Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeurocze, życiowe, ślicznie narysowane. Cudo.<3

Przeurocze, życiowe, ślicznie narysowane. Cudo.<3

Moja opinia ogólnie o całości tego tomu - bardzo super, zdecydowanie najlepszy ze wszystkich trzech. Ale ta koñcówka to było dla mnie trochę za wiele...💔

Moja opinia ogólnie o całości tego tomu - bardzo super, zdecydowanie najlepszy ze wszystkich trzech. Ale ta koñcówka to było dla mnie trochę za wiele...💔

Poziom edycji tego domu, w porównaniu z pierwszym, to OGROMNA przepaść - nie wiem, co z tym pierwszym tomem się działo, ale drugi jest o wiele przyjemniejszy do czytania.

Ciężko jest mi coś powiedzieć o treści, bo to praktycznie jeden wielki ból. Jeśli ostatni tom nie skończy się szczęśliwie, to umawiam się na solo z autorką/em.

Poziom edycji tego domu, w porównaniu z pierwszym, to OGROMNA przepaść - nie wiem, co z tym pierwszym tomem się działo, ale drugi jest o wiele przyjemniejszy do czytania.

Ciężko jest mi coś powiedzieć o treści, bo to praktycznie jeden wielki ból. Jeśli ostatni tom nie skończy się szczęśliwie, to umawiam się na solo z autorką/em.

Mam wrażenie, że ta powieść sama nie do końca wie, o czym chce być i bardzo często przez to rozpisuje się o mało istotnych detalach, zapominając o tym, że w toku był jakiś główny wątek. Styl przystępny, chociaż chwilami dość dziwaczny, zwłaszcza, jeśli chodzi o przypisy autora do treści które nie są często objaśnieniem, tylko na przykład dalszym ciągiem zdania, przy którym znajduje się gwiazdka. Nie sądzę, bym komuś ją kiedyś poleciłx. ;u;"

Mam wrażenie, że ta powieść sama nie do końca wie, o czym chce być i bardzo często przez to rozpisuje się o mało istotnych detalach, zapominając o tym, że w toku był jakiś główny wątek. Styl przystępny, chociaż chwilami dość dziwaczny, zwłaszcza, jeśli chodzi o przypisy autora do treści które nie są często objaśnieniem, tylko na przykład dalszym ciągiem zdania, przy którym...

Robiłxm do tej książki dwa podejścia. Za pierwszym mocno mnie odrzucił styl, edycja polskiej wersji oraz sam motyw przewodni. Jakoś nie mogłxm się przekonać. Książka ponad rok leżała na półce. Ale że moja dziewczyna mi ją poleciła, postanowiłxm zebrać się w sobie i ją jednak jakoś przetrawić. Ostatecznie nadal się nie polubiliśmy, jednak wystąpiły tam takie wątki, które zaciekawiły mnie i chcę wiedzieć, jak się rozwiążą, więc resztę pewnie też przeczytam. Jedno jest pewne - nie jest to jedna z najlepszych książek, jakie czytałxm. Raczej jest po drugiej stronie spektrum.

Robiłxm do tej książki dwa podejścia. Za pierwszym mocno mnie odrzucił styl, edycja polskiej wersji oraz sam motyw przewodni. Jakoś nie mogłxm się przekonać. Książka ponad rok leżała na półce. Ale że moja dziewczyna mi ją poleciła, postanowiłxm zebrać się w sobie i ją jednak jakoś przetrawić. Ostatecznie nadal się nie polubiliśmy, jednak wystąpiły tam takie wątki, które...

Bardzo ciekawe ujęcie konfliktu Zakonu i Bractwa w świecie współczesnym!
Przede wszystkim ogromnie podobały mi się iście naukowe opisy, wyjaśniające działanie Animusa - uwielbiam takie smaczki! ♥

Bardzo ciekawe ujęcie konfliktu Zakonu i Bractwa w świecie współczesnym!
Przede wszystkim ogromnie podobały mi się iście naukowe opisy, wyjaśniające działanie Animusa - uwielbiam takie smaczki! ♥

Dużo czasu minęło, zanim mogłam dobrać się do tegoż tomu, a kiedy przyszedł czas, dorwałam się do niego z wielkim entuzjazmem... który niestety prędko został na jakiś czas uśpiony. Doznałam powtórki z tomu pierwszego: trudno było mi przebrnąć przez początek, zanim coś się rozkręciło.

Przyznam szczerze, chociaż jest to do mnie niepodobne, że najbardziej zależało mi na wątku relacji Kacpra i Zuzanny. Dlatego ten tom był jednocześnie torturą i przyjemnością. Ostatecznie stwierdzam, że to drugi tom podobał mi się najbardziej.

Dużo czasu minęło, zanim mogłam dobrać się do tegoż tomu, a kiedy przyszedł czas, dorwałam się do niego z wielkim entuzjazmem... który niestety prędko został na jakiś czas uśpiony. Doznałam powtórki z tomu pierwszego: trudno było mi przebrnąć przez początek, zanim coś się rozkręciło.

Przyznam szczerze, chociaż jest to do mnie niepodobne, że najbardziej zależało mi na wątku...

Jedyne zastrzeżenie, jakie posiadam do tej historii to to, że wiele ona traci na tym, że została wydana jako scenariusz.

Sporo bym dała, by móc przeczytać tę książkę jeszcze raz, tyle że okraszoną narracją powieści.

Jedyne zastrzeżenie, jakie posiadam do tej historii to to, że wiele ona traci na tym, że została wydana jako scenariusz.

Sporo bym dała, by móc przeczytać tę książkę jeszcze raz, tyle że okraszoną narracją powieści.

Drugi tom serii równie dobry, jak pierwszy i równie przeze mnie ukochany.
Nie chciałabym wypisywać tutaj do każdego tomu tego samego - że Rowling stworzyła świat, który na zawsze pozostanie młody i udawać się do niego będzie zawsze cała rzesza mniejszych czy większych czytelników, a niektórzy nawet wracać do niego będą po wielokroć.
Jedyne, co chciałabym zaliczyć tu na minus to to, że Bazyliszek nie mógł się zbytnio popisać, bo bardzo szybko Harry i Fawkes się z nim rozprawili. c;

Drugi tom serii równie dobry, jak pierwszy i równie przeze mnie ukochany.
Nie chciałabym wypisywać tutaj do każdego tomu tego samego - że Rowling stworzyła świat, który na zawsze pozostanie młody i udawać się do niego będzie zawsze cała rzesza mniejszych czy większych czytelników, a niektórzy nawet wracać do niego będą po wielokroć.
Jedyne, co chciałabym zaliczyć tu na...

Już od dawna chciałam przeczytać ponownie Harry'ego Pottera, a z racji niemożności dotarcia do jeszcze nieprzeczytanych przeze mnie książek, postanowiłam się w końcu za to zabrać.
Nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam do czynienia z pierwszym tomem tej serii, ale głowę daję, że przeczytałam go już przynajmniej czwarty raz! A najzabawniejsze jest w tym to, że jesteśmy praktycznie w tym samym wieku, bo, o ile pamiętam, został on wydany w 1996 roku.
Książka napisana jest tak, że po prostu się ją czyta - można by ją przełknąć ze spokojem na jednym posiedzeniu. Jest przystępna tak dla dzieci (bo jako takie zaczynałam przygodę z Harrym), jak i dla starszych - tak samo bawi i intryguje oryginalnością swego świata, który ani trochę przez te dwadzieścia lat się nie zestarzał i, według mnie, pozostanie wiecznie młody.

Już od dawna chciałam przeczytać ponownie Harry'ego Pottera, a z racji niemożności dotarcia do jeszcze nieprzeczytanych przeze mnie książek, postanowiłam się w końcu za to zabrać.
Nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam do czynienia z pierwszym tomem tej serii, ale głowę daję, że przeczytałam go już przynajmniej czwarty raz! A najzabawniejsze jest w tym to, że jesteśmy...