Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dotychczasowe spotkania z twórczością Läckberg były na tyle dobre, że postanowiłem sięgnąć po kolejną część „Sagi o Fjällbace”. Muszę szczerze przyznać, że bardzo mi się spodobała powieść, najlepsza z przeczytanych.
Plusy:
- rozwiązanie skomplikowanej zagadki śmierci dziewczynki;
- spotkanie z bohaterami znanymi z poprzednich części Eriką, Patrykiem i innymi;
- stopniowe dawkowanie informacji, prowadzenie czytelnika do rozwiązania;
- jakim problemem jest brak porozumienie pomiędzy najbliższymi osobami;
- pokazanie do jakich makabrycznych czynów zdolni są ludzie, w tym kobiety;
- zobrazowanie jakimi problemami są depresja, otyłość, uzależnienie, ADHD;
- uzmysłowienie nam, że zła karma z przeszłości powraca z całą mocą;
- retrospekcje, powroty do przeszłości odkrywające kolejne nowe fakty;
- realistyczne pokazanie wzajemnych relacji międzyludzkich;
- bardzo dobrze nakreślona i przedstawiona warstwa obyczajowa;
- mam nadzieję, że kilka niewyjaśnionych wątków zostanie rozwiązanych w dalszych częściach;
- zaskakujące otwarte zakończenie, już mnie ciekawi co będzie dalej.
Minusy:
- trochę, za dużo tych opisów opieki Eriki nad dzieckiem, karmienia, frustracji.
Ogółem książka bardzo dobra.

Dotychczasowe spotkania z twórczością Läckberg były na tyle dobre, że postanowiłem sięgnąć po kolejną część „Sagi o Fjällbace”. Muszę szczerze przyznać, że bardzo mi się spodobała powieść, najlepsza z przeczytanych.
Plusy:
- rozwiązanie skomplikowanej zagadki śmierci dziewczynki;
- spotkanie z bohaterami znanymi z poprzednich części Eriką, Patrykiem i innymi;
- stopniowe...

Po przeczytaniu drugiej części serii z Igorem Brudnym ponownie mam problem z oceną. Z jednej strony wiele elementów mi się podobało, jednak były też delikatne zgrzyty. Pomimo tego czytało mi się dobrze i jestem zadowolony.
Plusy:
- kolejne poplątane śledztwo, poszukiwanie brutalnego mordercy;
- ponowne spotkanie z bohaterami których polubiłem w poprzedniej części;
- pokazanie jak wielki wpływ na nasze życie ma wychowanie;
- koszmary dzieciństwa zostawiają trwały ślad w naszej osobowości;
- ludzie nie rodzą się potworami, to bezwzględny świat takimi ich czyni;
- są ludzie mało odporni psychicznie, którymi łatwo manipulować;
- niektórym ludziom po prostu trzeba pomóc radzić sobie w życiu;
- akcja mocna, miejscami wręcz brutalna, trzeba mieć mocne nerwy;
- ponowne traumatyczne wspomnienia z sierocińca sióstr hieronimek;
- okraszenie fabuły szczyptą humoru zwłaszcza w dialogach;
- mocna finałowa rozgrywka, takie zakończenia lubię.
Minusy:
- ciągłe powtarzanie jakimi wielkimi przyjaciółmi są Brudny i Zawadzka;
- lubię wszelkie zwierzaki, kreowanie wilków na morderców ludzi to przesada.
Ogółem książka dobra.

Po przeczytaniu drugiej części serii z Igorem Brudnym ponownie mam problem z oceną. Z jednej strony wiele elementów mi się podobało, jednak były też delikatne zgrzyty. Pomimo tego czytało mi się dobrze i jestem zadowolony.
Plusy:
- kolejne poplątane śledztwo, poszukiwanie brutalnego mordercy;
- ponowne spotkanie z bohaterami których polubiłem w poprzedniej części;
-...

Po dość dobrych spotkaniach z nowym bohaterem Colterem Shawem, jednak nie robiących wielkiego wrażenia wróciłem do sztandarowego cyklu Rhyme/Sachs. Trzeba szczerze napisać, że było zdecydowanie lepiej, przynajmniej w moim odczuciu.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, odnalezienie włamywacza zwanego Ślusarzem;
- jaki jest cel nocnych odwiedzin i obserwowania śpiących ludzi;
- Lincoln Rhyme i Amelia Sachs ponownie w akcji, zmuszeni do pełnego wysiłku;
- jak zwykle polityka tylko przeszkadza w rozwikłaniu kryminalnej zagadki;
- Deaver ma talent do mylenie tropów, wyprowadzania czytelnika na manowce;
- stopniowo napięcie rośnie, coraz bardziej czuć zagrożenie;
- w każdej rodzinie czasami dochodzi do nieporozumień i sporów;
- pojawienie się nowych ciekawych postaci drugoplanowych;
- styl pisania Deavera i sposób narracji bardzo mi odpowiadają;
- pokazanie jak niebezpieczne jest ujawnianie zbyt wielu informacji o sobie w dzisiejszych czasach w internecie, szczególnie w mediach społecznościowych;
- na końcu wszystkie wątki zazębiają się w zaskakujące zakończenie.
Minusy:
- trochę męczyło mnie nagromadzenie nazw związków chemicznych.
Ogółem książka bardzo dobra.

Po dość dobrych spotkaniach z nowym bohaterem Colterem Shawem, jednak nie robiących wielkiego wrażenia wróciłem do sztandarowego cyklu Rhyme/Sachs. Trzeba szczerze napisać, że było zdecydowanie lepiej, przynajmniej w moim odczuciu.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, odnalezienie włamywacza zwanego Ślusarzem;
- jaki jest cel nocnych odwiedzin i obserwowania śpiących ludzi;
-...

Gdy sięgam po twórczość Grange’a spodziewam się, że pisarz ponownie mnie zaskoczy. Tak też było tym razem, zarówno pod względem miejsca i czasu prowadzenia fabuły. Muszę przyznać, że wciągnęło mnie na dłuższy czas.
Plusy:
- świetny pomysł na umieszczenie akcji w 1939 roku w nazistowskich Niemczech;
- pokazanie jak stopniowo rozszerzał się faszyzm i strach przed nim;
- brutalność niektórych sytuacji dodaje tylko realizmu tamtemu okresowi;
- cały czas czuć klimat fanatyzmu i bezwzględności jakie narastały w nazistach;
- niespodziewane zwroty akcji, ciągłe zaskakiwanie czytelnika;
- sama zagadka kryminalna skonstruowane idealnie, zostałem zwiedziony;
- oryginalna kreacja trójki głównych bohaterów: Simon Kraus, Franz Beewen i Monna von Hassel, każdy na swój sposób nietuzinkowa;
- podobała mi się współpraca tej trójki w rozwiązaniu skomplikowanej łamigłówki;
- jak można manipulować i rządzić ludźmi za pomocą terroru i przemocy;
- nawet wśród gestapowców byli ludzie obdarzeni dobrym sercem;
- samo zakończenie naprawdę mnie wzruszyło.
Minusy:
- jestem tylko lekko zawiedziony ostatnią częścią, trochę odjechana.
Ogółem książka bardzo dobra.

Gdy sięgam po twórczość Grange’a spodziewam się, że pisarz ponownie mnie zaskoczy. Tak też było tym razem, zarówno pod względem miejsca i czasu prowadzenia fabuły. Muszę przyznać, że wciągnęło mnie na dłuższy czas.
Plusy:
- świetny pomysł na umieszczenie akcji w 1939 roku w nazistowskich Niemczech;
- pokazanie jak stopniowo rozszerzał się faszyzm i strach przed nim;
-...

Spodziewałem się typowego thrillera, a dostałem coś z pogranicza powieści obyczajowej z wątkiem kryminalnym. Czy jestem zawiedziony, i tak i nie. Całość pomimo wszystko wypadła dość dobrze.
Plusy:
- czy istnieją miejsca, gdzie grzesznicy kościelni mogą odpokutować swoje winy;
- wiele osób wpada we „wnyki” zła z których ciężko jest się wyrwać;
- to, że w kościele jest wiele „czarnych owiec” wiemy już od wielu lat;
- przenoszenie grzesznych dusz na inne parafie mija się z celem, ich trzeba karać;
- w małych zamkniętych społecznościach łatwiej jest utrzymać w tajemnicy skrywane sekrety, zmowa milczenia, którą ciężko przełamać;
- wiele osób jest zaślepionych w bezmyślnym fanatyzmie religijnym;
- zabobony i przesądy nie tylko w małych społecznościach żyją cały czas;
- hipokryzja ludzi mających władzę jest po prostu niesamowita;
- czyta się szybko, płynnie, strony umykają bardzo szybko;
- mocny finał, jednak lekko przesadzony, przez co mało realistyczny.
Minusy:
- fabuła przewidywalna, mało zwrotów akcji, krok po kroku zmierzamy do celu;
- najbardziej rozbudowany wątek romantyczny, za bardzo jak dla mnie.
Ogółem książka dobra.

Spodziewałem się typowego thrillera, a dostałem coś z pogranicza powieści obyczajowej z wątkiem kryminalnym. Czy jestem zawiedziony, i tak i nie. Całość pomimo wszystko wypadła dość dobrze.
Plusy:
- czy istnieją miejsca, gdzie grzesznicy kościelni mogą odpokutować swoje winy;
- wiele osób wpada we „wnyki” zła z których ciężko jest się wyrwać;
- to, że w kościele jest wiele...

Bardzo byłem ciekawy jak rozwinie się historia Holly Gibney bez jej mentora Billa Hodgesa. Wyszło naprawdę dobrze. Można byłoby czepiać się szczegółów, ale opiniując książki mojego ulubionego Kinga nie zawsze jestem obiektywny.
Plusy:
- lubię książki Kinga, gdzie główne role grają kobiety z charakterem;
- ciekawy pomysł na fabułę, kto stoi za uprowadzeniami młodych ludzi;
- pomysłowy sposób na zwabianie ofiar i ich porywanie;
- niby wszystko jest jasne, ale ciekawi zakończenie całej historii;
- pokazanie jak chore mogą być umysły ludzi pragnących długowieczności;
- ludzie starsi nie zawsze są bezbronni i sympatyczni, potrafią być bezwzględni;
- oryginalnie wykreowane postacie zarówno Holly jak i staruszków;
- styl pisania, sposób narracji i prowadzenia akcji bardzo mi odpowiadały;
- lubię opisywanie wydarzeń ze strony Holly jak i sprawców porwań;
- kilka scen było naprawdę krwawych i brutalnych jak w horrorze;
- początek zaintrygował, środek słabszy, ale zakończenie pomysłowe.
Minusy:
- lekko nudziły fragmenty związane z próbami poetyckimi Barbary;
- męczyły ciągłe wstawki na temat covid i krytykowanie Trumpa.
Ogółem książka bardzo dobra.

Bardzo byłem ciekawy jak rozwinie się historia Holly Gibney bez jej mentora Billa Hodgesa. Wyszło naprawdę dobrze. Można byłoby czepiać się szczegółów, ale opiniując książki mojego ulubionego Kinga nie zawsze jestem obiektywny.
Plusy:
- lubię książki Kinga, gdzie główne role grają kobiety z charakterem;
- ciekawy pomysł na fabułę, kto stoi za uprowadzeniami młodych ludzi;
-...

Kto polubił książki Rollinsa ten nie będzie zawiedziony. Nie jest to może najlepsza powieść w jego wykonaniu, ale trzyma określony wysoki poziom. Sięgając po książki pisarza mam prawie całkowitą pewność, że się nie zawiodę.
Plusy:
- zagrożenie pandemią będzie zawsze istniało, sami tego doświadczyliśmy;
- przeniesienie akcji w niezbadane rejony Afryki do Konga i dżungli;
- kolejne udane spotkanie z lubianymi bohaterami Sigmy;
- styl pisania i sposób narracji bardzo mi odpowiadają;
- czyta się szybko, zwroty akcji, walka z nieubłaganie pędzącym czasem;
- dzika przyroda kryje przed nami jeszcze wiele tajemnic, nawet współcześnie;
- spora dawka informacji o wszelkiego typu wirusach;
- niesamowita więź łącząca Tuckera i jego czworonożnego przyjaciela;
- ciekawe opisy flory i fauny kongijskiej dżungli, stworzeń rzadko spotykanych;
- tajemnice skrywane przez pokolenia, kryjące w sobie nieznana wiedzę;
- uważam, że natura sama się nie obroni, musimy pomóc w tym Ziemi;
- zawsze lubię wyjaśnienia co jest prawdą, a co fikcją literacką.
Minusy:
- trochę brakowało mojej ulubionej członkini Sigmy, niesamowitej Seichan.
Ogółem książka bardzo dobra.

Kto polubił książki Rollinsa ten nie będzie zawiedziony. Nie jest to może najlepsza powieść w jego wykonaniu, ale trzyma określony wysoki poziom. Sięgając po książki pisarza mam prawie całkowitą pewność, że się nie zawiodę.
Plusy:
- zagrożenie pandemią będzie zawsze istniało, sami tego doświadczyliśmy;
- przeniesienie akcji w niezbadane rejony Afryki do Konga i dżungli;
-...

Moje drugie spotkanie z pisarzem uważam za całkiem udane. Może nie było wielkich fajerwerków, ale książkę dobrze się czytało.
Plusy:
- udany powrót Inkwizytora, rozliczającego wszelkiej hochsztaplerów żerujących na ludziach w potrzebie;
- wszelcy „cudotwórcy” nie cofną się przed niczym, żeby tylko zgarnąć kasę;
- pokazanie pobudek jakimi kieruje się łowca „uzdrowicieli”;
- rozumiem desperację ludzi walczących z chorobą, ale też poraża ich naiwność;
- czyta się szybko, szczypta specyficznego humoru też pomaga;
- prowadzenia akcji nie tylko na moim ukochanym podkarpaciu, ale w wielu innych miastach z wielowiekowymi rynkami i zabytkami;
- ponownie spora dawka ciekawostek historycznych związanych z czarownicami, zielarkami, uzdrowicielami i jasnowidzami;
- podobało mi się wykonanie wyroku na oszuście na żywo na wizji;
- bardzo dobrze wykreowani bohaterowie ze swoimi zaletami i wadami;
- przewidywalne, ale całkiem dobre zakończenie.
Minusy:
- pierwsza część trochę mało dynamiczna, za dużo było tych opisów;
- miejscami za dużo pogaduszek i dialogów o wszystkim i o niczym.
Ogółem książka dobra.

Moje drugie spotkanie z pisarzem uważam za całkiem udane. Może nie było wielkich fajerwerków, ale książkę dobrze się czytało.
Plusy:
- udany powrót Inkwizytora, rozliczającego wszelkiej hochsztaplerów żerujących na ludziach w potrzebie;
- wszelcy „cudotwórcy” nie cofną się przed niczym, żeby tylko zgarnąć kasę;
- pokazanie pobudek jakimi kieruje się łowca „uzdrowicieli”;
-...

Pierwsze spotkanie z nowym bohaterem Deaver’a Colterem Shaw było na tyle udane, że postanowiłem sięgnąć po kolejną część. Wrażenia i odczucia podobne jak po przeczytaniu „Gry w nigdy”. Pewien niedosyt pozostał.
Plusy:
- przedstawienie zagrożeń jakie niosą ze sobą wszelkiego typu sekty;
- pokazanie sposobu rekrutacji do sekt, wpływ na ludzi bezwzględnych guru;
- jak wielką charyzmę i dar przekonywania posiada wielu z nich, w tym Eli;
- stopniowe „pranie mózgów” manipulowanie uczuciami zagubionych duszyczek;
- bardzo ciężko jest poradzić sobie z tragedią jaka nas spotkała;
- zaskakujące zwroty akcji dodają dynamiki miejscami powolnej narracji;
- finałowa rozgrywka w bazie sekty przemyślana i wciągająca;
- odnalezienie wiadomości pozostawionej przez ojca Coltera;
- czyta się szybko, płynnie, styl pisania bardzo mi odpowiadał;
- satysfakcjonujące zakończenie.
Minusy:
- szacowanie procentowe prawie wszystkich wydarzeń ponownie irytuje;
- dziwi trochę bezradność służb w ustaleniu tożsamości mistrza Eliego;
- Shaw jako mistrz w wielu dziedzinach, niezniszczalny nie przekonał mnie.
Ogółem książka dobra, ale liczyłem na więcej.

Pierwsze spotkanie z nowym bohaterem Deaver’a Colterem Shaw było na tyle udane, że postanowiłem sięgnąć po kolejną część. Wrażenia i odczucia podobne jak po przeczytaniu „Gry w nigdy”. Pewien niedosyt pozostał.
Plusy:
- przedstawienie zagrożeń jakie niosą ze sobą wszelkiego typu sekty;
- pokazanie sposobu rekrutacji do sekt, wpływ na ludzi bezwzględnych guru;
- jak wielką...

Sam nie wiem do końca dlaczego, ale jakoś nie mogę „wgryźć” się w twórczość Gorzki. Niby wszystko jest w porządku, jednak zawsze zdarza się jakiś zgrzyt. Najczęściej mniejszy, a czasami zdecydowanie większy.
Plusy:
- kolejne dość udane spotkanie z komisarzem Marcinem Zakrzewskim;
- poszukiwanie mordercy kobiet zwanego Bestią;
- psychopaci już od najmłodszych lat wykazują cechy zaburzeń psychicznych;
- dobrze wykreowani bohaterowie główni i drugoplanowi, z Kariną na czele;
- interesujące retrospekcje, powroty do wydarzeń z przeszłości;
- ludzie potrafię latami żyć nienawiścią do innych, to jak choroba;
- jak to bywa w małych społecznościach tajemnice są skrzętnie skrywane;
- podobał mi się kontakt głównego bohatera z bohaterem innego pisarza;
- mroczna atmosfera, napięcie i oczywiście motyw bagiennych terenów;
- dobre zakończenie, chociaż ja domyśliłem się kto był sprawcą.
Minusy:
- mała drobna policjantka (ćwiczyła sztuki walki) nawala kolejnych komandosów (oni nie uczą się walczyć?), rozumiem jednego, ale kilku to przesada;
- po raz kolejny męczy mnie nagromadzenie wątków pobocznych.
Ogółem książka dobra.

Sam nie wiem do końca dlaczego, ale jakoś nie mogę „wgryźć” się w twórczość Gorzki. Niby wszystko jest w porządku, jednak zawsze zdarza się jakiś zgrzyt. Najczęściej mniejszy, a czasami zdecydowanie większy.
Plusy:
- kolejne dość udane spotkanie z komisarzem Marcinem Zakrzewskim;
- poszukiwanie mordercy kobiet zwanego Bestią;
- psychopaci już od najmłodszych lat wykazują...

Kolejny polski pisarz z którym rozpoczynam przygodę. Jak na pierwsze spotkanie wyszło całkiem dobrze, nie spodziewałem się, że będę tak zadowolony. Może ma na to wpływ to, że ostatnio nie trafiałem dobrze z nowymi twórcami.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, temat wszelkiej maści znachorów, uzdrowicieli, jasnowidzów, zielarek, czyli medycyny niekonwencjonalnej;
- ja na pewno nie zaufałbym takim metodom leczenia;
- ludzie zrobią wszystko żeby tylko w szybkim tempie zarobić dużą kasę;
- akcja prowadzona w moich rodzinnych stronach, przepiękne podkarpacie;
- faktycznie zamek w Dubiecku jest uroczy, zadbany, a dąb przed nim wspaniały;
- spora dawka ciekawostek historycznych związanych z polowaniem na czarownice;
- opowieść na temat wieży w Morągu w którym kilka lat mieszkałem;
- początkowo sposób narracji trochę irytował, ale później przywykłem;
- lubię historie zawierające nasze zapomniane wierzenia, zwyczaje;
- takiego zakończenia się nie spodziewałem, jestem zaskoczony;
- na pewno sięgnę po kontynuację, bo jestem zaintrygowany.
Minusy:
- na podkarpaciu nie tylko się pije, nie wszędzie jest brudno i stoją zaniedbane domy;
- nie przekonał mnie student historii jako główny śledczy.
Ogółem książka dobra.

Kolejny polski pisarz z którym rozpoczynam przygodę. Jak na pierwsze spotkanie wyszło całkiem dobrze, nie spodziewałem się, że będę tak zadowolony. Może ma na to wpływ to, że ostatnio nie trafiałem dobrze z nowymi twórcami.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, temat wszelkiej maści znachorów, uzdrowicieli, jasnowidzów, zielarek, czyli medycyny niekonwencjonalnej;
- ja na...

Ostatnimi czasy moi ulubienie pisarze nie rozpieszczali mnie swoimi najnowszymi książkami. Dlatego z pewną obawą sięgnąłem po Cobena. Wyszło całkiem dobrze, chociaż pewien niedosyt pozostał.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, co się naprawdę stało z synem Davida;
- może i oklepany schemat Cobena prowadzenia fabuły, ale wykonanie dobre;
- pokazanie, że w jednej chwili poukładane życie może wywrócić się do góry nogami;
- bogatym dość często wydaje się, że dzięki kasie i wpływom są nietykalni;
- korupcja i przekupstwo funkcjonuje w każdym środowisku;
- cała gama emocji od miłości, zaufania, poświęcenia do nienawiści;
- tajemnica goni tajemnicę, kłamstwo rodzi kolejne kłamstwo;
- stopniowe odsłanianie tragicznych wydarzeń z przeszłości;
- wnikliwa analiza postępowania Davida przez agentów FBI, dzięki temu ma szansę rozwiązać zagadkę i nie zginąć;
- na niektóre momenty trzeba patrzeć z lekkim przymrużeniem oka.
Minusy:
- miejscami fabuła wręcz nieprawdopodobna, naciągana (np. ucieczka z więzienia);
- wszyscy cię szukają, a ty szczęśliwie umykasz wszystkim organom ścigania.
Ogółem książka dobra.

Ostatnimi czasy moi ulubienie pisarze nie rozpieszczali mnie swoimi najnowszymi książkami. Dlatego z pewną obawą sięgnąłem po Cobena. Wyszło całkiem dobrze, chociaż pewien niedosyt pozostał.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, co się naprawdę stało z synem Davida;
- może i oklepany schemat Cobena prowadzenia fabuły, ale wykonanie dobre;
- pokazanie, że w jednej chwili...

Kolejna książka po przeczytaniu której mam mieszane odczucia. Lubię czasami sięgnąć po bardziej brutalny i krwawy kryminał w stylu Cartera, Grange czy Chattama, jednak tym razem jestem lekko zawiedziony. Może nie ocenię tak nisko jak wielu moich znajomych, liczę, że w kolejnych częściach będzie lepiej.
Plusy:
- dobry pomysł na fabułę, próba pochwycenia sadystycznego mordercy;
- oryginalnie wykreowana postać komisarza Igora Brudnego;
- zwrócenie uwagi na pedofilię, alkoholizm, patologie rodzinne;
- poruszenie wątku maltretowania dzieci w sierocińcach i następstw tych działań;
- nie wszyscy są w stanie podnieść się po traumatycznych przeżyciach;
- jak bardzo środowisko w jakim się wychowujemy kształtuje nasz charakter;
- dobrze przedstawione portrety psychologiczne bohaterów;
- czyta się szybko, akcja trzyma cały czas w napięciu.
Minusy:
- niektóre dialogi sztampowe, szczególnie powtarzanie ciągle imion;
- brakło korekty w zakresie badań DNA, nie da się tego ustalić z obciętych włosów, a fragmenty o schizofrenii, rozdwojeniu jaźni też nie do końca zgodne z prawdą;
- nie lubię uprzedzania faktów, informowania co wydarzy się za jakiś czas.
Ogółem książka dobra, liczyłem jednak na więcej.

Kolejna książka po przeczytaniu której mam mieszane odczucia. Lubię czasami sięgnąć po bardziej brutalny i krwawy kryminał w stylu Cartera, Grange czy Chattama, jednak tym razem jestem lekko zawiedziony. Może nie ocenię tak nisko jak wielu moich znajomych, liczę, że w kolejnych częściach będzie lepiej.
Plusy:
- dobry pomysł na fabułę, próba pochwycenia sadystycznego...

To już moje dziewiąte spotkanie z Severskim. Jak do tej pory się nie zawiodłem i po przeczytaniu „Dystopii” tak pozostało. Dla pełnego zrozumienia fabuły wskazana jest znajomość poprzednich części cyklu „Zamęt”.
Plusy:
- kolejny raz z satysfakcją zanurzyłem się w świat rozgrywek szpiegowskich;
- tym razem mamy głównie wewnętrzne starcie w polskim wywiadzie;
- w roli głównej tym razem zdeterminowane panie Monika, Maria i Sara;
- no i oczywiście postać niezniszczalnego i pełnego energii Jagana;
- na każdym szczeblu władzy może się znaleźć szpieg wrogiego państwa;
- autorowi udało się trawić idealnie w aktualną politykę krajową i zagraniczną;
- jak bezwzględni i bez skrupułów są ludzie chcący za wszelką cenę utrzymać się przy władzy (aktualnie widzimy to na własne oczy w Polsce);
- jak bardzo można inwigilować obywateli jeśli ma się do tego środki;
- pokazanie wzajemnych powiązań i zależności, obopólnych przysług;
- styl pisania i prowadzenia narracji wpisuje się idealnie w moje gusta;
- niby wszystko się kończy, wątki zamknięte, ale liczę na kontynuację.
Minusy:
- szkoda, że Severski pisze w wolnym tempie, chce się więcej.
Ogółem książka bardzo dobra.

To już moje dziewiąte spotkanie z Severskim. Jak do tej pory się nie zawiodłem i po przeczytaniu „Dystopii” tak pozostało. Dla pełnego zrozumienia fabuły wskazana jest znajomość poprzednich części cyklu „Zamęt”.
Plusy:
- kolejny raz z satysfakcją zanurzyłem się w świat rozgrywek szpiegowskich;
- tym razem mamy głównie wewnętrzne starcie w polskim wywiadzie;
- w roli głównej...

Lubię Deaver’a i ucieszyłem się, że wykreował coś nowego. Cykl Rhyme/Sachs jest oczywiście bardzo dobry, ale liczyłem, że autor pójdzie w innym kierunku i będzie to ciekawe, a zarazem odświeżające. Muszę szczerze przyznać, że jestem zadowolony, chociaż do pełnej satysfakcji trochę zabrakło. Liczę, że kolejne części będą lepsze.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, inspiracja w zabójstwach grą komputerową;
- dobrze wykreowany główny bohater Colter Shaw łowcy nagród;
- kierowanie się przez bohatera pewnymi zasadami, swoim kodeksem;
- dynamiczna akcja, zaskoczenia, zmiana lokalizacji fabuły;
- pokazanie jak bezwzględna jest walka na rynku gier komputerowych;
- stopniowe dawkowanie informacji o przeszłości Coltera;
- opis szkolenia survivalowego z lat młodości bohatera;
- czyta się płynnie i szybko, ale nie pozostanie na długo w pamięci;
- pozostaje do rozwiązania tajemnica śmierci ojca Showa.
Minusy:
- czy na pewno cywil Colter jest o tyle lepszy od policji i innych służb;
- jak dla mnie bohater zbyt idealny, jego umiejętności zbyt wszechstronne, nie ma ludzi bez wad i słabości;
- samo rozwiązanie zagadki niby zaskakujące, ale zabrakło dynamiki.
Ogółem książka dobra.

Lubię Deaver’a i ucieszyłem się, że wykreował coś nowego. Cykl Rhyme/Sachs jest oczywiście bardzo dobry, ale liczyłem, że autor pójdzie w innym kierunku i będzie to ciekawe, a zarazem odświeżające. Muszę szczerze przyznać, że jestem zadowolony, chociaż do pełnej satysfakcji trochę zabrakło. Liczę, że kolejne części będą lepsze.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, inspiracja...

Czasami lubię sięgnąć po thriller/kryminał w którym nie leją się hektolitry krwi, mniej brutalnego. Dla zmiany klimatów odpowiada mi coś z pogranicza powieści obyczajowej, gdzie ta warstwa jest bardziej rozbudowana.
Plusy:
- po raz kolejny z przyjemnością zanurzyłem się w świecie wykreowanym przez Link;
- lubię taką mieszanką wątków kryminalnych i psychologicznych;
- podobało mi się połączenie życia wielu osób w skomplikowany sposób;
- czy wiemy jednak wszystko o ukochanej osobie, którą znamy od lat;
- wielu z nas skrywa tajemnice o których nie wiedzą nawet najbliżsi;
- nie wszystko jest takie jakie na pierwszy rzut oka nam się wydaje;
- bardzo dobrze wykreowani główni bohaterowie Laura, Nadine, Henry, Simon;
- akcja nabiera tempa po ujawnieniu tożsamości mordercy;
- jak chore mogą być wyobrażenia psychopatycznego człowieka;
- jego spojrzenie na świat i rzeczywistość wydaje mu się najlepsze;
- zakończenie trzymające w napięciu do ostatniej strony.
Minusy:
- miejscami tempo akcji jednak zbyt powolne, strasznie się wlecze;
- może jednak nie wszystkie małżeństwa żyją w zdradzie i kłamstwie jak tutaj.
Ogółem książka dobra.

Czasami lubię sięgnąć po thriller/kryminał w którym nie leją się hektolitry krwi, mniej brutalnego. Dla zmiany klimatów odpowiada mi coś z pogranicza powieści obyczajowej, gdzie ta warstwa jest bardziej rozbudowana.
Plusy:
- po raz kolejny z przyjemnością zanurzyłem się w świecie wykreowanym przez Link;
- lubię taką mieszanką wątków kryminalnych i psychologicznych;
-...

Kilka poprzednich książek Cook’a jakoś specjalnie mnie nie zachwyciło. Geneza była już zdecydowanie lepsza. Może to nie jest jego najlepsza książka, ale na pewno jedna z bardziej udanych jakie przeczytałem, a to już 26 spotkanie z autorem.
Plusy:
- do czego zdolny jest człowiek, żeby zatuszować sprawę nieślubnego dziecka;
- przemoc pociąga za sobą spiralę kolejnych przestępstw;
- jak zwykle daje się odczuć rozległą wiedzę medyczną pisarza;
- solidna i wyczerpująca dawka informacji o genetyce;
- intrygujący pomysł na wykorzystanie biotechnologii i genetyki w patologii;
- lekarz powinien leczyć i ratować życie, a nie doprowadzać do śmierci;
- ogólnie było dość dynamicznie, ale zdarzały się irytujące przestoje;
- Laurie i Jack’a nie omijają kłopoty natury osobistej;
- pokazanie, że zbrodnia doskonała nie istnieje, przypadek może sprawić, że misterna intryga zostanie odkryta;
- niesamowita akcja na zakończenie książki i ratowanie Laurie przez Jack’a.
Minusy:
- Laurie i Jack tym razem postawieni lekko z boku, jak bohaterowie drugoplanowi;
- irytowała mnie przemądrzała Aria swoim zachowaniem i szufladkowaniem ludzi.
Ogółem książka dobra.

Kilka poprzednich książek Cook’a jakoś specjalnie mnie nie zachwyciło. Geneza była już zdecydowanie lepsza. Może to nie jest jego najlepsza książka, ale na pewno jedna z bardziej udanych jakie przeczytałem, a to już 26 spotkanie z autorem.
Plusy:
- do czego zdolny jest człowiek, żeby zatuszować sprawę nieślubnego dziecka;
- przemoc pociąga za sobą spiralę kolejnych...

Jak zauważyłem opinie na temat „Totentantz” są dość skrajne, nawet wśród moich znajomych. Ja sam mam mieszane odczucia po przeczytaniu, jakoś nie mogę nawiązać lepszej nici porozumienia z panem Gorzką. Moja ocena będzie tylko dobra, lub aż dobra w zależności kto na nią spojrzy.
Plusy:
- po raz kolejny pisarz zaintrygował pomysłem na fabułę (nie zdradzam jakim);
- pomimo nierealnych scen czyta się płynnie, akcja cały czas pędzi do przodu;
- jeśli się czyta z lekkim „przymrużeniem oka” to wypada dość dobrze;
- wydarzenia z przeszłości będą wracać, nie ma przed nimi ucieczki;
- to co dzieje się w głowie psychopaty jest trudne do odgadnięcia;
- podobał mi się pomysł na postacie ??? Satyra, Śmieciora i Obserwatora;
- pod koniec stosunkowo dobre połączenie większości wątków;
- dodatkowy plusik za zakończenie, wszystko jest jeszcze możliwe.
Minusy:
- zbyt wiele absurdalnych sytuacji, miejscami autor nieźle odleciał;
- ucieczka skutego więźnia z konwojowanej przez brygadę antyterrorystów furgonetki lepsza niż w Kilerze, w komedii bawiła, tutaj śmieszyła;
- po raz kolejny ilość wątków i postaci wprowadza niepotrzebne zamieszanie.
Ogółem książka dobra.

Jak zauważyłem opinie na temat „Totentantz” są dość skrajne, nawet wśród moich znajomych. Ja sam mam mieszane odczucia po przeczytaniu, jakoś nie mogę nawiązać lepszej nici porozumienia z panem Gorzką. Moja ocena będzie tylko dobra, lub aż dobra w zależności kto na nią spojrzy.
Plusy:
- po raz kolejny pisarz zaintrygował pomysłem na fabułę (nie zdradzam jakim);
- pomimo...

Trochę zawiedziony książkami spoza cyklu HH postanowiłem wrócić do serii, która przypadła mi do gustu. Nie zawiodłem się po raz kolejny.
Plusy:
- w każdym mieście są miejsca, gdzie istnieje odrębny świat narkomanów, gdzie rządzą gangi i dilerzy, ważny jest szybki zysk;
- przemyślenia i refleksje Nesbo na ten temat są naprawdę celne;
- próba ratowania z opresji syna Rakel, Olega, kto jest winny morderstwa;
- stopniowe odkrywanie zdarzeń, które doprowadziły do zabójstwa;
- narkoman na „głodzie” dla zdobycia kolejnej działki zrobi wszystko;
- jak ciężko jest walczyć z nałogami i je pokonać (alkohol, narkotyki, nikotyna);
- każdy z nas musi zmierzyć z własnymi upiorami i demonami przeszłości;
- prowadzenie głównego wątku i wplatanie w niego przemyśleń umierającego młodzieńca, taki monolog Gusta z ojcem;
- zaskakujące zwroty akcji, dynamika, cały czas trzyma w napięciu;
- jak wiele cierpienia musi znieść HH, może już czas trochę mu odpuścić;
- naprawdę imponujące zakończenie.
Minusy:
- po raz kolejny nie przemawia do mnie wątek miłosny.
Ogółem książka bardzo dobra.

Trochę zawiedziony książkami spoza cyklu HH postanowiłem wrócić do serii, która przypadła mi do gustu. Nie zawiodłem się po raz kolejny.
Plusy:
- w każdym mieście są miejsca, gdzie istnieje odrębny świat narkomanów, gdzie rządzą gangi i dilerzy, ważny jest szybki zysk;
- przemyślenia i refleksje Nesbo na ten temat są naprawdę celne;
- próba ratowania z opresji syna Rakel,...

Po raz kolejny zostałem mile zaskoczony przez Folletta. Są na świecie rzeczy które nie powinny zdarzyć się NIGDY. Ale czy na pewno do nich nie dojdzie.
Plusy:
- świetny pomysł na fabułę, zagrożenie jakie dla świata stanowi wojna nuklearna;
- jak wydawałoby się stosunkowo marginalne wydarzenia w małych państwach mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo na całym świecie;
- pokazanie, że codziennie toczy się walka służb specjalnych różnych krajów;
- polityka, wzajemne powiązania pomiędzy mocarstwami, walka z terroryzmem;
- konflikt narasta stopniowo, a kolejne nierozważne kroki tylko powodują jego eskalację, aż do momentu, gdy jego zatrzymanie staje się niemożliwe;
- niezdolność do ustępstw, fanatyczna wiara w swoją rację to tragedia;
- doskonale wykreowani główni bohaterowie Pauline Green, Abdul, Tamara, Kai;
- przedstawienie ich życia codziennego, trudnych decyzji, wewnętrznych rozterek;
- podzielenie książki na 5 części, zgodnie ze stopniami gotowości sił zbrojnych USA w przypadku zagrożenia DEFCON, narastanie napięcia;
- czytając czułem jakby opisane wydarzenia działy się w realnym świecie;
- przerażająca wizja zniszczenia i zagłady świata jaki znamy;
- zakończenie, które wciska w fotel i zmusza do przemyśleń.
Minusy:
- mało dynamiczny początek może zniechęcić niektórych do czytania.
Ogółem książka bardzo dobra.

Po raz kolejny zostałem mile zaskoczony przez Folletta. Są na świecie rzeczy które nie powinny zdarzyć się NIGDY. Ale czy na pewno do nich nie dojdzie.
Plusy:
- świetny pomysł na fabułę, zagrożenie jakie dla świata stanowi wojna nuklearna;
- jak wydawałoby się stosunkowo marginalne wydarzenia w małych państwach mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo na całym świecie;
-...