latach zaczynam ponownie lubić tego typu literaturę. Kolejna część „Filarów Ziemi” ponownie mnie zachwyciła.
Plusy:
- kontynuacja monumentalnej sagi historycznej na znakomitym poziomie;
- klimat i sposób prowadzenia narracji który od początku wciąga;
- pomimo, że pomysł powielony z poprzedniej części czyta się wyśmienicie;
- świetnie wykreowani bohaterowie Merthin, Caris, Ralph, Gwenda, Wulfric i inni;
- pokazanie okrucieństwa tamtych czasów, biedy, brudu, zarazy, zdrady;
- ale i ambicji, dumy, miłości, oddania sprawie, heroizmu w walce, godności;
- stopniowe kształtowanie się społeczeństwa, obyczajów i praw;
- ciężkie życie kobiet, które były zmuszane do małżeństw, nie miały wiele do powiedzenia, nie mogły wykonywać wielu zawodów od lekarza począwszy;
- dżuma i stosowane środki zaradcze w postaci izolowania i maseczek (znamy to);
- mniej długich opisów architektury niż w części pierwszej, za to więcej dialogów;
- przy ostatnich akapitach naprawdę się wzruszyłem.
Minusy:
- Thomas i jego tajemnica, pojawiła się i później jakoś mało przebrzmiała, samo wyjaśnienie nie porwało.
Ogółem książka bardzo dobra.

W latach młodości zaczytywałem się w książkach historycznych (Bunsh, Kraszewski, Korkozowicz i wielu innych). Teraz po wielu latach zaczynam ponownie lubić tego typu literaturę. Kolejna część „Filarów Ziemi” ponownie mnie zachwyciła.
Plusy:
- kontynuacja monumentalnej sagi historycznej na znakomitym poziomie;
- klimat i sposób prowadzenia narracji który od początku...

Jako młody chłopak zaczytywałem się w sensacyjnych książkach Folletta. Nie wszystkie pamiętam. Na pewno były te dobre i te słabsze. Teraz postanowiłem sięgnąć po najbardziej znany w ostatnich latach cykl „Filary ziemi”.
Plusy:
- wciągająca od pierwszych stron saga historyczno-przygodowa;
- świetnie przedstawione realia XII-wiecznej Anglii, surowe i okrutne;
- bardzo dobrze wykreowani bohaterowie: Tom Budowniczy, Ellen, przeor Philip, Jack, Aliena, William i cała gama innych;
- razem z bohaterami przeżywamy ich wzloty i upadki;
- fascynująca budowa (trwająca 40 lat) pierwszej gotyckiej katedry w Anglii;
- bezwzględna walka o władzę, konflikt pomiędzy królami, a klerem;
- polityczne intrygi, zdrady, przekupstwa, zbrodnie, skrywane tajemnice;
- miłość i nienawiść, honor, niezłomność, ale i mroczne pożądanie, chciwość;
- każdym z bohaterów targają różne uczucia, mają swoje motywacje;
- pokazanie stosunków panujących pomiędzy szlachtą, rycerzami, mieszczanami, chłopami, klerem, bogatymi i biedotą, banitami bez domu;
- czy „klątwa” na kogoś jest skuteczna, nie mnie to oceniać;
- czytanie tej książki to czysta przyjemność.
Minusy:
- może zbyt współczesny język nie do końca odpowiada opisywanej epoce.
Ogółem książka bardzo dobra.

Jako młody chłopak zaczytywałem się w sensacyjnych książkach Folletta. Nie wszystkie pamiętam. Na pewno były te dobre i te słabsze. Teraz postanowiłem sięgnąć po najbardziej znany w ostatnich latach cykl „Filary ziemi”.
Plusy:
- wciągająca od pierwszych stron saga historyczno-przygodowa;
- świetnie przedstawione realia XII-wiecznej Anglii, surowe i okrutne;
- bardzo dobrze...

W ramach akcji zachęcania do czytania młodszego pokolenia odświeżam sobie niektóre książki, żeby o nich podyskutować. Sentymentalny powrót do przeszłości. Jedna z pierwszych książek przeczytanych w moim życiu (nie licząc literatury dziecięcej), która mnie wciągnęła i zmotywowała do czytania.
Plusy:
- jeśli pamiętam fabułę po prawie 40 latach, to znaczy że książka zapadła w pamięci;
- ciekawa i wciągająca książka przygodowa dla młodzieży (dla starszych też);
- opis losów Białowłosego, i jego towarzyszy oraz ich niezwykłych przygód i podróży;
- szeroka gama ciekawie wykreowanych postaci;
- wspólne zwiedzanie zakątków starożytnego świata od Grecji poprzez Egipt, Kretę, Europę środkową, dorzecze Prypeci, aż po Hel;
- szeroka przedstawiony zarys ówczesnej kultury, wierzeń, zwyczajów;
- powieść o dorastaniu, męstwie, honorze, wielkiej przyjaźni;
- pokazanie niezmiennych mechanizmów rządzących polityką i religią;
- rządzący zawsze są bezwzględni, nie liczą się z życiem jednostki;
- książka nie tylko dla chłopców, dziewczynom też się spodoba;
- pełna przyjemność uczestniczenia w wyprawie na kraniec świata.
Minus – trochę smutne zakończenie.
Ogółem książka bardzo dobra.

W ramach akcji zachęcania do czytania młodszego pokolenia odświeżam sobie niektóre książki, żeby o nich podyskutować. Sentymentalny powrót do przeszłości. Jedna z pierwszych książek przeczytanych w moim życiu (nie licząc literatury dziecięcej), która mnie wciągnęła i zmotywowała do czytania.
Plusy:
- jeśli pamiętam fabułę po prawie 40 latach, to znaczy że książka zapadła w...

Po wielu latach wróciłem. Wrażenie jak zwykle wielkie klasyka gatunku. Polecam.

Po wielu latach wróciłem. Wrażenie jak zwykle wielkie klasyka gatunku. Polecam.

Po raz kolejny wracam do pisarzy i książek, które czytałem lata temu, a pozostawiły takie wrażenie, że nie mogę się oprzeć, żeby znów po nie sięgnąć.
Tym razem padło na J. A. Zajdla. Ponownie „zwaliła mnie z nóg”.
Plusy:
- uważajcie ciągle jesteście obserwowani i oceniani (ale naprawdę przez kogo);
- lekki ton pisania, ale jakże wspaniały, czyta się idealnie;
- prosta, zwięzła fabuła, przemyślenia na tematy społeczne wciąż aktualne;
- autor udowadnia, że można sobie poradzić z cenzurą, obowiązującą w tamtych czasach;
- ciekawy pomysł podziału społeczeństwa od „szóstaków” do „zerowców” na czele;
- wieczna pogoń za tym żeby mieć ciągle więcej, ale czy to daje szczęście;
- pokazanie procesu ogłupiania ludzi, schematy oszustw na wszystkich szczeblach społecznych;
- bohater Adi Cherryson, alias Sneer wykreowany wprost wyśmienicie;
- tajemnicza postać Alicji i zakończenie po prostu rewelacyjne.
Minus - zbyt krótka, bo czyta się wyśmienicie.
Takie książki warto posiadać i czytać, nawet po kilka razy.
Kanon science-fiction.
Książka jak dla mnie rewelacyjna.

Po raz kolejny wracam do pisarzy i książek, które czytałem lata temu, a pozostawiły takie wrażenie, że nie mogę się oprzeć, żeby znów po nie sięgnąć.
Tym razem padło na J. A. Zajdla. Ponownie „zwaliła mnie z nóg”.
Plusy:
- uważajcie ciągle jesteście obserwowani i oceniani (ale naprawdę przez kogo);
- lekki ton pisania, ale jakże wspaniały, czyta się idealnie;
- prosta,...

Lubię czasami jako przerywnik pomiędzy literaturą rozrywkową sięgnąć po coś z literatury faktu. Lubię Gardnera za jego rzetelne przedstawianie faktów, bezpośrednie mówienie o kontrowersjach, nie unikanie dyskusji. Kto jest zainteresowany tematem na pewno znajdzie tutaj wiele ciekawych, choć może dla niektórych kontrowersyjnych faktów (przypuszczeń, analiz, przemyśleń).
„Przez około dwa tysiące lat o losach milionów ludzi decydowały pojedyncze, często chimeryczne osobistości, które wynaturzyły duchowe aspiracje naszej cywilizacji”.
Plusy:
- bardzo ciekawa szczegółowa analiza zapisów Biblii biorąc pod uwagę najnowsze dane, głównie tłumaczenia, znaczenia słów np. „almah” z hebrajska to nie dziewica lecz młoda kobieta, „nazyrejczyk” to nie ktoś pochodzący z Nazaretu lecz asceta;
- umotywowane faktami pokazanie panujących w owym okresie zwyczajów, tradycji, sposobów zawierania małżeństw („poślubiona” w znaczeniu przyrzeczona);
- odkryto wiele innych dokumentów opisujących tamten okres, nie tylko tendencyjnie wybrane i zamieszczone w Nowym Testamencie (ewangelie Filipa, Tomasza i Marii Magdaleny) oraz rękopisy znad Morza Martwego;
- z Biblii jednoznacznie wynika, że Jezus miał rodzinę, nie tylko ojca i matkę ale i rodzeństwo;
- oryginalne drzewo genealogiczne rodziny Jezusa, poczynając od jego synów i brata Jakuba, aż po czasy współczesne;
- dobrze umotywowane dowody na istnienie dziedziców Jezusa na Zachodzie, rodu świętego Graala;
- linia kobiet była bardzo ważna, czczona jako pierwiastek żeński, a odrzucona przez kościół (bo mają rządzić faceci);
- co nie jest zgodne z doktryną kościoła należy, zniszczyć i doprowadzić do zapomnienia;
- były wieki ciemne, wieki prześladowań i inkwizycji na rozkaz kościoła (mam nadzieję że powoli się to zmienia);
- dodatkowy plus historia jerozolimskich templariuszy (mój Konik);
- ciągłe niszczenie autentycznych zapisów i manipulowanie ewangeliami Nowego Testamentu (myślę, że to niezaprzeczalny fakt).
Minusy:
- dla ludzi „ślepo” ufającym kościołowi oraz tłumaczeniu Biblii może wydać się wręcz heretycka, ale ja lubię trochę kontrowersji.
Ogółem książka bardzo dobra.

Lubię czasami jako przerywnik pomiędzy literaturą rozrywkową sięgnąć po coś z literatury faktu. Lubię Gardnera za jego rzetelne przedstawianie faktów, bezpośrednie mówienie o kontrowersjach, nie unikanie dyskusji. Kto jest zainteresowany tematem na pewno znajdzie tutaj wiele ciekawych, choć może dla niektórych kontrowersyjnych faktów (przypuszczeń, analiz,...

Ostatnio zauważyłem u siebie tendencję do czytania klasyki science-fiction przez duże K. Kolejna antyutopia (dystopia) przeczytana ponownie po wielu latach.
Chyba na temat tej książki napisano już wszystko.
Gdy czytałem tę książkę oczami wyobraźni widziałem otaczający mnie świat.
Wielki Brat Patrzy!!!
Plusy:
- wręcz przerażająca wizja świata, gdzie wszystko podporządkowane jest jedynej słusznej partii (to nie tylko było, to dzieje się na naszych oczach);
- pokazanie bezwzględnej i totalnej kontroli nad ludzkim życiem;
- świat w którym dominującym uczuciem jest strach;
- pokazanie świata bez wolności, sprawiedliwości, miłości;
- fałszowanie przeszłości, manipulowanie historią, ubezwłasnowolnienie, inwigilacja;
- próba bycia „normalnym człowiekiem” skazana jest z góry na porażkę;
- jednak powinno się próbować kochać, nawet przez chwilę;
- zawsze warto próbować być Człowiekiem;
- jedyna słuszna partia jest nieomylna, a Wielkiego Brata trzeba kochać;
- wymyślenie nowego słownictwa, np. dwójmyślenie itp;
- zakończenie, które mnie totalnie zdołowało.
Wszystko czego potrzebujesz to Miłość.
Książka rewelacyjna.
Polecam.

Ostatnio zauważyłem u siebie tendencję do czytania klasyki science-fiction przez duże K. Kolejna antyutopia (dystopia) przeczytana ponownie po wielu latach.
Chyba na temat tej książki napisano już wszystko.
Gdy czytałem tę książkę oczami wyobraźni widziałem otaczający mnie świat.
Wielki Brat Patrzy!!!
Plusy:
- wręcz przerażająca wizja świata, gdzie wszystko podporządkowane...

I jak tu nie lubić Zajdla, jak się lubi tego typu antyutopie. Najlepsza po rewelacyjnym „Limes inferior”.
Kolejna wizja świata przyszłości gdzie wszystko teoretycznie funkcjonuje idealnie, ale w praktyce jest zdecydowanie inaczej.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, Paradyzja sztuczna planeta stworzona ze statków kosmicznych transportujących kolonistów;
- jasne przesłanie, że cenzura, stały nadzór nad obywatelem, ograniczanie swobód w końcu spowodują jego bunt;
- kontrola nad poszczególnym człowiekiem doprowadzona do absurdu;
- przekaz tym bardziej ważny w czasach pisania, aluzje do sytuacji społecznej w tamtym okresie naszej historii;
- krytyka ustroju totalitarnego pod przykrywką fantastyki;
- język zwany koalangiem i wymyślanie słownictwa, np. Nikor Orley Huxwell;
- komisje przestrzegania praw człowieka, czyż to nie jest nasze niedołężne i nic nie mogące UE i ONZ;
- otwarte zakończenie, każdy może sobie dopisać swoje.
Minusy:
- trochę nijaka postać głównego bohatera Rinaha;
- chyba już zaczyna przebijać się zniechęcenie i kondycja psychiczna Zajdla.
Ogółem książka bardzo dobra.
Polecam.

I jak tu nie lubić Zajdla, jak się lubi tego typu antyutopie. Najlepsza po rewelacyjnym „Limes inferior”.
Kolejna wizja świata przyszłości gdzie wszystko teoretycznie funkcjonuje idealnie, ale w praktyce jest zdecydowanie inaczej.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, Paradyzja sztuczna planeta stworzona ze statków kosmicznych transportujących kolonistów;
- jasne przesłanie,...

Cóż można więcej napisać o takiej klasyce. Lubię książki o różnego rodzajach utopiach i antyutopiach, ale ta „bije na głowę” pozostałe.
„Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze niż inne”.
Przeczytałem po raz kolejny i wrażenia jak zawsze są niezapomniane. Chociaż skojarzenia z bohaterami (ja przypisuję do poszczególnych postaci aktualnych aktorów sceny politycznej) za każdym razem są inne w zależności od rządzących.
Kto teraz jest Napoleonem? Kto reprezentuje jedyną słuszną ideologię?.
Plusy:
- z satyry na rewolucją październikową i komunistyczny totalitaryzm powstała książka o ponadczasowym przesłaniu, nadużywaniu władzy;
- to przesłanie po prawie 80 latach wciąż tak aktualne, że wręcz niesamowite;
- nie ma czegoś takiego jak „dobra” dyktatura, żaden totalitaryzm nie jest ok.;
- nie miejmy złudzeń, polityka i natura ludzkie są niezmienne;
- prawa i reguły są dla plebsu, rządzący mogą je w każdej chwili zmienić i nie przestrzegać;
- im społeczeństwo głupsze i bardziej otumanione, tym łatwiej nim sterować;
- myślę, że Ziemia to takie miejsce że jedni ludzie wyzyskują drugich, nic i nikt tego nie zmieni, żadna rewolucja;
- chciwość, żądza władzy, chęć dominacji nad innymi zawsze będą pchały ludzi do „koryta”.
Minus – szkoda, że tak krótka.
Tą książkę trzeba koniecznie przeczytać i to nie jeden raz.
Genialna.
Polecam.

Cóż można więcej napisać o takiej klasyce. Lubię książki o różnego rodzajach utopiach i antyutopiach, ale ta „bije na głowę” pozostałe.
„Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze niż inne”.
Przeczytałem po raz kolejny i wrażenia jak zawsze są niezapomniane. Chociaż skojarzenia z bohaterami (ja przypisuję do poszczególnych postaci aktualnych aktorów...

Jedno z największych pozytywnych czytelniczych zaskoczeń w tym roku.
Znów niechcący wdepnąłem w temat zagrożenia biologicznego na świecie.
Jedna z najlepszych powieści szpiegowskich jakie przeczytałem.
Plusy:
- ciekawy i aktualny pomysł na fabułę;
- pokazuje jak niewiele trzeba aby doprowadzić do globalnej destrukcji, aby świat stanął na krawędzi zagłady całej ludzkości;
- sposób prowadzenia narracji powoduje, że książkę pomimo dużej objętości czyta się błyskawicznie (ja nie mogłem się oderwać);
- wspomnienie tragedii 11 września i pokazanie poświęcenia i bohaterstwa zwykłych ludzi;
- rewelacyjnie wykreowane i scharakteryzowane postacie Pielgrzyma i jego przeciwnika Saracena;
- retrospekcje pokazujące przeszłość bohaterów, dlaczego są tacy i jakie czynniki osobiste, społeczne i kulturowe miały na to wpływ;
- zaślepienie i chęć zemsty powoduje że człowiek nie cofnie się przed niczym;
- niesamowite pokazanie konsekwencji i uporu w dążeniu do celu przez wiele lat;
- fanatyzm religijny w każdej wierze jest zawsze niszczący i destrukcyjny;
- sposób prowadzenia rozmów z portierem w hotelu w Turcji rozbawił mnie do łez;
- wszystkie wątki po kolei się zazębiają, każdy ma jakiś cel, w finale są zamknięte.
Minus - szkoda, że to jedyna książka pisarza. Liczę na kolejne.
Książka bardzo dobra.
Polecam.

Jedno z największych pozytywnych czytelniczych zaskoczeń w tym roku.
Znów niechcący wdepnąłem w temat zagrożenia biologicznego na świecie.
Jedna z najlepszych powieści szpiegowskich jakie przeczytałem.
Plusy:
- ciekawy i aktualny pomysł na fabułę;
- pokazuje jak niewiele trzeba aby doprowadzić do globalnej destrukcji, aby świat stanął na krawędzi zagłady całej ludzkości;
-...

TO JEST TO CO LUBIĘ.
Carissi zaintrygował mnie bardzo dobrymi cyklami Marcus oraz Mila Vasquez.
Tym razem też jestem w pełni usatysfakcjonowany i mile zaskoczony.
Autor pokazał, że można napisać ciekawą książkę bez rozlewania hektolitrów krwi i okropnych morderstw.
Plusy:
- ciekawie skonstruowana fabuła, dokładnie przemyślana;
- akcja rozwija się stopniowo, napięcie narasta z każdą chwilą;
- kryminał nieprzewidywalny, niejednoznaczny, tajemniczy;
- każdy chce być, sławny i znany, nawet jak twierdzi inaczej;
- pokazanie, że teraz to media kreują rzeczywistość;
- świetnie wykreowana postać agenta Vogla oraz innych bohaterów;
- nic nie jest takie jak się wydaje;
- pełna napięcia inteligentna gra pomiędzy śledczymi;
- kolejne zwroty akcji zaskakują, zmieniają tok myślenia;
- w małych społeczeństwach powstanie tzw. sekt jest pewnikiem;
- zaskakujące mnie kompletnie zakończenie.
Mały minus - niechronologiczna kolejność rozdziałów czasami utrudnia czytanie.
Książka bardzo dobra.
Teraz zgodnie z moją zasadą dopiero obejrzę film.
Polecam.

TO JEST TO CO LUBIĘ.
Carissi zaintrygował mnie bardzo dobrymi cyklami Marcus oraz Mila Vasquez.
Tym razem też jestem w pełni usatysfakcjonowany i mile zaskoczony.
Autor pokazał, że można napisać ciekawą książkę bez rozlewania hektolitrów krwi i okropnych morderstw.
Plusy:
- ciekawie skonstruowana fabuła, dokładnie przemyślana;
- akcja rozwija się stopniowo, napięcie...

Poprzednie książki Carrisi’ego które przeczytałem „Zaklinacz” i „Hipoteza zła” były dobre i interesujące. Postanowiłem kontynuować przygodę.
Mieszanka D. Browna, T.Harrisa i M.Chattama pozytywnie mnie zaskoczyła.
Plusy:
- rozpoczęcie z przytupem zdaniem „Trup otworzył oczy”;
- interesująca fabuła, wiele porywających wątków, mroczny i tajemniczy klimat;
- świetnie scharakteryzowane i wykreowane postacie Marcusa i Clemente agentów Trybunału Sumienia;
- oryginalne umiejętności znajdowania szczegółów, anomalii na miejscach zbrodni przez Marcusa;
- dążenie Marcusa do okrycia swojej przeszłości po amnezji;
- intrygująca postać Sandry z jej umiejętnościami i tajemnica śmierci jej męża;
- wiele zwrotów akcji, wątków, pojawiających się postaci i przeskoki w czasie zmuszają do pełnego skupienia;
- prowadzenie narracji z kilku perspektyw;
- tematyka kościoła (tutaj zakonu penitencjariuszy) i zagadek z nim związanych (nawet tych wymyślonych) zawsze mnie intrygowała;
- umiejętnie budowane stopniowo napięcie oraz pobudzanie ciekawości;
- intrygujące i zaskakujące zakończenie.
Minusy:
- nadmiar wątków i postaci powoduje lekki chaos, nie do końca wyjaśnione wszystkie wątki.
Ogółem książka bardzo dobra.
Polecam.

Poprzednie książki Carrisi’ego które przeczytałem „Zaklinacz” i „Hipoteza zła” były dobre i interesujące. Postanowiłem kontynuować przygodę.
Mieszanka D. Browna, T.Harrisa i M.Chattama pozytywnie mnie zaskoczyła.
Plusy:
- rozpoczęcie z przytupem zdaniem „Trup otworzył oczy”;
- interesująca fabuła, wiele porywających wątków, mroczny i tajemniczy klimat;
- świetnie...

To już czwarta książka autora, a druga z cyklu „Marcus” która mnie po raz kolejny zaintrygowała. Satysfakcja pełna.
Thriller dla wymagającego i lubiącego pomyśleć czytelnika.
Plusy:
- ciekawa fabuła, dynamiczna akcja, odpowiednia dawka napięcia;
- charakterystyczny klimat książki, który bardzo lubię;
- pokazanie wynaturzeń ludzkich i tajemnic, skrywanych przez długie lata;
- granica między dobrem i złem jest bardzo cienka;
- zło czai się wszędzie, dobra trzeba szukać;
- wiele tajemniczych symboli i skrywanych sekretów „Wiecznego Miasta”;
- dużo szczegółów opisujących zabytki Rzymu, dobre oddanie atmosfery i piękna;
- świetnie wykreowane postacie Sandry Vegi i Marcusa;
- intrygujące zdolności analityczne penitencjariusza Marcusa;
- setki pytań, na które trzeba znaleźć odpowiedź;
- styl prowadzenia akcji, który bardzo mi odpowiada;
- zaskakujące, a może i szokujące zakończenie.
Minus:
- szkoda, że uśmiercono przyjaciela Marcusa.
Ogółem książka bardzo dobra.
Polecam.

To już czwarta książka autora, a druga z cyklu „Marcus” która mnie po raz kolejny zaintrygowała. Satysfakcja pełna.
Thriller dla wymagającego i lubiącego pomyśleć czytelnika.
Plusy:
- ciekawa fabuła, dynamiczna akcja, odpowiednia dawka napięcia;
- charakterystyczny klimat książki, który bardzo lubię;
- pokazanie wynaturzeń ludzkich i tajemnic, skrywanych przez długie...

Idę za ciosem. Jak się dobrze bawić to przez kilka ładnych dni.
Ostatnia część tak samo ciekawa jak poprzednie.
Przygoda z całą trylogią to jazda na całego bez zapiętych pasów.
Zakończenie, nad którym kilka razy rozmyślałem (nawet przeczytałem), żeby w pełni zrozumieć.
Plusy:
- dynamiczna akcja, nie ma czasu na przestoje;
- zabawa konwencją postapokalipsy z biblijną wizją zagłady dalej wciąga czytelnika;
- proroctwo, które nie do końca się wypełniło;
- wielka konfrontacja dwóch przeciwnych sił na skalę kosmiczną;
- kolejne przewrotne losy Zeka i Aziego nie pozwalają odłożyć książki na dłużej;
- ciekawe opisy miast i ludzkiej psychiki zniszczonych przez apokalipsę;
- pokazanie brutalność, absurdy i szaleństwo w świecie po apokalipsie;
- idealne mało anielskie przedstawienie postaci aniołów;
- kolejna dawka humoru i zabawnych scen (szkoda, że mniejsza niż w poprzednich częściach);
- zakończenie nieszablonowe, które mnie zaskoczyło chociaż wydaje się logiczne.
Minus:
- szkoda, że tak mało wątków z Maryam.
Ogółem książka bardzo dobra.

Idę za ciosem. Jak się dobrze bawić to przez kilka ładnych dni.
Ostatnia część tak samo ciekawa jak poprzednie.
Przygoda z całą trylogią to jazda na całego bez zapiętych pasów.
Zakończenie, nad którym kilka razy rozmyślałem (nawet przeczytałem), żeby w pełni zrozumieć.
Plusy:
- dynamiczna akcja, nie ma czasu na przestoje;
- zabawa konwencją postapokalipsy z biblijną wizją...

Kontynuacja „Komornika” trzyma wysoki poziom. Literatura postapo na najwyższym poziomie. Wyobraźnia autora nie zna granic, nie wiem co „bierze”, ale działa rewelacyjnie. Nie powinny czytać osoby wrażliwe na obrazę uczuć religijnych.
Plusy:
- przeniesienie fabuły do „świata Rewersu”, gdzie nie sięga słońce;
- tempo akcji szybsze i dynamiczniejsze niż w pierwszej części;
- przedstawienie kolejnych negatywnych skutków nieudanej Apokalipsy;
- postać Ezekiela Siódmego przy którym nie można się nudzić;
- ciekawa wizja zagłady ludzkości w powiązaniu do dużej ilości odniesień biblijnych w groteskowym świecie;
- pomysł z postaciami Maryam i dzieciątkiem, sam w sobie idealny;
- styl pisania, który wywołuje uśmieszek na twarzy, albo chichot;
- duża dawka humoru i zabawnych scen;
- książka lekka, czyta się przyjemnie, dobra zabawa gwarantowana;
- zaskakujące zakończenie.
Minus:
- czasami za dużo „soczystego” języka, może niektórych razić.
Ogółem książka bardzo dobra.

Kontynuacja „Komornika” trzyma wysoki poziom. Literatura postapo na najwyższym poziomie. Wyobraźnia autora nie zna granic, nie wiem co „bierze”, ale działa rewelacyjnie. Nie powinny czytać osoby wrażliwe na obrazę uczuć religijnych.
Plusy:
- przeniesienie fabuły do „świata Rewersu”, gdzie nie sięga słońce;
- tempo akcji szybsze i dynamiczniejsze niż w pierwszej części;
-...

Pierwsza książka Gołkowskiego, ale myślę, że nie ostatnia.
Jestem pod dużym wrażeniem. Świetnie wykreowane Universum jak u Grzędowicza, czy P.V. Bretta. Lekkie skojarzenia z cyklem „Ja, Inkwizytor”.
Plusy:
- świetny pomysł na fabułę (wejście smoka), wykonanie też bez zarzutu, dla mnie bomba;
- biblijna Apokalipsa, przedstawiona w humorystyczny sposób;
- nieudana próba rozliczenia ludzi z grzechów;
- akcja prowadzona dynamicznie, ciągle się coś dzieje;
- rewelacyjnie wykreowany świat postapo (po Apokalipsie);
- idealnie przedstawiona postacie Ezekiela Siódmego (Zeka) oraz Azraela o twarzy Osamy Bin Ladena, dialogi tej dwójki powalają na kolana;
- program „Re-Kreacja” obejmujący przyspieszone leczenie lub wskrzeszenie na wypadek śmierci;
- działanie Góry jak korporacji, plan do d…, ale trzeba realizować;
- pokazanie „spychologii” i „zjebki” w systemie pracy, czarną robotę odwali „maluczki”, nagrody zbierze szef;
- zakończenie, które zmusza po sięgnięcie po tom drugi.
Minus:
- nie powinny czytać osoby wrażliwe na obrazę uczuć religijnych.
Dopisuję do grona ulubionych pisarzy.
Ogółem książka bardzo dobra.

Pierwsza książka Gołkowskiego, ale myślę, że nie ostatnia.
Jestem pod dużym wrażeniem. Świetnie wykreowane Universum jak u Grzędowicza, czy P.V. Bretta. Lekkie skojarzenia z cyklem „Ja, Inkwizytor”.
Plusy:
- świetny pomysł na fabułę (wejście smoka), wykonanie też bez zarzutu, dla mnie bomba;
- biblijna Apokalipsa, przedstawiona w humorystyczny sposób;
- nieudana próba...

Pełne zaskoczenie i niedowierzanie.
Książka może i dla nastoletniego czytelnika, ale ….
Uczucia i emocje musiałem sobie „dozować”.
Plusy:
- świetny pomysł na fabułę, przedstawienie II WŚ (głównie Holokaustu) w zaskakujący i nieszablonowy sposób;
- pokazanie zmian w Niemczech w czasach przedwojennych oraz wojny od strony mieszkańców niemieckiego miasteczka;
- ogrom wszelkiego rodzaju uczuć i emocji wręcz przytłacza;
- prowadzenie narracji ze strony Śmierci, pomimo swojego „zawodu” obdarzonej uczuciami;
- świetnie wykreowane postacie Liesel Meminger, ale też innych, Hansa Hubermanna, Rudego;
- wobec śmierci jesteśmy równi, za nasze czyny wcześniej czy później będziemy rozliczeni;
- uzmysłowienie, że nie wszyscy Niemcy byli nazistami;
- można zachować człowieczeństwo nawet podczas wojny;
- człowiek zdolny jest do poświęcenia – „bo życie warte jest życia”;
- idealne wplecenia w narracji dotyczące spostrzeżeń, wyjaśnień itp.;
- książka, która na długo utkwi w pamięci;
- w wielu miejscach uroniłem niejedną „łezkę” – jako facet to przyznaję.
Minus - czasami za dużo nieprzetłumaczonych niemieckich zwrotów.
Może trochę „przesłodzona”, głównie w zakresie zachowania Niemców w czasie wojny.
Książka bardzo dobra – po prostu „piękna”.
Polecam

Pełne zaskoczenie i niedowierzanie.
Książka może i dla nastoletniego czytelnika, ale ….
Uczucia i emocje musiałem sobie „dozować”.
Plusy:
- świetny pomysł na fabułę, przedstawienie II WŚ (głównie Holokaustu) w zaskakujący i nieszablonowy sposób;
- pokazanie zmian w Niemczech w czasach przedwojennych oraz wojny od strony mieszkańców niemieckiego miasteczka;
- ogrom...

J.A. Zajdel książką „Limes inferior” ocenioną przeze mnie na „10” gwiazdek dołączył do grona moich ulubionych autorów.
W młodości czytałem. Tym razem odbiór trochę inny.
Plusy:
- ciekawa koncepcja fabuły - nieudana kolonizacja planety Ksi;
- zawsze znajdą się ludzie za wszelką ceną dążący do władzy;
- pokazanie, że wielu ludzi potrzebuje „pana nad sobą”;
- człowiek w nawet ekstremalnych warunkach potrafi jakoś „żyć”;
- niektórzy (mam nadzieję, że tylko niektórzy) zrobią wszystko byle tylko utrzymać się na szczycie hierarchii;
- wiele ukrytych podtekstów i aluzji do czasów w których żył autor;
- ciekawy konspekt i fragment niedokończonej powieści „Drugie spojrzenie ..”;
- myślę że kontynuacja powieści byłaby jeszcze ciekawsza;
- uzmysłowienie, że odległości w kosmosie są trudne do wyobrażenia;
- większość problemów w kosmosie nie wynika z obecności „Obcych” lecz ludzi.
Minus - szkoda, że śmierć nie pozwoliła autorowi dokończyć drugiej powieści.
Ogółem książka bardzo dobra, warta przeczytania.
Polecam.

J.A. Zajdel książką „Limes inferior” ocenioną przeze mnie na „10” gwiazdek dołączył do grona moich ulubionych autorów.
W młodości czytałem. Tym razem odbiór trochę inny.
Plusy:
- ciekawa koncepcja fabuły - nieudana kolonizacja planety Ksi;
- zawsze znajdą się ludzie za wszelką ceną dążący do władzy;
- pokazanie, że wielu ludzi potrzebuje „pana nad sobą”;
- człowiek w nawet...

Kolejna książka z mojego cyklu - kanonu science-fiction.
Pomimo, że napisana 50 lat temu, ciągle aktualna w swoim przesłaniu.
Plusy:
- Daniel Keys stworzył przejmującą opowieść, głębokie studium psychologiczne;
- postać bohatera, Charliego Gordona scharakteryzowana rewelacyjnie;
- doświadczenia na myszy Algernonie, a później na Charliem, ewolucja od idioty do geniusza - a później odwrotnie;
- niezwykły eksperyment, który miał spowodować wzrost inteligencji bohatera;
- świetne pokazanie samotności Charliego i jako idioty i jako geniusza;
- gdy zacząłem czytać w pierwszej chwili nie mogłem zrozumieć o co chodzi z tym obłędnym językiem, a jak skapowałem, to nie mogłem wyjść z zachwytu (uznanie też dla tłumacza);
- język książki, od prostego pełnego koszmarnych błędów do wyrafinowanego języka geniusza – rewelacja;
- pokazanie, że człowiek (nie ważna jest inteligencja) w „swojej skórze” czuje się najlepiej;
- jedna z książek które na zawsze pozostaną mi w pamięci.
Minus - zaliczenie tej książki do science-fiction (może w latach 60 XX wieku), teraz to rzeczywistość, bardziej thriller psychologiczny.
Jedna z niewielu książek przy których naprawdę się wzruszyłem.
Dla mnie rewelacyjna.

Kolejna książka z mojego cyklu - kanonu science-fiction.
Pomimo, że napisana 50 lat temu, ciągle aktualna w swoim przesłaniu.
Plusy:
- Daniel Keys stworzył przejmującą opowieść, głębokie studium psychologiczne;
- postać bohatera, Charliego Gordona scharakteryzowana rewelacyjnie;
- doświadczenia na myszy Algernonie, a później na Charliem, ewolucja od idioty do geniusza - a...

Po przeczytaniu kilku innych książek Deavera z parą L. Rhyme i A. Sachs postanowiłem sięgnąć po bestsellerowy thriller psychologiczny.
Plusy:
- groza i napięcie od pierwszych stron książki;
- akcja ciągle pędzi do przodu z niewiarygodna prędkością;
- gra psychologiczna pomiędzy mordercą, a parą Rhymae - Sachs przedstawiona świetnie i z pełnym wyrachowaniem;
- wykreowani bohaterowie wyraziści i od razu się z nimi utożsamiamy;
- pomimo, że opisy zbrodni czasami są wręcz makabryczne i obrzydliwe, dodatkowo pokazują bezwzględność psychopatycznego mordercy;
- pokazanie nowoczesnych metod detektywistycznych – na podstawie drobiazgów i wydawałoby się nieistotnych szczegółów wyciągnąć ciekawe wnioski;
- proces składania kolejnych elementów łamigłówki przez bohaterów jest wręcz fascynujący.
Minus, nie dla autora, ale dla mnie:
- kilka lat wcześniej obejrzałem film, w związku z tym moja wyobraźnia przywoływała sceny z filmu które zapamiętałem, a nie próbowałem sam je wykreować w moich myślach.
W mojej opinii książka na poziomie „Milczenia owiec” – Thomasa Harrisa.
Duet Rhyme - Sachs, jeden z najlepszych w historii gatunku.
Jak dla mnie rewelacja.
Polecam.

Po przeczytaniu kilku innych książek Deavera z parą L. Rhyme i A. Sachs postanowiłem sięgnąć po bestsellerowy thriller psychologiczny.
Plusy:
- groza i napięcie od pierwszych stron książki;
- akcja ciągle pędzi do przodu z niewiarygodna prędkością;
- gra psychologiczna pomiędzy mordercą, a parą Rhymae - Sachs przedstawiona świetnie i z pełnym wyrachowaniem;
- wykreowani...