Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już od kilku tomów sięgając po książki Scarrow’a jestem pewien dobrej zabawy, przeniesienia w czasy rzymskie początków pierwszego tysiąclecia. Może nie jest to najlepsza książka w cyklu, ale warta przeczytania.
Plusy:
- przeniesienie akcji na wschodnie rubieże cesarstwa do Judei i Jordanii;
- kolejne udane spotkanie z ulubionymi bohaterami Macro i Katonem;
- próba powstrzymania rebelii w Judei pod przywództwem Bannusa;
- nietypowe potyczki w piaszczystych i gorących terenach Azji;
- opisy bitew realistyczne, czułem się ja w środku toczonych pojedynków;
- czuć że autor pozyskał wiedzę na temat topografii rejonu;
- wątki ze spotkaniem Miriam matki Jezusa i jego syna (niektórych mogą lekko szokować, niby fikcja, ale kto wie co się wydarzyło 2000 lat temu);
- chrześcijanie i żydzi maja całkiem inne spojrzenie na te sprawy;
- korupcja i przekupstwo są nieodłącznym aspektem naszego życia;
- bezwzględne gierki polityczne i walka o jak największą władzę.
Minusy:
- pierwsza część mało dynamiczna, w zasadzie nic ciekawego się nie działo;
- mimo wszystko za bardzo popłynął w fikcji m. in. kto faktycznie zdradził Jezusa.
Ogółem książka dobra.

Już od kilku tomów sięgając po książki Scarrow’a jestem pewien dobrej zabawy, przeniesienia w czasy rzymskie początków pierwszego tysiąclecia. Może nie jest to najlepsza książka w cyklu, ale warta przeczytania.
Plusy:
- przeniesienie akcji na wschodnie rubieże cesarstwa do Judei i Jordanii;
- kolejne udane spotkanie z ulubionymi bohaterami Macro i Katonem;
- próba...

Po przeczytaniu pierwszych czterech części historii życia Juliusza Cezara byłem ogólnie zadowolony, pomimo lekkich odstępstw od faktów historycznych.
Plusy:
- losy przyjaciół i wrogów Cezara po jego skrytobójczym zamordowaniu;
- charyzmatyczna postać Oktawiana Augusta, adoptowanego syna Cezara;
- najgorsza wojna jaka może być to wojna domowa, bratobójcza;
- jak okrutni, zajadli i perfidni potrafią być ludzie w walce o władzę;
- bezwzględna polityczna batalia o możliwość rządzenia w Rzymie;
- zdecydowanie mniej manipulowania historią, naginania faktów;
- czasami trzeba wszystko postawić na jedną kartę, wóz albo przewóz;
- dynamiczna akcja, intrygi polityczne, potyczki oraz wielkie bitwy;
- zdrada nigdy nie popłaca, sprawiedliwość ma długie ręce;
- zadowoleni będą ci co lubią czasy cesarstwa rzymskiego w okresie świetności;
- opis finałowej bitwy pod Filippi pomiędzy legionami rzymskimi stojącymi po przeciwnych stronach konfliktu na najwyższym poziomie.
Minusy:
- bohaterowie trochę schematyczni, brak głębszej analizy postaci;
- czasami mieszanie epizodami z historii dezorientuje.
Ogółem książka dobra.

Po przeczytaniu pierwszych czterech części historii życia Juliusza Cezara byłem ogólnie zadowolony, pomimo lekkich odstępstw od faktów historycznych.
Plusy:
- losy przyjaciół i wrogów Cezara po jego skrytobójczym zamordowaniu;
- charyzmatyczna postać Oktawiana Augusta, adoptowanego syna Cezara;
- najgorsza wojna jaka może być to wojna domowa, bratobójcza;
- jak okrutni,...

Kolejna odsłona losów Juliusza Cezara ponownie mnie wciągnęła. Jak dla mnie najlepsza część cyklu. Muszę się teraz dowiedzieć jak potoczyły się losy pozostałych bohaterów po jego śmierci.
„Et tu, Brute, contra me”.
Plusy:
- kolejne walki i potyczki Juliusza Cezara po przekroczeniu Rubikonu i opanowaniu Rzymu;
- nadszedł czas ostatecznych rozstrzygnięć – „Kości zostały rzucone”;
- pokazanie wielkiej charyzmy Cezara oraz jego wielkiego wpływu na ludzi;
- najlepiej ze wszystkich części zachowane realia historyczne;
- zgodny z faktami historycznymi opis bitwy pod Farsalos, której Cezar nie powinien wygrać z tak niewielkimi siłami;
- pokazania jaką siłę ma dobrze poprowadzona propaganda;
- burza emocji targających Brutusem, nie mogącym poradzić sobie z uczuciami;
- opis burzliwego związku Cezara i greckiej władczyni Kleopatry;
- szkoda, że Cezar przygotował imperium dla swojego następcy Oktawiana Augusta, a nie mógł w pełni sam skorzystać z tego co wywalczył.
Minusy:
- wielkie ambicje i upajanie się kolejnymi sukcesami przez Cezara powinny być bardziej uwydatnione, to stawało się drogą bez powrotu.
Ogółem książka dobra.

Kolejna odsłona losów Juliusza Cezara ponownie mnie wciągnęła. Jak dla mnie najlepsza część cyklu. Muszę się teraz dowiedzieć jak potoczyły się losy pozostałych bohaterów po jego śmierci.
„Et tu, Brute, contra me”.
Plusy:
- kolejne walki i potyczki Juliusza Cezara po przekroczeniu Rubikonu i opanowaniu Rzymu;
- nadszedł czas ostatecznych rozstrzygnięć – „Kości zostały...

W latach młodości zaczytywałem się w książkach historycznych (Bunsh, Kraszewski, Korkozowicz i wielu innych). Teraz po wielu latach zaczynam ponownie lubić tego typu literaturę. Kolejna część „Filarów Ziemi” ponownie mnie zachwyciła.
Plusy:
- kontynuacja monumentalnej sagi historycznej na znakomitym poziomie;
- klimat i sposób prowadzenia narracji który od początku wciąga;
- pomimo, że pomysł powielony z poprzedniej części czyta się wyśmienicie;
- świetnie wykreowani bohaterowie Merthin, Caris, Ralph, Gwenda, Wulfric i inni;
- pokazanie okrucieństwa tamtych czasów, biedy, brudu, zarazy, zdrady;
- ale i ambicji, dumy, miłości, oddania sprawie, heroizmu w walce, godności;
- stopniowe kształtowanie się społeczeństwa, obyczajów i praw;
- ciężkie życie kobiet, które były zmuszane do małżeństw, nie miały wiele do powiedzenia, nie mogły wykonywać wielu zawodów od lekarza począwszy;
- dżuma i stosowane środki zaradcze w postaci izolowania i maseczek (znamy to);
- mniej długich opisów architektury niż w części pierwszej, za to więcej dialogów;
- przy ostatnich akapitach naprawdę się wzruszyłem.
Minusy:
- Thomas i jego tajemnica, pojawiła się i później jakoś mało przebrzmiała, samo wyjaśnienie nie porwało.
Ogółem książka bardzo dobra.

W latach młodości zaczytywałem się w książkach historycznych (Bunsh, Kraszewski, Korkozowicz i wielu innych). Teraz po wielu latach zaczynam ponownie lubić tego typu literaturę. Kolejna część „Filarów Ziemi” ponownie mnie zachwyciła.
Plusy:
- kontynuacja monumentalnej sagi historycznej na znakomitym poziomie;
- klimat i sposób prowadzenia narracji który od początku...

Jako młody chłopak zaczytywałem się w sensacyjnych książkach Folletta. Nie wszystkie pamiętam. Na pewno były te dobre i te słabsze. Teraz postanowiłem sięgnąć po najbardziej znany w ostatnich latach cykl „Filary ziemi”.
Plusy:
- wciągająca od pierwszych stron saga historyczno-przygodowa;
- świetnie przedstawione realia XII-wiecznej Anglii, surowe i okrutne;
- bardzo dobrze wykreowani bohaterowie: Tom Budowniczy, Ellen, przeor Philip, Jack, Aliena, William i cała gama innych;
- razem z bohaterami przeżywamy ich wzloty i upadki;
- fascynująca budowa (trwająca 40 lat) pierwszej gotyckiej katedry w Anglii;
- bezwzględna walka o władzę, konflikt pomiędzy królami, a klerem;
- polityczne intrygi, zdrady, przekupstwa, zbrodnie, skrywane tajemnice;
- miłość i nienawiść, honor, niezłomność, ale i mroczne pożądanie, chciwość;
- każdym z bohaterów targają różne uczucia, mają swoje motywacje;
- pokazanie stosunków panujących pomiędzy szlachtą, rycerzami, mieszczanami, chłopami, klerem, bogatymi i biedotą, banitami bez domu;
- czy „klątwa” na kogoś jest skuteczna, nie mnie to oceniać;
- czytanie tej książki to czysta przyjemność.
Minusy:
- może zbyt współczesny język nie do końca odpowiada opisywanej epoce.
Ogółem książka bardzo dobra.

Jako młody chłopak zaczytywałem się w sensacyjnych książkach Folletta. Nie wszystkie pamiętam. Na pewno były te dobre i te słabsze. Teraz postanowiłem sięgnąć po najbardziej znany w ostatnich latach cykl „Filary ziemi”.
Plusy:
- wciągająca od pierwszych stron saga historyczno-przygodowa;
- świetnie przedstawione realia XII-wiecznej Anglii, surowe i okrutne;
- bardzo dobrze...

Po przeczytaniu drugiej części byłem lekko zawiedziony cyklem. Długo się wahałem czy sięgnąć po kontynuację. Po przeczytaniu trzeciej odsłony humor trochę mi się poprawił. Było już lepiej.
Plusy:
- wciągająca kontynuacja przygód wielkiego rzymianina Juliusza Cezara;
- marzenie, (a może opętanie) aby podbijać świat jak Aleksander Wielki;
- wielkie ambicje nie zawsze idą w parze z sukcesami;
- walka polityczna o zdobycie fotela konsula w Rzymie;
- ludzie się zmieniają, ale polityka zawsze będzie brudną i bezwzględną grą;
- akcja z pedofilskim konsulem Bibulusem;
- ciekawe i interesujące opisy kilku bitew stoczonych w Galii;
- wielka rozgrywka z buntowniczym i walecznym Wercyngetoryksem;
- próba dostania się do Brytanii, inwazja zakończona niepowodzeniem;
- opisy zapanowania nad krwawym bezprawiem w Rzymie;
- czekam na przekroczenie Rubikonu.
Minusy:
- za krótko przedstawiona postać Wercyngetoryksa i opis bitwy pod Alezją;
- rzut oszczepem przez cały Ren i zabicie człowieka trochę mnie rozbawiło;
- słaba pierwsza część, za dużo amorów, za mało walki.
Ogółem książka dobra.

Po przeczytaniu drugiej części byłem lekko zawiedziony cyklem. Długo się wahałem czy sięgnąć po kontynuację. Po przeczytaniu trzeciej odsłony humor trochę mi się poprawił. Było już lepiej.
Plusy:
- wciągająca kontynuacja przygód wielkiego rzymianina Juliusza Cezara;
- marzenie, (a może opętanie) aby podbijać świat jak Aleksander Wielki;
- wielkie ambicje nie zawsze idą w...

Druga część cyklu o Juliuszu Cezarze nie spodobała mi się już tak jak pierwsza. Jestem trochę zawiedziony. Rozumiem, że w większości jest to fikcja literacka autora, ale znam trochę historię Rzymu i nie lubię mieszania faktów historycznych i umiejscawiania bohatera na siłę w ważnych wydarzeniach tego okresu.
Plusy:
- kontynuacja historii o Cezarze, drogi jaką doszedł na sam szczyt władzy w Rzymie;
- kolejne dwa epizody w życiu młodego JC, niewola u piratów i pokonanie króla Mitrydatesa oraz udział w tłumieniu buntu niewolników pod wodzą Spartakusa;
- stopniowe przemiana z młodego chłopaka w twardego legionistę i przywódcę;
- pokazanie ludzkich ambicji, bezwzględnej rywalizacji o władzę;
- polityczne gierki, intrygi, zdobywanie sojuszników w senacie;
- na każdym kroku czai się zdrada, chęć zemsty nie licząc się z kosztami;
- pojawienie się postaci Oktawiana (Augusta), jednak był on ze 40 lat młodszy, a nie tylko 10 od Cezara.
Minusy:
- denerwują mnie nieścisłości historyczne: otrucie Sulli, a zmarł śmiercią naturalną, to nie Cezar z grupą emerytów pokonał Mitrydatesa w Grecji, tylko mniejszego wodza, a w tłumieniu buntu Spartakusa na pewno nie odegrał tak znaczącej roli;
- przez takie naginanie faktów, książka traci na atrakcyjności.
Ogółem książka dobra, ale liczyłem na więcej.

Druga część cyklu o Juliuszu Cezarze nie spodobała mi się już tak jak pierwsza. Jestem trochę zawiedziony. Rozumiem, że w większości jest to fikcja literacka autora, ale znam trochę historię Rzymu i nie lubię mieszania faktów historycznych i umiejscawiania bohatera na siłę w ważnych wydarzeniach tego okresu.
Plusy:
- kontynuacja historii o Cezarze, drogi jaką doszedł na sam...

Mam już za sobą sporo książek z różnych okresów Imperium Rzymskiego. Teraz trafiłem na nieznanego mi pisarza Igguldena i jego wersję historii o dojściu do władzy Juliusza Cezara. Jest to postać o której napisano chyba już wszystko.
Plusy:
- dość udana próba przedstawienia młodości Juliusza Cezara;
- pokazanie bezwzględnej walki o władzę w Rzymie, wojen domowych;
- zobrazowanie czasów Rzymu jako republiki w I wieku p.n.e.;
- niesamowita skuteczność legionów w walkach na wielu obszarach;
- charyzmatyczne postacie: Mariusz i Sulla i ich rywalizacja o dominację;
- czyta się lekko i przyjemnie, chociaż czasami jest krwawo;
- każdy człowiek ma swoje dobre strony, ale też i słabości;
- nie każdy wódz rządzący twardą ręką, wręcz okrutnie jest potworem;
- nota historyczna odsiewająca fakty od fikcji;
- zakończenie zachęca do sięgnięcia po kolejną część, kim jest przyjaciel Marek.
Minusy:
- pomimo, że to powieść historyczno-przygodowa, jak dla mnie za wiele nieścisłości historycznych, moja wiedza zostaje zachwiana i muszę sprawdzać fakty.
Ogółem książka dobra.

Mam już za sobą sporo książek z różnych okresów Imperium Rzymskiego. Teraz trafiłem na nieznanego mi pisarza Igguldena i jego wersję historii o dojściu do władzy Juliusza Cezara. Jest to postać o której napisano chyba już wszystko.
Plusy:
- dość udana próba przedstawienia młodości Juliusza Cezara;
- pokazanie bezwzględnej walki o władzę w Rzymie, wojen domowych;
-...

Zawsze fascynowały mnie starożytne cywilizacje. Babilon, Egipt, Grecja, Rzym. Jednym z moich ulubionych okresów w historii jest Imperium stworzone na podwalinach Rzymu. Gdy „dopadnę” książkę z tego okresu muszę ją przeczytać. Nie zawsze satysfakcja jest pełna, ale tym razem cykl Stack'a w pełni mnie zadowolił.
Plusy:
- kolejna ciekawa konfrontacja Imperium rzymskiego z Kartaginą;
- w walkach na morzu w tamtym okresie nie liczył się przewaga w ilości okrętów, ale wyszkolenie w sztuce taranowania i abordażu;
- kolejne epizody w wojen punickich, które doprowadziły do dominacji Rzymu;
- pokaz możliwości wykorzystania słoni w walce na lądzie;
- zaakcentowanie obcości innych nacji w każdym kraju gdzie przybywają imigranci;
- dawniej i w dzisiejszych czasach najważniejsza jest polityka i poparcie tłumów;
- opis tradycji i polityki ówczesnych potęg Kartaginy i Rzymu;
- walka o wpływy polityczne zawsze była, jest i będzie;
- finałowa walka o dominację w basenie morza śródziemnego;
- satysfakcja pełna z finałowego zakończenia.
Minusy:
- nie lubię akcentowania pochodzenia i opierania się na stereotypach.
Ogółem książka dobra.
Polecam cały cykl dla miłośników historii Rzymu.

Zawsze fascynowały mnie starożytne cywilizacje. Babilon, Egipt, Grecja, Rzym. Jednym z moich ulubionych okresów w historii jest Imperium stworzone na podwalinach Rzymu. Gdy „dopadnę” książkę z tego okresu muszę ją przeczytać. Nie zawsze satysfakcja jest pełna, ale tym razem cykl Stack'a w pełni mnie zadowolił.
Plusy:
- kolejna ciekawa konfrontacja Imperium rzymskiego z...

Co jakiś czas sięgam z wielką przyjemnością po kolejną książkę z cyklu „Orły Imperium”. Do tej pory nie zawiodłem się i tak pozostało.
Plusy:
- tym razem fabuła oparta nie na walkach legionów, lecz na tajemniczej misji dwóch przyjaciół Katona i Macro;
- dobrze, że akcja przeniesiona na morze, bo Brytanii było już nadto;
- umieszczenie bohaterów w nowych realiach wyszło zdecydowanie na plus;
- bohaterowie ponownie zostaję uwikłani w intrygi i knowania rzymskich notabli;
- realistycznie opisane potyczki i bitwy na morzu nie tylko z piratami;
- dobrze oddane realia czasów starożytnego imperium rzymskiego;
- wiele informacji na temat floty rzymskiej, o której pisze się niewiele, bo zasadniczo Rzym kojarzy się z legionami;
- spora dawka informacji o przeszłości Macro;
- ciekawa intryga, wartka akcja, nie ma czasu na nudę;
- kilka scen wywołujących uśmiech na twarzy (bójka w Tańczącym Delfinie).
Minusy:
- początek mało dynamiczny, akcja powoli nabierała tempa;
- trochę raziła współczesna terminologia marynistyczna.
Ogółem książka dobra.

Co jakiś czas sięgam z wielką przyjemnością po kolejną książkę z cyklu „Orły Imperium”. Do tej pory nie zawiodłem się i tak pozostało.
Plusy:
- tym razem fabuła oparta nie na walkach legionów, lecz na tajemniczej misji dwóch przyjaciół Katona i Macro;
- dobrze, że akcja przeniesiona na morze, bo Brytanii było już nadto;
- umieszczenie bohaterów w nowych realiach wyszło...

Kontynuacja cyklu „Władcy mórz” na poziomie pierwszej części.
Plusy:
- kolejne ciekawe i wciągające przygody Attyka i Septymusa;
- bezwzględna walka o dominację na morzu i opanowanie Sycylii pomiędzy Kartaginą i Rzymem w III wieku p.n.e.;
- brutalna batalia polityczna o jak największą władzę w Imperium Rzymskim;
- knowania, zdrady, chęć zemsty na przeciwniku, nietypowe sojusze;
- chore ambicje i wysokie mniemanie o sobie młodych wysoko urodzonych, chcących coraz większej władzy;
- nie liczą się kwalifikacje i męstwo, ważne jest poparcie wysoko postawionej rodziny;
- mając prawie nieograniczoną władzę nie liczysz się z nikim i niczym;
- pokazanie bezwzględnej taktyki piratów morskich;
- dynamiczne opisy potyczek i bitew morskich świetnie opisana bitwa pod Eknomos;
- dobrze opracowana strategia walki sprawdza się w każdych warunkach;
- ze smakiem i wyczuciem pokazany wątek romantyczny;
- z przyjemnością sięgnę po ostatnią część.
Minusy:
- miejscami za dużo polityki, za mało akcji, szczególnie na morzu.
Ogółem książka dobra.

Kontynuacja cyklu „Władcy mórz” na poziomie pierwszej części.
Plusy:
- kolejne ciekawe i wciągające przygody Attyka i Septymusa;
- bezwzględna walka o dominację na morzu i opanowanie Sycylii pomiędzy Kartaginą i Rzymem w III wieku p.n.e.;
- brutalna batalia polityczna o jak największą władzę w Imperium Rzymskim;
- knowania, zdrady, chęć zemsty na przeciwniku, nietypowe...

Co jakiś czas wracam do cyklu „Orły Imperium”, który coraz bardziej zaczyna mi się podobać. Ostatnimi czasy ciągnie mnie do powieści przygodowych. Chyba mam za mało wrażeń w życiu codziennym.
Plusy:
- wciągający mix powieści przygodowej i historycznej;
- jak dla mnie Scarrow pisze coraz ciekawiej, chyba najlepsza część z 5 które przeczytałem;
- Macro i Katon w kolejnej odsłonie walk w Brytanii, tym razem w roli najpierw obrońców brodu, a później uciekinierów;
- mamy jak zwykle sporą dawkę scen batalistycznych;
- opisy bitew i potyczek są żywe i realistyczne, w myślach widziałem miejsca akcji;
- dynamiczna akcja, zwroty fabularne, cały czas coś się dzieje;
- zawsze będą tacy, którzy za swoją niekompetencję zrzucą winę na innych;
- teraz wiem na czym polegała decymacja (okrutna kara) w wojsku rzymskim;
- pomimo tego, że fabuła opiera się na schemacie, że bohaterowie mają wykonać kolejną niemożliwą misję czyta się świetnie;
- wzajemne przenikanie się faktów historycznych i fikcji.
Minusy:
- trochę za bardzo nieśmiertelni bohaterowie, wychodzą z każdej opresji.
Ogółem książka bardzo dobra.

Co jakiś czas wracam do cyklu „Orły Imperium”, który coraz bardziej zaczyna mi się podobać. Ostatnimi czasy ciągnie mnie do powieści przygodowych. Chyba mam za mało wrażeń w życiu codziennym.
Plusy:
- wciągający mix powieści przygodowej i historycznej;
- jak dla mnie Scarrow pisze coraz ciekawiej, chyba najlepsza część z 5 które przeczytałem;
- Macro i Katon w kolejnej...

Przygodę z twórczością Follett’a postanowiłem rozpocząć nietypowo. Prequel cyklu „Filary Ziemi” mnie zaintrygował i bardzo zaciekawił.
„Łatwiej jest zyskać władzę niż ją utrzymać."
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, przekonywujące przedstawienie „wieków ciemnych”, gdzie dostęp do wiedzy i nauki mieli tylko nieliczni w tym kler;
- schemat fabuły znany, ale wykonanie rewelacyjne;
- dobrze oddane tło historyczne i polityczne tamtego okresu, gdy rodzi się nowa państwowość;
- spójne połączenie losów trójki szlachetnych bohaterów walczących o lepszą przyszłość, pragnących spełnić swoje marzenia;
- realne przedstawienie surowego i ciężkiego życia na przełomie tysiącleci;
- większości księży i urzędników, pełniącym wysokie funkcje państwowe i kościelne w tamtych czasach wydawało się że są wręcz nietykalni;
- niektórzy są w stanie złamać każde przykazanie i przysięgę, zabić członka rodziny dla bogactwa i władzy;
- rodzinne rozdawanie stołków nie różni się niczym od tego co się dziele w czasach obecnych;
- ludzie chciwi, nikczemni, bezwzględni, rządni władzy, dążący do celu nawet po trupach innych byli, są i będą;
- dobrze stworzony i prowadzony wątek miłosny (może za dużo tej obyczajówki).
Minusy:
- ale czy na pewno w tamtej epoce były truskawki;
- słownictwo bohaterów bardzo współczesne, brak mi zwrotów typu waćpan itp.
Ogółem bardzo dobra powieść historyczna.

Przygodę z twórczością Follett’a postanowiłem rozpocząć nietypowo. Prequel cyklu „Filary Ziemi” mnie zaintrygował i bardzo zaciekawił.
„Łatwiej jest zyskać władzę niż ją utrzymać."
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, przekonywujące przedstawienie „wieków ciemnych”, gdzie dostęp do wiedzy i nauki mieli tylko nieliczni w tym kler;
- schemat fabuły znany, ale wykonanie...

Czasami nachodzi mnie ochota na przeczytanie czegoś innego niż typowa literatura rozrywkowa. Coś z pogranicza faktów i prób wyjaśnienia niewiadomych. Tym razem padło na fakty związane z Całunem Turyńskim.
„Historia - zbiór faktów, które nie musiały zajść”. Stanisław Jerzy Lec
„Historia jest wersją przeszłych wypadków, na które ludzie zdecydowali się zgodzić”. Napoleon Bonaparte.
Plusy:
- dobrze opracowana rekonstrukcja dziejów Całunu;
- wiele dociekliwych pytań, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi;
- dobrze przeprowadzona analiza zapisów Biblii dotycząca ukrzyżowania Jezusa;
- jeśli Całun jest autentyczny, to czy człowiek zdjęty z krzyża jeszcze żył?;
- czy w takim razie Całun jest „ością w gardle” dla Watykanu?;
- czy pożar w katedrze turyńskiej był przypadkowy?;
- czy ktoś chce „skazać na milczenie” ten artefakt?;
- ciekawe przedstawienie faktów dotyczących datowanie węglem;
- pokazanie, że nawet we współczesnych czasach można wiele rzeczy zmanipulować;
- konsekwencja autorów w dążeniu do ustalenia faktów.
Minusy:
- zbyt rozwlekłe opisy podróży, spotkań i udziału w sympozjach i konferencjach;
- miejscami zbyt naciągane dopasowywanie faktów do teorii.
Ogółem książka dobra, dla zainteresowanych tematem.

Czasami nachodzi mnie ochota na przeczytanie czegoś innego niż typowa literatura rozrywkowa. Coś z pogranicza faktów i prób wyjaśnienia niewiadomych. Tym razem padło na fakty związane z Całunem Turyńskim.
„Historia - zbiór faktów, które nie musiały zajść”. Stanisław Jerzy Lec
„Historia jest wersją przeszłych wypadków, na które ludzie zdecydowali się zgodzić”. Napoleon...

Finałowy tom serii „Bractwo” mnie nie zawiódł.
Myślę, że moje argumenty za tym, że jest to jedna z ciekawszych powieści historycznych, które przeczytałem zamieściłem w opiniach do poprzednich części.
Moje zdanie się nie zmieniło, a tylko umocniłem się w tym przekonaniu.
Jak zwykle wiele interesujących faktów historycznych sprawnie wplecionych w fikcję literacką.
Bardzo dobrze przedstawiono smutne i tragiczne zakończenie dominacji Templariuszy w średniowiecznym świecie.
Przeniesieni akcji z Ziemi Świętej do Europy trochę zmieniło klimat powieści, ale nie wpłynęło na pozytywny odbiór.
Książkę polecam głownie miłośnikom wypraw krzyżowych i Templariuszy, ale nie tylko.
Ogółem cały cykl na bardzo dobrym poziomie.

Finałowy tom serii „Bractwo” mnie nie zawiódł.
Myślę, że moje argumenty za tym, że jest to jedna z ciekawszych powieści historycznych, które przeczytałem zamieściłem w opiniach do poprzednich części.
Moje zdanie się nie zmieniło, a tylko umocniłem się w tym przekonaniu.
Jak zwykle wiele interesujących faktów historycznych sprawnie wplecionych w fikcję literacką.
Bardzo...

Kontynuacja „Bractwa” w mojej opinii jeszcze lepsza.
Książka dla miłośników powieści historycznych.
Plusy:
- tematyka, która zawsze mnie interesowała, nigdy mnie nie nudzi;
- ciekawe połączenie faktów historycznych z autorską fikcją;
- pokazanie konfliktu interesów nawet w tym samym zakonie;
- rywalizacja zakonów Joannitów, Templariuszy i Krzyżaków;
- każda religia ma swoich fanatycznych wyznawców, którzy nie cofną się przed niczym;
- knowania, intrygi i zdrady na porządku dziennym;
- chciwość, która nie jednego doprowadzi do zguby;
- dobrze oddane realizm tamtych czasów, bezwzględnej walki o przetrwanie;
- bardzo dobre opisy scen batalistycznych, pełne oddanie realizmu i brutalności;
- niespełniona miłość kobiety do rycerza zakonu templariuszy Williama;
- finałowa bitwa o Akkę i wygnanie chrześcijan z Ziemi Świętej.
Minus - miejscami akcja spowalnia przez zbyt długie opisy.
Ogółem książka bardzo dobra.

Kontynuacja „Bractwa” w mojej opinii jeszcze lepsza.
Książka dla miłośników powieści historycznych.
Plusy:
- tematyka, która zawsze mnie interesowała, nigdy mnie nie nudzi;
- ciekawe połączenie faktów historycznych z autorską fikcją;
- pokazanie konfliktu interesów nawet w tym samym zakonie;
- rywalizacja zakonów Joannitów, Templariuszy i Krzyżaków;
- każda religia ma...

Okres wypraw krzyżowych to mój „konik”, w szczególnie Templariusze.
Kolejna pozycja z tej tematyki mniej znanej autorki, jednak na dobrym poziomie.
Plusy:
- tematyka, która zawsze mnie intrygowała, nigdy nie nudzi;
- ciekawe połączenie powieści przygodowej z historyczną;
- dobre połączenie faktów historycznych z autorską fikcją;
- prowadzenie akcji z dwóch perspektyw;
- zderzenie dwóch cywilizacji pomiędzy którymi konflikt trwa do dnia dzisiejszego;
- dobrze wykreowane postacie Williama oraz Bajbarsa;
- dobrze oddane realia tamtej epoki;
- miłość, zazdrość, zdrada, przyjaźń to uczucia obecne w każdej epoce;
- duża dynamika akcji i następujących po sobie zdarzeń;
- wiele wątków, intryg, zagadek i trochę romansu;
- pomimo, że napisana przez kobietę (Panie mi wybaczą!!!), świetnie opisuje krwawe bitwy i potyczki, jestem pod wrażeniem.
- ciekawe zakończenie.
Minusy:
Oparcie fabuły na fikcyjnym Anima Templi (Bractwie), jak dla mnie nie do końca przekonujące. Znając dobrze tą epokę moim zdaniem można było znaleźć bardziej wiarygodne pomysły na spisek w zakonie, niż ekumena będąca połączeniem chrześcijaństwa, islamu i judaizmu.
Ogółem książka dobra.

Okres wypraw krzyżowych to mój „konik”, w szczególnie Templariusze.
Kolejna pozycja z tej tematyki mniej znanej autorki, jednak na dobrym poziomie.
Plusy:
- tematyka, która zawsze mnie intrygowała, nigdy nie nudzi;
- ciekawe połączenie powieści przygodowej z historyczną;
- dobre połączenie faktów historycznych z autorską fikcją;
- prowadzenie akcji z dwóch perspektyw;
-...

Wahałem się po przeczytaniu dwóch części, które trochę mnie trochę zawiodły czy sięgnąć po kolejną.
Lubię jednak kończyć to co zacząłem.
Plusy:
- ciekawe przedstawienie upadku zakonu Templariuszy;
- realnie opisana ucieczka z Francji z legendarnym skarbem;
- zachłanność zawsze prowadzi do nieszczęść;
- efektowne powiązanie postaci i wydarzeń historycznych z fikcją;
- zmienne losy niedobitków zakonu rozproszonych po świecie;
- pokazanie prób odnalezienia się w nowej rzeczywistości;
- wymuszona zmiana reguł i przepisów w celu uniknięcia zagłady
- dobrze przedstawiony udział w walkach o wolność Szkocji;
- ciekawa koncepcja odkrycia Meryki.
Minusy:
- czasami zbyt dużo polityki, co zwalnia fabułę;
- znikome ilości opisów walk;
- wiele opisów zbędnych i nic nie wnoszących do fabuły.
Ogółem cykl dobry, ale pewien niedosyt pozostał.

Wahałem się po przeczytaniu dwóch części, które trochę mnie trochę zawiodły czy sięgnąć po kolejną.
Lubię jednak kończyć to co zacząłem.
Plusy:
- ciekawe przedstawienie upadku zakonu Templariuszy;
- realnie opisana ucieczka z Francji z legendarnym skarbem;
- zachłanność zawsze prowadzi do nieszczęść;
- efektowne powiązanie postaci i wydarzeń historycznych z fikcją;
-...

Kontynuacja cyklu zdecydowanie lepsza niż „Rycerzy czerni i bieli”.
Plusy:
- ciekawa fabuła, walki Krzyżowców z Saracenami;
- dobrze scharakteryzowana postać Aleksandra Sinclaira i jego losy;
- opis bitwy pod Rogami Hattinu i pokazanie nieudolności i pychy Krzyżowców, którzy po wyprawie na pustynię doznali porażki z rąk Saladyna;
- wiele walk i potyczek na pustyniach;
- przeniesienie w świat Zamorza – Ziemi Świętej, realnie i dokładnie opisanego;
- wiele autentycznych faktów i postaci historycznych;
- pojawiająca się postać Ryszarda Lwie Serce i jego udział w III krucjacie;
- polityka, zdrady, knowania pokazują realizm epoki i naszych czasów;
- zdecydowanie mniej niż w poprzedniej części wątków romansów;
- pokazanie, że fanatyzm religijny nigdy nie prowadzi do dobrego, a wojny tego typu nie mają zwycięzców;
- intrygujące zakończenie.
Minusy:
- słabsza część, z rozważaniami na temat wojen religijnych;
- czasami przez zbyt długie opisy akcja zwalnia.
Książka dobra.

Kontynuacja cyklu zdecydowanie lepsza niż „Rycerzy czerni i bieli”.
Plusy:
- ciekawa fabuła, walki Krzyżowców z Saracenami;
- dobrze scharakteryzowana postać Aleksandra Sinclaira i jego losy;
- opis bitwy pod Rogami Hattinu i pokazanie nieudolności i pychy Krzyżowców, którzy po wyprawie na pustynię doznali porażki z rąk Saladyna;
- wiele walk i potyczek na pustyniach;
-...

Templariusze i wyprawy krzyżowe to mój „konik” i ulubiony okres w historii średniowiecza.
Jest wiele faktów i mitów o Templariuszach i wszystkie mnie zawsze intrygowały.
Jednak „Historia jest wersją przeszłych wypadków, na które ludzie zdecydowali się zgodzić” - Napoleon.
Plusy:
- dobrze opisanie początki powstania Zakonu Templariuszy, na bazie prastarego Bractwa Syjonu;
- ciekawa fabuła, poszukiwanie przez Zakon ukrytego „skarbu”, na Górze Świątynnej w Jerozolimie;
- pokazanie realiów ciężkiego i niebezpiecznego życia w tym okresie;
- okrucieństwo walki w imię obrony „wiary” jest wręcz niespotykane, szczególnie podczas pierwszej wyprawy krzyżowej;
- wiele faktów historycznych dodaje kolorytu wydarzeniom;
- rozważania na temat powstania Kościoła wcale nie muszą być legendą;
- pokazanie, że zakonnicy i księża w tym czasie nie żyli w celibacie.
Minusy:
- fajna historia powstania Templariuszy i ich poszukiwań przez skarbu opowiedziana w sposób dość lakoniczny;
- brak wyrazistej postaci jednego głównego bohatera;
- nudny i nieciekawy początek.
Ogółem książka dobra, ale liczyłem na więcej.

Templariusze i wyprawy krzyżowe to mój „konik” i ulubiony okres w historii średniowiecza.
Jest wiele faktów i mitów o Templariuszach i wszystkie mnie zawsze intrygowały.
Jednak „Historia jest wersją przeszłych wypadków, na które ludzie zdecydowali się zgodzić” - Napoleon.
Plusy:
- dobrze opisanie początki powstania Zakonu Templariuszy, na bazie prastarego Bractwa Syjonu;
-...